Hee lieffie, blij dat we weer wat van je horen. Ook ik verbaas me met regelmaat over t feit dat we met de meiden van het forum zoooo een inninge band hebben opgebouwd. Soms nog beter dan real life........... Jammer genoeg ken ik je gevoelens maar al te goed, t is ook logisch dat we niet altijd vol positiviteit zitten. Soms breekt t op, en moet je een momentje voor jezelf nemen. Ik zal voor je duimen aankomende donderdag. Dikke knuffel, en ik heb veel zonnestralen jou kant op gestuurd.
Ach, Juultje...wat kan ik zeggen? Niks.... Ik slik een brok tranen weg en geef je een dikke, warme, troostende digiknuffel...
Dikke knuffel voor jouw juulzon. Het is zo moeilijk soms. Iedereen wordt zwanger en wij zitten maar te wachten. Hier ook weer een bericht van iemand die zwanger is. Moet dan altijd even flink ademhalen hoor. En wanneer is het inderdaad voor ons weggelegd, als het al weggelegd is. Heel veel sterkte.
De deca blijkt wel een dicht-drug voor mij . Hoop en angst Je kunt altijd hopen Het komt wel goed Soms lijkt het of iedereen vindt dat ik hopen moet Maar soms is hoop moeilijk Dan vind ik het niet Dan ben ik er bang voor En voel slechts verdriet Hoop moet ik vaak zoeken Verstopt zich voor angst Overladen met gevoelens Dan ben ik het bangst Daar zijn dan de wolken En weg is de zon Mijn geloof is verdwenen Voor ik zoeken kon De kracht lijkt onvindbaar De lach op mijn mond Proeft slechts het zout Van de traan die zij vond Kleurloos is de wereld Zwart wit en geen kleur Ik mopper en klaag Over mijn sombre humeur Jij probeert me te helpen Jij ziet mijn verdriet Weerspiegeld in jouw ogen Maar het lukt me niet Jij geeft me een knuffel Jij houdt me stevig vast Het komt echt wel goed schat Maar ik voel me een last Ik ben een falend lichaam Ik voel me geen vrouw Ik ben het even kwijt Hoe moet het nou? Ik probeer hard te vechten Het positief te zien Morgen, ja morgen Dan lukt het misschien Maar dan hoor ik iemand zeggen Ik geloof toch echt wel, Dat alles een reden heeft En daar gaan de gedachten weer snel Oh ja, hoor ik mij denken En deze rede dan? Dat mijn lichaam niet goed werkt? Wat is daarvan het hoger plan? Ik houd wijselijk mijn mond maar Anders reageer ik vast te fel Daarbij het heeft toch geen zin Maar pijn, dat doet het wel Jij zegt dat ik moet blijven geloven Positieve energie, dat is goed Oh liefje, je moest eens weten Wat jouw kracht met mij doet Ik heb je oh zo nodig Als ik het even niet meer weet Zoveel als ik van jou hou Als je dat maar niet vergeet Jouw geloof dat doet me vechten Vechten tegen de angst Geloof en hoop dat overwint De liefde duurt het langst Dus als ik straks ga slapen Dan reis ik naar het Land der Dromen Dan droom ik een mooie dikke buik En wens ik dat-ie uit gaat komen En morgen als ik wakker word Dan is de hoop er weer En iedere keer als ik naar jou kijk Dan wordt het meer en meer Mijn liefste krachtbron, Mijn energie Het is onze toekomst Die ik zie!
Juulzon...Meid wat mooi en herkenbaar!Wat mooi dat je je gevoelens zo onder woorden kan brengen!! Bedankt dat je ze met ons wilt delen!!
Dag lieve meiden, Dank jullie wel voor jullie berichtjes hier. Enerzijds wel eng om je gevoelens zo te delen, anderzijds ook fijn om reachties te krijgen van meiden die het herkennen, die in diezelfde nare MMM zitten. Sommige van jullie ken ik al een hele tijd van dit forum. Sommigen zijn al lang en breed zwanger of bevallen, maar lezen nog altijd mee, uit betrokkenheid. Dat vind ik zo mooi en fijn. Anderen zijn, net als ik, nog steeds een wiek van de malle molen waar we in zitten. Echt, ik hoop zo oprecht dat onze buiken Eens Ook een kindje mogen dragen... Morgen heb ik om 08u40 de echo. Ben erg benieuwd. Mijn vriend gaat gelukkig mee. Hij is echt zo lief voor me, komt zometeen speciaal naar huis om de spuiten klaar te maken en daarna gaat-ie weer terug naar het etentje/borrel van zijn werk. De schat. Laat jullie morgen wel weer even weten hoe de echo was. Hoop zo op een mooi aantal follikels... Pfffff... En morgenavond weer de acupunctuur. Dat worden lekker veel naalden op 1 dag ! Vanavond brand ik bij mijn boeddha weer een kaarsje voor ons ALLEMAAL! voor de baby's, de buikjes en de buiken-to-be! xxxxxxxxxxxxxx
Juulzon@ Meis wat heb jij een schat van een mannetje dat ie dat voor je doet. Lieverd ondanks mijn posi test weet ik nog altijd wat je voelt meis knuf. Morgen hoop ik een duidelijker test te hebben. Is dat zo dan ga ik duimen dat het voor jou ook gauw raar ik meis , nog niet op geven he!!
Marnat, lieve schat! Jij bent gewoon zwanger en móet dat gewoon blijven! Een voorbeeld van de Aanhouder Wint! Het is je zo gegund meis. Mijn gevoel zegt gewoon dat het goed zit! Morgen updeet over mijn follikels en jouw +++ test!
SLECHT NIEUWS... Zit eigenlijk met hele dikke ogen op de bank. En een kruik, want ik heb het koud. Heel erg koud van verdriet en teleurstelling. Had ik met de Puregon (150/175 eh) de 1e IVF 5 follikels (3 eitjes van slechte kwaliteit, waarvan er slechts 1 goed bevrucht is en teruggeplaatst, mislukt...) nu, met de menopur 225eh SLECHTS 1 FOLLIKEL!!!! Na 6 dagen spuiten De follikel is al 17 mm. BMslijm is 7/8 mm en ik word vanmiddag teruggegebld wat ze willen. De kans is heel groot dat het een escape IUI gaat worden... Gelukkig (*poging tot positief denken...*) zijn de zaadjes van vriendlief wel van voldoende kwaliteit, dat we een kansje hebben, maar het voelt echt alsof ik voor niets die nare spuiten heb gezet. Misschien zeggen ze doorspuiten in de hoop dat het er alsnog wat gaat groeien maar er was nog 1 andere follikel te zien, die was 9 mm en de rest niet noemenswaardig en lastig te vinden. Ben zo teleurgesteld.... Wat zouden jullie doen?
oh lieverd, een hele dikke knuffel Ik zou gewoon hun tel afwachten. Gaat ze dit in de groep gooien? Ik zou toch sneller kiezen voor IUI, maar wat zegt jouw gevoel Sorry dat ik zo vaag bent, maar vind het zo erg voor je
Meissie, wat een domper Ik gunde je zo erg een hele eierdoos vol! Ik zou gaan voor de escape IUI. Met die ene follikel van 17 mm.
ja, mijn gevoel zegt dat ook. Dan maar hopen dat-ie van goede kwaliteit is en hopen dat we net als Toen geluk hebben en bevrucht raakt en blijft plakken... Doe zo mijn best om positief te denken, maar ik heb zware koppijn en voel me moe moe moe... Mijn gevoel zegt ook dat de decapeptyl té goed werkt bij mij en alles plat legt. Waarom heb ik anders 1x bij een IUI met 75 eh Puregon eens 3 kleine eitjes en 2 grote gehad? Moet het even laten bezinken allemaal. Wil overleg met de arts voor de mogelijkheden. Bestaat er een alternatief voor de deca (doen ze in Belgie ook)? Willen we na deze escape IUI nog bij MCK blijven voor nog een poging? Of willen we misschien na deze mislukte stimulatie ons gaan orienteren op Belgie, waar ze meer onderzoek doen? Wil zo graag even een winterslaap houden... Oké, na die IUI dan en dan zwanger wakker worden... *wishfull dreaming* Dank voor jullie reactie lieverds! xxx