Dank voor jullie lieve reacties. Vanavond twee dingetjes. Had vriendlief dus gevraagd om eens schriftelijk te reageren, omdat we in gesprekken altijd in de emotie vervallen. Dit was zijn reactie: Lief Juultje, Ik vind dit heel moeilijk. Het is geen kwestie van een 'open mind', zoals het meisje wat reageerde op jouw forum beschrijft. Maar ik zal toch een poging wagen in de hoop jou mij beter te laten begrijpen. Waarom ik tegen het alternatief van eiceldonatie ben is eigenlijk tweeledig. Allereerst omdat we dan een kind gaan opvoeden wat niet van jou en mij is. Natuurlijk ga jij de zwangerschap volbrengen; 9 maanden de dikke buik gehad en het op de wereld gebracht. Maar de ogen zullen die van mij en/of van een ander zijn. De gelaatsuitdrukking, het karakter, alle uiterlijke en innerlijke kenmerken zijn van mij en/of een 'vreemde' vrouw. Een vrouw waar ik nooit van heb gehouden. Want ik hou van JOU. Ik wil ONZE kleine, met jouw lieve kuiltjes in zijn/haar wangetjes, jouw mooie felle blauwe ogen, jouw en mijn karakter. Maar ook: het voortraject; wie wordt de donor? Anoniem? (Mag dat uberhaupt?) En anders een bekende? Ik zie en voel (nu al) een enorme emotionele complexiteit waarvan ik mezelf hardop afvraag of hier tegenop gewassen ben. En dat gevoel vind ik geen basis om pappa te worden. Ik hoop dat je hier iets mee kan, mijn liefste. Hou van jou..! Voor altijd..! Heb hem bedankt voor zijn lieve mail en aangegeven dat ik dit even moet laten bezinken. Maar zijn openheid heel erg waardeerde. Heb niet gezegd dat hij misschien alleen met iemand zou moeten gaan praten, maar dacht het wel een beetje, zoals jullie. Koosje verwoordt wat mijn 'advocaat van de duivel' denkt... En dan nog iets anders.... Een goede, lieve, speciale vriend van mij kwam met enkele suggesties... Hij zit zelf in de voedingstechnologie, zweert erbij dat ik eens een lange periode low carb / paleo moet gaan proberen... Hij mailde me deze links. Ondanks dat ik al heb toegelicht géén PCOS te hebben, zweert hij bij low carb.... Misschien voor jullie ook nog eens interessant om te lezen? Body fat, menarche, fitness and fertility. Fat and female fecundity: prospective study of effect of body fat distribution on conception rates. | BMJ (omdat ik redelijk wat gesport heb in het verleden en in verhouding weinig vet heb...) En een filmpje: How to Eat to Get Pregnant - YouTube Misschien dat ik het nog wel eens wil gaan proberen... Maar alles is gewoon een beetje een warboel op het moment. We weten het samen ook niet goed. Welke kant gaat het op? Nu zegt vriendlief weer, we kijken per poging verder, maar tegelijk weet ik dat dit keer op keer discussie zal op gaan leveren... Het blijft erg lastig... Wederom, dank voor alle lieve reacties en het lezen van mijn wee en soms wat wel... Trusten voor strx! xxx
Knuffel meis , meer kan ik niet voor je doen . hoop dat je er als nog samen uit komt . Sommige mannen kunnen over dit soort dingen nou 1 maal moeilijk praten en zich uiten . Op papier gaat dat vaak makkelijk. Mijn mannetje had dat ook kon er ook niet makkelijk over hebben , na de laatste poging kwam het los . En nu gaat het super tussen ons geniet goed van andere dingen en elkaar .
lieve Juul je hubbie is bang voor het onbekende en dit is zo herkenbaar, man hubbie was ook bang dat hij niks "bekends"zou zien, (wij hebben KID moeten doen voor ons wonder)en geloof het of niet hij is precies mij en mijn hubbie uiterlijk lijkt hij veel op mij en de ogen en karakter trekjes zijn zo herkenbaar voor hubbie en zijn ouders.. Tuurlijk hoeft dat niet altijd zo te zijn, maar ik bedoel maar..
Dank Marnat, Wennes en Ricmar, voor jullie lieve reacties. Ricmar, mooi van jouw hubbie. Denk zelf toch dat mijn vriend echt niet open gaat staat voor ECD. Voor hem echt echt echt een stapje te ver... Ga zo maar eens slapen, afgelopen nacht te korte nacht gehad... Liefs voor allemaal!
Hoop dat ik niets heb geschreven dat jou pijn deed of naar deed voelen Juul..hartekwesties zijn zo moeilijk en precair, ik hoop dat ik dat heb gerespecteerd in mijn woorden. Ik vind zijn mailtje erg lief en begrijpelijk, zijn wens is jouw wens maar dit gaat over 'wat als t niet genetisch lukt..'..de emotionele perikelen rond donor en ecd zijn te ondervangen maar t gemis aan genetische verwantschap blijft..ik heb alleen nog nooit gehoord dat dat een obstakel is als t kindje is geboren en in je armen ligt..overigens had mijn ex ook veel moeite met de omgang met de donor tijdens de procedure, dat lijkt me ook lastiger voor een man. Gelukkig hoeft t niet nu al beslist te worden, stapje voor stapje..vanaf 17sept ben ik weer thuis, ff bellen of borreltje in die week? Xx
Lieve Juultje, Met verdriet lees ik je berichtjes. Wou dat ik wat voor je kon doen....... Dikke knuffel.....
Knuffel voor jou lieve Juul. Ook hier stille tranen om je verdriet en de moeilijke tijd. Vraag me af of hij ervoor open zou staan om met een andere man te praten die wél heeft gekozen voor ecd en hoe die dat heeft ervaren. Niet qua overhalen/pushen, maar om te ontdekken of het gevoel bewaarheid wordt, hoe het in praktijk is zeg maar. Maar dat is wellicht ook een stap te ver...
Ha juultje Lees nog steeds mee, al weet ik soms gewoon niet wat te zeggen om je tot steun te zijn. Mijn acupuncturist werkt samen met dokter Vinken en is ook heilig overtuigd van het voedigsverhaal, op een andere mainier als low carb, ze zijn nu een wetenschappelijk onderzoek gestart in Wageningen. Zie Home Hij is ook overtuigd ons vruchtbaarheidsprobleem op te lossen hiermee,maar mn man vond700 voor het onderzoek teveel. Nu het waarschijnlijk over is tusen ons denk ik eraan om het alsnog te doen, mede doordat ik altijd zo moe ben. Wilde dit toch metje delen. Als je het nr vd acupuncturist wil,pb me dan maar. Liefs Chan
Ik werd zwanger tijdens mijn 'low carb' periode Dus....dan weet je mijn mening hierover ook gelijk. Ook al zijn onze lijven totaal verschillend, ik denk dat iedereen baat heeft bij een koolhydraat arme levensstijl. Of je nu kerngezond bent of niet. Of pcos hebt, of niet... Na dit (klote) dieet ga ik weer verder met koolhydraat arm. Bevalt me zo goed! Ik moet zeggen dat uit de mail van jouw vriend wel blijkt dat hij onwijs veel van jou houdt. Lijkt mij dat zijn hart wel op de goede plek zit. Of dat de situatie gemakkelijker maakt? Het idee dat iemand opperde over een gesprek met een man die wel vader is geworden van een ECD kindje, lijkt me best goed.... Je hebt weer een hoop om te laten bezinken hè.
Lieverd, Ik kan niet zo'n wijze woorden bedenken zoals andere lieve meedenkende meeleefmeisjes hier, maar wil je laten weten dat ik veel aan je denk. Dikke knufffffff
Toen ik zwanger raakte van Beer volgde ik ook een koolhydraat arm dieet. Ik was meer dan 10 kilo afgevallen, toen we voor de ICSI gingen waar Beer is uit ontstaan. Toeval of niet, het is t proberen waard Juul. Toch vind ik het stukje van je man wel erg lief. Hoe oneerlijk t voor jou, en mij ook klinkt, ik begrijp wel hoe hij t bedoelt. Maar ik zou dr ook geen genoegen mee kunnen nemen, de wens zat en zit te diep. Hoop dat je de keuze kan maken voor de toekomst.
Ik heb een oom (en zijn vriend), zij eten al 6 jaar geen koolhydraten... Ze zijn nooit meer moe, nooit ziek en hebben eigenlijk geen honger (koolhydraten zorgt voor hongergevoel en werkt ook verslavend) Hij zweert bij dit 'dieet' tis eigenlijk een levenstijl. Hij heeft een hele studie gevolgd en is van mening dat (bijna) alle ziektes door suiker (koolhydraten) komen... Ik ben op dit moment ook bezig (samen met mijn vriend) en voel mij heel goed!! Minder moe, mijn vriend heeft een hernia en het gaat echt een heel stuk beter nu hij geen suiker meer eet....) Raar maar waar! Het is dus goed voor heel je lichaam en waarschijnlijk dus ook voor het zwanger worden..... Ik zou het proberen!!! En je hoeft geen honger te hebben, je mag zoveel vlees, vis, kaas, eieren etc. eten als je wilt! Dit wilde ik even kwijt....
Even een berichtje van een meelees/meeleef meisje. Wat is die hele MMM toch een rottraject he! Kon je maar in de toekomst kijken, was er maar duidelijkheid. Het niet op 1 lijn zitten is zo moeilijk, zo frustrerend, zo eenzaam. Zo herkenbaar ook. En voor mij in dit geval herkenbaar hoe je man zich voelt, hoe hij erover denkt. Voor de MMM riep ik dat de grens lag bij een donor. Toen kregen we de uitslag dat mijn man onvruchtbaar is .. daar sta je dan! Nou ja, je weet als geen ander hoe grensverleggend de MMM is. Manlief stond direct achter een donor. Ik niet, echt niet. Net als jouw man wilde ik een kindje van ons samen. Zonder mijn man had ik niet eens kinderen gewild. Dus nu mijn man 'wegviel', viel eigenlijk de hele basis van mijn kinderwens weg. De droom waarmee je begint spat uit elkaar. Je toekomstbeeld stort in. Nooit weten hoe een kindje van jullie samen eruit ziet. Nooit weten hoe dat had geweest. Niets van je partner terugzien in je kindje. Dat is moeilijk, heel moeilijk. Ik heb er een gedicht/filmpje over gemaakt. Afscheid van een droom Manlief wilde er elke keer over praten. Ik wilde alleen maar rust. Ik wilde tijd, tijd om zelf na te kunnen denken, tijd om alles op een rijtje te kunnen zetten, tijd om dingen te verwerken, tijd om te rouwen om het kindje dat we nooit zouden krijgen. Na de nodige gesprekken met hoogoplopende emoties heb ik aan mn man gevraagd of hij mij met rust wilde laten. En dan echt absolute rust wat betreft de kinderwens. Geen hints, geen vragen, geen opmerkingen, niets pushen, niet erover praten, gewoon helemaal niets. Die tijd heeft hij mij gelukkig gegeven. In die tijd heb ik eindelijk mezelf weer gevonden, mn eigen gevoel, mn eigen gedachtes. Ik heb kunnen nadenken en alles op een rijtje kunnen zetten, letterlijk en figuurlijk. Het heeft een paar maanden geduurd, maar toen was ik er klaar voor. Klaar om afscheid te nemen van onze droom, klaar om de stap naar een donor te nemen. Ook het hele gebeuren omtrent de donor heb ik voor mezelf op een rijtje gezet, zonder beinvloeding van anderen. Want ook dat is geen makkelijke keuze, zoals jouw man al schrijft. Daar kwam overigens iets heel anders uit dan ik vantevoren dacht, dus het was zeer verhelderend om alles eens op een rijtje te zetten. En nu, een paar jaar later en inmiddels de trotse moeder van een KID-kindje, kan ik zeggen dat DNA echt niet uitmaakt. Ze is helemaal van ons en lijkt op ons allebei. We zijn er totaal niet mee bezig dat ze is ontstaan uit een zaadje van een donor. Wij zeggen hier dat kinderen niet worden geboren uit zaadjes en eitjes, kinderen worden geboren uit liefde! Wat maakt DNA nou uit Ik kan je man aanraden om alles voor zichzelf eens op een rijtje te zetten. Alles opschrijven met voor en nadelen. Eens écht te kijken naar zíjn gevoel, zonder inmenging van anderen. Ik hoop dat jij/je man iets hebt aan hoe het bij ons is gegaan. Meis, ik wens je heel veel sterkte met alles. Ik denk aan je en leef/lees met je mee! Dikke knuffel
Lieve Juul, Ik wens jou en partner het zo enorm dat jullie hetzelfde in dit traject kunnen staan. Wellicht is het wat dreamer hier boven schrijft: kan alleen volledige afstand van de mmm jullie antwoorden geven. Ik snap dat jij het welbekende klokje voelt tikken maar als je het een paar maanden kan geven is dat wellicht jullie enige optie om uiteindelijk op 1 lijn te komen! Ik heb wel respect voor jou man, ik vind dat hij het heel eerlijk beschrijft en hij laat wel echt zien dat hij heel veel van je houdt. Wat moeilijk lieverd, denk aan je!!! Dikke knuffelx
lieve juul, jij schrijft zo eerlijk en oprecht over jouw wens en je grootste verdriet... dat ik mijn vriendin een beetje beter kan begrijpen... het verlangen en vooral het eeuwige sprankje hoop... dank je wel! ik wens jouw liefde, geluk en een super kans op waar je al zo lang op wacht! ps.... die low carb... is goed.. vriendin is daar twee keer zwanger van geworden... helaas niet blijvend maar dat bleek bij haar door een andere oorzaak... veel succes, and may your dreams come true
Bijna elke keer krijg ik weer tranen in m'n ogen en kippenvel op m'n armen als ik jouw stukjes lees. Maar deze keer kreeg ik dat ook toen ik het stukje van je vriend las. Hij laat zoveel liefde voor jou hierin doorschemeren! Maar ja, wat heb je daar aan. Jullie weten van elkaar dat je ontzettend van elkaar houdt. Maar verschillend denken is daarmee niet opgelost. Echt heel fijn voor jou denk ik dat er hier zoveel tips worden gegeven. Ik hoop zo dat één van die tips DE tip is voor jullie! *KNUFFEL*