Morgenochtend heb ik een afspraak met de gyn om te bespreken of ik ingeleid kan worden volgende week. Mijn depressie is helemaal terug en lichamelijk ben ik op. Als ik van de bank naar het toilet loop ben ik buiten adem en van het verschonen van mijn zoontje moet ik tien min. Bijkomen. Ik ben al weken afhankelijk van een rolstoel om naar buiten te gaan, en dus ook afhankelijk van anderen. Mijn kleine meid zit ondanks dat ze volledig is ingedaald heel hoog dus daar heb ik ook veel last van. Slapen doe ik weken al niet meer. Van de week een nacht in het zh gelegen om te slapen met sedatie, maar dat heeft maar een dag effect gehad. Maw ik zit er doorheen en ben er klaar mee. Kan zo geen goede/leuke mama zijn voor mijn peuter. Ik hoop dat ik een meewerkende gyn tref die groen licht geeft. Ben best zenuwachtig, gelukkig is de afspraak in de ochtend.
Ach wat rot dat je het zo zwaar hebt. Succes morgen Hopelijk willen ze jullie meisje zo snel mogelijk halen!
Pfffff ik snap hoe je je voelt. Ik kon de laatste 4 weken niet meer lopen door de zware bi en ook ik was dood en doodmoe. De gyn weigerde in het belang van het kind. Met 37 weken is je kindje er ook niet klaar voor. De gynaecoloog vertelde me trouwens ook nadrukkelijk dat een inleiding met 37 weken heeel heftig is en dat je dat echt niet zou moeten willen. Ik ben uiteindelijk met 41.1 bevallen en ik denk dat het kwam door de Temazepam die de gyn voorschreef. Ik slikte hem om 1:00 en 3:00 braken m'n vliezen en begon het feestje.
Daarom hoop ik ook ingeleid te worden met 38 weken (ben morgen 37 weken) ben bij mijn zoontje ook met 38 weken ingeleid en dat ging prima om 8 uur werden mijn vliezen gebroken en om 10.40 was hij er. Mijn vk staat er ook helemaal achter, omdat ik met de dag depressiever word.