Dag lieve meiden! Moest vandaag in Lalalala, de woonplaats van mijn ouders, zijn, om de verkoopstrategie van mijn huisje te bespreken. Vandaar dat ik een nachtje in Lalalala logeer (sorry Maartje, kom volgende keer weer aanwaaien ) en nu bij de haard van mijn ouders, verzorgd door mams op nootjes zit te knabbelen en nu pas schrijf! De eerste wachtweek zit er idd op... Het is vandaag 10 dagen na de Pregnyl, 8 dagen na de punctie en 5 dagen na de TP. Volgens de terugteltheorie zou er nog 10eh Pregnyl in mijn lijf moeten zitten, die de KV nog detecteerd...??? Of zou het mijn eigen lijf al zijn wat iets aanmaakt...? Over een paar dagen weten we hopelijk al meer, al is de officiele bloedtest pas over een week en 2 dagen... *wachten duurt lang*. Vanmorgen langs Tessa geweest, in Vlaardingen. Hoe het was? Kijk er wel met een goed gevoel op terug. Wel apart hoor. Ik vond haar in elk geval geen zweverig typje. Ze kwam jong en vlot over, rustig en misschien zelfs wat verlegen. Ze heeft een klein kamertje in een gebouw waar ook een fysio, de lokale EHBO-vereniging, Mensendieck en dat soort dingen zitten. Een groot schilderij (canvas) van de oceaan, een golf, aan de muur. Nadat ze me van een kopje thee had ingeschonken, vroeg ze wat ze voor me kon doen. Ik vertelde dat ik wel een aantal vragen had en benieuwd had wat ze bij mij 'binnen kreeg'. Ik noemde o.a. onze kinderwens en dat we een verdrietige tijd achter de rug hebben en benieuwd of en wat de toekomst ons brengen mag op dit gebied. Of ze een fysieke oorzaak kon zien. Of ze kon zien of er misschien een overledene bij mij was en zo had ik nog een paar vragen. Ik gaf aan dat ik uiteraard al begreep dat ze geen toezeggingen kon doen, omdat niets zeker is, maar gewoon benieuwd was. Vervolgens zei ze dat ze zich even ging concentreren en ging kijken wat ze binnenkreeg. Het was een aantal minuten stil en ik dronk mijn thee op. Vervolgens was ze er weer en ze vroeg of ik het gesprek opgenomen wilde hebben. Uiteraard, graag! Ze zei dat mijn baarmoeder er volgens haar goed uit zag, maar de doorstroming van een eileider zag ze niet. Klopte dit? Ik vertelde dat we een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hadden gehad vorig jaar en dat mijn rechtereileider verwijderd was. Dus ja, dat kon kloppen. Links stroomt het ook niet goed zijn we al bezig met het IVF-traject? Ja, dat zijn we al. Ook merkte ze dat de schilletjes van de eicellen erg hard waren, moeilijk toegankelijk Ik knikte luisterend. Ze zei dat ze wel een positief gevoel had en daarnaast ook beelden doorkreeg. Duidelijke beelden. Ze vertelde dat dit voor haar een teken was dat het ook ging gebeuren, want het was nog niet eerder gebeurd dat ze wel beelden doorkreeg en het niet uitkwam. Maar, ze kreeg een beeld door dat ze mij met twee blonde kindjes zag. Of even oud, of niet zoveel leeftijdsverschil. In haar beeld zag ze mij met op beide armen een baby. Jongetjes, zei ze, al wist ze dat niet 100% zeker. Stevige kindjes. Ze vroeg welke kleur haar mijn vriend had. Bruin, antwoordde ik, maar, hij was als kind (net als ik) witblond. En, als baby had ik een witte krullenbos (nu niet meer), en vriendlief zijn haar is gaan krullen toen hij peutertje was. Vriendlief heeft nu nog steeds krullen overigens J. Ze zei dat ze had gevraagd of er iemand bij me was die dit kon bevestigen en ze omschreef mijn oma, die glimlachend ja had geknikt. Nou, kreeg toch een beetje kippenvel. Verder is er nog veel meer gezegd en wist ze dingen te benoemen, te beschrijven die gewoon klopte. Over mijn karakter en strijd tussen gevoel er ratio (inclusief voorbeelden), over mijn sporten en ook over mijn schrijven (!). Zo merkte ze ineens op: Jij schrijft gedichten. Soms hele diepe, soms hele grappige, maar met een prettig ritme. Leuk. Ze gaf aan dat ze een beeld doorkreeg waarin ze mij zag schrijven, als de kinderen op bed lagen, wat voor haar wederom bevestigde dat het toch moest lukken. Ook wist ze nog dingen over mijn ouders, mijn moeders warme betrokkenheid en mijn vaders werk (tot in details!!!) te vertellen. Over vriendliefs positieve inslag en over ons samen. Tot slot vroeg ik voorzichtig of ze iets kon zeggen over de embryootjes .. Ze vertelde dat ze al vaker vrouwen in het IVF-ICSI-traject had gekregen en dat ze in de loop van de jaren hiermee had kunnen oefenen. Ze legde nogmaals uit hoe het werkte bij haar: dat ze je lichaam scant en dat ze zo afwijkingen tegenkomt, aan de hand van een beweging of een kleur. In dit geval, zag ze twee lichtjes, wat volgens haar zeggen betekende dat de embryos er nog waren en nu, dit moment, nog door delen. Ze benadrukte dat dit voor dít moment zo was. Maar niet kon zeggen of dit volgende week of de week erop nog zo was. Dat ze niet wist of de twee kindjes die ze doorkreeg déze twee waren, maar dat het wel zou kunnen. Zeker was dat zij de beelden van 2 kindjes wel doorkreeg. Bij het afscheid gaven we elkaar drie hartelijke zoenen op de wang. Alsof je toch een band in korte tijd hebt gekregen. Ze vroeg me of ik haar wilde mailen als ik meer wist. Tuurlijk. Ze gaf aan op welk mailadres ik dit kon doen. Daarna afscheid en ik liep weer door lente-achtige winterzon terug naar mijn auto. Tja, redelijk bizar allemaal. Vooral ook door andere dingen die ze niet kon weten en wel zo waren. En tja, wat kan ik als wetenschapper met die kennis? Meten is weten, zegt de wetenschapper. Maar er is meer: gevoel zegt ook een boel Soms wel meer, zegt het gevoelsmens... In elk geval neem ik het positieve gevoel wat ik hiervan krijg mee. Kijk, van een roze wolk donderen zal ik toch wel als het niet gelukt is deze poging of weer misgaat. Maar het fijne gevoel en het gevoel van hoop, dat pik ik iedere dag dat het er is gewoon mee! Zo! En stiekem, stiekem ga ik zo gewoon heel fijn dromen, over twee blonde krullekopjes En broed ik weer verder op de de drakenemmys in mijn buik . To be continued . Want iedere dag wordt nu spannender . Knuffel voor alle lieve meelezers hier!!! xxxx
juulzon droom jij maar lekker... en ik hoop bid en duim dat je dromen en de beelden uit mogen komen... (beetje off topic) moet zeggen dat ik het bizar vind dat ze zegt dat de schil van je eicellen hard zijn, een vriendin had dit ook, en in nederland kwam ze niet verder, ze ging vervolgens naar leuven, waar ze voor ivf 3 zou gaan. eigenlijk per ongeluk kwam men er daar achter dat de eicellen stug waren en werd het icsi.. en nu heeft ze 2 kindjes met een leeftijds verschil van ca 1,5 jaar van dezelfde behandeling... je hoort het meer dat ivf niet lukt door de schil van de eicellen, ik denk dan vervolgens waarom doet men niet na 2 ivf pogingen standaard isci bij nummer 3 (al was het maar om alles geprobeerd te hebben/) lieverd hier duimen we met zijn drieen nog stug door...(ja V duimt ook mee heb vele foto's waarom op hij zijn knuisjes in elkaar draait) en ik hoop zo voor jullie ik gun het je zo.....
@juulz, meis ik geloof heilig in die dingen, zoals jij het nu vertelt klinkt het wel mooi....ik hoop dat ze het juist heeft, en je nu gewoon 2 prachtige kindjes in je buik draagt, waarvan je later dit jaar zult weten of het die 2 blonde mannekes zijn!! mijn duimen draaien iig en ik denk aan je!! dit moet jullie jaar worden!!
Klinkt heel mooi Juulz! Ik hoop zo voor jou dat het deze poging is die deze kinderen of een kindje voortbrengt!!! Probeer neutraal te blijven, en gewoon open te staan voor alles wat wil en kan komen bij jou, ook al is dat misschien 1 kindje en niet 2 bv. Hoe dan ook moet dit gesprek jou vertrouwen hebben gegeven dat het HOE DAN OOK goed gaat komen. Dit soort dingen is mij ook verteld en daarom hield ik altijd vertrouwen dat er een tweede kindje zou komen, dus het is absoluut een hart onder de riem. Ik hoop echt mee! Liefs
Hé Juultje, Hoewel ik niet echt een zwever ben vind ik het wel heel mooi en heb ik er een 'datmoettochwelergenskloppenwanthoewistzijnoudieanderedingentezeggen'-gevoel over. Laten we hopen dat deze twee draakjes idd straks twee blondekrullenbolletjes worden... *zwijmel* Dikke kus!! PS in Lalalalala te zijn betekend niet de verplichting te hebben om hier aan te waaien hoor!! Al lijkt het wel wel weer heel gezellig om jou weer ff te knuffelen!!
ha juul. heb al een paar keer dit topic aangeklikt en wil je veel succes wensen de komende 2 dagen, die waarschijnlijk als 2 maanden duren. Ik hou je in de gaten en de duimen draaien hier!
Het klinkt goed Juulz. Het wordt met de dag spannender. Blijf nog maar goed broeden op je 2 blonde draakjes dan blijven wij voor je duimen.
Juulzon; wow wat een mooie ervaring met die mevrouw!! Klinkt veelbelovend. Ik kom je een hele dikke digitale knuffel geven; succes met broeden op je twins!! Liefs,
Juulz, wat een mooi verhaal! Ik weet niet of je het weet, maar ik ben afgelopen juni in Istanbul bij een tarotkaartenlegster geweest (voor 5 euro ergens in een steegje ). Ik had haar helemaal niets over mij verteld, behalve mijn voornaam en geboortedatum. En zij begon te vertellen over mij, mijn man, mijn zussen en hun kindjes en het klopte allemaal! Ook dingen die ik niet eens wist en later bij mijn zussen verifieerde! En dingen over hun over de toekomst. Dingen die later in 2011 zouden plaatsvinden. En ineens zei ze uit het niets dat ze een zwangerschap zag bij mij. In september, van een meisje... Pas toen vertelde ik wat aan haar. Dat dat helemaal niet kon, omdat ik niet zwanger kon raken. Dat we al 4 jaar bezig waren en dat het niet lukte. En dat we met adoptie bezig waren en of ze geen adoptiekindje zag. En ze keek me aan en was heel stellig. Ze zag een zwangerschap van een meisje in september. PUNT. Ze schreef het zelfs op op een briefje. Geen adoptiekindje, maar pregnant. En in september werd ik 'ineens' zwanger van onze 9e ICSI. Van een meisje... Ik geloof er dus wel in! *duim duim*
Wauw, wat bijzonder Sikki! Ik heb een soortgelijke ervaring met een ervaren pendelaarster (3 kwart jaar van te voren, zowel de maand als het geslacht bleek goed). Makes you wonder... Juulzon, ik reageer niet zo vaak maar lees wel regelmatig. Echt spannend hoor, ik heb een goed gevoel erover. Ik hoop dat het nu raak mag zijn!
Dag lieve meiden! Het wordt idd met de dag spannender... Sik, dank voor het delen van je verhaal *slik*... Zo zie je maar, wonderen bestaan...!!! That's for sure... Schrijf nu even stiekem, want zit op mijn werk. Moet eigenlijk nog een heel verslag afmaken en kan me compleet niet concentreren. Ben moe en heb branderige ogen. Ga zo maar eens aan de slag, want als ik het af heb, mag ik van mezelf naar huis.... Merk dat ik af en toe wat voel in mijn buikje. Ben bang dat het naderende ongesteldheid is, al heb ik stiekem toch een goed gevoel. Gaan die gedachten weer op hol en ben ik weer een onzekere gans... En jawel, deze onzekere gans vond het ook nodig om vanmorgen te kijken of de Pregnyl 'al uit mijn lijf was' (5000 eh, die op 1 januari was gezet) En wat hoopte ik nu eigenlijk te zien op 10 dagen na de punctie? Op 7 dagen na de terugplaatsing? Een knalroze streep? Alsof dat uberhaupt had gekund... Nee hoor, vaag tuurtuurtuur-ik-zie-ik-zie-wat-jij-niet-ziet-testje... *dom* weet het, maar ja, je doet je naam als Test Verslaafde nu eenmaal eer aan of niet... Ga nu maar aan het werk, des te eerder kan ik zo naar huis! xxxxxxxx
Och lieverd, dag 10 na punctie is echt nog TE vroeg voor een positieve test. 'Gewoon' nog ff wachten... Tiktaktiktak.... De klok en de dagen gaan nu zo langzaam hé.... Ik duim me suf voor je!!
Ooh wat zal de tijd kruipen nu...ik duim zoooo hard en ik geloof ook er ook in dat mensen dingen kunnen voelen..mijn moeder heeft dat heel sterk en altijd goed.. Leuke naam trouwens van die vrouw (ik heet ook Tessa
Pssst Juulz, hier begonnen met testen zelfs al voor de tp Tja, ik wilde dit keer zeker weten dat een eventueel streepje niet meer van de pregnyl zou komen. Dus iedere dag getest. En zie de testen in mijn album. Op dag 9 na punctie (11 na Pregnyl en dag 6 na tp van dag 3 embryo's) een vaag tuurtuurtuur-ik-zie-ik-zie-wat-jij-niet-ziet-testje! En een dag later werd ie donkerder en nog een dag later zelfs positief met CB digitaal. Ik heb hoop!
Dankjulliewel.... Ben net zo erg als jij Sikki Heb net even in jouw album gekeken en zag dat jij de dag van de terugplaatsing als dag 0 hebt genomen Zag dat je de TP op 05-09 had en op 11-09 een tuurstreepje had, en op 12-09 al een hele lichte ik-zie-hem-nu-echt-wel-al-is-hij-nog-licht-streep. Mijn TP was op 06-01 en vandaag is het 12-09, dus dat komt met jouw tuur-streep overeen . Ben benieuwd of er morgen iets meer te zien is... Of heeeel misschien sla ik morgen over en doe ik zaterdag weer... Of heeel misschien is dat niet nodig en word ik wel ongesteld... Want waarom voel ik mijn buik anders af en toe met een zeurend gevoel...??? *Spreek mezelf nu streng toe en zeg dat ik me niet zo moet aanstellen!!! En dat geduld een schone zaak is. En dat soort dingen... Zoals schoonvader zéér goedbedoeld zegt: ''Het is spannend, maar probeer je nu gewoon op andere dingen te focussen, dan gaat de tijd sneller". Tuurlijk.... xxxx
Juulzon ik heb de eerste 3 maanden van de zwangerschap alleen maar ongi gevoel gehad (zelf bescherming??) maar na die 13 weken werd dat steeds minder... ik heb echt hoop voor je .. en je schoonvader is een wijs man... Maar snap je wel hoor