Hai Linneke, Hoe is het nu met je? Heb je nog kwaaltjes? Sinds vandaag heb ik weer typische menstruatie buikpijn . Heb ik elke maand standaard 5-6 dagen voor nod. Nu dus ook weer.... weet nu dus al dat het deze ronde ook niet raak is. Ik hoop echt dat ik morgen te horen krijg dat we vanaf de nieuwe cyclus meteen kunnen beginnen met iui. Bleh, ik ben er echt klaar mee nu.
Jij vanilia, nog niks gehoord dus van je gyn.? Succes dan morgen. Laat je de uitslag wel ff weten, ben zo benieuwd. Ik heb haast al de bijwerkingen van Utrogestan. Buikpijn, obstipatie, moe, wisselende stemmingen. Maar ook zwangerschapskwaaltjes, maar of dat zo is? Maagzuur, veel vreemde dromen, lekkere trek, moe, even soort menstruatiepijn. Maar ja, je let ook op alles en denkt bij alles, zou het dan toch ....? Ik heb ook last van hormonen, prikkelbaar en vandaag depri momenten. Ben ook emotioneel. Was door alles nog vergeten dat ik morgen 9 uur uitstrijkje in het ziekenhuis heb. Vanilia, hoe laat heb je die afspraak? Doeg linneke
Mijn afspraak is om 10:00. Lekker vroeg dus. Tuurlijk laat ik even weten hoe het is gegaan. Ik weet bijna 100% dat het voor mij gewoon over is deze ronde. Maar ik hoop echt dat jij wel gewoon lekker zwanger bent meid. Dat vind ik dus ook zo vervelend, je voelt eigenlijk van alles maar je weet niet zo goed wat je er nou van moet denken. Prikkelbaar en depri-momenten is ook niet echt leuk he? Goed dat je je afspraak van morgen niet bent vergeten. Ik moet zeggen dat deze laatste 2 weken echt voorbij kruipen! Tjonge jonge... Maar ik moet zeggen dat ik er deze maand echt heel veel mee bezig ben geweest. Nou, ben benieuwd wat ik morgen te horen ga krijgen.
En, vanilia , wat zijn de uitslagen?? Ik heb had net wat bruinige afscheiding, of dit een innesteling is, ik weet niet?? Vanmorgen laatste Utrogestan ingebracht. Pffff probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken
Hai Linneke, Bruine afscheiding......nou dat klinkt erg goed en ook de timing klopt. Ik hoop echt dat het is wat je denkt dat het is . Duim duim. Ik ben ook terug van het ziekenhuis. Nou, wat ik eigenlijk al vermoedde heb ik dus te horen gekregen. Blijkbaar heeft mijn man toch niet zo'n goed zaad. Het lag niet aan de hoeveelheid dat dat was erg veel (ong. 100 miljoen). Maar het was veelal traag. 3 jaar geleden hadden we precies dezelfde uitslag gekregen. Nu willen ze dus over 2 maanden opnieuw een zaadonderzoek doen, mocht die ook hetzelfde zijn pas dan mogen we beginnen met iui . Tja, ik heb zoiets van waarom niet meteen? Het enige argument was, je bent al 2 keer zwanger geweest. Blijkbaar is het feit dat ik erg moeilijk zwanger wordt niet belangrijk genoeg (plus 2x keer niet goed zaad). Ik ben helemaal niet tegen mijn gyn ingegaan want dat helpt volgens mij gewoon echt niet. Zij weten het altijd beter en wat jij voelt of denkt maakt toch niet zoveel uit. Op het laatst zei ze nog wel, 'tot ziens in december (dan is de 2e zaadonderzoek) maaaaar wie weet is het niet nodig'. Misschien dat ik toch nog spontaan zwanger wordt. Uit mijn bloedonderzoek kwam wel naar voren dat ik op de grens zit van een te traag werkende schildklier . Dit was dus wel een beetje een verassing. Ok, ik ben best vaak moe enzo maar trage schildklier? Ik heb dus over 2 weken een afspraak en dan gaan ze dat verder onderzoeken. Tja, dus ik zit nog steeds op de wachtbank .
Nou, jeetje zeg, dat is een domper! Hoe voel je je nou? Rot zeker? Ik had er toch tegen in gegaan. Wat is dat nou voor gezeur zeg, over 2 maanden nog een onderzoek bij je man! Ze weten toch je situatie. Dit is echt niet goed voor een mens hoor! Bij ons kun je mailen en bellen met de fertiliteit met vragen enzo. Kun jij ook mailen, is makkelijker voor je als bellen of persoonlijk contact om je te uiten en te vragen of het toch niet mogelijk is om gewoon de iui te starten. Jij zei dat je er deze maand zo erg mee bezig bent. Nou ik ook hoor! Het is niet meer normaal. Ben sinds gisteren gewoon nerveus en druk, voel me echt niet goed. Ik wordt er niet goed van! En nu weer die afscheiding en beetje onbegrip van manlief en kan er met niemand over praten
Ja, eigenlijk hoe meer ik er over nadenk des te gefrustreerder ik raak. De feiten zijn gewoon heel duidelijk. Over de 1e heb ik precies 2,5 jaar gedaan (met precies 2 jaar miskraam). Na de geboorte van mijn zoon bewust niet aan de pil (na 4 maanden ha ik mijn cyclus alweer terug). Nu zijn we ruim 2,5 verder en gèèn zwangerschap. Mijn man heeft traag zaad, nu weer 3 jaar geleden ook. Het lijkt mij gewoon overduidelijk dat ik moeilijk zwanger wordt. Mijn leeftijd is misschien (nog) geen factor maar ik ben ook niet de jongste, ik bedoel ik ben geen 26 meer. En dat mijn gyn nu nog stèèds voorstelt om te wachten vind ik echt ongelooflijk. Ik wacht gewoon nog tot eind december en ik heb er echt geen vertrouwen in dat ik nog spontaan zwanger zal worden of dat het zaadonderzoek dan wel opeens goed is. Al die feiten wat ik net opgenoemd heb spreken boekdelen denk ik wel! Ik ben gewoon echt teleurgesteld.