Ik heb het wipstoeltje dus ook bijna plat maar dan ietsjes schuin. Durf 'm ook niet verder rechtop te zetten, want Eva is nog zo klein en zit niet echt lekker in de gordels, ik zie haar zo naar voren kukelen als ze probeert naar voren overeind te komen . Ik heb vanochtend wel geoefend met omhoog komen, maar dan meteen weer terug. Als ze wil zitten moet ze zelf maar haar best doen . Vanochtend op een kleed op de grond op haar buik geoefend, maar omdat ze haar hoofd niet wil neerleggen wordt ze snel boos (tenminste, ik weet niet wat snel is, maar 10 minuten vind ik dus snel). Tilt dan haar armen en voeten op en 'schommelt' dan op haar buik en dat voelt natuurlijk ook weer niet fijn . Ze begint dan te spugen en krijgt last van windjes . Ik denk dat ik dit maar om de dag ga doen en niet elke dag. Ik had wat dingetjes gelezen iin het 'Oei ik groei' boek wat je nu kan doen met je baby, wat ze dan leuk vinden. Maar alles wat ze met mij moet doen, vindt ze niet leuk, ze kijkt me echt niet aan als ze op schoot zit . Wel als ze in de box of op het aankleedkussen ligt, vooral dat laatste, en dan mijn gezicht voelen en lachen als ik zing of kusjes geef... Zo'n doomoo seat lijkt me op zich ook wel leuk, maar is hetzelfde principe als een wipper toch? Dan denk ik niet dat Eva er veel aan vindt... Ik zat wel te denken aan een speelboog voor op de wipper, maar dan kan ze net zo goed in de box liggen toch, is ook beter voor haar rug. De Maxicosi probeer ik zo min mogelijk te gebruiken, als we met de auto weggaan moet het wel. Maar ze moet zich voorlopig nog maar vermaken in de bak, over een paar maandjes past ze er toch niet meer in en mag ze in de wandelwagen. En volgens mij gaat ze dat heel leuk vinden!
De dag na de geboorte van Nova, hield ze haar hoofd zelf omhoog... Kraamhulp zei; hey, dat mag ze nog niet! Heb haar toen gevraagd; zeg jij het haar of ik? :-D Tsja, het is gewoon een sterke meid. Zo ook met zitten, en sinds 2 maanden ook met staan. Sinds 2 weken houdt ze zich overal aan vast zodat ze maar kan staan. Op CB wilde ze kijken of ze vanuit ligstand zichzelf aan de vingers van de verpleegkundige kon optrekken om te gaan zitten, Nova ging er wederom direct bij staan.... Heb er geen commentaar op gekregen. De een is wat sneller sterker dan de ander. Naar mijn mening voel je zelf ook wel aan wat slecht zou zijn en wat niet....
En inderdaad weet je vaak zelf wel wat goed is en wat niet. Maar ik heb zelf zoiets van, ze kan het dan al wel, maar is ze niet veel te klein? En dat denk ik dus wel. Haar hoofd omhoog houden, dat doet ze zelf. Andere dingen waarbij ik moet helpen laat ik nog maar even zitten.
Snoopy, zoals jij het omschrijft is Ymke ook een beetje. Op schoot doet ze echt niet gezellig naar me, kijkt liever om zich heen. Als ik haar op mijn benen leg, zodat ze me aan kan kijken (snap je het nog ) is daar de lol ook snel vanaf hoor. Ja dan gaat ze afzetten tegen mij en heel druk doen. In de box doet ze ook juist wel heel vrolijk, of als ik haar op de grond leg op haar buik en ik ga ertegenover liggen op mijn buik, dat vindt ze wel leuk! Ze zoekt ook wel contact. Als ze in de doomoo in de box ligt kan ze de hele kamer overzien en ze volgt nogal graag. Ze blijft dan tevreden omdat ze mij kan zien en ik ben tevreden omdat ik een klusje kan doen als ze lang wakker is. Ymke legt haar hoofd trouwens ook niet meer neer als ze op haar buik ligt. Eerst deed ze dat wel, maar nu is het omhoog en als ze moe is gaat ze huilen, beetje net als Eva dus.
Zo één heb ik er ook, zou dat iets van meisjes zijn? Ik ben soms een beetje jaloers op mijn vriend, want bij hem wil ze wel gezellig op schoot liggen en kletsen. Ik denk dat het te maken heeft met de borstvoeding. Dat ze bij mij vooral voor het eten komt, en bij mijn vriend voor de gezelligheid.
Bij mijn vriend is ze inderdaad ook rustiger. Maar ik denk dat dat komt omdat ze mij de hele dag ziet, en mijn vriend nauwelijks, ze gaat namelijk naar bed rond de tijd dat mijn vriend thuis komt. Dus hij blijft nog interressant, op mij is ze uitgekeken . Maar als ze me ziet als ze bij mijn vriend ligt, moet ze wel telkens heel erg lachen. Dus ze vindt me toch wel lief . Guppie, zo op schoot leggen heb ik al snel opgegeven, ze is ook best lang dus het past ook niet lekker en ze zet zich meteen af. Daar vindt ze dus echt niets aan. Zittend de kamer in kijkend is nog het beste. En soms als ze moe is met speentje met haar gezicht naar me toe. Op zich vind ik het niet zo erg, maar ik wil haar na een voeding toch wel een kwartiertje rustig rechtop houden, maar dat is bijna geen doen. Ze spuugt al veel en als ik haar nauwelijks rechtop hou nog meer denk ik.
Het oefenen met aan de handjes omhoogkomen kun je best doen. Mits ze wel spanning op haar armpjes heeft en ze dus meehelpt. In het begin kun je dat beter doe nmet je benen schuin omhoog (waar ze dan op ligt he) zodat het nog wat minder zwaar is. Dit heb ik uit een boek, ik geloof "oei ik groei". Daar staat in wat voor "spelletjes" je met je kind kan doen en dit was er één van. Ook je kind op de zij in de box leggen en dan kijken of ze terugdraaien op de rug of door draaien op de buik... O ja en als je bovenbenen net als die van mij niet zo lang zijn, doe je de beentjes van je kindje een beetje omhoog tegen je buik aan. Zelf een beetje meebewegen als je kindje komt zitten zodat je haar niet dubbelvouwt