Lieve juul Wat kun je toch mooi schrijven...en ik snap zo je angst...al jullie tegenslagen in 2011.. Als ik het zo hoor (al ben ik lang geen expert als jullie, gelukkig..daar wil je liever geen expert in zijn) klinkt het goed betreft de eitjes, de behandeling en ik ga super hard duimen dinsdag... ik denk aan jullie!!
@ Juulz, wat heb je het toch weer prachtig verwoord schat. Ben helaas weinig op het forum, maar lees jouw blogje altijd even. Wat jammer dat er "zo" weinig follikels zijn, althans, het zijn er natuurlijk niet weinig, maar minder als je hoopte. Desalniettemin gaan we van het positieve uit meis, het komt wel goed! Dit gaat hem worden! Pinnen kan je toch bij de lokale bank doen? Ik heb Rabobank, dus dan ga ik naar de Rabobank (naar binnen) en dan zou een medewerker eenmalig z'n fiks bedrag van de rekening pinnen. Zo heb je toch je geld, maar weet niet of jij in Gent wilt pinnen. Morfine weet ik niet of ze het doen, ik heb het in het UMCU wel gehad (2x al tezamen met dormicum). Desalniettemin ben ik alsnog vergaan van de pijn, zelfs na 2 shots morfine (laatste keer had ik ook fikse overstimulatie, maar goed). Ben gewoon gevoelig van onderen. Na de morfine moet je zeker een uur op de uitslaapkamer zijn (recovery noemen ze het inderdaad). Maar dat is het beleid in het UMCU. Op je andere vragen kan ik geen antwoord geven, maar wilde je wel even laten weten dat ik hard aan je denk, en voor jullie duim (had je laatst ook al gemaild). Ik durf zelf niet meer te roepen; 2012 wordt ons jaar, maar durf het wel voor jou te roepen, of heel hard voor te duimen! 2012 wordt JULLIE jaar! Liefs
VRAAG 2 aan Sik of Sas of andere GG'er: krijg je ook morfine? VRAAG 3 En hoe lang moet je op de recovery? hoe lang na de punctie mag je naar huis? VRAAG 4 En kunnen ze gelijk al iets zeggen over het aantal / kwaliteit eicellen? VRAAG 5 Wanneer krijg je te horen of er bevruchtingen zijn? En hoeveel goede embryo's er zijn? Is niets over gezegd / vermeld op het schema... Hai Juulz, Ik als (voormalig?) Gentganger kan je iig op een paar vragen antwoord geven. Wat het pinnen betreft hebben we dat nog niet hoeven doen, omdat er twee pogingen nog vergoed werden, maar ik heb er twee puncties gehad (en een kijkoperatie waarbij ze mijn eileiders afgeklemd hebben). Die puncties vond ik heel erg goed te doen. Zeker vergeleken bij het MCK, waar ik echt schrok van het heftige pijnlijke aanprikken door de punctiearts. In Gent heb ik niet of nauwelijks pijn ervaren en de arts die het doet is heel lief en zorgvuldig en neemt de tijd die ervoor nodig is. Ik geloof niet dat het morfine is wat ze geven, maar het heeft hetzelfde verdovende (duizelige ) effect. En als er meer nodig is, doen ze dat meteen. Het gaat er wel wat 'serieuzer' aan toe wat betreft voorbereiding en je ligt onder operatiedoeken en aan de hartmonitor en bloeddrukmeter nadien. De verdoving vond ik heel goed geregeld in ieder geval. En de pijnstilling achteraf op de recovery ook. Je krijgt als je er om vraagt meteen iets (via het infuus). De verpleging vind ik heel lief en zorgzaam. Bij mij hebben ze ook flushing (en ICSI en AH) gedaan en daardoor hoor je meteen per leeggezogen follikel (als er weer een buisje naar het lab ernaast is gebracht) of ze een eicel hebben aangetroffen. De assistent hoort dat via een oortje en spreekt hardop uit wat ze hoort. Daardoor weet je meteen de opbrengst voor je weer op de recovery ligt. Natuurlijk nog niets over kwaliteit etc. De laatste keer heb ik heel lang op de recovery gelegen omdat mijn buurvrouw niet goed was geworden en er veel aandacht naar haar toe ging. Daardoor kregen wij als laatste pas het ontslagpraatje (wat ook heel leuk is door dr Frank D). Maar volgens mij, als alles gewoon goed gaat, kan je er na een uur of anderhalf wel weer weg. Ik mocht de dag na de punctie in de ochtend bellen voor de uitslag qua bevruchtingen (die er bij jou vast zullen zijn!). Dan weten ze ook nog niets over de kwaliteit. Dat hoor en zie je pas vlak voor de terugplaatsing op mooie fotootjes. We hebben allebei, ondanks dat het (nog?) niet gelukt is, een heel goed gevoel over Gent. Veel fijner en zorgvuldiger dan het MCK. Wij moeten het nu ook zelf gaan betalen als we nog een keer willen proberen. Bij ligt het vooral aan mijn leeftijd (42) en het feit dat mijn beide eileiders verkleefd (en nu ook afgeklemd) zijn. We zijn dus totaal afhankelijk van IFV/ICSI geworden. Lieve Juul, ik duim heel hard met de anderen mee dat dit 'm wordt en dat je ontzettend zwanger zult zijn over 16(?) dagen. Veel sterkte en hoop dat je goed door alle enerverende fases heen gaat samen met je lief. Liefs!
Lieve Juul, ik wens je een fantastisch 2012, dat je droom mag uitkomen. Je kan pinnen daar. Je moet alleen even kijken of ze al open zijn. Ik weet niet hoe laat je de punctie hebt
Lieve juulz heeeeeel veel succes in 2012! Ik hoop zo dat het voor jullie een vruchtbaar jaar mag worden ! Xx
Dank voor alle gelukswensen! En Duimelot, dank voor het delen van je ervaring mbt Gent. HEb voor het geval dat maar harde valuta gepind, hoef ik me daar morgenochtendvroeg geen zorgen over te maken. Ga morgen wel weer even uitgebreid verslag doen van hoe de punctie is gegaan. Nu nog een kopje thee en naar bed.... Vind het toch wel weer heel erg spannend hoor, ondanks dat we alles bij elkaar al 3 punctie hebben gehad... Dus, morgen meer.... Liefs & knuf
Ook namens mij nog alle gelukswensen voor 2012. 2012 wordt gewoon jullie jaar PUNT!!!! Heel veel liefs, Kweenie
Dank voor al het duimen meiden! Hoop dat het helpt... Het gaat buiten flink tekeer. De regen valt met bakken uit de hemel en de wind waait met haast boze vlagen en doet de kale bomen onstuimig dansen. De aarde heeft geen tijd om deze stortvloed aan nattigheid op te nemen en zowel op de weg, het gras als de stoep zijn inmiddels grote, dikke plassen ontstaan. De eenden en ganzen staan op een rijtje en drinken het regenwater alsof het goddelijke wijn is. En ik? Ik zit binnen met een kruik op mijn buik op de bank met een dampende kop rooibosthee. Mijn neus nog altijd verstopt en een lichte hoofdpijn van de dag die voor ons al om 04u begon. Vandaag was immers de Dag van de Punctie. De vierde punctie voor de eerste ICSI. Om 04u40 zaten we in de auto. Ik was - ondanks dat ik me inmiddels een doorgewinterde expert vind op het gebied van Ivf-behandelingen en al wat erbij komt kijken toch weer wat zenuwachtig. En eerlijk gezegd had ik nog steeds gemengde gevoelens, omdat er maar zo weinig follikels waren. Dit in combinatie met de slechte resultaten van vorige Ivf-behandelingen (13 follikels, 12 eicellen, 2 matige bevruchtingen in mei en 8 follikels, 6 eicellen en 2 mooie embryos, wat helaas een bbz werd). En dit keer waren er dus 3 follikels en mogelijk een 4e en 5e Stiekem hoopte ik dat het er in elk geval 5 zouden zijn, dan hadden we misschien wat meer kans op 2 mooie embryos. Al mijmerend over kansen en wat-dan-als-en vielen mijn ogen dicht en viel ik weer in slaap, terwijl vriendlief door de regen op de snelweg lekker kon doorrijden. Dit keer met een bak koffie naast zich voor het geval dat hij wat zou inkakken Ruim op tijd in Gent. Eerst naar de onthaal en de kas. Had het geld maar contant meegenomen, hoefde ik me ook geen zorgen te maken of een creditcard het al dan niet zou doen ofzo. Ging erg vlot allemaal. Daarna moest vriendlief zich bij het laboratorium melden om, zoals ze dat hier zo mooi noemen, een spermastaal te produceren. Ondertussen liep ik alvast naar de verdieping waar de punctie zou plaatsvinden. Er meldden zich nog twee stellen. Vervolgens ging het allemaal erg vlug. Kreeg een bed toebedeeld er stonden in de zaal denk ik wel een stuk of 8 bedden, je zou haast denken dat het lopende band werd is voor de specialisten in Gent! en mocht me ontdoen van mijn bovenkleding en een soort van schortjurkje aantrekken en van die ziekenhuis stoffen schoenslofjes. Mocht daarna op bed gaan liggen en de vroedvrouw kwam het infuus aanbrengen. Nou, dat ging niet echt makkelijk! Heb nog een blauwe plek op mijn arm. Na drie pogingen gaf ze het op en kwam de hoofdvroedvrouw die naar mijn idee niet echt haar dag had het klusje wel even klaren. En hups, daar zat-ie. Moest nog naar het toilet (verplicht) en daarna naar de behandelkamer. Op de stoel met de benen wijd. Nog wat vragen over allergieën van medicijnen en mijn verleden. Geen greintje medeleven of reactie van de senior-vroedvouw, maar ach. Ze ging me down under nog even ontsmetten en ik kreeg een soort van blauwe, stof-papieren lappen om mijn benen, zodat alles steriel was. Anders dan in NL. Kreeg ook alvast het eerste roesje. Heel fijn, kreeg het er helemaal warm van en de wereld werd wat trager Ze legde uit dat ik een droge mond kon krijgen, duizelig kon worden etc. Dr F de M (precies zoals omschreven!) kwam daarna binnen en stelde dezelfde vragen. Ah, ge zijt al eens zwanger geweest, dat is toch positief, reageerde hij op mijn verhaal, met een gemoedelijk klopje op mijn been. Hij vroeg hoeveel follikels ik in het verleden had gehad en hoeveel er nu waren. Vervolgens vertelde hij wat hij ging doen, hij bracht de eendenbek naar binnen en zette klemmetjes op mijn verstopte (was even zoeken, ligt kennelijk erg diep) baarmoedermond. Er werden, terwijl hij praatte, 4 verdovingsspuiten gezet en ik was klaar voor de punctie. Toen mocht vriendlief ook binnenkomen. Wat minder tactisch dan in NL werd hij zon beetje recht tegenover me gezet, zodat hij eerste klas uitzag had op mijn charmante houding. Kreeg nog een shotje en ik merkte echt dat ik nog trager werd en met trage tongval begon te praten. Ondertussen ging dr F de M kijken hoeveel follikels hij zag. Links zaten twee mooie grote, die zonder problemen leegezogen konden worden. Het gaat in Gent overigens per eicel in een buisje. Het flushen was eigenlijk niet nodig zei hij achteraf, omdat de eicellen er heel makkelijk uit gingen. Rechts zaten ook 2 follikels en de kleintjes die er zaten waren echt minuscuul, zat ook niets bruikbaars in. Het aanprikken viel erg mee, was vooral een beetje high van dat roesje. Maar goed, er waren dus 4 eicellen. Geen 3, geen 4, maar 4. Vervolgens werd ik nog schoongemaakt, huppakee, tampon erin, tampon eruit, heel aangenaam (not!) en daarna terug naar het bed om bij te komen. Vriendlief moest nog bloed af laten nemen en was even weg. Ondertussen werd mijn hartslag en bloeddruk nog in de gaten gehouden, die overigens prima in orde waren. En rond 10u30 werd ik van de apparatuur ontkoppeld en mocht me aankleden. Daarna nog even wachten op de arts die het vervolg zou toelichten. Een bijzondere man, die dr F de M. Erg grappig. Hij kwam naast me zitten op het bed en gaf me een ontslagbrief, waar 4 eicellen in de hoek stond (en ik zag die van de andere patient, waar 15 boven stond.. stom hé, maar ik voelde me daardoor toch een beetje teleurgesteld ). Daarna zei hij: Ziet ge de datum? Dat betekent dat ik u nog de beste wensen mag wensen. En weet u wat ik wens? Ah sjuustem, dat u zwanger mag worden. Hij zei dat het vandaag dag 0 was en dat ik op dag 1 (morgen dus) tussen 11u en 12u mag bellen om te horen of er bevruchtingen zijn opgetreden. Er zal dan ook een tijdstip van terugplaatsing worden afgesproken (was al gedaan, vrijdag 10u). Verder mag ik niet rijden, niet met de tram/metro/trein/fietsen, 4 dagen niet vrijen, pas na 18u weer een glaasje wijn (was ik overigens niet van plan, maar ach) en moest de komende dagen in de agenda zetten als verwendagen. Na een vriendelijke hand en veel succes mochten we weg. In de auto nog wat geslapen en had eigenlijk nog helemaal geen pijn. Wat smsjes verstuurd en mijn ouders gebeld. Vriendlief heeft me thuis afgezet , hij moest gelijk door naar zijn werk wat ik wel pittig voor hem vond, Zon korte nacht en dan zon lange dag. Maar ik hoor m er niet over De schat. Eenmaal thuis had ik ineens behoefte om de kerstspullen op te ruimen, om dan vervolgens in een opgeruimd huisje, klaar voor het nieuwe jaar met nieuwe kansen me lekker op de bank te installeren. En dat is dus nu! Nu ik dit zit te tikken. Kerstspullen zijn op zolder, ik ben gedoucht en zit lekker in mijn joggingpak, met kruikje op de bank Waarschijnlijk oog en klink ik heel ontspannen, maar ondertussen doemt er een lichte (vermoeidheids)hoofdpijn op en voel ik mijn buikje toch wel een beetje. Eerlijk gezegd ben ik echt best wel heel gespannen voor de uitslag morgen.. Ik hoop zó, zó ontzettend dat er bevruchting is Het liefst van allemaal, al wil ik niet hebberig klinken hoor En ik hoop en bid en duim zó we mooie embryos gaan krijgen, zonder fragmentatie . En het allerliefst, het allerliefst wil ik ook een cryootje. Of twee Het liefst wil ik dat ze allemaal mooie embryos worden Maarja, we hebben niets in de hand De natuur bepaalt na deze hulp van de wetenschap. En ik, ik ben de toeschouwer, die alleen maar kan hopen dat het zaadcelletje en eicelletje versmelten en zich vermenigvuldigen Over 20 uur weet ik meer *Duim*bid*hoop*kaarsje*energie die kant op* Tot zover mijn uodate Zal morgen als ik meer weet me weer melden!!! xxxx
Lieve Juulzon, wat een mooi stuk weer. Jij zou een boek moeten gaan schrijven (dit meen ik). Jij omschrijft wat wij vrouwen in de MMM voelen, jij omschrijft dat......zo mooi!! Ik ga me HE-LE-MAAl suf duimen!!!! Ik heb er wel een goed gevoel bij hoor meis, en Gent staat vreselijk goed aangeschreven. En 4 mooie prachtige rijpe eitjes, wie had dat gedacht!! Toch nog 4!! En dat zullen mooie embryootjes worden . Dat moet en dat zal!! Ik hou (wederom) je topic in de gate, ben zelfs gespannen voor jou voor over 20uur....Hele dikke knuffel!! (dit heb je weer overwonnen, wees maar 's trots op jezelf!)
Oohh lees je verhaal weer met kippevel...wat moet een mens veel doorstaan. Maar je bent een hele sterke stoere vrouw waar je heeeel trots op mag zijn! Blijf lekker op de bank zitten met je kop thee en je kruikje en kruip vanavond fijn in de armen van je lieve mannetje.. Ik duim, bid, hoop met je mee!!!
Ietsjes uitgebreider dan de sms, maar weer prachtig omschreven!! Lief meisje, wat hoop ik ontzettend dat er iets heel moois uit jouw eicellen zal ontstaan. Ik hou je handje vast!!! Maar ehh, wat gaat het er in Gent anders aan toe dan in DD (en NL). Een compleet OK pak krijg je zo te lezen aan. En dan die tampon er in en dr uit. Ai, nog klinischer, nog onplezanter (ff op zn Vlaams ) maar goed... het is voor het Goede Doel!! Hopelijk hierna: En je weet het hé!! Soms.... Soms, soms komen wonderen uit!! Vier is niet om te juichen, maar ook weer niet heel klote. Het zijn er 4. Punt. Punt is wel dat 5 of 6 mooier was geweest. Maar misschien, misschien is het maar goed dat Juultjeman een goed gevoel bij de Vlamingen heeft. Want wellicht... Ja! Precies... Misschien ontstaat er een wonder! Ik hou je handje stevig vast en duim, fik en hoop!! Op een klein draakje!! Hihi dit hoor jij niet voor het eerst. Ik hoop zo dat het boek er komt, het succesverhalen boek!!
Het moet, het moet, het moet, het moet, er moeten bevruchtingen optreden, het moet, het moet, het moet!!!!!!! Ik ga heeeeeeeel hard voor je duimen.
O wat geweldig! Toch 4! Hopen, duimen, bidden, dat er 4 mooie bevruchtingen van komen. Please............. Ik hoop t zo....... Moet! Moet! Moet! SO! Knuffel.