Iui 5 is mislukt. Dit is de eerste keer dat ik me echt verslagen voel. Alsof het nooit gaat lukken. (3e iui miskraam met ongeveer 9 weken gehad) Rationeel gezien weet ik dat ik alles heb gedaan wat binnen mijn bereik lag. ( gezonde leefstijl, nooit gerookt, etc) En toch dat stemmetje dat zegt dat ik iets verkeerd doe. Mijn vraag aan jullie? Als je je zo ook wel eens gevoeld hebt wat hielp jou?
Hele dag janken en chagrijnig zijn en dan voel ik me vaak de volgende dag weer positiever. Maar echt rot zeg
Wat rot! Ik had na de 5e iui een evaluatie. Ik had mijn hoop denk ik gevestigd op iui 1 2 of 3. Bij iui 5 had ik een paar keer een biertje gedronken, en was ik er minder mee bezig. Ik was gewoon boos omdat ik dacht dit word m vast ook weer niet. Ik had t idee dat t nooit zou gaan lukken. IUI6 was raak! Toen gebruikte ik hormonen erbij. Daarvoor nog een keer overstimulatie en de maand daarna cystes. Toen was ik echt zwaar teleurgesteld. Ik liet dat gevoel er maar gewoon zijn. Tussen iui5 en 6 zat toen best wel een tijd. Toen kon ik wel weer even 'opladen'. Iedere maand kan het toch weer raak zijn. Houd vol <3