Hallo allemaal, Eum ik weet niet goed hoe te beginnen en ga het zo kort mogelijk proberen te houden . Ik ben iemand die altijd veel slaap nodig heeft. Daar komen dan periodes bij van echt erge vermoeidheid. Soms gaat het beter en dan komt het weer terug. Geen idee van de oorzaak en ik heb recent nog bloed laten trekken en dat was gewoon goed allemaal. Ik heb dan ook vaak nergens zin in, buiten rusten, lezen, tv kijken,... . Het is overigens geen depressie waardoor ik geen zin heb in andere, meer actieve dingen maar het hangt echt samen met die vermoeidheid. Hierdoor komt er vaak teveel op mijn man zijn schouders terecht en kom ik niet toe aan dingen die ik nog wil doen. Een aantal voorbeelden: regelmaat in huishouden krijgen, foto's sorteren en laten afdrukken, meer tijd besteden aan mijn verzorging (make-up, gezichtsverzorging), gewoon af en toe eens iets gezelligs uitzoeken voor appartement (bloemstukje met Pasen bijvoorbeeld), beter zicht krijgen op financiën, wat gaan sporten en terug gaan weight watchers volgen... . Tuurlijk weet ik ook dat je niet alles ineens kan wijzigen en dat het bij anderen ook niet allemaal perfect verloopt . Maar ik zit zooo vast in een cirkel precies en krijg niks veranderd. Ik wil het en denk ook altijd dat het gaat lukken en ik er echt voor ga. Maar het lukt gewoon niet. Soms denk ik dat het is omdat ik te moe ben maar soms denk ik ook dat ik gewoon niet flauw moet zijn, wat harder moet zijn voor mezelf. Iemand wat tips,meningen of persoonlijke ervaringen?
lijkt me erg vervelend. ik sliep voordat ik de kids had. makkelijk tot 12:00 als ik niet hoefde te werken. nu met de kids kan dat natuurlijk niet en heb af en tor echt nergens zin in door vermoeidheid luiheid. ik werk nu niet en dus fulltime thuis. ik moet mezelf ook echt een schop onder de kont geven. ma ik merj wel dat als ik dan ff blokje met de kids ga wandelen ik ineens zoveel meer energis heb. dus mijn tip. trek jezelf van de bank af en ga ff kwartiertje buiten wandelen ff frisse neus halen, dat doet echt wonderen!
hoi hoi, ik las je bericht en dacht gelijk aan, floradix, tabletten bij de etos. die werken super goed en je krijgt al je ijzers en vitamines binnen. ik zou dat eens proberen. groetjes jacky story
Hallo Bereke, Jouw stuk tekst had ik zelf precies zo kunnen schrijven, als je de oorzaak weet hoor ik het graag Even zonder gekheid: hier heb ik hetzelfde geconstateerd. Wat ik nu probeer te doen is het volgende: - Noem het geen probleem, daar wordt het heel 'zwaar' van; - Ik heb bij mijzelf ontdekt dat het kan komen doordat ik een perfectionist ben, en dan wel van het soort dat niets kan afmaken. Herkenbaar? - Om de valkuil van niets af te maken te vermijden, probeer ik geen onhaalbare doelen te stellen. Liever 1 ding per dag goed gedaan, dan 20 zaken maar half (of erger); - Met mijn man heb ik het over deze dingen gehad, hij probeert er nu samen met mij op te letten hoe 'het' gaat; - Ons huis is niet vies, schoonmaken gaat goed. Wel zou ik graag een hoop anders willen, willen afmaken of reorganiseren. Dat werd een rommeltje in mijn hoofd. Nu dus een lijst gemaakt met wat ik nog wil/moet. Zo is mijn hoofd leeg en moet ik niet zo veel meer. Ons leven loopt al maanden goed zonder dat de plinten helemaal af zijn. Door tijdlang gefrustreerd en boos te zijn op mezelf, merk ik dat ik steeds meer opzie tegen iets doen. De spanning/druk haal ik er nu vanaf, zodat ik binnenkort hopelijk met energie en plezier wat meer aan mijn dag heb. En probeer niet in een week al je gewoonten om te gooien, elke week 1 klein dingetje extra doen werkt op den duur veel beter. Mijn dagelijkse/wekelijkse routinge ben ik aan de hand van een boek/coachingsmethode aan het omgooien. Het is een beetje een warrig verhaal, maar misschien dat je iets herkent?
probeer eens wat floradix en acupunctuur. het 1e geeft je gewoon even wat extra vitamines en ijzer en het laatste is gewoon goed voor je. succes!
Bedankt voor de reacties! Ik vraag me wel af of het zin heeft om supplementen te nemen als er geen tekorten zijn vastgesteld bij het bloedonderzoek? Acupunctuur heb ik ooit al laten doen (ivm kinderwens) maar werd ik heel zenuwachtig van .
Als ik zo je berichtje lees denk ik meteen "die raakt verlamd van de druk/angst bij de gedachten wat ze allemaal nog moet doen". Als je zo veel nog moet van jezelf komt er soms niks meer uit je handen is mijn ervaring. Maak een lijstje van 5 dingen die je echt belangrijk vindt wat nog moet gebeuren. En een lijstje van 5 dingen die een bonus zouden zijn als je daar aan toe komt. Begin gewoon bij punt 1. En neem jezelf voor een uur eraan te werken. Het kan zoveel rust geven in je hoofd als je gewoon begint.
Een multi vitamine is altijd aan de raden. Twee meiden van die leeftijd is ook zwaar dus zo gek is het niet dat je moe bent.
Ja daar heb je gelijk in bagheera! Ik krijg al wel veel hulp hoor! Dus daar ligt het niet aan. Voel me daar ook schuldig over en heb schrik dat mensen denken dat ik gewoon lui ben. En worstel dus met de vraag of ik niet gewoon strenger moet zijn voor mezelf.
Justdakota, nee is inderdaad niet abnormaal met twee jonge kinderen. Maar het speelt al van toen ik een tiener was.
Oh nog vergeten: adorable, ik ga proberen om te starten met start to run. Dus dan heb ik drie keer per week beweging buiten.
Het boek heet iets van 'Huishoudcoach', maar staan o.a. tips in over hoe problemen kunnen worden aangepakt en hoe je bijvoorbeeld valkuilen voorkomt. Een van de tips is inderdaad eentje die ik hier al voorbij zie komen: Spreek met jezelf af dat je 1 uur gaat werken aan het eerste op je lijst. En in dat uur werk je ook echt enkel daar en nergens anders. Als dat uur voorbij is, stop je en zorg je dat je op een later moment in de week weer wat tijd inplant. De druk ervan af nemen doe ik door het te accepteren en te zoeken naar een manier om het wel aan te pakken. O.a. de lijst maken, prioriteiten daarin aangeven en het wekenschema van het boek volgen. Als je net als ik helemaal vast zit, kun je niet anders dan per week 1 'routine' erbij te nemen. Mijn man werkt daarin mee. Inmiddels ben ik zo ver dat ik dit dagelijks doe (schrik niet voor de andere meiden, dit klinkt echt heel raar!): - Bed uit betekent eerst verzorgen, dan pas naar beneden. - Voor ik na bed ga 'wapper' ik even door de woonkamer. Alle vaat naar de vaatwasser, aanrecht leeg, doekje erover en spullen die naar boven moeten mee. - Een keer per week op een vaste dag verticaal stoffen en stofzuigen - Op een vaste dag de bedden verschonen (nu gebeurde dat wel gewoon, maar door het in een schema te plaatsen geeft het mij rust) - Mijn man is verantwoordelijk voor de was, ik voor het natte schoonmaakwerk. Hij is heel consequent en heeft dan ook iets achter de hand. Als hij zijn taken netjes doet, 'moet' ik dat ook van mezelf en heb ik er minder moeite mee - Dagelijks kijken of er een was kan worden klaargezet, deze draait dan op de nachtstroom. 's Ochtends zorgt mijn man er dan weer voor dat deze wordt gedroogd. Allemaal hele stomme, kinderachtige regels als je ze zo leest, maar ik moet een routinge inbouwen om de berg niet groter te laten worden. Hiervoor deed mijn man ze en werden sommige dingen minder vaak gedaan dan ik wilde, maar ik kwam er gewoon niet toe om ze te doen. En als beloning kan ik na een uur/taak heerlijk schuldgevoelloos op de bank met een kopje thee een boek lezen! grappig, dat van dat lijstje! Door er aan te denken wordt het niet alleen niet kleiner, hij wordt ook nog eens zwaarder Succes, als je nog iets wilt weten, mag je ook pb-en!
Ik moet zeggen dat ik het ook wel een beetje heb.. Mijn man is pas laat thuis en ben huismoeder maar soms komt de stoom gewoon even uit mn oren. Ik ruim de keuken op en de woonkamer is weer een puinzooi, soms ga ik dan gewoon zitten en heb dr allemaal geen zin meer in omdat ik zo'n beetje de hele dag aan het schoonmaken en opruimen ben en heb daar geen zin meer in.
Dit was ook mijn eerste ingeving, als inderdaad alles medisch in orde is. Misschien is alles wat je wilt wat onoverzichtelijk voor je. Maak een lijstje en plan hier realistisch tijd voor in. 1 "klus" per weekend ofzo en verwacht dan ook niet meer van jezelf. Het werkt motiverend als je voor jezelf een schemaatje hebt wat je ook haalt zonder dat 't teveel moeite kost.
Da's ook wel heel begrijpelijk dat je er geen zin meer in hebt na al een hele dag huishoudelijk werk! Hier is het zo dat mijn man het dan doet en dan voel ik me daar weer schuldig over.
Soms leg je jezelf verwachtingen op die je niet kunt waarmaken, en dat is pas een last op je schouders. Tenminste, zo ben ik... Maar ben het wel aan het afleren