Onze meid van 6,5 week oud wil alleen maar bij ons slapen. 's nachts slaapt ze wel in het wiegje naast ons bed. Dat gaat dan ook prima, maar overdag lukt dit niet. Ze slaapt dan alleen als ze bij een van ons in de armen ligt. Als ze in diepe slaap is, leggen we haar soms voorzichtig in de box of het wiegje, maar na max 10 minuten is ze dan weer wakker. Op zich vind ik het niet erg dat ze veel bij ons ligt overdag, ik heb het er graag voor over. We hebben ook een niet al te makkelijke start gehad met 2 weken ziekenhuis etc. Dus ik snap maar al te goed dat ze graag bij me wil zijn (en stiekem is dat natuurlijk ook heeeeerlijk!). Maar wat nou als ze straks naar de oppas of opvang moet? Hoe doen jullie dat? En vanaf wat voor leeftijd kan ik verwachten dat ze ook zonder onze lichaamswarmte/geur rustig kan slapen overdag?
Toch best lastig inderdaad, je hebt af en toe ook je handen vrij nodig. Wat wij deden, was een warme kruik in het bed. Die haalden we eruit als ze erin ging, want ze kon zichzelf goed warmhouden, maar voor de geborgenheid was het fijn. Verder lees ik overal (en zelf ook goede ervaringen mee) dat het beter is je kleintje weg te leggen als ze nog net niet slaapt, of nog beter wanneer je de eerste vermoeidheidssignalen ziet. Anders wordt ze wakker en dan schrikt ze, want ze sliep zo lekker bij jou en ineens ligt ze alleen in haar bedje. Hier hielp een puckababy heel goed. Ook die geeft geborgenheid. Op marktplaats zijn ze ook 2ehands te vinden! (later was "echt" inbakeren nodig hier, maar dat had andere oorzaken) Succes en gefeliciteerd nog met je kleine meid !
Als je er aan toe bent kun je je kindje gewoon eens proberen weg te leggen als het nog niet slaapt, en dan laten huilen tot het slaapt. Maar dat moet je wel willen. Bij de oppas zullen ze dat wrs ook doen, want die kan niet de hele dag met je kindje op de arm lopen. Ik ben van mening dat het gewenning is van je kindje dat het bij jou mag slapen (en ik zeg NIET verwennen). Het is aan jou of je het wil doorbreken of dat je het zo prima vind... Zelf vond ik het heel fijn dat mijn kindjes in hun bedje sliepen, zo kon ik nog wat in huis doen.
hierf bij de eerste het zelfde gehad een draagdoek was hier de uitkomst zo hadden wij onze handen vrij en de kleine sliep heerlijk. toen hij 12 weken was ging hij gewoon in bed slapen en was het geen probleem
Laten huilen zou ik niet doen bij zo'n jonge baby, zeker niet met de heftige start die jullie blijkbaar hebben gehad. Hier was de draagdoek een uitkomst. Uiteindelijk bleek het hier allemaal te komen door wat medische zaken, maar dat lees ik uit je eerste post niet zo 1-2-3 terug, want bij jullie wordt er wel probleemloos geslapen? Wat betreft straks bij de oppas: een kind dat zich veilig voelt, gaat zelf slapen. Dat kun je afdwingen door laten huilen, maar daarmee doorbreek je wel de veiligheid en geborgenheid. Onze ervaring is toch echt dat als je de veiligheid biedt die een kind nodig heeft, dat slapen vanzelf wel komt. Ik weet niet wat voor vorm van opvang jullie hebben straks, maar je zou kunnen kijken of er afspraken te maken zijn? Wij hadden een gastouder, die Thirza ook veel bij zich gedragen heeft, (afgewisseld bij haarzelf, haar man en haar oudste dochter (middelbare-school-leeftijd). Dat was fantastisch dat dat kon, bepaald niet vanzelfsprekend, maar het kon hier dus wel! Verder zou je altijd kunnen kijken ook of je zorgverlof nog op kunt nemen aansluitend op je zwangerschapsverlof...
Ja, wat zij zegt. Hier ook de draagdoek, dan sliep ze lekker bij me. En met een week of 8-12 kon ze ook makkelijker zelf in de kinderwagen slapen. Laten huilen heb ik nooit gedaan, verschrikkelijk vind ik dat, die kleine hulpeloze kindjes, helemaal alleen en niet weten waar ze aan toe zijn. Die weten echt niet dat jij beneden bent en ze kan horen en binnen een paar tellen bij ze kan zijn, die weten alleen dat ze alleen zijn en dat er niemand is om ze te helpen.
Thanks voor jullie reacties. Inderdaad de draagdoek werkt hier ook super af en toe. Doe ik vooral als ik echt iets 'moet' doen en ze niet wil slapen. CB gaf inderdaad aan: laten huilen. 1 x geprobeerd, maar dat doe ik echt nóóit meer! Echt verschrikkelijk. Ze was totaal overstuur en ikzelf vervolgens dus ook. Draag haar liever de hele dag rond dan dat ik dat nog een keer moet doen... En inderdaad: indien nodig blijf ik langer thuis dan m'n zwangerschapsverlof. Klopt het nou dat de meesten ervaren hebben dat het vanaf een week of 12 beter gaat? Als ze slaapt, slaapt ze inderdaad probleemloos. Wel heeft ze reflux (krijgt daarvoor nexium, verder staat alles schuin en houden we haar na het voeden een tijdlang rechtop) en daar is ze soms onrustig van, maar dat gaat steeds beter gelukkig!
Zeker met medische problemen zie je vaak dat de start wat lastiger is en het wat langer nodig heeft om rust en ritme en regelmaat te krijgen. Bij reflux is laten huilen helemaal geen handig plan, weer zo'n lekker standaard-we-hebben-verder-helemaal-niet-doorgevraagd-op-de-individuele-omstandigheden-advies van het CB..... Als ze te overstuur worden, komt daardoor de maaginhoud weer lekker naar boven namelijk. Moet je niet willen. Die draagdoek is superfijn om te zorgen dat de voeding zo min mogelijk omhoog kan komen, en dan komt het allemaal vanzelf wel! Wij zijn uiteindelijk bij 10 weken gestart bij een osteopaat, omdat Thirza erg veel huilde, overstrekte, niet sliep, extreme darmkrampen had en heel erg veel terugspuugde. Na 1 behandeling was het spugen over, (had hier echt met klemzittende nekwerveltjes/maagzenuw te maken), en uiteindelijk na 4 behandelingen bij 16 weken alles redelijk rustig, (ik ben bij 14 weken weer gaan werken, had vakantieweken opgenomen vooraf al).
Ook hier was de draagdoek een uitkomst. Als ik hem er structureel 1 slaapje(van 3 a 4 uur) in droeg, dan leek het wel of hij daar zo tevreden mee was dat het slapen in zijn bedje ook beter ging. Wat ook kan helpen is om gewoon een paar dagen 40 keer heen en weer naar het bedje te lopen om gerust te stellen en evt. een speentje te geven. Dat vraagt even wat energie maar ze hoeven dan niet te huilen en vallen uiteindelijk in eigen bed in slaap, je zal merken dat dit steeds makkelijker gaat endat ze steeds sneller zelf in slaap vallen. Verder zorgen voor weinig prikkels om de baby heen(bij bezoek e.d. ging hij dus in de draagdoek, veilig bij mama en geen onnodige prikkels van andere mensen), en bij de eerste moeheidssignalen op bed leggen, 1 gaapje is dan al genoeg.
Toen het hier wat rustiger werd, kon ze wel in bed in slaap vallen, trouwens. Wij bleven er dan bij (hand op d'r buikje/hoofdje) en dat had steeds korter nodig, voor ze dan sliep en even lekker doortukte.