Sjonge zeg, was ik eindelijk gewend aan mijn lijf en hoe het reageerde op mijn eigen hormonen (en dan met name in de wachtweken), nu weet ik niets meer zeker.. Deze cyclus begonnen met prikken van Puregon en op het eind ook Pregnyl. En vooral die laatste vind ik wel echt een lastige.. Zaterdagavond 3-12 heb ik de Pregnyl gezet, maandag 5-12 in de ochtend de IUI. Ik voelde op weg naar het ziekenhuis mijn eisprong en de echo vlak voor de IUI bevestigde dat. Gister 8-12 had ik in de middag en avond allerlei krampjes links en in het midden alsof ik ongesteld zou moeten gaan worden. Heel vreemd, zo vroeg kan een innesteling toch niet zijn, 4 dpo? Of toch wel? Of zijn die krampjes normaal als je Pregnyl hebt gespoten? Nu (9-12) heb ik nog steeds kleine speldenprik-krampjes in het midden. Pffft, wat is dit? Ik had gedacht dat ik deze wachtweken wel kon handelen, maar ik vind ze eigenlijk toch wel wat spannender aangezien ik totaal mezelf en mijn lijf nu niet herken. Bah!
Heel herkenbaar Jessh. Ik schets even mijn situatie (gebeurt elk uur 10x zo'n beetje ) Verschijnsel (kramp ofzo) Ik: zou het...? Ik: nee, het is vast niks. Tot nu toe hebben alle verschijnselen nog nooit zwangerschap betekend, dus nu ook niet! Ik: maar het gevoel is toch wel aanwezig... Ik: nee het zijn de darmen Ik: maar het zit lager Ik: het ei zat rechts en links voel ik iets, dus het is niks Ik: maar heb ik ook een ander verschijnsel (gevoelige borsten ofzo) Ik: nee! Dat heb ik al zo vaak gehad, met of zonder hormonen. Het is niks! Ik: maar ja, het is tenslotte de eerste IUI, de zwemmertjes zijn dicht bij het eitje geplaatst. Hoe moeilijk kan het zijn? Ik: maar het is ook PAS de eerste IUI, misschien verwacht ik teveel wonderen... Ik: ok. Nu is het goed geweest. Kappen nu. Het is weer even stil in m'n hoofd en ik werk door. Even later: verschijnsel En dan begint de hele soap weer opnieuw! 🙈
Ik hield vast aan wat de arts zei.... niet is wat het lijkt.... kwaaltjes etc... gewoon afwachten. Wat voel je... in traject ben je superalert en voel je alles terwijl de hormonen ook nog wat doen. Bij mij hielp leuke dingen doen en de focus op iets anders zetten dan mijn lijf.
Jeshh, Ik sluit me aan wat Zaza schrijft..precies hetzelfde meegemaakt. Op sommige dagen dacht "ik ben gewoon hartstikke zwanger", andere dagen "nee hoor, ik word zó ongesteld"...Het is erg, je moet proberen om aan andere dingen te denken want anders word je helemaal gek.:x Op een moment deden mijn borsten z'n pijn, precies wat ik heb als ik "goed" zwanger ben..maar helaas -en bij mijgaat het altijd zo, vóór dat ik ongesteld word of ik een mk krijg - een dag later hoofdpijn en mijn borsten deden plotseling geen pijn meer en waren ook weer zachter geworden... Je kan echt niks voorspellen...het ligt veel ook aan de hormonen die je spuit, vrees ik..