Wat staat er te wachten voor mij.. Hoe zwaar is het. Hoe gaan jullie de weken door. Al het wachten denk dat het zwaar wordt?
Wat naar dat jullie de MMM in moeten... Ik mis even een stukje context. Wat is jullie reden om de MMM in te gaan? Is er al onderzoek geweest? Wat is jullie ‘verhaal’?
Ik moet nog een keer bloedprikken voor mij fsh waarde die was te hoog. En dit keer gaan ze ook amh waarde testen.
Hoi dame, niet leuk inderdaad om te horen dat je MMM in moet. Ik las dat je fsh waarde te hoog is, vaak betekent als je fsh waarde te hoog is dat je lichaam (eierstokken) niet goed reageert op de follikel stimulerende hormoon. Dit kan per cyclus verschillen, dus wacht nog even je amh waarde af. Wat je kunt verwachten bij MMM is dat het een hele spannende tijd gaat worden met heel veel informatie wat op je afkomt. Je kunt ervoor kiezen nadat je je diagnose hebt gekregen om je gelijk in te lezen, informatie in te winnen om zo je eigen traject te sturen. Je kunt ook eerst de eerste behandeling op je laten afkomen en het gewoon te ervaren en daarna pas je eigen traject sturen. Vaak is het in Nederland zo dat ze een protocol volgen, waardoor er misschien te weinig naar je persoonlijke situatie wordt gekeken. Het is daarom wel handig om het hef in eigen handen te nemen mocht het bij een eerste behandeling niet lukken is mijn ervaring. Ik zit inmiddels 2 1/2 jaar in de MMM (laag amh waarde) en moet zeggen dat het met de tijd zwaarder wordt, wel heeft het mij heel erg geholpen om dit traject en mijn gevoel erbij open te stellen aan mijn directe omgeving. Het moet je wel liggen om erover te kunnen praten, maar is wel mijn advies die ik wil meegeven. Heel veel succes toegewenst! <3
Lief dat je je verhaal verteld. Zeg het je eerlijk voor mij is het nu al zwaar hoor . Elke maand de teleurstelling meemaken dat het niet gelukt is. Dank je wel en jij ook succes 2,5 jaar is niet niks.
Helaas welkom in de mmm. Ik vond het pittig, vooral de eerste 2 maand dat alles op je afkomt, alles moet worden afgesteld op je en dat ik heel vaak heen moest. 8 keer ziekenhuis bezoeken in 2,5 week is logistiek niet fijn. Kostte tijd maar ook veel energie omdat ik dan weer een nieuwe afspraak moest maken. Ik had geweldig veel aan een hele goede vriendin, kon alles kwijt bij haar. Man steunde wel hoor maar hij heeft geen flauw idee van ongesteld zijn hoe dat voelt, of dat je weer voor de derde keer in de week zo'n echo dildo in je doos krijgt. Vriendin heeft ook al kindje dus weet als geen ander dat je doos haast een doorlopende tentoonstelling is. Humor heeft mij ook goed geholpen en plan tijd voor jezelf in. Ik plande ontspanningsmassages in bv. Even wat anders had ik ook wat om naar uit te kijken. En naast dat het voor mij succesvol was, heeft het prikken van mijzelf de laatste prikangst weggenomen. Van doodsbang voor naalden naar zelf prikken vond ik best wel heel stoer. Heel veel succes!