Oké, ik heb eindelijk de stap gezet om hulp te vragen. Ik ben een slechte prater, ik schrijf/typ liever zoveel mogelijk. En ik ben erg sceptisch tegenover psychologen. Misschien te eigenwijs en te nuchter ervoor. Maar wil het heel graag een eerlijke kans geven! Is er iemand die wat positieve verhalen kan vertellen? Ik heb over 3 weken mijn eerste afspraak en ben heel benieuwd hoe dat gaat. Bang om verkeerde antwoorden te geven ofzo. Ik praat liever alles goed zodat het niet te moeilijk wordt. Maar aan de andere kant wil ik ook eens keihard mijn hart luchten..
Wat goed dat je de stap heb genomen! Zeker als je wat sceptici bent, is de drempel hoog. Ik heb op meerder vlakken goede ervaringen met psychologen. Voor de mmm, relatietherapie en voor mij persoonlijk(moeilijke jeugd). De therapie maakt veel duidelijk over je manier van omgaan met gebeurtenissen. De manier waarop je gebeurtenissen verwerkt. Of het laat zien dat je eigenlijk geen idee hebt hoe je met bepaalde gebeurtenissen om moet gaan en /of dat je deze niet verwerkt heb. Door te praten zoek je een manier waarop je bovenstaande wel/goed kunt doen, voor jou. Het geeft je een breder kijk op dingen, als je hier echt voor open staat. Er bestaat niet echt zoiets als een fout antwoord. Het "juiste" antwoord willen geven herken ik. Vaak prikken ze daar al snel doorheen. Mijn man die geen prater is, hield daar zijn mond amper. Dus jouw behoefte om (waarschijnlijk ongecensureerd) je hart te luchten , kun je daar voldoen. Tip: kijk of je fijn voelt bij je psycholoog. Zo niet, dan om een ander vragen. Klinkt hard, maar dat is het niet. Voor beide is dit belangrijk. Succes en nogmaals heel knap en goed dat je de stal heb.gezet!
Thanks voor je lieve antwoord! Ik hoop heel erg dat ze Door me heen kan prikken, want merk dat het gewoon zo vol is in mijn hoofd op dit moment.
Lieve dege, Wat goed dat je voor jezelf zorgt en deze stap neemt. Ik heb ook positieve ervaringen zowel uit het verleden als nu, en ben net als jij ook bang om verkeerde antwoorden te geven, maar het is ontzettend fijn om je hart te luchten bij iemand die geen partij trekt. Ik heb er nu ook heel veel aan, ik vind de mmm ook best pittig en ben blij dat ik daar over kan praten. Voel inderdaad of je een klik hebt met iemand en schroom niet als het niet klikt om te zoeken naar een ander. Heel veel succes, en goed dat je het doet.
Ik heb ook goede ervaringen.Niet voor waar jij heen gaat maar wil toch mijn ervaring delen! Ik ging heen toen mijn vader ongeneeselijk ziek werd. Had een redelijk jonge man ca 30 jaar maar wel heel prettig. Gewoon kunnen praten met iemand die net de juiste woorden kan zeggen die je nodig hebt. Maar ook de dingen in een ander perspectief kan laten inzien. Kreeg ook oefeningen mee bijv zeg nu nog tegen je vader wat je wilt zeggen voordat het te laat is. Klinkt stom maar zat zo in mijn verdriet dat ik daar niet aan gedacht had, ik en mijn vader waren niet zulke praters. Uiteindelijk gedaan en ben er zo blij mee! Na het overleden nog 3x heen geweest maar het was al zo goed als afgerond. Ik kon er ook goed mijn boosheid kwijt! heel veel succes en sterkte!
Ik was ook sceptisch en "te nuchter" voor de psych. Maar toen ik er eentje had waar ik echt een klik mee had, kwamen de dingen uit mijn hoofd als een waterval uit mijn mond. En dat voelde toch lekker.. Dat lukte me niet bij mijn man/vriendinnen/familie, daar kon het me niks schelen wat hij dacht, het is zijn werk.. Samen hebben we die dingen een plek gegeven.
Ik vond de stap naar een psycholoog ook erg groot, tot ik eigenlijk niet anders kon. Ik kon het zelf allemaal niet meer oplossen, zat er helemaal doorheen. Ik ben ook geen prater, dus eerst was ik van plan om zo min mogelijk te vertellen. Maar ik voelde me zo prettig en veilig dat ik dat (voor mij) onverwacht alles vertelde. En echt: het heeft mij enorm geholpen, inzicht gekregen in mijn eigen gedrag en dat van anderen en wat de gevolgen daarvan waren. Ik voelde me vaak schuldig, maar nu veel minder. Dankzij hem heb ik voor mezelf gekozen. En als er nu iets voorvalt denk ik vaak aan de gesprekken terug en wat hij zou adviseren. Dus stel jezelf wel open en vertel alles wat je denkt te moeten vertellen, hou je vooral niet in .
Wat goed! Hier ook positieve verhalen. Toen ik 18 was hebben mijn ouders mij naar een psycholoog gestuurd. Was woest omdat het niets voor mij was en toch niets zou helpen. Maar ben zo blij dat ik gegaan ben. Ik kan ook niet zo goed praten en wuif alles het liefste weg, doe net alsof er niets aan de hand is. En als je niets vraagt zal ik ook niets uit mijzelf vertellen. Maar zij heeft mij zo goed kunnen helpen.. Heel veel succes!!