Bedankt voor je reactie Ingrid. Ik denk dat we die gevoelens allemaal wel herkennen: je leeft tussen hoop en vrees. Het ene moment kan ik positief zijn, het andere moment zie ik echt niet meer waarom het ons ooit zou kunnen lukken. Rare gedachtes die dan in me opkomen dat het niet voor ons bestemd is ofzo... Ik denk dat mijn gedachtes nog het moeilijkste zijn van alles. Lichamelijk valt er wel overheen te komen, als dat hoofd zich er toch niet steeds weer mee bemoeide . Ik hoop voor jou dat de 4e IUI raak mag zijn Ingrid!
Beste meiden, Ook ik zal mijn verhaal hier vertellen in de hoop dat jullie er iets aan hebben. Onze kinderwens startte in september 2009. Toen stopte we met de pil. In het begin was mijn cyclus erg onregelmatig en na een jaar werd hij wat regelmatiger. Daar waren we al erg blij mee, maar ja een zwangerschap bleef uit. Omdat er een aantal dingen tussendoor waren gekomen wilde we het nog wat langer de kans geven en daarbij kwam dat manlief er heilig van overtuigd was dat het ons wel zou lukken. Toen dat niet wilde lukken zijn we uiteindelijk met frisse tegenzin toch maar naar het zkh gegaan. Daar zijn we de molen ingegaan en hebben we alle mogelijke onderzoeken gedaan. Daar kwam niets uit. Ook wij zijn een van de vele stellen die onverklaarbaar verminderd vruchtbaar zijn. Wat moesten we toen? Onze droom viel een beetje in duigen bij mij. En nog steeds had manlief goede hoop. We hebben na het HSG onderzoek even tijd voor onszelf genomen over wat we nu wilde. Na een aantal weken zijn we terug gegaan naar de gynecoloog en overleg gehad. Omdat we natuurlijk al ruim 2 jaar bezig waren en we in overleg wilde beginnen met IUI mochten we van haar meteen beginnen. Wel vertelde ze erbij dat uit onderzoek is gebleken dat IUI met hormoonstimulatie meer positieve uitkomsten heeft gegeven. Dus dat hebben we maar meteen gedaan. Januari 2012 begon onze eerste behandeling met behulp van dagelijk 75 IE Gonal F en dan de Pregnyl. OP de dag van de behandeling moest manlief zijn deel inleveren en dat was altijd goed. Alle 3 de keren was zijn score 10 miljoen. De eerste 2 behandelingen zijn mislukt en bij de 3de behandelingen had ik geen moed meer over. We zouden daarna op vakantie gaan en in bali eens goed na gaan denken of we nog wel verder wilden gaan. Bij de 3de behandeling hebben we er echt alles aangedaan om het goed te laten slagen. Van iedere dag1 glas cranberry sap drinken voor de innesteling tot en met 3 dagen onthouden voor de behandeling en 'klussen' ongeveer 10 uur na de behandeling. Omdat wij op maandagmorgen vroeg zouden vliegen mocht ik in overleg al een bloedtest doen de vrijdag ervoor. Zodat we zeker wisten waar we aan toe waren voor de vakantie. Maar omdat het erg vroeg was moesten we ongeacht de uitslag op zondag een test doen en dan maandag vanaf schiphol nog even naar het zkh bellen. Dus zo gezegd zo gedaan. Vrijdagmorgen bloedprikken en vrijdagmiddag bellen. Ze vroegen wat ik er zelf van dacht. Nou ja?? Ik dacht na al de moeite zal het wel weer niet en zei ik dat dus en toen ze zei dat we met z'n drieen op vakantie gingen wist ik het niet meer. Ik dacht dat ze het fout hadden. Dus zondag een test gedaan en die was meteen positief! Eindelijk........ maar nu nog blijven plakken. Maandag morgen in de vertrekhal van schiphol nog maar even naar het ziekenhuis gebeld en tips meegekregen voor in het buitenland. Nu vandaag nog steeds gelukkig en zwanger, alweer 23 weken en 1 dag. Dus voor iedereen die ik moed kan geven door mijn verhaal te vertellen. Bij deze. Iedereen wens ik ontzettend veel succes en als ik iemand kan helpen door vragen te beantwoorden dan hoor ik het graag! Liefs irisje.
Ook ik kan me hier melden. In september 2009 gestopt met de pil, na 1 jaar naar het ziekenhuis gegaan. Daar hebben we alle onderzoeken gehad incl. kijkoperatie waaruit bleek dat ook bij ons beide niets aan de hand is. In juli 2012 gestart met IUI waarvan we nu in poging 2 zitten. Zondag kan ik testen, dus ik ben benieuwd! Onze eerste reactie was ook dat wij geen zin hadden in IUI. Voor ons gevoel zou het niet veel toevoegen, alleen dat je zeker weet dat het rond de eisprong gebeurd. (waarvan wij al wisten dat die rond dag 10/11 plaatsvind in mijn cyclus) Wij wilden ook "liever" meteen IVF omdat dit voor ons gevoel meer nut heeft, maar eerlijk gezegd ben ik wel blij dat wij eerst voor IUI gegaan zijn. Nu hebben we voor mijn gevoel er alles aan gedaan om zwanger te raken, ongeacht wat de uitkomst is. Ik moet wel bekennen dat wij dit geen 6x gaan doen. (maximale pogingen) maar waarschijnlijk 4x. Ik hoop natuurlijk dat het nu al raak is; positief blijven denken, en dat de volgende keren niet meer nodig zijn! We wachten af en succes allemaal!
Ook ik zit in hetzelfde schuitje.... September 2009 gestopt met de pil en intussen alle onderzoeken gehad, niets gevonden. We hebben begin dit jaar 3 iui gehad, maar daar hadden we geen vertrouwen meer in. Na een evaluatie met onze arts (bij ons standaard na drie iui) werd de keuze voor iui 4,5,6 of door naar ivf bij ons neergelegd. Wij hebben gekozen om door te gaan naar ivf. Helaas door koorts van mijn vriend mochten we nog niet starten, maar als het goed is mag ik 21 augustus met mijn hormonen beginnen voor de eerste poging. Als je twijfelt over je behandeling, leg deze bij je arts neer! Misschien gaat deze met je mee naar de volgende behandeling of misschien kan je arts jouw geruststellen waarom iui juist wel zin heeft. Succes!
Irisje: nog van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat fijn dat het toch gelukt is met IUI ook al had je er bijna geen vertrouwen meer in... Zo zie je maar weer. Iedere poging is er toch weer een kans . Daarom doen we nu dus toch IUI. Mieps: ik heb me maar vast aangemeld in het topic 'wie start er nog meer in augustus met IUI'. Vind het wel leuk om meiden te volgen die ook net begonnen zijn of bijna gaan beginnen. Jij heel veel succes met deze ronde! Daycey: fijn dat de artsen rekening houden met jullie wensen. Wij gaan nu eerst maar beginnen met IUI. Ik probeer het maar te zien als 6 extra kansen voor het eindstation IVF. Jij heel veel succes met de eerst IVF! Ben vandaag bij de gyn geweest en heb gelijk ook prikinstructie gehad en heb de medicijnen al meegekregen. Nog 2-3 week en het 'feest' kan beginnen. Moet menopur en pregnyl spuiten. Omdat pregnyl niet leverbaar is, heb ik een duits merk meegekregen. Het prikken viel me wel mee, maar ik moet zeggen dat ik het lastig vond om de vloeistof uit de ampul in de spuit te krijgen... Maar dat zal vast wennen . Vind het erg spannend, maar ben wel blij dat we nu eindelijk weer wat meer kans hebben, tenminste zo voelt het wel een beetje. De hoop dat het natuurlijk nog ging gebeuren was al behoorlijk vervlogen... Nu weer een beetje hoop .
Heel veel succes met de eerste iui! Ik merkte dat mijn hoop ineens flink omhoog werd gegooid vlak voor de iui. De klap was des te harder toen ik gewoon ongi werd... Probeer er rustig in te gaan en niet al je hoop op de eerste iui te vestigen. De klap is hard als je dat doet en het lukt niet. Natuurlijk mag je wel goede hoop hebben, haha! Liefs Daisy
Bij ons ook onbegrepen onvruchtbaarheid, nu zoon en een dochter, allebei verwekt via IUI, alle twee 3e poging...
Da's goed te lezen Linda . Hopelijk mag het bij ons ook vlot lukken . Sesa: jeetje nr 12 alweer... mogen jullie niet door naar IVF of willen jullie dat niet? Bij ons gaven ze aan dat we 6 x IUI krijgen en volgens mij houdt het dan ook gewoon op... Jij ook heel veel succes meid! Zie dat het al wel een keertje gelukt is. Hopelijk lukt het nog een keertje m.b.v. IUI!
Heel veel sterkte allemaal. Ik weet dat het heel moeilijk is maar probeer hoop te blijven houden. Als je zo graag een kindje wilt is elke maand te veel. Bij ons was het bij beide kindjes raak na de 3e IUI, dus achteraf eigenlijk heel snel...maar als je in de MMM zit zijn er veel twijfels, onzekerheid, van zal het ooit wel lukken...
Ik heb nog een vraagje aan jullie over de medicatie: ik heb menopur 75 eh per dag meegekregen. Omdat ik van mezelf normaal altijd wel netjes een eisprong heb, vroeg ik me af of dat dan een gebruikelijke dosis is. Ik bedoel: krijg ik nu een soort dubbele dosis: een van mezelf en extra hormonen? Krijgen meiden met pcos bijvoorbeeld een hogere dosis omdat zij anders geen eisprong krijgen? En is het dan uberhaupt mogelijk om een te lage dosis te hebben als je eigen hormonen ook nog voor een eisprong zorgen? Of doen je eigen hormonen niet meer mee... ?? Ik denk dat die 75 eh menopur krijg zodat ik 1 of 2 extra eitjes krijg dan normaal, maar kan het dan nog gebeuren dat ik helemaal geen eisprong krijg, of heel laat? Ik vroeg het me ineens af... Hopelijk heeft een van jullie hier nog antwoord op. Alvast bedankt!
Linda, een vraagje tussendoor (als je de vraag nog leest ): moest je toen jullie voor een 2e gingen weer een bepaalde tijd wachten of mochten jullie gelijk starten met IUI? Ik ben overigens ook blij om hier wat succesverhalen te lezen. Ook hier onbegrepen verminderd vruchtbaar. Alhoewel, ik vind het wat door de korte bocht om na het korte protocol van de meeste ziekenhuizen gelijk maar te concluderen dat er geen oorzaak gevonden is. In het buitenland gebeurt er veel meer met bijv. hormonaal onderzoek en vitaminen etc. Misschien dat wij nog voor een second opinion gaan... De eerste overigens wel spontaan na 2,5 jaar (toen ook al onderzoeken gehad; niets gevonden) nu weer bijna 2 jaar aan het wachten en weer onderzoeken gehad waar weer niets uit kwam. Over een half jaar mogen ook wij starten met IUI. Pien, heel veel succes met je poging(en)! Ik hoop je te volgen .
Jiska: ben het met je eens hoor, vind dat de onderzoeken wel erg standaard zijn. Ik heb zelfs geen eens een samenlevingstest gehad. Vorig jaar is bij mij wel door bloedonderzoek een flinke schildklierafwijking gevonden, hiervoor moet ik nu eeuwig aan de medicatie. Gelukkig sloeg de medicatie wel snel aan, maar toch het is wel een auto-immuunziekte en daar heb ik ook wel over gelezen dat dat ook in de weg kan staan bij zwangerschap. Kan, hoeft niet, dat weet ik ook wel, want genoeg meiden met schildklierproblemen die wel snel zwanger raken. In Duitsland doen ze b.v. ook immunologisch onderzoek. In heel Nederland wordt dat nergens onderzocht... Maar goed, we proberen eerst de IUI hier wel. Wie weet is dat voor ons voldoende en net dat ene zetje dat we nodig hebben . Voor jou hoop ik dat je nog spontaan zwanger mag worden. Je wacht ook al weer erg lang op de tweede... Succes! Iemand nog antwoord op mijn vraag in mn vorige berichtje?
Nou, het is wel de bedoeling dat je 2-3 eitjes laat rijpen. Jouw eigen hormonen zorgen voor een eisprong van 1 eitje. Nu willen we er dus meer. Ik spoot zo'n 50 eh Puregon met IUI, als ik het me goed herinner, maar misschien is het met Menopur anders. Ik geloof dat heel veel vrouwen ook net als jij 75 spuiten, hoor. Je eisprong komt of eerder of gewoon op tijd. Dat de eisprong uitblijft, kan ik me niet voorstellen. Je krijgt ook echt niet meteen een tweeling of drieling. Het kan wel, maar die kans is niet zo groot. IUI zonder hormonen heeft niet zoveel zin bij onbegrepen onvruchtbaarheid, dus heel goed dat je spuit!
Thanks Aquilegia (gut ik moet iedere keer kijken hoe je je naam spelt, wel lastig hoor ) Dat stelt me wel weer wat gerust. Ik weet niet waarom, maar ik denk gewoon dat ik gevoelig ben voor overstimulatie, misschien omdat ik een vrij laag bmi heb. Geen idee of dat daar mee te maken heeft hoor, tis zomaar een idee en ik zou het zo zonde vinden dat het afgebroken moet worden omdat ik meer dan 3 follikels krijg... En de eerste keer b.v. al 3 follikels is ook wel spannend... da's een beetje een grens geval zegt de gyn, zeker als het de eerste IUI is. Hoe gaat het met jou nu? Voel je al wat? hoop zo voor je dat het 'gewoon' in 1 x goed is .
Ja, lastige naam, hè. Daar had ik niet bij stilgestaan toen ik hem koos! Hmm, met 3 moeten ze gewoon doorgaan, hoor. Ik heb zo vaak IUI met 2 of 3 follikels gehad en zwanger ben ik er zelf niet van geworden... natuurlijk veel andere vrouwen wel, hoor. Ik ben ook slank gebouwd en ik spoot dus 50, maar veel andere vrouwen 75, meen ik me toch te herinneren. Bedankt voor het meeleven. Ik voel me niet echt top voor de Utrogestan... word er echt prikkelbaar en stikchagrijnig van, dus op naar de testdag... durf bijna niet te hopen.
Kan me voorstellen, ook los van de utro, dat je prikkelbaar bent. Dat heb ik zelf ook vaak laatste week van de cyclus. Ik wordt dan al chagrijnig van het idee dat ik weer ongesteld wordt... Dan hoop ik nog wel ff voor je, en zal flink duimen .
Wij hebben te horen gekregen dat wij vanaf volgende week gaan beginnen met IUI. Dit dus een maand eerder dan wij dachten. Ik vind 't wel heel erg spannend met de injecties enzo.