hallo allemaal, ik zal me eerst voorstellen... ik ben Chantal en ik heb een lieve man waar ik al een lange tijd erg gelukkig mee bent.. wij hebben 1 lieve zoon van 5 ♥ vanaf 2013 heb ik de pil weer gedag gezegd met het idee we laten de natuur zijn eigen gang gaan en zien wel wanneer er een tweede wondertje zich aan gaat kondigen... niet te weten dat we nu al 4 jaar bezig zijn ... vorig jaar heb ik 3 vroege miskramen gehad.. nou dat gaat niet in je koude kleren zitten... begin dit jaar waren we het zat (wilde wel eerder maar ik en ziekenhuizen, krijg er de bibbers van) en hebben we toch de stap gezet om ons te laten onderzoeken... mijn man heeft niet erg goede zaad en bij mij was er niets aan de hand... omdat ik in 2016 3 miskramen heb gehad en omdat in 2012 onze zoon geboren is moesten we nog 6 (lange) maanden het toch 'proberen'.. nou oké is goed beginnen we maar weer aan de ovulatie testen,stress, iedereen om me heen zwanger en dan krijg je ook te horen ja was niet helemaal gepland .. oke goed advies van een vriendin let it goooo (en dan zingend van frozen )......na 4 maanden waren we het toch echt zat... waarom lukt het ons niet? waarom zoveel om ons heen wel? ook bij een aantal om ons heen waar zwanger worden niet vanzelf lijkt te gaan, zijn ze plots wel opeens zwanger... vruchtbaar jaar hier behalve hier bij ons.. maar goed we hadden we een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog en gingen starten met iui... 3 keer zonder hormonen en 3 keer met... zijn helemaal blij want nu moet het toch gaan lukken? 2 weken geleden eerste iui behandeling gehad... gynaecoloog vroeg wanneer ik voor het laatst een uitstrijkje had gehad? huhh is er iets niet goed??? blijkt dat ik wat poliepen heb op me baarmoedermond.. iemand hier bekend mee?? moesten deze bij jullie verwijderd worden?? gynaecoloog gaf aan als me vorige uitstrijkje goed was hoeft er niets te gebeuren dan is het gewoon goed? (laatste uitstrijkje waren geen afwijkingen gevonden) maar toch vind het wel een eng idee... jammer genoeg vandaag de rode vlag weer uit.. teleurgesteld?boos?verdrietig? ik weet het niet... het is toch maar de eerste behandeling maar ja wel al 4 jaar bezig... vandaag toch de gynaecoloog gebeld om een afspraak te maken om toch te beginnen met hormonen.. want hoor daar toch wel wat meer positievere verhalen over.. iemand goede ervaring iui met wel/niet hormonen? mag 20 september weer op gesprek.. gelukkig wel snel maar toch weer 1 maand die je overslaat... ik hoop dat we lekker kunnen kletsen over behandeling etc want merk om me heen dat je het er niet echt over kan hebben... mensen hebben toch allemaal hun eigen adviezen zoals, zet je knop om dan gaat het vast en zeker lukken! huh?? waar zit de knop dan??? iemand een idee? groetjesss
Hallo Chantal, Wat herken ik toch veel stukken in je verhaal, bij ons is het bij de vrienden en kennissen ook een vruchtbaar jaar. en ook mensen die in het ziekenhuis lopen en waar het opeens bij lukt. Of nog erger je schoonzusje die nadat haar 1ste kindje net 6 maanden oud is, weer verteld zwanger te zijn en er bij zeggende gevalletje oepsie.. Vooropgesteld is dat ik het iedereen gun, frustrerend is het wel. en dan inderdaad goed bedoelde adviezen om het los te laten en de knop om te zetten. en dat is zo makkelijk gezegd. tot je zelf met het bijltje hakt. Ook bij ons is mijn man helaas minder vruchtbaar en kregen daarom na 2 iui behandelingen met hormonen te horen dat IUI voor ons geen zin had, omdat de kwaliteit op 1% zat er daarmee te weinig voor IUI. Daarom zijn we nu gestart met ICSI en hebben afgelopen zondag de eerste terugplaatsing gehad Ook ik wil lekker verder kletsen over de verschillende behandelingen etc.. want in mijn omgeving is er genoeg begrip maar minder kennis. Groetjes Kim
hallo Kim, wat fijn zo snel reactie... ja snap je ook idd.. gun het iedereen maar ook een beetje me zelf bij mijn man was bij de eerste iui het zaadkwaliteit net genoeg voor de behandeling..en gynaecoloog gaf ook aan je heb maar 1 goed zaadje nodig.. ja snap hem en hopen dat dat zaadje dan wel het eitje mag vinden (jammer genoeg eerste poging niet gelukt) hoop dat het zaad kwaliteit ook zo blijft en duimen dat het nog beter wordt voor alle behandelingen. want heb zoiets van eerst iui en als dat niet lukt ivf (zoals ik het heb begrepen van gynaecoloog en internet) zodat we wat langer behandelingen kunnen krijgen... spannend icsi heb daar wel veel positieve verhalen over gehoord... vriendin van mij was gelijk bij poging 1 zwanger! hoop bij jou ook hoelang zijn jullie al bezig?
Wij zijn nu bijna 3 jaar bezig voor ons eerste kindje. Ivf en icsi is bijna hetzelfde, alleen doen ze bij icsi nog iets met het zaad van de man om de kwaliteit te verbeteren. Ik hoop voor je dat het lukt met IUI, bij ons zeiden ze dat toen ook er hoeft maar 1 goede bij te zitten. Maar ja die moet dan ook het eitje nog vinden
Hallo dames, Wij zijn ondertussen 4 jaar bezig voor het eerste kindje, door endometriose veel last gehad maar nooit zwanger. Nu zijn we met de eerste behandeling van iui begonnen, gister inseminatie gehad, nu 2 weken duimen draaien, ik heb eigenlijk een vraag omdat ik niet zo goed weet wat nou normaal is en wat niet. Wij hebben gister de inseminatie gehad en eigenlijk vanaf het moment dat ik opstond van de tafel een nogal zeurende pijn in mijn buik, heb endometriose en weet dat dat zeer gevoelig kan zijn. Wij mogen om die reden niet met hormonen iui doen dus volledig eigen cyclus wel de prik voor eisprong gehad, maar vroeg me eigenlijk af of de pijn of ja gevoeligheid normaal is in mijn buik, vooral lopen doet zeer. (en mijn weekend zit er bijna op morgen weer werken) maar het doet echt wel zeer. Iemand die me kan vertellen of dit normaal is en ik dit gewoon paar dagen moet afwachten?
sorry ben nog een beetje zoekende met deze forum met reactie etc plaatsen... hoe gaat het met je kim?
hoi! ookal zo'n tijd bezig pfff... ik heb een paar weken geleden me eerste iui gehad en had deze dag last van me buik (broek zat niet lekker om me buik).. dag daarna ging het wel weer... ik heb meestal met me eisprong 5 dagen een gevoelige buik dus weet nu niet of het deze keer van de iui was of van me eisprong.. lichaam zit gek in elkaar he
Hier bezig met iui 4 inmiddels mocht je leuk vinden, schrijf met ons mee @miszchantal topic vol met meiden die iui doen http://www.zwangerschapspagina.nl/threads/wie-nog-meer-iui-april-mei.654185/page-92 Oja @EchtLief jij bent ook welkom bij ons
Hoii,, Je geeft direct antwoord op mijn vraag, wij hebben afgelopen maandag de eerste inseminatie gehad en heb zaterdag avond een spuit moeten zetten, heb normaal eigenlijk geen buikpijn tijdens eisprong, nu loop ik al paar dagen niet lekker heb echt pijn in mijn onderbuik, tillen en bukken is voornamelijk pijnlijk. Geeft wel wat problemen op mn werk, werk in de horeca en dat is toch wel veel tillen en bukken. Gynecoloog zei dat ik na de inseminatie gewoon zou kunnen werken nu was ik vrij maar heb de rest van de dag op bed gelegen had echt veel last, heb het idee dat dat toch wel iets met mijn endometriose en kijkoperatie te maken heeft want op die plekken doet het zeer, 26 september mogen we testen.... Ben zo zenuwachtig gelukkig het hele weekend werken