Tevens gaf ze aan dat er sowieso nog heel veel onderzoek plaatsvindt naar innestelingsproblemen. Dat ze (wereldwijd, niet specifiek in Gent) hier over een jaar waarschijnlijk al een stuk verder mee zijn. Dat er met name gekeken wordt naar de rol van het baarmoederslijm bij de innesteling, vooral bij vrouwen met meerdere miskramen. Dat het baarmoederslijm dan bijvoorbeeld een niet-goed-embryo niet herkent en dus laat innestelen. Of dat het baarmoederslijm een goed embryo niet als een goed embryo herkent en daardoor telkens afstoot. De onderzoeken zijn dus gericht op wat nu de optimale samenstelling van het baarmoederslijm zou moeten zijn... Ze benadrukt dat de Pipelle / baarmoederkrasjes hier positieve invloed op hebben. Dit is al uit meerdere internationale studies gebleken (Pipelle vindt plaats op dag 21 van de cyclus voorafgaand aan de IVF). Ik geef aan dat wij dit al geprobeerd hebben. De prof knikt en zegt dat ze het erg lastig vindt om in ons geval het recept voor een succesvolle poging voor te schrijven. Kon ze dat maar. Ze geeft aan dat ze in uitzonderlijke gevallen dan wel Prednisolon en Fraxiparine wil voorschrijven. Die je beide pas ná de terugplaatsing mag gaan slikken. Ze benadrukt dat we dit zelf moeten willen en dat als het weer niet zou lukken, dit nog niets zegt over het feit of dit dan de wijsheid is of niet Het is al geblinddoekt schieten Wij geven beide aan (heb mijn huiswerk gedaan) dit dan wel te willen proberen. De prof benadrukt dat zij dit NIET standaard voorschrijft Omdat vriendlief en ik mogelijk, let wel MOGELIJK, de komende ronde er als allerlaatste poging voor willen gaan, krijgen we de receptjes, voor het geval dat, mee. En, voor het geval dat, wil ze ook nog wel even een uitgangsecho maken om te zien of er geen cystes zijn. Had een beetje aangedikt dat ik al wat bruinverlies en verwachtte ieder moment ongesteld te kunnen worden (was donderdag dag 10 DPO en normaalgesproken wordt ik toch echt wel rond deze dagen ongesteld ). Mijn baarmoederslijm was nog mooi dik: 7,8 mm en er waren geen cysten te zien. De follikels waren nog echt ieniemienie, kon ze nog niets over zeggen. Dus, ZOUDEN we van start willen, kan dat. Ze gaf aan dat we toch echt nog niet moesten opgeven. Met hoop en goede moed vooruit kijken. Ik gaf aan dat dit wel steeds moeilijker wordt en ze knikte begrijpelijk. Toen flapte ik er door de gemoedelijke sfeer die er was, uit dat ik een gedichtje van mij in een bundel over ongewilde kinderloosheid kwam te staan. Ze vroeg of ik het gedichtje wilde doormailen, ze was erg benieuwd. De assistente die erbij was, moest wel een beetje lachen om de gemoedelijke sfeer en mijn spontaniteit geloof ik. Maar het wás ook gemoedelijk. Bedoel, zoals de gedichten al verwoorden, het voelt voor ons ook raar, anders. We weten beiden compleet nog niet welke richting het op gaat allemaal. Enerzijds wil ik vasthouden aan en geloven in wat Tessa heeft voorspeld Anderzijds We bepalen onze eigen toekomst Enfin, zon driekwartier later liepen we na een hartelijke hand haar kamer weer uit. En zijn we Voor Het Geval Dat, nog langs de vroedvrouw gegaan voor de recepten en een schema. We laten alles nu maar weer bezinken. Want er speelt momenteel genoeg . Maar het idee dat Als We Willen, we toch nog zouden kunnen starten, vind ik voor dit moment toch geruststellend. Ik ben en blijf een eeuwige twijfelkont merk ik.. Dan ga ik nu héél snel mijn bedje in.. Want moet morgen weer werken en s middags langs een zwangere vriendin (we waren er echt niet mee bezig, maar het is héél gewenst) die niets anders doet dan het peuter wel en wee van haar 2-jarige en de zwangerschapskwaaltjes op Facebook te zetten Ga er langs omdat haar dochter zaterdag 2 wordt en ik de Drukke Kinderverjaardag momenteel niet echt trek (heb overigens wel weer hele schattige en leuke cadeautjes gekocht bij &Klevering voor de To Be Born en Grote Zus). Dag lieve allemaal, dank voor het lezen weer J ! xxx
Juulz mooie gedichten hoor. Ik neem denk ik ook mijn onderzoeken van dd mee naar haar. Ze is echt ontzettend aardig. Fijn dat je toch fraxiparine heb gekregen. Ik wil misschien ook met poging 4 een pipelle gaan gebruiken. Ik heb nog 1 maand rust en dan gaan we voor onze laatste cryo. PS ik heb nu officieel thuiszorg aangevraagd en ik wacht op bericht van mijn verzekering. Daarnaast ga ik DD mailen en vragen of ik de bloedtesten in Ned kan doen. Ik moet elke week terugkomen om te testen maar dat kost 225 per keer en dat heb ik niet.
Rokers bij de ingang van een ziekenhuis. Dat is hier ook ja. Stuur me door ook mateloos aan! Maar Juul, hoe voel je je nou bij een opmerking van de prof om nog niet op te geven? En dat zij aangeeft dat ze het nog niet nodig vindt om over alternatieven na te denken? Het is niet zomaar iemand die deze uitspraak doet...zet je toch aan het denken, nietwaar?
Annedore: klopt.... Dat zet zeker aan het denken. Het geeft vriendlief ook weer hoop. Maar tegelijk ervaren we beide die 'driesprong' waar we voor staan... Alles maar even laten bezinken. Lief dat je nog zo meeleest! Angelica: die baarmoederkrasjes moeten dus de cyclus voorafgaand aan de TP, ook van de cryo. En mag niet in combi met Prednison. Overigens, de resultaten van Pf heb ik niet met haar doorgenomen hoor... Ben benieuwd of je intralipid middels thuiszorg kan doen. En mij lijkt dat je in NL toch bloed kan laten prikken? Als Pf doorgeeft wat gemeten moet worden... Succes! Nu weer ah werk! xxx
Ja, tuurlijk blijft jullie gevoel wat het is. Jullie hebben immers een hele geschiedenis achter je liggen waaruit dit gevoel is ontstaan. Niet meer dan logisch dat dit gevoel blijft bestaan, wellicht naast een hernieuwd gevoel van hoop...
Lieve Juul, Wat een mooie gedichten weer.. Wat fijn dat ze mee wilde werken aan de recepten voor het geval dat. En de rokers, ik ben zelf dan een ex-roker maar zelfs ik vond het belachelijk dat er mensen voor de ingang van een ziekenhuis staan te roken.
Wat een mooi idee dat er toch hoop voor jullie is, als je voor het pad rechtdoor kiest. En prachtige gedichten, weer traantjes.. en qua uitgeven: ik denk dat er juist heel veel mensen op zitten te wachten.. qua herkenbaarheid en qua "ik kan er zelf geen woorden voor vinden maar jij verwoordt het juist heel goed". Dan wel het liefst met op de laatste pagina een gedichtje "eindelijk, daar ben je"
Lieve Juul,ik lees nog steeds mee en duik af en toe er weer even in op t forum! Wilde ff zeggen dak aan je denk, en zo hoop dat deze ellenlange weg eens beloond wordt met een gezond kindje of kindjes! Kus
Lieve Juul, dat hoort aan als een heel goed overleg al zijn niet alle antwoorden gegeven! Nu zijn jullie, ben jij, is vriendlief aan zet..neem je tijd nu nog even..die maand meer of minder maakt t ook niet meer! Ik verbaas mij over dat de prof zegt fraxiparine en prednisolon pas na de tp te gaan nemen..pfeiffer zegt nadrukkelijk met de prednisolon al voor de tp te starten, bij mij op dag 5 v cyclus, en serum athene zei mij fraxiparine op dag 1 vd cyclus te nemen...nu ben ik aangezien ik niet zwanger ben geworden wel geneigd de prof dan maar te volgen maar begrijp jij waarom? Hoe t ook zij...jouw eitjes doen t nog en voel nog wel een sikki komen 😊 Veel succes met je beslissingen en vooral goed voelen, onderscheid maken tussen liefde, vertedering, genegenheid, vertrouwheid etc.. Kus Koos
Nieuw dichtje: Antwoord, wanneer vind je mij Vraag, wil jij het geven Want zelf vinden lukt mij niet En ik ben nu maar zo aan het zweven Zweven, tussen dit en dat Zweven, omdat ik niet kan kiezen Zweven ,omdat ik het niet weet Zweven, omdat ik kan verliezen Welk antwoord is het juiste Hoe weet ik dat als er een is Hoe herken ik de juiste beslissing Want stel, stel dat ik me vergis En luisteren naar mijn gevoel Is iets wat me zo verward Want mijn verstand is toch veel wijzer Dan het kloppen van mijn hart Mijn hart wil misschien voelen Wat mijn hoofd niet weten wil En zo zetten gevoel en verstand Mijn zoektocht naar het antwoord stil Dus wacht ik af en hoop ik maar Dat de tijd mij het antwoord geeft Als een wonderbaarlijke openbaring Mijn lot eindelijk het juiste leven leeft Want zelf ben ik teveel in de war Om te doen wat het juiste zal zijn Want ik besef me maar al te goed Hoe dan ook, ontstaat er pijn
Ik blijf verward Ik blijf maar denken Ik blijf maar dromen Van hoe het ooit zal zijn Ik blijf maar hopen Ik blijf maar vrezen Ik blijf maar bang Voor die leegte en die pijn Ik blijf maar malen Ik blijf maar vragen Ik blijf maar twijfelen Over wat ik kiezen moet Ik blijf maar cirkelen Ik blijf maar zweven ik blijf maar onzeker Want welke beslissing is nu goed Er is geen handboek Er is geen website Er is geen wijze Die mij het antwoord geeft Slechts de tijd Slechts de ruimte Slechts mijn hart Wat het antwoord heeft
Lieve Juul...zo van jou, zo door merg en been, zo herkenbaar ook (beetje dan, ik heb makkelijk praten met een kind). Heel mooi geschreven, en wat fijn om zo'n uitlaatklep te hebben. Dikke knuf!