Ik snap die typische Nederlandse calvinistische houding tegenover luxe niet zo goed? Waarom word je in Nederland schuin aangekeken als je trots in een Porche Panamera rijdt in je design kleertjes? If you got, flaunt it. Als ik op school beter m'n best had gedaan, had ik het ook wel kunnen betalen. In Istanbul rijden de rijke vrouwen bijvoorbeel rond in een Range Rover en hebben ze een groot huis met zwembad. Daar worden die vrouwen gerespecteerd omdat ze dat voor elkaar hebben gekregen door hard te werken.
hier krijgen wij vaak reacties op onze auto's , wij wisselen nogal regelmatig van auto. soms echte oude auto"s en dan weer een luxe nieuwere(tot 2002 meestal) . Auto's zijn mijn mans "ding", hij maakt ze zelf kan er alles mee en is zijn onstpanning/hobby. Dus ja dan gaat daar algauw wat meer geld naar toe. maar dat is regelmatig, tjee alweer een andere auto.. pff geld zat zeker.. en dat is nu helemaal leuk want mijn man zit in de ww, dus snappen ze het al helemaal niet. Ik denk dat ze nog nooit gehoord hebben van ruilen en 1 verkopen en daar een ander van terug kopen. qua huis mijn ouders wonen in een kleiner huur huis, mijn zusje in een groot koophuis, wij in een kleiner/gemidddeld koophuis. Geen van allen hebben wij daar ook maar iets van moeite mee, maar soms word er wel gevraagd. Zou je nou ook geen huis willen hebben als je zusje? nee, eerlijk is eerlijk iets( 5m2 meer bij aanbouw) meer ruimte zou gewoon handig zijn , maar ik moet het ook allemaal schoon maken.. hihi maar als mensen dat soort dingen zeggen zeg ik meestal weet je wat ik echt wil.. geen pijn meer en gewoon kunnen leven zonder te plannen om mijn lichaam heen.
ik heb er totaal geen problemen mee als mensen blij zijn met wat ze hebben en dat laten zien. Waar ik wel problemen mee heb, zijn mensen die op andere mensen neerkijken, die mensen als stront behandelen omdat zij denken dat ze beter zijn dan andere mensen.... Zo had ik een collega met een rijke vader, en als die uitging dan deed ze soms een rondje voor de hele kroeg.... behalve voor de mensen die zij 'beneden haar stand' of 'vies' vond. Die sloeg ze dan bewust over, want daar had ze niks aan.... Lekker triest, 50 onbekende mensen een drankje aanbieden en dan net die ene niet, omdat ie niet goed genoeg zou zijn... nou sorry, maar hoe hoog in je bol wil je het hebben?
Ik merk het twee kanten op. Sommige mensen hebben namelijk juist een hekel aan mensen met een te grote auto en een te hoge opleiding. Ik merk beide kanten helaas iets teveel in mijn omgeving. Zeg ik dat ik door wil studeren dan vinden sommigen dat geweldig en krijg ik van anderen kritiek, want als je kind 3 dagen naar de crèche gaat omdat je studeert is dat natuurlijk verwaarlozing maar als hij 5 dagen naar de crèche gaat omdat ik voor een minimumloon werk en het met die 5 dagen net red, dan is dat goed?? Altijd van die beredeneringen die nergens op slaan bij jaloerse mensen, maar goed. Verder vindt de ene helft van de mensen het heel begrijpelijk dat ik na mijn studie een paar jaar wil gaan werken en dan wel verder zie, dat de hoofdzaak even is om mezelf en zoontje te onderhouden, terwijl anderen zeggen: "Dan moet je daarna wel promoveren, want anders ben je maar NIKS." Ik denk: laat mij toch lekker mijn gang gaan. Ik heb mijn studie afgemaakt uit liefde voor het vak, omdat ik dit, ongeacht waar ik terecht zou komen, gewoon heel graag wilde studeren. Maar nu heb ik andere prioriteiten dan zoveel mogelijk status en succes verwerven, namelijk een zoon waar ik alleen voor mag zorgen. Wat kan belangrijker zijn dan dat? Voor mijn part promoveer ik wanneer ik 45 ben en mijn zoon op kamers is, mocht ik dat echt willen. P. S. Gelukkig heb ik ook nog vrienden, die vinden alles dat ik doe verder prima.
Zeker de goede mensen om mijn heen maar de meeste mensen die ik ken zijn van ( mijn eigen niveau.) Let er niet eens op trouwens.
Ik heb alleen de eerste en de laatste pagina gelezen, maar dit stukje trok mn oog. Waarom zou je in hemelsnaam neer moeten kijken op mensen met minder ambitie, als jijzelf over veel ambitie beschikt . Als jij van voetbal (of wat de ook) houdt en je buurman niet kijk je toch ook niet op hem neer? Ik vind het erg raar om neer te kijken op mensen die er andere voorkeuren op na houden dan jijzelf. Een samenleving waarin we allemaal onszelf als de maat der dingen nemen en op hen die anders zijn neerkijken lijkt me een heel fijne samenleving...
Ik heb er nog even over nagedacht en ik denk eigenlijk dat iedereen wel eens neerkijkt op mensen Misschien niet vanwege bezittingen of iets dergelijks, maar iedereen denkt toch wel eens 'nou, dat zou ik veel beter aanpakken als ik in die situatie zat'... zoiets.
Toch wel hoor. Ik merk in het buitenland dat "te koop lopen" met je rijkdom en vooral succes een stuk minder "slecht" is. Het wordt iig niet becommentarieerd. Je bent rijk of niet rijk ... en niemand die zich daar druk over maakt. @Bolkje, ik snap Edelhertje wel. Ik ben zelf ook ambitieus en hoewel ik echt niet neerkijk op mensen die dat niet zijn, vind ik het op mijn beurt wel vreselijk irritant als mensen lopen te klagen over dat ze dingen niet kunnen want ze hebben/verdienen/krijgen zo weinig. Ja, weet je ... om meer te besteden te hebben, zul je dus idd wel de ambitie moeten hebben om meer te werken of hogerop te komen. Zo simpel is het. En er zijn er genoeg die klagen over wat anderen wel kunnen en zij niet (het Calimero-effect) ...
Maar dat is nirt op iemand neer kijken. Op iemand neer kijken doe je als je jezelf beter vind dan een ander. Dat jij een situatie anders aan zou pakken is kou manier van doen. Ik ben niet jaloers op mensen doe het beter hebben/doen dan ik. En kijk ook niet neer op mensen die het slechter hebben dan ik. Ik ben namelijk intens gelukkig met wat ik heb en zou het niet anders willen.
Je hebt hier denk ik twee varianten in: Ik ben trots op ons gezin dat wij het goed voor elkaar hebben en hier doen we hard ons best voor. Of Wij hebben allebei een hele goede baan, een heel groot huis, we verdienen 100.000 euro in het jaar, we gaan drie keer op vakantie etc. Mij gaat het voornamelijk over de tweede variant. Ik bedoel dat je best trots op jezelf mag zijn, maar naar mijn idee hoef je deze niet tot in de details te beschrijven. Je bent toch trots op jezelf? Dan is het toch niet meer nodig dat rest van de wereld ook trots op jou is...?
Ik ben trots op wat we bereikt hebben, en daar hebben we keihard voor moeten vechten. Ik merk aan sommige mensen in mijn omgeving dat ze dit ons echt niet gunnen, vreselijk vind ik dat helemaal omdat ze weten dat het ons niet is aan komen waaien. Dat soort mensen vertel ik dan ook niks over onze plannen. Want ondanks dat we al veel bereikt hebben, hebben we steeds ambities.
Ik herken dat eigenlijk wel. Wij hebben 2 weken geleden een houtkachel laten plaatsen en je krijgt ook echt bijna alleen maar afgunstige reacties... Slechts een handvol mensen reageert leuk.
Sorry hoor, maar dan heb je toch gewoon verkeerde vrienden / veel rotte appels in je omgeving? Ik heb echt zelden negatieve of afgunstige reacties gekregen op dingen die we nieuw hebben of ons goed af gaan. Of ik ben gewoon doof, stom en blind voor die reacties dat kan ook.
Ik ben trots op wat wij hebben. Wij werken hard voor onze centen. Vooral mijn man. Ik kleed de kinderen graag in merk en zelf ook. We rijden in een mooie auto en hebben een koophuis. Ik loop er niet mee te koop maar ben wel trots. Ik kijk absoluut niet neer op een putjesschepper want ook hun werken hard voor hun geld. Onze vrienden zijn van alle klasse en we hebben de grootste lol. Neerkijken op een ander is pas echt laag.
Ben blijkbaar een van de weinige maar Ik kijk juist op tegen mensen die een hoge studie hebben afgerond, een baan als arts, tandarts, directeur etc hebben! Wat hun doen/zeggen kan ik niet eens als opscheppen zien want die mensen hebben keihard gewerkt om te bereiken wat ze hebben! ik ga ook wel met die mensen om naast de mensen van 'normale' klasse. puur omdat hun mij motiveren om ook 'ver' te komen in mijn leven. Ik wil er ook keihard aan werken om te zorgen dat ik later mijn kinderen alles kan bieden. (Dat kan je ook met minder geld dat weet ik, liefde krijgen ze sowieso in overvloed maar toch vind ik financieel ook belangrijk.) ik heb zoveel plannen en voor die plannen is er toch geld nodig. Ik vind dat we al goed op weg zijn maar ik ga er zeker alles aan doen om het maximale wat eruit te halen valt eruit te halen! Ja soms zal ik 4-5 dagen per week weg zijn van huis maar dat doe ik allemaal voor mijn kinderen zodat ze later kunnen terug kijken en denken ja mijn ouders hebben zich uit de n**d gewerkt om onze opleiding, rijbewijs, appartement, erfenis, etc te betalen! Puur om mijn kinderen alles te bieden wat er te bieden valt naast liefde.. En ook al zijn mijn man en ik ambitieus, ik kijk niet neer op mensen met minder..
Grappig in dit topic wist ik al wie er zou reageren dat tie het wel belangrijk vindt en dat je dat zeker naar buiten toe uit mag dragen..... ik zie daar het nut niet van...trots zijn is iets wat ik vooral voor mn eigen gevoel ben en voor ons gezin, maar heb absoluut niet de behoefte om dat constant naar de buitenwereld te ventileren en naar complimentjes te vissen. Overigens mis ik echt nog een aantal mensen in dit topic, wantbhet klopt wel wat ts zegt....van sommige zpleden is ook meer dan duidelijk dat zij hoog gestudeerd hebben, bakken met geld hebben enz enz. Overigens heb ik er niks op tegen dat iemand trots is op wat hij/zuj bereikt heeft, maar het is de manier waarop dit naar buiten gebracht wordt. Ik vind dat een vuilnisman net zo trots mag zijn op zijn leven als een directeur van een of ander. En een opmerking die ik hier lees van iemand die wel neetkijkt op anderen die geen ambities hebben daar heb ik veel moeite mee. Net zoals de opmerking: in onze kringen......brr dan heb ik spontaan jeuk.
Tja, ik snap eigenlijk niet waarom je je hier druk over zou maken. Iedereen bepaalt toch zelf wat hij/zij belangrijk vindt. Voor jou zijn dat dus niet zaken als status en geld, voor een ander misschien wel, ik vind dat niet zo'n probleem. Voor mij persoonlijk: status vind ik niet belangrijk, maar ik heb wel bewondering voor mensen die hun dromen najagen en daar hard voor werken. Ik heb een leuke baan en wil nog wel bepaalde dingen bereiken, maar dit alles is toch naar een tweede plaats verdrongen toen ik kinderen kreeg (lekker geëmancipeerd, maar ja, gevoelsmatig kan ik er niets anders van maken...). Mijn man is echter wel heel ambitieus en gedreven en heeft hele specifieke doelen voor zichzelf en ons gezin, waar hij hard voor werkt. Financieel er lekker bij zitten hoort daar ook bij. Prima toch? Dat soort zaken zijn natuurlijk ondergeschikt aan een fijn gezond gezin, maar dat betekent niet dat je het niet als doel mag hebben, of er blij mee en trots op zijn als je dat bereikt. En ook niet dat je neerkijkt op mensen die het anders doen.
Hallo iedereen, ik heb niet alle reacties gelezen maar wilde toch ook mijn mening/kant van het verhaal uitleggen. Ik geef niks om status.Ik vind het belangrijk dat je kan zeggen dat je gelukkig bent in de situatie waar je inzit. Dus werk je b.v achter de kassa part-time en je man in een fabriek en je kunt je rekeningen betalen.iedereen is gezond en je kan oprecht zeggen dat je gelukkig bent dan is het toch goed? Iedereen verdient respect voor zijn keuzes.Soms zie ik idd ook dingen die ik zelf niet zo zou willen maar als de ander gelukkig is daarmee wat maakt het dan uit. Waar ik niet tegen kan zijn mensen die BEWUST in de ww zitten omdat dat makkelijker is.Ja dan denk ik ook wel van ga is wat doen met je leven.Er zijn zat mensen die het echt nodig hebben en sommige maken hier misbruik van.En worden hierdoor schuin aangekeken terwijl je soms echt pech kunt hebben met werk tegenwoordig. Maar nogmaals ik ben gelukkig met mijn leven en daar gaat het om.Dat wil toch iedereen?En ook op je eigen manier.
Ik ben trots op het feit dat ik een fantastische man heb, een prachtig zoontje én een brusje op komst. Dat ik WO ben afgestudeerd, een goede baan heb, mijn man een goede baan heeft en wij een leuk huis hebben is leuk meegenomen maar het geluk van een liefdevolle relatie hebben met mijn perfecte man en een gezin met hem hebben is voor mij hetgene waar ik het meest trots op ben. Ik zou mijn baan zo opgeven als dat nodig is om mijn relatie te behouden. Die is mij echt meer waard als mijn baan, waarbij ik redelijk aanzien heb. Status is leuk maar liefde, gezondheid en geluk is veel belangrijker.