Dus als jij je kind ziet en je weet dat je kind meer in zijn/haar mars heeft maar toch niet doorleert, dan vind jij dat wel prima want dan steun je je kind en op dit moment is dat waar het kind gelukkig mee is? Okee, dat kan. We hebben een verschil in visie dan. Ik zal me echt niet zomaar neerleggen bij het feit dat mijn kind opeens aankondigt na de middelbare school om geen vervolgopleiding te doen. Ik ga me dan afvragen waarom (meestal omdat ze geen zin (meer) hebben om te leren en niet omdat ze de baan van hun leven hebben gevonden), en zal het gesprek aangaan en haar toch proberen in te laten zien dat keuzes consequenties hebben op de lange termijn. Ik vind onafhankelijkheid (op allerlei gebied) een groot goed. Als mijn kind er later voor kiest om thuisblijfmoeder te worden, ook goed. Maar in ieder geval ligt er dan wel een basis waar mijn dochter later als de kinderen groter zijn, baat bij heeft en een grotere banenkans mee heeft. Ik heb er net over nagedacht toen ik mijn hond uitliet ... uiteindelijk heeft die ambitie idd wel een impact op status. Als iemand een 9-5 baan ambieert, dan krijgt die persoon een 9-5 salaris. Iemand die de ambitie heeft om meer te willen, die stap extra te zetten, zal doorgaans verder komen dan de persoon die een 9-5 mentaliteit heeft met bijgehorend salaris. En weet je, dat is helemaal niet erg, maar dan moet je ook niet gaan klagen dat anderen meer hebben en al helemaal geen afgunst moet hebben over hun trots en dat ze dat soms wel eens willen ventileren. Tot slot: als JIJ blij bent met hoe jou "status" is op dit moment, en je hebt nog steeds moeite met wat andere hebben of doen, dan moet je je oprecht afvragen hoe blij je dan met jou status bent. Want dan hou je jezelf voor de gek. Mensen mogen trots zijn op wat zij bereikt hebben. En zij mogen dat ook gewoon ventileren. En als een ander daar niet mee om kan gaan, dan is dat vooral het probleem van de ander.
Weet je, ik denk dat ik gewoon te weinig geef om wat andere mensen doen en denken, om dat belangrijk te vinden. Ja, ik ben trots op wat wij hebben bereikt, wat mijn man bereikt door keihard te werken en te leren. Wat een ander daar van vindt? Lekker belangrijk. Ik ben bevriend met mensen om hoe ze zijn. De ene vriendin is een singel moeder die alle eindjes aan elkaar moet knopen, de andere 1 die niet weet wat ze met haar geld moet. Ze zijn leuk, eerlijk, lief, trouw en goede mensen met een goed hart, daar gaat het mij om. En hier op het forum, tsjah, ik geloof nog niet eens 10 % van wat sommige mensen typen. Mijn bullsh*t sensor draait echt overuren bij sommige leden. Maar als zij daar gelukkig van worden, be my guest. Ik ken ze niet, wil ik ook niet, en ik heb er geen last van.
Als mijn kind na de middelbare school besluit om ineens helemaal niks meer te gaan doen hebben wij het daar ook wel over, niks mis mee. Maar mij gaat het om opmerkingen als: "ik wil voor mijn kind geen toekomst als cassiere bij ah" of " ik leer mijn kind dat blijven werken belangrijk is en dat je financieel onafhankelijk moet blijven". Ik weet niet of dat tot slot algemeen bedoeld was of tegen mij maar ik heb totaal geen moeite met wat anderen hebben of doen hoor, dan heb je mij echt verkeerd begrepen. Ik heb moeite met mensen die kostte wat kost willen blijven ventileren dat zij zoooo succesvol zijn en anderen willen laten merken dat ze zoveel beter zijn dan een ander. En dat kan ik nog steeds vinden ondanks dat ik zelf heel gelukkig ben in de situatie waarin ik mij bevind. Het is denk ik meer een karaktertrek waar ik niet zo goed tegenkan.
Lol, ik vraag mij wel af bij wie je dat dan hebt. Als ik het een en ander terug lees hier kan ik mij er wel een beetje iets bij voorstellen dat je bullshit belletje gaat rinkelen afentoe..
Voor mij niet. Lekker belangrijk wat men vindt. Wij hebben het goed, genieten van het leven,sparen voor de kinderen en dat op 1 salaris. Vind men dat ik nu opschep? Pech voor hun. Ben je zelf niet tevreden? Probeer dan niet te klagen maar er aan te werken. Je geluk heb je, voor een groot deel, in je eigen handen liggen.
oude zegswijze: geef de stoefer (opschepper) een stuk brood; de klager heeft geen nood. Mooi gevonden hé
Waarom financiële onafhankelijkheid belangrijk is, en waarom het belangrijk is om toch mee te draaien op de arbeidsmarkt? Ik dacht dat dat toch redelijke no-brainers waren. Als mijn dochter later speelt met het idee om thuis te blijven, dan adviseer ik haar in de gevolgen van deze beslissing.
nu, met mijn loon kan ik toch niet overleven als alleenstaande (laat staan hoe lang ik hier nog een loon ga hebben met die k%tcrisis). Dus waarom zou ik geen huisvrouw worden dan. Gewoon eerlijke vraag hoor, geen aanval. Denk dat dit 20/30 jaar geleden anders was, als je dan als vrouw een eigen job had dan kon je weg geraken uit een slecht huwelijk, maar nu?
Op dit forum zeker, de meerderheid van de leden hier wordt gevormd door vrouwen die thuisblijven voor de kinderen, die alleen willen werken onder schooltijd, die niet meer dan 3 dagen per week willen werken, en die door deze keuzes genoegen nemen met laaggeschoold werk waarin over het algemeen geen doorgroeimogelijkheden zijn en waar ze oorspronkelijk niet voor gestudeerd hebben. Ik werk nu 19 uur per week, maar ik blijf zoeken naar andere fulltime vacatures. In mijn werkveld zijn er namelijk geen parttime functies, behalve mijn huidige functie, en vragen om minder te werken is in mijn verleden beloond met ontslag op dezelfde dag nog wel (Belgie, daar mag dat, 6 maanden proeftijd, in de laatste maand proeftijd dus ontslagen). Voor mij is het niet voldoende om alleen maar te werken voor geld, ik wil voldoening halen uit mijn werk en uitgedaagd kunnen worden.
Dat klopt niet echt. Als je werkt, bouw je WW rechten op en pensioen. Een thuisblijvend persoon bouwt niets op, behalve een CV gat dan.
ik wil ook uitgedaagd worden op mijn werk en mss verder studeren. (nu doe ik "aapjeswerk", een gehele dag facturen inboeken. dag in dag uit, geen enkel beslissingsrecht oid) Maar ik heb 3 kinderen die nu en dan ziek vallen (en dan moet er een volw thuis zijn), pedagogische studiedagen hebben of crechesluitingen. En Geen helpende (schoon)moeders Dus ja, praktisch probleempje
Nou jij doet helemaal alsof thuisblijven bij je kinderen het einde vsnniemands leven betekend?? Wat een kortzichtige post zeg. En uitdaging intelectueel zoeken hoeft niet per se in de vorm van werk te zijn hoor. En nee ik zie niet in waarom je per se financieel onafhankelijk moet zijn zoals jij dat noemt en ook niet waarom je niet (tijdelijk) van de arbeidsmarkt af kan stappen??
Er is een verschil tussen een thuisblijvend persoon en een getrouwde vrouw waarvan de man een levensverzekering af heeft gesloten en het hangt er ook vanaf wat voor levensverzekering. Je kunt je zaakjes gewoon prima regelen en voor wat ik 'erbij' doe heb je geen CV nodig maar talent. Niet voor alles wat er aan werk te doen is heb je een CV nodig. En daarnaast kan je nog zoeen mooi CV hebben en nog geen baan kunnen vinden, maar daar hoef ik je vast niks over te vertellen.
Daarom ga ik het ook niet uitleggen, is een tijdverspilling. We hebben gewoon 2 verschillende visies hierin. Ik vind het onverstandig en riskant, jij niet. We maken allebei de keuzes waar wij zelf achter staan.