Hoi allemaal. Ik ben ook nieuw hier. Deze week zal waarschijnlijk iui poging 3 volgen, ik moet zeggen dat ik de moed een beetje begin op te geven, het vertrouwen in het lichaam is weg en in mezelf. Ik ben van jongs af aan dol op kinderen en heb ook altijd veel opgepast. Bij mij lijkt er niets aan de hand te zijn, alles was tot nu toe goed, volgens het vu, maar toch lukt het niet. Wel zeggen ze dat het zaad van partner schommelt, soms nog geen 1 miljoen, en wilde toen eigenlijk gelijk beginnen aan ICSI, maar daarna bij poging 1 iui, toch na bewerking 12 miljoen, maar bij poging 2 weer slechts 2 miljoen. Dit is de laatste keer ''spontaan'' en daarna aan de hormonen, waar ik toch ook wel tegen op zie. Alleen bij poging 2 otrivelle gespoten... Zoek een beetje succes verhalen, zodat ik weer beetje opgebeurd wordt en toch mijn verhaal kwijt kan, maandag staat de eerste echo weer op de agenda, en dat op dag 13 van de cyclus, wat naar mijn gevoel al laat is.. We gaan het zien.
Ik was bij mijn zoontje van iui3 zwanger, en nu zelfs van iui6. Zonder hormonen in eigen cyclus want ik heb echt een heel erg regelmatige cyclus van 28 dagen. Dat was handig want de iui was dan altijd op zaterdag en interfereerde het niet met werk. Probeer rust en hoop te houden. Het gaat gewoon gebeuren. Je bent in vaardige handen. Stellen waarbij er niks aan de hand is doen er ook tot een jaar over zwanger worden. Dus niks aan de hand. Elke keer is een nieuwe kans, gooi die dobbelsteen!
Wij zitten nu in de 5e IUI, 3 jaar bezig. Als het nu niet lukt gaan we door naar IVF. Heel moeilijk om vertrouwen te houden!
Soms is het inderdaad moeilijk om vertrouwen te houden... IUI-3 is hier weer mislukt. Vorige maand kreeg ik een week na de inseminatie hele erge buikkrampen en na een paar dagen ook hevige bloedingen. De arts heeft verder onderzoek gedaan en het blijkt dat er weer poliepen in mijn baarmoeder groeien. We doen al bijna een jaar over de laatste 3 pogingen (door alle complicaties). Nu is de behandeling voorlopig wederom stopgezet. 16 april eerst weer onder het mes...
Gelukkig hebben ze je onderzocht. Dit is vast een belangrijke factor om op te lossen! Bij mij bleek mijn schildklier niet goed te werken. Nadat het probleem was opgelost lukte het wel. Zwanger worden (en blijven) is meestal niet één factor maar de optelsom van heel veel kleine dingen.
Hi dames, Graag sluit ik me bij jullie aan en zou jullie ervaringen eens horen ivm IVF en het aanprikken van de follikels. Na een 6 jaar zwanger proberen worden, 9 mislukte iui behandelingen hebben we nog een tijdje zelf geprobeerd maar helaas nog geen wondertje. Over 2 weken hebben we onze intake voor het traject IVF. Ergens kijk ik er heel erg naar uit en hoop ik dat dit mag lukken, andere kant ook wel wat bang omdat ik nog niet weet aan wat ik me kan verwachten... Iemand hier ervaringen mee? Liefs
Hi dames, Ik wil me ook aansluiten. Wij beginnen nu met ons eerste iui. Heb as woensdsg op cd 11 mijn eerste echo. Ik ben zo benieuwd geen idee wat me te wachten staat!
Hallo allemaal, Ik heb hier al een keer eerder mijn verhaal gedaan toen we de eerste keer met iui begonnen. Vorig jaar hebben we een iui gehad die helaas is mislukt. Toen heeft de gynaecoloog ons doorgestuurd naar het Radboud voor ivf.. Eenmaal daar aangekomen hebben we beide wat onderzoekjes gehad en tot onze grote verbazing was het van mijn man ook allemaal dik in orde terwijl ze vorig jaar hebben gezegd nee dit is niet goed en jullie kunnen beter ivf gaan doen. Na een goed gesprek hebben we besloten om iui met hormonen te doen. Gelukkig mocht ik er alsnog mee beginnen terwijl ik al op dag 4 van mijn menstruatie zat. Clomid 100 mg van dinsdag tot zaterdag slikken. Maandag terug komen voor de echo en dan is het verder afwachten. Vind het super spannend en ben benieuwd wat jullie ervaringen hier mee zijn? Groetjes Desiree