Wat zijn bij jullie de verschillen tussen de mama en papa qua opvoeding, omgang met baby/dreumes? Mijn vriend heeft altijd gezegd dat je een baby niet mag verwennen, niet ivm laten huilen maar algemeen. Voorbeeld : als papa hier is drinkt Dylan zijn flesje niet uit omdat hij weet dat papa hem op de arm pakt en hem al wandelend de fles geeft. Dylan begint al te lachen als hij de fles ziet, drinkt 3 slokken, smijt de fles weg en die glinsteroogjes gaan richting papa. Papa neemt hem op, Dylan lacht en krijgt al wandelend de fles. Als ik alleen met hem ben drinkt hij de fles netjes leeg want hij weet dat ik dat niet doe (10kg op 1 arm, andere hand de fles nee ik ben niet gek) Andere verschillen zijn dat ik meer het verzorgende type ben en papa meer de gekke wildebras. Ik speel heel netjes met Dylan, wil hem zo dingetjes leren, ik help hem als hij iets wil en het niet lukt zoals nu die toettoet autotjes, hij wil die voorruit laten gaan op de wielen maar die autokes gaan bij hem overkop en zijdelings voorruit omdat het hem nog niet heel goed lukt maar het begint te lukken. Mijn vriend doet gewoon heel gek met hem, heel spontane acties waarop Dylan begint te schaterlachen. Dan ben ik stiekem een beetje jaloers. Niet op hun relatie maar omdat ik minder spontaan ben in die dingen. Dylan is nu aan het tijgeren en begint te klimmen over die toettoetgarage of zwitsal opbergdoos enz,.... Volgens mijn vriend mag Dylan niet vallen. Van mij liefst ook niet maar of je dat kan tegenhouden? Alle kleintjes stunteren wel eens en dan zegt mij vriend van"jaaa maar die andere kleintjes zijn Dylan niet" hij mag zich geen pijn doen ik heb al angst voor de dag dat Dylan zich eens pijn doet want dat zal wel bij mij gebeuren omdat ik het meeste bij hem ben Verder ja zoals ik al zei, ik meer het verzorgende. Eten geven, pamper, wassen, heel netjes spelen, hem aanmoedigen,.... Ik doe ook weleens gek maar minder spontaan. Vriend meer het speelse, pamper aandoen duurt een kwartier omdat hij vliegtuigje speelt met alles wat in mijn vriend zijn handbereik ligt enz,... Hoe is dat bij jullie? En is 1 jaar ongeveer de leeftijd dat ze de papa fase krijgen? Gisteravond wilde Dylan niet mij mij liggen maar bij papa
Mn dochter is pas 10 weken dus het is nog wat lastig te zeggen.. Ik doe de meeste verzorging omdat ik meer thuis ben. Doordeweeks ziet ze papa maar 30 min dus die zijn ook echt voor hun. verder zal papa meer van het spelen en leuke dingen doen zijn en ik van de dagelijkse dingen. Van te voren wisten we al dat ons kindje papa eigenlijk alleen in het weekend zou zien. Wel lastig en vervelend voor haar en papa maar dat is niet anders... o ja, ik ben meer van de structuur en papa totaal niet.
Hij is wel meer de grapjas, maar als ze boos/verdrietig is roept ze mama. Verder is het de hele dag: papa. Ook als is hij naar zijn werk. Qua opvoeding zitten we strak op 1 lijn.
Omdat ik dagelijks thuis ben bij ons zoontje doe ik het verzorgende gedeelte. En speel met hem met duplo of iets anders. En als papa dan thuis komt is het stoeien en gek doen. De eerste keer dan onze zoon viel was mijn vriend ook meteen zo van heb je wel goed opgelet enz. Maar nu is hij ook wat relaxter daar in zo van het kan een keer gebeuren nu hij begint te lopen enz.
Hier is het mama en mama, maar goed. Verschillen zijn er hier ook wel een beetje. Mijn vrouw werkt 4 dagen per week, ik werk op oproepbasis dus de ene week werk ik ook 4 of 5 dagen en de andere week zit ik ineens de hele week thuis. De verzorging is eigenlijk zo mooi verdeeld. Ik doe het wanneer ik alleen ben met onze dochter en als we samen zijn is het mijn vrouw die de meeste dingen doet (zoals luier verschonen, aankleden, voor eten en drinken zorgen) maar vaak wel met mijn hulp (dat ik een schone luier haal en de vieze wegbreng, of dat ik de kleding uit de kast pak). We douchen altijd met z'n drieën op een enkele keer na dus wie met wassen het meest doet is niet te zeggen, ik denk dat dat gelijk is. Wel hebben we een soort van taken wie wat doet tijdens het douchen. Qua spelen ben ik wat meer van het kletsen en knuffelen terwijl mijn vrouw meer van echt spelen met speelgoed is. Dus als er hier ballen door het huis rollen en er allerlei geluiden uit speelgoed komen is zij 9 van de 10 keer degene die dat doet. Als ik met onze dochter speel is het vaak op schoot, knuffelen, lachen, kletsen en gek doen of samen filmpjes kijken bijvoorbeeld. Ook ga ik graag met haar wandelen en boodschappen doen dus daar maak ik flink gebruik van op de dagen dat ik met haar alleen ben. Verder zitten we qua opvoeding volledig op 1 lijn dus het is niet zo dat de één meer structuur wil dan de ander of de één schema's wil en de ander niet. Ook wat betreft de vrijheid die onze dochter krijgt, het spelen en eventueel vallen, het ontdekken zitten we helemaal op één lijn. Wel hebben we bewust een keuze gemaakt dat ik met onze dochter samen slaap en haar het vaakst draag. Mijn vrouw is zwanger geweest en geeft borstvoeding en dat geeft haar een bijzondere band met onze dochter. Onze dochter is biologisch niet aan mij verwant en dan moet je toch wat meer moeite doen om dezelfde band te krijgen. Door het samen slapen (dus zij slaapt in mijn armen) en het veel dragen heb ik toch dezelfde hechte band met onze dochter, net of ze gewoon biologisch mijn dochter is. Dat hebben we bewust zo verdeeld en dat gaat heel goed. Echt grote verschillen zijn er hier dus niet. We zijn gewoon een goed team, vullen elkaar aan waar de ander een steekje liet vallen en halen op wat de ander is vergeten (gebeurt wel eens dat mijn vrouw de woonkamer in komt met kleding voor onze dochter behalve sokken, en dan ben ik degene die terugloopt om die sokken te pakken bijvoorbeeld). Weinig verschil dus, vooral veel één team.
En hier dus geen papa-fase maar altijd een mama-fase. De hele dag horen we hier "MAMA!" Want ja, ze roept dat natuurlijk dubbel zo vaak als kindjes die maar 1 mama hebben .
hier precies t zelfde, papa is van de lompe dingen en ik van t verzorgen en ook van t spelen natuurlijk haha maar papa is toch wel een ster in kind op de nek en rond hobbelen en stoeien en kussen gevechten enzo... en de kleine die bijna stikt van t lachen en met zn 15 maanden weet hij dat precies, bij mama komt ie lief knuffelen en bij papa uitdagen om te stoeien niks mis mee toch haha
Mijn man is meer afwachtend en zal dus zelden zo uitbundig zijn met de kleine man als ik. Maar zo is zijn karakter gewoon. Hij is over veel dingen onzeker, maar denk ook dat mannen ons instinct grotendeels missen op dat vlak.
Owww maar knuffelen doet hij ook liever bij papa op het moment. Mijn probleem is dat ik niet stil kan zitten en Dylan ook niet en 2 bij elkaar die niet kunnen stilzitten werkt niet zo heel goed haha dus als hij bij mij zit is het meer liedjes zingen en klappen in de handjes maar samen tv kijken ofzo,....het begint te beteren maar Dylan kan ook niet stil zitten dus dat is alles op de grond gooien en ik oprapen.
hier ben ik ook de verzorgende en vader van het gek doen. ik ben meer van de structuur, hij wil ook graag flexibel zijn. hopelijk krijgen we zo het beste van twee kanten
Even off topic Ik vind het altijd zo tof, 2 mama's. En dan zeker de afwegingen die jullie maken. Jullie hebben daar veel bewuster over na gedacht. Knap, heb ik echt respect voor! OT. Wij modderen maar wat aan. Mijn lief is maar 2 weken thuis, de andere 2 weken werkt hij. Ik doe dus 2 weken alles, complete huishouden en de baby. Als hij thuis is, doe ik hetzelfde, maar doet hij de baby, en help ik af en toe ergens. Want hij kan haar bijv. niet alleen in bad stoppen, afdrogen en aankleden Dus dan pak ik haar even uit bad enz. Hij is dus wat minder handig met bepaalde zaken, maar ik verwen hem misschien te veel, haha. Ze weet heel goed dat ze bij papa meer kan doen, hij heeft ook meer tijd om uitgebreid blokjes te stapelen en te stappen. Bij mij mag ze weer meer 'helpen'. Ik geef haar vaak een pan en een pollepel, zodat ze niet aan mn been loopt te trekken met koken. Hij vind dat ze maar met haat eigen speelgoed moet spelen. Ach. Zolang ze ons lief vind..♡
Ik doe de hele opvoeding eigenlijk. Ik ben het meeste met de kinderen dus ik bepaal grotendeels wat de regels zijn en papa houdt zich daar over het algemeen netjes aan. Zijn antwoord luid meestal "als het van mama mag, mag het van mij ook " We liggen geheel op 1 lijn. Wel is papa van het spelen, knuffelen, en troosten. Daar heeft zoonlief het liefste zijn papa voor als we samen thuis zijn. Misschien om de tijd even in te halen als hij niet bij de kinderen is. Papa= feest eigenlijk
Ik ben het verzorgende typje. Ik doe spelletjes om hem te ondersteunen in de ontwikkeling en knuffelen kan hij met mama als de beste. Papa daarentegen is degene met wie mn zoontje lol heeft. Als hij papa ziet dan krijgt hij bij voorbaat al een grote grijns op zn gezichtje.
Wij doen veel dingen beiden wel. Mijn man doet wel meer poepluiers als ik Hij zegt altijd, mij maakt het niks uit. Nou, dan laat ik het graag aan hem over haha! Ik doe daarentegen de borstvoeding Als er s nachts gehuild wordt proberen we het ook samen of om de beurten op te lossen. Het idee dat geen van beiden er alleen voor staat met de kleine spreekt ons beiden aan. We willen graag dat ze met ons beiden een goede band op bouwt en met ons beiden kan stoeien, maar ook terecht kan voor de verzorging en als ze huilt. Wel is het zo dat als ze niet lekker is ze soms beter af is bij mijn man, hij is heel erg rustig van zichzelf en dan komt zij ook meer tot rust. Ik ben onrustiger van mezelf (Gewoon ander karakter) Daarentegen krijg ik haar vaak redelijk snel getroost met mijn (troost)borsten Ach, ik denk altijd maar zo, als we ons er prettig bij voelen dan maakt het niks uit allemaal De 1 doet het zo, de ander zus, en eigenlijk komt het altijd wel goed
Haha hier ook!! Als ik in de keuken ben, pakt ze ook wel ns een lege fles om zo in mijn buurt met de fles te spelen. Manlief vindt dat ze haar eigen speelgoed moet hebben Hij doet meer het stoeien en gek doen, (ook wat ongeduldiger) ik ben wat serieuzer en ik probeer ook bij elk punt serieus over na te denken hoe of wat.
Haha herkenbaar. Ook hier is papa van het gek doen, stoeien, wild spelen, en mama meer van het vertroetelen, boekje lezen, verzorging, enzovoorts. Als hij bijvoorbeeld valt of zichzelf ziek of zielig voelt, komt hij meteen naar mij. Wil hij wild spelen: PAPA!! Er zijn hier wel duidelijk fases dat hij meer naar de één toe trekt, nu is papa al een tijdje duidelijk favoriet. Vind het niet eens zo heel erg, ik zit door de zwangerschap niet zo helemaal lekker in mijn vel en vind het wel prima als zoonlief wat meer bij papa hangt. Wat me dan weer WEL irriteert, maar ik ongetwijfeld aan mezelf te danken heb, is dat dat hij de laatste dagen gewoon niet meer gaat slapen als ik hem naar bed heb gebracht. Nee, dat moet papa doen... De nachten waren tot afgelopen nacht mijn pakkie-an (gezien de zeer onregelmatige diensten van manlief) maar afgelopen nacht bleef hij maar spoken.. na 2 uur was man het beu, ging hij naar hem toe en tien minuten later sliep hij. Grrrrrrr.... hij voelt waarschijnlijk gewoon mijn onrust waardoor hij zelf niet goed kalmeert. Hoop dat dat snel verbetert, want het levert wel een deuk in mijn mama-zelfvertrouwen op!
Herkenbaar. Papa is ten eerste minder voorzichtig dan mama, hij is soms wat snel afgeleid qua opletten maar over het algemeen gaat dat prima. Beide zijn we overigens niet al te voorzichtig. Papa is van het gek doen en stoeien, mama ook wel maar let toch meer erop om ook op leergericht bezig zijn. Papa gaat wel eens met het gek doen te ver.... en dan brult de kleine. Papa komt soms ook te heftig over op één of andere manier, waardoor kleine begint te huilen. Maar dat vindt mama zelf ook soms. De dame trekt in zijn algemeenheid meer naar mama, omdat ik haar beter ken en dus begrijp wat ze wil op dat moment. Ook voor het troosten. Maar het is ook wel, omdat haar karakter momenteel wat meer op die van mij aansluit.
Mijn vriend is echt een stoeipapa, maar ook serieuze en (meestal) pedagogisch verantwoorde papa hoor haha. Ik stoei ook wel, maar veel minder lomp dan mijn vriend. Ik ben veel meer van rust en regelmaat (omdat ik dat zelf ook meer nodig heb) dan mijn vriend. Ook ben ik meer van het verzorgen, liedjes zingen, verhaaltjes lezen. Als ik samen met ons zoontje ben geweest is het huis aan het einde van de dag weer net zo netjes, als ik ben wezen werken en ik kom thuis is het regelmatig een ontplofte bende haha, een echt mannenhuishouden zullen we maar zeggen. Qua opvoeding zitten we heel erg op 1 lijn. Ons zoontje is heel erg gek op zijn papa, trekt meer naar hem toe terwijl hij mij meer ziet. Misschien juist daarom wel. Als hij hard valt wil hij naar papa, ook als die er niet is haha. Mijn vriend is heel rustig, dus als zoon veel pijn heeft dan kan die hem sneller rustig krijgen dan ik.