Dag Dames, Ik heb al een hele lange tijd niets meer op het forum gezet, maar ik ben er nu weer even aan toe. Afgelopen periode is voor mij en mijn partner erg heftig geweest. Wij hadden een terugplaatsing op 21 januari jl. en daarna een positieve test in handen ! Wij waren door de dolle heen, maar dit duurde maar een paar weken. Bij week 9 ben ik gecuretteerd in Nijmegen en wij gingen door een hel heen ! zes weken na de curettage begon mijn menstruatie eindelijk op gang te komen, waardoor we weer een poging mochten wagen. Van de 10 eicellen bleven er vervolgens 3 over met een eitje. Twee van de drie hebben de bevruchting overleefd, en dus 1 verse teruggeplaatst op zaterdag 7 mei jl. de andere was niet geschikt voor invriezen dus helaas geen cryo's. Ik zit nu op wachtdag 6 en voel mij eigenlijk precies zoals mijn eerste zwangerschap. Ik ben alleen heel erg bang om toe te geven en vervolgens te eindigen met een negatieve test ! Ik ben benieuwd of er nog meer dames zijn die op dit moment op het wachtbankje zitten en hoever ze zijn.
Jeetje meid! Wat vreselijk dat je een positieve test in handen hebt gehad en dat het na een paar weken over is.. En nu zit je weer te wachten.. gek word je van die onzekerheid he..? Ik ken dat gevoel wel, dat je bang bent om toe te geven en je een negatieve test hebt. Ik kan me vanaf 10/12 dagen na tp ook nauwelijks inhouden! Bij onze laatste cryo tp vorig jaar mei (van poging 2 icsi) had ik een zeer licht streepje en wist echt niet wat ik zag.. ik durfde het niet te geloven en aan de andere kant dacht ik, hij staat er toch??! Maar na 2 dagen nam dat af.. en de bloedtest die erop volgde gaf ook aan; niet zwanger. Wat een mega dip kreeg ik daar toen van! Nu een jaar pauze gehad en de moed weer bij elkaar geraapt. Ik zit nog niet op het wachtbankje, ik krijg as zondag de eicel punctie voor onze laatste icsi poging. En als er een goeie bevruchting is, woensdag de tp.. dus mag ik ook vanaf dan op het mei wachtbankje. Ik voel me rustiger dan voorgaande keren, maar de spanning neemt nu wel iets toe. Ik zal voor je duimen en wens je heel veel succes en geluk!!
Wat heftig! Hoeveel kan een mens hebben, zeggen ze wel eens. Ik zit ook op het wachtbankje, dag 10. A.s vrijdag mag ik testen. Bij de eerste verse tp werd ik na 7 dagen al ong. We zijn nu 3 dagen verder, dit heeft natuurlijk niks te betekenen. De eerste week ben ik goed doorgekomen maar nu zijn de zenuwen aan het toenemen. Ik kan het me gewoon niet voorstellen ooit eens een posi test te hebben ipv omo wit.
Dag Dames ! Ik hoop dat het bij jullie allemaal goed gaat komen ! Ik maak mezelf alleen maar gek. Ik zit momenteel op mijn werk, maar ik kan wel huilen en in een hoekje kruipen. Vandaag zit ik op wachtdag 10 van een verse embryo (van 2 dagen) en vanochtend een negatieve test. Gewoon Omo wit !!! De vorige keer had ik ook op wachtdag 10 getest en toen was hij heeeel licht positief, maar nu helemaal niets ?? Ik was er zo zeker van dat ik weer zwanger was en toch zo bang dat de test negatief was en dat begint werkelijkheid te worden. Pfff... ik mag aankomende zondag pas officieel testen, dus nog 4 dagen maar ik ben zo bang ! zo bang dat hij negatief blijft. Ik was afgelopen weekend zo misselijk ik dacht dit is een goed teken en dan krijg je een witte test !
Aaah CaRU wat vervelend om te lezen maar maak jezelf niet te gek he! Je bent nog steeds erg vroeg met testen! Het kan morgen ineens anders zijn! Wanneer mag je officieel testen? Hou vol en ik hoop op een positieve test voor je in een paar dagen! Ik heb afgelopen zaterdag de tp van een cryo (blastocyste) gehad dus ik moet helaas nog even wachten! Jullie nog tips of trucs om de innesteling te bevorderen? Succes met wachten allemaal!
Hoi Barnel ! Zondagochtend (22 mei a.s.) mag ik officieel testen. Ik vergelijk het met mijn vorige zwangerschap en dat schrikt mij heel erg af. Ik hoop dat ik een positieve test in handen mag hebben de komende dagen ! Ik was er namelijk zo zeker van dat het dit keer weer raak was, maar de testen van de afgelopen twee dagen geven mij weer dat onzekere gevoel. Afgelopen weekend was ik kotsmisselijk en dat is eigenlijk niet echt meer weggegaan. Heb op dit moment ook nog steeds een vieze smaak in mijn mond. Mijn borsten zijn gevoelig, maar goed dat hoeft natuurlijk allemaal niets te betekenen.