Jawel, de lang verwachte eindelijk geschreven update ! --------------------------------------------------------- 9 juli 2012 Het is alweer een hele tijd geleden dat ik in de schrijfmodus zat. Kennelijk had ik dat nodig. Zat gisteren eens terug te lezen wat ik de afgelopen weken geschreven heb. Was eigenlijk vooral kort en feitelijk en de échte gedachte, de dingen die me écht bezig hebben gehouden heb ik lang niet altijd aan het papier toevertrouwd. Denk ook dat de I-pad daar een beetje schuldig aan is, omdat daar geen Word-programma opzit, waarin ik altijd zit te tikken. Hoe vaak heb ik sinds eind april niet geschreven binnenkort een uitgebreide udate, want zit niet in de schrijfmodus. En dat klopt ook. Een beetje. Mijn schrijven is een beetje weggestopt. Onder gedolven in werk als afleiding, in mijn hoofd, maar ook weer niet, in de zomer, waarin ik meer buiten probeer te zijn. Afijn, ben er een ster in om mezelf altijd genoeg afleiding te bezorgen. Daarnaast was het ook een drukke periode, vol normale zaken die voor de verandering niets met de MMM te maken hadden. Na onze vakantie had ik eindelijk de officiele verkoop van mijn oude woning. Met zwaar verlies omgerekend toch zeker 7 Gentse behandelingen (au!) dat helaas wel. Verder heb ik het hardlopen weer opgepakt, zon drie a vier keer in de week, lekker rustig tempo, heerlijk ontspannen na een (zittende) werkdag en nog even wat daglicht meepikken! Verder hebben we lekker in en om ons eigen huis gewerkt en gerommeld en zo is de tuin nu flink aangepakt en we hebben met een architect gesproken ivm een lowbudget verbouwing van de zolder. Ben 30 juni weer ongesteld geworden en ben ook weer naar Tessa, paranormaal consult (had ik al een tijdje geleden ingepland) geweest. Oh ja, het eerste weekend van augustus komt mijn neefje weer logeren, is 2 jaar en 9 maanden en heb met mijn ouders, gezellig dagje!, spulletjes gekocht (gordijnen / rails / bed / matrasje / plankjes etc.) bij de Ikea voor de neefje-nichtjes-kamer, de kamer die we eigenlijk in gedachte hadden voor een kleintje We focussen ons nu maar op een backup-plan in ons huis voor als er nooit een beebje zou mogen komen. Al ben ik gesterkt door wat Tessa zei en probeer ik hoop te houden Hierover straks meer. Ook heb ik een aantal meiden van het Poffertjes-topic mogen ontmoeten. Meiden die allemaal, op een na, de Benjamin van het gezelschap is al mama, wensmamas zijn en bij wie het keer op keer, na vele pogingen maar niet wil lukken. Las net ook even op het IVF/ICSI deel 4 topic en ook daar las ik het verdriet van forumgenootjes die zo ongeveer gelijk zijn begonnen, tussen de regels door. Het valt me op dat er nog zoveel meisjes zijn die maar niet zwanger willen worden. Zelfs niet na vele terugplaatsingen. Oorzaak onbekend. Bestond er maar een alziend oog Bestond er maar een detectie apparaat wat in een keer de oorzaak kon opzoeken en vervolgens de oplossing kon aandragen voor ons allemaal . Had ik er maar een patent op Ook kreeg ik een brok van oneerlijkheid en machteloosheid s in mijn keel, toen ik las er iemand van onze leeftijd (meen zelfs met met een gezinnetje) overleden is. Zoiets zet dat me dan aan het denken. Al kende ik degene niet eens Dan bedenk ik me weer: het leven is niet eerlijk al was ik allang tot die conclusie gekomen - maar de dood is dat nog minder. Want wie of wat bepaalt wanneer De Tijd Daar is? Voor wat dan ook... We hebben zoveel niet in de hand . Een andere gedachte over het accepteren van de onvruchtbaarheid, wat ik nog altijd een heel gemeen woord vind. Heb een hekel aan het woord, omdat het me pijn doet. Omdat het in ons geval geen verklaring heeft. Omdat ik het niet wil zijn. Ik wil niet in dat zielige hoekje gepropt worden, waar ik geen kant op kan. Dat benauwt me, doet pijn en ik vind er geen ruimte, geen lucht. De muren komen er op me af en ik kan letterlijk geen kant op. Ja, ik kan graven en hopen dat ik misschien een gang kan maken die me leidt naar een mooie plek, waar ik rust kan vinden. Soms mag ik even het hoekje uit, omdat we gaan proberen of het stempeltje misschien van mijn hoofd af mag, en dan doe ik weer een poging. Maar tot op heden ben ik iedere keer terug de hoek in geworpen, alsof dat mijn plek moet zijn Dus wat doe ik in de tussentijd, om te overleven in die nare hoek met die stempel op mijn hoofd? Dromen Dromen dat het misschien toch anders mag zijn Nog niet opgeven, want ik kan het niet loslaten. Nog niet De innerlijke rust ontbreekt hiervoor bij mij. Gelukkig beseft mijn vriend dat ook en hij accepteert dat. Hij ziet dat ik ermee worstel en de hoop nog nodig heb. Want diep van binnen zit dat gevoel dat het zou kunnen dat ik mama ga worden. Of is dat alleen maar mijn illustere hoop waar ik krampachtig aan vast wil houden? Het blijven tegenstrijdigheden van je eigen gevoel... Zolang er nog een cyclus is, blijf je hoop houden toch? Dat heb ik stiekem iedere maand, want Wonderen bestaan... En het is net als dat ene lot uit de loterij.... Misschien deze maand wel...
Bezoek aan Tessa -------------------------------------------------- En dat brengt me dan eindelijk op het bezoek aan Tessa (van het 6e z.intuig). In januari was ik al eerder bij haar geweest. Wat ze me toen zei zal ik niet herhalen, want dat was een heel lang verhaal. Had toen ook een eerste consult en had toen de uitgebreide versie. Ze wist toen ook heel veel over mijn ouders en mijn vriend te vertellen. Haar praktijkruimte zat inmiddels op een andere locatie, een locatie die ruimer en lichter was en beter voelde. Nadat ik even kort gewacht had, ze was aan het afronden, mocht ik binnenkomen en ze maakte een thee voor me klaar. Ze vroeg hoe het ging en knikte begrijpend toen ik mijn verhaal deed. Dat het de vorige keer dus niet gelukt was, dat we discussies hadden over doorgaan en hoe vaak nog. Dat mijn gevoel het nog niet kon, opgeven, omdat dat niet klopt Maar dat ik tegelijkertijd met vel onzekerheid kamp, want hou ik mezelf niet voor de gek? Ik was heel benieuwd wat zij zou zien en of er geesten om me heen waren van dierbaren die hier iets over wilde zeggen. Tessa knikte begrijpend en luisterde aandachtig. Ze legde weer uit hoe ze werkte. Dat ze voorzichtig is, wil zijn, helemaal met dit soort situaties. Dat ze beelden door kan krijgen, maar dat vrije wil ook een belangrijke rol speelt. Ze gaf als voorbeeld dat ze ons wel met kinderen kon zien, maar dat als wij morgen besloten om ons te steriliseren en een schapenfarm in Nieuw-Zeeland te gaan beginnen, ze nergens was met haar beelden. Ze benoemde ook dat ze altijd bevestiging zoekt van de beelde die ze doorkrijgt omdat ze soms ook haar eigen fantasie in een beeld geprojecteerd ziet. Zoals ze uitlegde, dan gun ik het iemand zo en dan zie ik ook het beeld wat ik wil zien. Na een tijdje daarover gesproken te hebben, vraagt ze om een foto van Vriendlief. Die heb ik uiteraard bij me, staat er een op de I-pad. Ze informeert direct of hij veel stress heeft, drukte op zijn werk. Hetgeen klopt, want het bedrijf waarvoor hij werkt is net overgenomen door een ander groot bedrijf en hij heeft het enorm druk. Hij benoemde vorige week (tot mijn schrik) ook een klemmend gevoel op de borst, alsof er een spier niet goed zat en hij had het wat benauwd. Ik krijg een drukkend gevoel op mijn borst, Tessa kijkt er moeilijk bij en gebaart met haar hand. En dat terwijl ik me niet eens op hem focus, ik kijk gewoon naar zijn foto. Zit dat in zijn familie? Hij moet het wel in de gaten houden. Ook vertelt ze enkele dingen over mijn moeder, wat ook klopt, blijkt achteraf als ik mijn moeder de cd-opname laat horen Dan gaat ze zich focussen. Ze nam de sessie trouwens ook op. Terwijl zij zich focuste nam ik de ruimte verder in me op. Het zonnetje kwam net tevoorschijn door een oer-Hollands juli wolkendek en verlichtte het dansspel van de volle bladertakken aan de zomers groene bomen, die bewogen op het ritme van de wind, begeleid door een vrolijk vogelgetwitter. Na enkele minuten (geen idee hoeveel) hoorde ik dat Tessa weer. Ja, ja, het is toch positief wat ik zie, zei ze aarzelend. Ze lichtte haar aarzeling toe. Ik ben zo voorzichtig, omdat ik je geen valse hoop wil geven. Ik bedoel, de kans dat je zwanger gaat worden, is gewoon klein, gezien het hele medische traject wat je er al op hebt zitten. Sorry dat ik dit zo hard zeg, maar zo is het puur feitelijk gezien wel. Maar de beelden die ik doorkrijg en ik heb ze voor zover ik dat kan gecheckt en gedubbel checkt, zijn positief. Ik knik en luister afwachtend verder. Heb je wel eens overwogen om drie embryos terug te laten plaatsen? . Ik geef aan dat dit volgens mij niet mag in België, maar zeker weten doe ik het niet. Ook de natuurlijke weg moet je nog niet helemaal uitsluiten. Wat ik zie van het verleden, is embryos die niet doordelen. Ze zijn ook heel klein. Alsof het leven er niet in kan, ze te klein en kwetsbaar zijn. Ze is even stil. En dan zie ik het beeld van jou en Vriendlief op een strand met een klein blond jongetje. Houden jullie van reizen en van buiten? Ik bevestig dat dit het geval is. Het is een heel blond jongetje, zon stevig mannetje van een jaar of 2,5. Zo eentje die je een duwtje kan geven en dan gewoon weer opstaat. Met een bol koppie. Er zijn verder geen andere mensen op het strand van wie hij kan zijn, dus hij moet bij jullie horen. Ze licht toe dat ze een paar keer heeft geprobeerd om ons samen op het strand te zetten, om te zien wat er dan gebeurd, maar het jongetje blijft erbij komen. En dan zie ik een beeld van Vriendlief, met een baby op zijn arm. Hij loopt heel trots door de kamer. De baby is nog heel klein, tot 6 weken. Ik krijg weer een jongetjes gevoel, maar hier ben ik niet zo goed in, dus pin me er niet aan vast. De baby kwijlt, alsof hij net melk heeft gekregen. De box staat onder een groot raam aan een drukke straat. Wonen jullie aan een drukke straat?. Wederom klopt dit en we hebben twee grote ramen voor. En ja, daar zou ook best een box kunnen staan Hele goede plek Dan krijg ik een beeld van jou met de baby. Even denk ik, is dat je nichtje, maar je hebt ook een dikke buik. Dus dan denk ik, ze moet wel zwanger kunnen worden Nu ik dit opschrijf hoop ik stiekem dat dit beeld klopt: mijn schoonzus bevalt immers eind augustus van mijn derde nichtje En wie weet houd ik dit babynichtje wel vast met een dikke buik Ergens In De Loop Van (Volgend / Dit) Jaar . En ik ruik ook baby, vervolgt ze, Ja echt de geur van baby. En zoiets kan ik niet verzinnen, want ik bedenk me niet nu ga ik baby ruiken , dat gebeurt gewoon. Het zijn voor haar bevestigen dat het beeld wat ziet klopt. Fysiek kan ze niets vinden en ze vraagt of het klopt dat mijn menstruatie vrij licht is. Alsof er weinig slijmvlies opbouwt. Ze ziet dat de baarmoeder in orde is, een vrij kleine, maar jonge, strakke baarmoeder (dankjewel Tessa!). Overigens, dat mijn baarmoeder vrij klein is, klopt. Hebben huisarts en gyn beide al geconstateerd met inwendig onderzoek. Ze geeft aan dat ze het nog wil vragen aan de dierbaren in mijn nabijheid. Ze krijgt contact met mijn oma, die met gebaren van alles duidelijk wil maken. Tessa glimlacht. Hield je oma van bakken? Klopt, maar welke oma doet dat nu niet? Ze geeft door dat ik aan mijn moeder moet zeggen dat mijn oma heel trots op haar is en veel van haar houdt. Krijg een traantje als ze dat zegt Omdat ik weet dat mijn moeder dat vroeger haast nooit te horen heeft gekregen Andere tijden destijds Achter mijn oma ziet ze twee wiegjes staan, alsof er twee zieltjes op ons wachten, licht ze toe. Een ding kan Tessa niet plaatsen. Mijn oma wil iets uitleggen, maar wat? Ze maakt de hele tijd een soort licht bewegend, masserend geluid links, ter hoogte van de eileider en eierstok. Ze heeft geen idee wat ze ermee moet. Alsof er ietst plop moet zeggen. Misschien moet je de eierstok wat masseren, of warmhouden met een kruikje voor de eisprong. Daarnaast heeft ze nog best veel gezegd, maar dit is wel het meest hoopvolle wat ze zei. En nee, wetenschappelijk is het niet onderbouwd. Maar toch voelt het wel weer even krachtgevend en droomversterkend...
Om de update maar compleet te maken (en dan moet ik echt eens gaan slapen!) Vandaag was ik vrij, en ben voor de 2e keer bij de natuurgenezer geweest. De NES-therapeut. en opnieuw gemeten hoe het er met mijn energiebanen en blokkades voor stond. Grappig was te constateren dat de blokkades waar ik druppels voor had gekregen waren opgeheven. Die druppels ondersteunen je lichaam als het ware om weer te kunnen. 'doorstromen'. Wel blijft eruit komen dat ik een blokkade zou hebben die door bacteriën veroorzaakt is. Daarom wordt nu ook mijn urine onderzocht. Langzaam maar zeker wordt de achterliggende gedachte van deze NES-therapie me iets duidelijker. Ook werkt deze natuurgenezer met bioresonantie (wat Tessa overigens aan het einde van de consult benoemde als iets wat voor mij ook eens de moeite van het onderzoeken waard te zijn!), om te kijken of je bijvoorbeeld een teveel van bepaalde metalen in je lichaam hebt. Bij mij kwam er een teveel aan kobalt en koper uit. Hij gaat alles op een rijtje zetten en dan krijg ik weer nieuwe druppels. Soms vind ik het wel een beetje zweverig en lastig te begrijpen, soms ook weer niet en dan begrijp ik het en kan ik het plaatsen. Het moet nog even bezinken... Maar de achterliggende gedachte blijft wel interessant en is eigenlijk helemaal niet zo zweverig. Voor nu weet even genoeg geschreven, jullie zijn weer op de hoogte van mijn wel en wee. Veel liefs en fijn dat jullie er zijn! Truste allemaal! xxxxxxxxxxx
Lieve Juulz... Ik zit nog steeds met kippenvel te typen. IK hoop zo dat je droom uitkomt. Ik wil ook heel graag met iemand praten. Misschien doe ik dat nog wel! knuf
Heerlijk jouw verhalen. Kun je niet gewoon een boek uitbrengen... Jouw leven door de MMM heen of zoiets........en dan eindig je ergens met een tweeling.... Ik wil niet weer heel lang moeten wachten op een vervolg!! LIefs
Lieve juul, fijn om weer iets van je te lezen. Weer een last van je schouders, mbt je oude huisje, al begrijp ik dat 7 gent behandelingen pijn doet.. maar door het nu verkocht te hebben worden het er in elk geval geen 8, of zelfs nog meer. Maar het blijft zuur. Fijn dat je een goed gevoel hebt bij tessa en dat de druppeltjes ook hun werk lijken te doen. laten we hopen op dat blonde knulletje, die in 2015 naast jullie loopt op het strand! Liefs!
Ik vind je gesprek met Tessa echt prachtig Juul. Wat een integer persoon is zij zeg. En zo zorgvuldig met jouw emoties. Ik kan me voorstellen dat dit je hoop geeft. Ik moet zeggen dat ik er persoonlijk wel in geloof. Ik zou de hoop op dat blonde jongetje niet opgeven...
Wat fijn om weer wat van je te lezen. Jij heb weer veel mogen ervaren. Goed dat je weer dingen heb opgepakt en je lekkerder in je vel voelt. Dat is toch uiteindelijk de bedoeling. Het verhaal van Tessa is mooi en prettig. Fijn dat zij en de natuurgenezer jou zo kunnen helpen. Natuurlijk hoopgevend, maar dromen mag je toch nooit opgeven? Dus... ga vooral zo door!
Juul, wat fijn je weer te lezen. En man man man, wat schrijf je mooi!!! Een mooi blond jongetje in de toekomst.....daar gaan we voor!!! Natuurgenezers (de echte), ik geloof er heilig in!! Hele dikke knuffel sterke mooie vrouw.
Lieve Juulz, Jeetje meis, wat schrijf je toch weer prachtig en innenemend. Mooi om te zien dat je voor jezelf zorgt d.m.v. van je huisje mooi maken, hardlopen, en ook door naar Tessa te gaan...ik sta ook altijd open hiervoor, bewezen of niet en zolang zij bij jou een positief gevoel weet neer te zetten dan heb je al de helft van je doelen gehaald zou ik zeggen. En och, alsjeblieft, laat ze gelijk hebben. Ik denk altijd wel dat we alles proberen te beinvloeden wanneer we zwanger willen worden maar ben toch ook vaak bang dat het door fysieke factoren gewoon wel of niet lukt. Tegelijkertijd geeft mij dat voor jou enorm veel hoop omdat je alle fysieke factoren met ICSI omzeild en duim ik gewoon voor domme pech en in augustus ergens voor een enorme dosis geluk. Ik zelf heb natuurlijk ook acuopunctuur gedaan de laatste poging, geen idee of dat de reden is: natuurlijk moet alles met elkaar in balans zijn maar juist in het mmm traject is dat iets wat je niet van jezelf mag eisen. hmm..ik hoop niet dat ik heel warrig ben maar ik wil alleen maar zeggen dat ik enorme veel klavertjes vier jouw kant op blaas en dat dit gaat zorgen voor mooie emmies en dus dat blonde jochie Dikke digiknuffel!
Ook de natuurlijke weg moet je nog niet helemaal uitsluiten. Wat ik zie van het verleden, is embryos die niet doordelen. Ze zijn ook heel klein. Alsof het leven er niet in kan, ze te klein en kwetsbaar zijn. Ze is even stil. En dan zie ik het beeld van jou en Vriendlief op een strand met een klein blond jongetje. Houden jullie van reizen en van buiten? Ik bevestig dat dit het geval is. Het is een heel blond jongetje, zon stevig mannetje van een jaar of 2,5. Zo eentje die je een duwtje kan geven en dan gewoon weer opstaat. Met een bol koppie. Er zijn verder geen andere mensen op het strand van wie hij kan zijn, dus hij moet bij jullie horen. Ze licht toe dat ze een paar keer heeft geprobeerd om ons samen op het strand te zetten, om te zien wat er dan gebeurd, maar het jongetje blijft erbij komen. En dan zie ik een beeld van Vriendlief, met een baby op zijn arm. Hij loopt heel trots door de kamer. De baby is nog heel klein, tot 6 weken. Ik krijg weer een jongetjes gevoel, maar hier ben ik niet zo goed in, dus pin me er niet aan vast. De baby kwijlt, alsof hij net melk heeft gekregen. De box staat onder een groot raam aan een drukke straat. Wonen jullie aan een drukke straat?. Wederom klopt dit en we hebben twee grote ramen voor. En ja, daar zou ook best een box kunnen staan Hele goede plek Dan krijg ik een beeld van jou met de baby. Even denk ik, is dat je nichtje, maar je hebt ook een dikke buik. Dus dan denk ik, ze moet wel zwanger kunnen worden Nu ik dit opschrijf hoop ik stiekem dat dit beeld klopt: mijn schoonzus bevalt immers eind augustus van mijn derde nichtje En wie weet houd ik dit babynichtje wel vast met een dikke buik Ergens In De Loop Van (Volgend / Dit) Jaar . En ik ruik ook baby, vervolgt ze, Ja echt de geur van baby. En zoiets kan ik niet verzinnen, want ik bedenk me niet nu ga ik baby ruiken , dat gebeurt gewoon. Het zijn voor haar bevestigen dat het beeld wat ziet klopt. Na dit stukje stroomde de tranen over m'n wangen. Oh lieverd, wat gun ik jullie ditmooie tafereel. Ik hoop dat dit t toekomstbeeld gaat zijn voor jullie. De laatste 3 weken denk ik met regelmaat aan de dames die nog met lege handen staan, en dan kijk ik naar Beer, en dan huil ik van geluk, van onmacht, en verdriet van de MMM tegelijk. Kan t moeilijk uitleggen, maar ik weet dat ik iedereen deze gelukstranen gun....... Opeens hoor je bij "de andere kant", zo raar, maar ook zo mooi, dat ik iedereen dit geluk gun. Vooral jou/jullie. Fijn om te lezen dat je toch een beetje je zinnen kan verzetten, al zit t in de MMM tegen. Knuffel, x!
wat mooi geschreven. En ja, als je een huis met zoveel verlies moet verkopen doet het pijn. Hier hetzelfde probleem namelijk. Weet niet precies hoeveel een gent-behandeling kost, maar gezien de richtlijnen heb ik een vermoeden. Hoop dat het allemaal uitkomt voor je
Een druilerige vrijdag en ik zit achter mijn bureau op het werk. Weinig inspiratie om te werken, dus ik surf maar even naar ZP. Bedenk me dat het een bedroevende week is voor de mensen die in Nederland op vakantie zijn. Aan de andere kant, weer een goede week voor de musea misschien... Hoewel ik me kan voorstellen dat je dat soort uitstapjes nu niet direct in de zomervakantie wil maken. Dan wil je gewoon lekker buiten zijn, fietsen, naar een pretpark of naar het bos of strand... Maar goed, ik heb toch geen vakantie, al zit ik graag met een boek of tijdschrift in de tuin als het zonnetje schijnt. Of naar het strand of lekker fietsen... Maar dat gaat dit weekend niet gebeuren... En het schilderen van onze tuinmeubels ook niet.... En de betonvloer storten in het schuurtje ook niet... Denk dat ik dit weekend - te beginnen met vanavond - vriendlief maar eens ga verleiden . Niet alleen omdat ik het boek (zit al in deel 2) aan het lezen ben 'waar heel vrouwelijk Nederland het over heeft'*, maar ook omdat ik vandaag zowaar weer een smiley op de Clearblue had! Moet niet gekker worden, het is vandaag gewoon op dag 15!!! Normaalgesproken dus pas rond dag 18/19/20 een smiley, vorige maand was alles van slag en was het dag 30 en nu... Nou ja, al is de klein miniem, we gaan het maar proberen... Tegelijkertijd ook weer erg spannend, want dat betekent dat De Volgende Ronde er ook weer aankomt. Want ik word meestal al na 10 dagen ongesteld... Dus eigenlijk vind ik dat ook weer een beetje eng. Raar hé? Ik houd een héle kleine slag om de arm, omdat de natuurgenezer aangaf dat hij mijn urine nog wil laten onderzoeken, omdat er via de NES uit kwam dat ik ergens nog een bacterien-infectie zou kunnen hebben. Dit zou middels urine-onderzoek naar boven komen. Hij adviseerde dat áls dit het geval is, we dat eerst beter kunnen oplossen, omdat dat een belemmering in de energiestroom verooraakt. Raar hé? Waar ik voorheen popelde om weer verder te kunnen gaan, nu vind ik het zelfs een beetje eng en stel ik me afwachtender af. Aan de andere kant: als er minder dag 5 follikels groeien, dan heb ik besloten geen punctie te gaan doen, maar wil ik escape IUI (als ze erin meegaan in Gent) en dat zou ook wat rust moeten geven. Soms denk ik ook wel, we wachten nog een maandje, dan beginnen we weer in augustus... Het is gewoon allemaal weer dubbel en tegenstrijdig. Enerzijds niet willen wachten, anderzijds het weer eng vinden... En dan denk ik weer, maar ik word ook alweer 36... *slik* en het klokje tikt maar door... En ondertussen blijf ik stiekem dromen van 'Stel dat het op een natuurlijke wijze zou lukken'... Daar krijg ik altijd zo'n brede glimlach van... Mijn favoriete droom. Dat ik gewoon niet ongesteld word... En afwacht.. En dan toch maar ga testen, want dit is toch wel vreemd... En dat er dan zomaar twee streepjes staan... Wow! Dan zou ik het even geheim houden voor mezelf en Vriendlief 's avonds verrassen... Dan zou ik de prof bellen en een echo mogen... En op die echo is dan een kloppend hartje te zien... En dan verrassen we de opa's en oma's en iedereen is blij! En de 3600,- euro hoeven we dan niet meer uit te geven aan een behandeling en dan kunnen we de meest gewenste kamer in ons huisje gaan maken... En dan zie ik mijn buik groeien en oh... oh wat zal ik stralen... En vriendlief is trots en mijn mams krijgt een traantje en is ook trots... En alles gaat goed met de kleine en ik ben het allertrotst. En wat zou ik dankbaar zijn! En eindelijk, eindelijk zullen alle puzzelstukjes in elkaar vallen... Stel je toch eens voor... (en meestal val ik met die droom in slaap) Afin, het regent niet meer. Laat ik nu maar aan het werk gaan!!! *Het boek wat ik aan het lezen ben, voor de geinteresseerden en nieuwsgierigen: Vijftig Tinten Grijs... Valt onder de noemer Erotische Literatuur... Geloof me, al is hetgeen wat er beschreven wordt misschien niet 'Jouw Ding'. het boek neemt je mee en maakt je nieuwsgierig en misschien wel wat stouter... Hoe dan ook, voor mij een boek wat redelijk verslavend werkt, want heb de afgelopen week minder geslapen, omdat ik dan tot Vrij Laat In De Avond nog een bladzijde omdraai... en ach toe, nog een. En nog eentje dan... Geen diepgaande literatuur, maar wel dusdanig geschreven dat je wil weten hoe het nu afloopt... Voor mij overigens ook Lezen over dingen die eh, nieuw voor me waren!
Oooo lieve lieve Juul, *huil* ...wat een mooi beschreven droom...ja ja ja ja ja...wat hoop ik dit toch ook voor jou!!! Zomaar spontaan een cadeautje..een klein blond cadeautje..helemaal voor jullie...eerst stilletjes maard aarna helemaal niet meer stilletjes, van de daken het grote nieuws...zo trots als een pauw...ja...dat moet en sal...voor jou...helemaal voor jou..en jullie Kus Koosje PS dat megaspannende lekkere boek ga ik NU bestellen
Juultje wat hoop en droom ik met je mee.......... Ik gun het jullie van harte...... Dat boek: bij boulevard hadden ze het er een paar maande geleden over. Ik kijk al maanden of de bieb het heeft maar helaas. Toevallig afgelopen week even gebeld naar bieb. Hadden ze niet en kende ze niet En dat voor een bieb. Uiteindelijk na mijn uitleg dat heel NL het erover heeft ging er een belletje rinkelen en gaan ze het bestellen.... Ik ben benieuwd. Spannend wel dat het een stout en spannend boek is.... Veel plezier vanavond.....
Ha ha, dat boek is echt verslavend, je wil het gewoon uitlezen!!! Dus Koosje, naderhand bel je Meneer M. misschien toch (zal Gabrie ook weer blij zijn, ha ha!). Enne, Ieoor, heb je gezegd dat ze deel 2 en 3 ook moesten bestellen bij de Bieb???!!!! En die droom, tja... het is zo'n fijne droom... Weet gewoon dat de kans ergens zo klein is... Maar het lijkt me zo fijn om die Ander te mogen zijn. "Zij die toch niet zwanger kon worden en zie nu!" En dan mag iedereen er van alles van vinden, maakt me dan helemaal niets uit! Twijfel echt over de volgende poging al de volgende ronde. Las net op het Gent-topic (ook bij de clubjes) van Kiekske die net heel teleurstellend nieuws heeft gekregen dat er maar 2 groeien. En ik herken die teleurstelling en het verdriet zo enorm... Voel haar pijn en eerlijk gezegd zie ik nu al op tegen eventuele teleurstellingen... Stom hé? Nou ja, ik zie het nog wel.... (nu echt echt echt werken!) xxx
Juul, als je het er over eens kunt worden met je man, ben ik erg voor (voor wat het waard is mbt jouw procedure een poging starten als je weer 'zin' hebt..een relatief begrip natuurlijk in deze procedure maar er is echt een verschil vind ik tussen 'ik kan het bijna niet opbrengen, weeeeer die teleurstellingen..' en 'ooo datz al heel zwaar worden maar ik heb toch zeker wel hoop, ik ga er voor..' en dat is ook in jouw situatie erg goed mogelijk. In een uitgerust en sterk lichaam is het ook makkelijker settelen voor een allerkleinst embryootje denk ik... Ja, je bent 'al' 36 maar een paar maanden meer of minder maakt in deze echt niet veel verschil..ook al zegt je angst anders... Liefs Koosje
Juul, gaat het hier om het boek van ene 'James'?! Want die wil ik ook gaan bestellen voor de ereader! Enne, tsja, wanneer ben je er klaar voor he, moeilijk. Als je er in augustus niet klaar voor bent, zou je dat dan in september wel zijn? En, ben je er ooit klaar voor misschien een definitief antwoord te krijgen op het in vervulling gaan van jullie kinderwens, al dan niet? Hoe dan ook zal je weer een emotionele periode tegemoet gaan en ik kan mij indenken dat je daar een brok van in je keel krijgt, en wij blijven ondertussen hier gewoon duimen, hopen en bijna smeken dat je nu geluk hebt in het spel!!! X
Ik hoop zo dat je droom binnenkort uit zal komen. Jij bent zwanger en gaat een mooi ventje op de wereld zetten. Ik droom met je mee! Wat heb jij weer een spannend boek uit een genre wat de bieb echt niet op voorraad heeft. Balen!