Oh nee! Wat vreselijk om er zo verschillend in het traject te staan... Ik ga ff heul erg digi knuffelen als je het niet erg vind! Misschien weer een groepsknuf? Kom op meiden!!! Met zijn allen boven bij Juulz. Laat vent naar ff in sop gaarkoken, terwijl wij gewoon gaan keten. Nee zonder gekheid. Ik vind het echt heel vervelend voor je en ik wilde dat ik wat voor je kon doen. Kussie en knuffie
Dikke knuffel voor juulzon. Weet precies hoe je je voelt gezien ikzelf vaak ook discussies heb over de mmm. Helaas zien mannen het heel anders dan vrouwen en dat kunnen we ze niet aan hun manlijk verstand brengen dat we ze er dan graag bij hebben.
Mannen....soms komen ze echt van een andere planeet...ze denken gewoon echt anders dan wij (wij voelen vaak meer. terwijl mannen meer denken.......) Lastig hoor Juul, ik snap wel dat je daar verdrietig van wordt. Is het inmiddels alweer wat warmer bij jullie? .... Ik hoop van wel. Ik herken dingen wel hoor, laat ik het daar maar op houden....Je bent zeker niet de enige die daarmee kampt als ik het zo lees en uit ervaring om mij heen. Ik heb inmiddels voor mezelf geleerd/bepaald dat ik het dan maar met mijn vriendinnen of mijn moeder bespreek, want die hebben bepaalde empathische kanten die ik dan mis bij manlief. Helaas...dat zou ik liever anders hebben maar ik zoek dan iets bij hem wat er niet in zit. Kijk, als het echt erg belangrijk is voor mij wat ik wil, dan leg ik me dus er niet zomaar bij neer hoor, dan zeg ik wel wat me dwars zit.....Maar blijft lastig.....
O Juultje Wat een vreselijk gevoel kan je dat geven he, als je mannetje zo anders omgaat met de dingen dan jij. Ik herken het ook wel, niet met meegaan want dat is nooit een probleem geweest, maar wel met verschillend voelen, ermee bezig zijn, erover denken enzo. Ik werd bijvoorbeeld heel verdrietig en angstig als ik aan de toekomst dacht, Sasman was daar gewoon niet mee bezig en begreep mij ook niet zo. Met kerst zei hij nog dat hij er niet verdrietig van werd dat zijn broer wel vader werd en hij niet (baby zat er toen nog in). Ik werd dat wel, ik vond het oneerlijk en voelde me vaak boos. En ik begreep echt niet dat Sasman dat niet had. Maar hij was er weer heel nuchter in en hij had er niks aan om zich zo te voelen dus voelde hij het gewoon niet Ik weet ook wel dat ik er niks aan heb, maar dat gevoel is er gewoon. Dat is toen ook een lange discussie geweest, maar aan het eind kwamen we erachter dat we het gewoon verschillend ervaarden. Het is moeilijk, en je kunt niet altijd op één lijn zitten, maar de mmm is zoiets groots dat je het niet alleen kunt. En soms voel je je dan erg alleen. Ik hoop dat de sfeer weer iets beter is bij jullie. Dikke knuf!
Lieve Juul, Wat ongelooflijk sh*t dat vriendlief er zo over denkt. Het lijkt soms idd wel of mannen van een andere planeet komen. Je wilt ze wel s door elkaar schudden om ze iets aan het verstand te brengen, maar das vaak tevergeefs. Ze 'snappen' het vaak maar even zucht.... Wel fijn dat je pap mee wilt. Dikke knuffel
Ik vond het vreselijk lief hoe Maartje en Saskia het voor Juulzon opnamen, zo liefdevol!!!! Maar gelukkig zijn we allemaal weer vriendjes . Astarte begrijp jou ook hoor. Ik probeer zelf ook altijd positief te blijven...al wordt dat soms moeilijker en moeilijker. Vind het super jouw 1e geslaagde IVF poging Astarte!! Echt top!! Maar na vele mislukte pogingen ga je er helaas toch weer anders instaan....al die teleurstellingen kan je lichaam en geest op een gegeven moment maar moeilijk aan....En dan kan een heel positief bericht verkeerd aankomen..... Astarte, die helderziende was een hele mooie ervaring. Was eenmalig en paar jaar terug al. Zij vroeg er haast niks voor, accepteerde fooi niet. Ze zei: 'ik heb een gave, die mag ik niet misbruiken'. Ik weer --> . Ze had 1.5u vol gekletst over allemaal herkenbare dingen, dingen die zijn uitgekomen (helaas). Lieve Juulzon, wat naar zo'n man!! Mannen gaan er gewoon anders mee om. Die wilt misschien liever werken om er even niet mee bezig te zijn. Mannen doen dat zo helaas....ze vergeten 1 ding: dat hun vrouw ze wel nodig hebben . Lieve paps heb jij meis. Die conclusie heb ik getrokken na het lezen van je gehele topic . Ik blijf positief voor wat betreft de cryo-draakjes die zitten te wachten......
@Zonnestraal: ja Maartje en Saskia staan er anders in en begrijpen misschien ook beter hoe moeilijk het is. Echter, bij Juulz kwam het gelukkig goed over, het was tenslotte ook voor haar bedoeld. En achter dat gevoel sta ik nog steeds hoor! En fijn dat je mij ook begrijpt. Het is lastig, ik heb er over nagedacht en denk dat ik beter niet meer hier kan meeschrijven.... Ik ben tenslotte nu zelf uit de MMM en misschien is het dan lastiger voor anderen, (maar ook voor mij) om hierin te staan en mee te praten.....Ik denk dat ik dat maar doe, ik zal heus nog wel meelezen en meeleven maar wat afstand is niet verkeerd... Meiden, ik hoop zo voor jullie dat het lukt en ik gun het jullie vooral zo! Ik wens iedereen veel liefde en kindjes in 2012 toe! Liefs
Astarte! Van mij hoef je absoluut niet weg hoor! Maartje schrijft hier ook en heeft zelfs al een kindje. Ik voelde me ook echt niet aangevallen ofzo, maar wilde je uitleggen waarom het zo kon voelen. Juulzon kan de steun goed gebruiken en ik kan me niet voorstellen dat ze zou willen dat jij haar verlaat.
Dat klopt! Wat Sas zegt! Astarte, je hoeft echt echt echt niet weg te gaan!!! Kan alle opbeurende woorden en lieve steun gebruiken. Maaaaar, als het voor jou niet goed voelt om nog mee te schrijven, begrijp ik dat ook. Kom gewoon af en toe maar aanwaaien Wanneer de wind je hier brengt! Zonnestraal, heb idd een lieve paps! En een lieve mams! Waar mijn vader idd wil rijden en komt klussen in ons huis, is mijn moeder een onwijs goed en lief luisterend en meelevend oor. Ze voelt mijn verdriet zo mee, dat ik het soms ook weer moeilijk vindt om het haar te zeggen, omdat ik weet dat ik haar verdrietig maak. Ze hoopt zo dat ze oma mag worden van een kleintje van ons... Ze zegt zelf ook, van mijn broers is het anders. Mijn schoonzussen waren heel erg op hun zelf tijdens de zwangerschap en mijn mams miste de betrokkenheid best. Ze zegt, het is toch anders als je dochter zelf zwanger is... En helaas heeft dat 2 x nog geen 2 maanden mogen duren... Maar ja...Wie weet de cryo's... Een draakje kan nog... tot april, daarna niet meer. Dan wordt het een ander dierenriemteken... Een slang... Zie dat jij ook al bijna een spannende dag hebt... op 02-02! Ga je dan behandelplan bespreken? Of al beginnen met spuiten? Sas, moet even sniffen om jouw herkenbare schrijven... Moeilijk, als je man zoiets zegt met Kerst. Klinkt dan ineens heel hard en confronterend.. tenminste, vind ik altijd als vriendlief dat zegt.... Ook al sta je er samen in, de hele MMM blijft idd heel eenzaam. Want niemand, niemand, niemand dan jezelf moet dit een plekje geven. En gelukkig zijn er wel heel veel lieve luisterende oren (hier), maar ... jij ligt 's nachts in het donker met alle gedachten, dromen, hoop, angst en onzekerheden in je hoofd... Maar vind het fijn te horen dat jullie in elk geval geen discussies hebben over de afspraken Scheelt een boel, geloof me ! Mien, tja... de hele mmm toont maar weer aan hoe anders mmmannen erin zitten en ermee omgaan. Denk ook dat het lastig is, omdat ze 'langs de zijlijn' staan... Mijn vriend geeft ook aan dat hij zich vaak zo machteloos voelt en niets kan doen... Nou, als ik dan zeg dat hij wél iets kan doen, namelijk mee gaan, dan begrijp ik hém op mijn beurt weer niet, zegt hij... Tja... Wat moet je daar nu mee??? Chantal, thnx nog voor de mails!!! Zonnetje, knuff voor jou! Jouw discussies met manlief waren voor mij ook vaak herkenbaar... Hoop dat je in februari voor de TP mag! Hoe gaat het met huisje? xxx Marjah, duim voor jouw morula, dat-ie inmiddels maar een flinke ingenestelde blasto is!!! Maartje: zomaar dikke knuffel voor jou, omdat je zo'n vol weekend hebt! En xxxxjes voor de kleine broccoli-kunstenares! @hier: Afgelopen nacht belabberd geslapen. Sliep al vroeg, maar werd wakker toen vriendlief naar bed kwam. Hij lief en hield me vast en toen moest ik alweer zo huilen... Om alles en om niets. Vooral om het Niet Begrijpen. Niet Begrijpen van zoveel... waarom het nu een probleem is om mee te gaan? Waarom mijn broer wel zomaar voor de 2e keer vader wordt terwijl wij al langer bezig zijn... Waarom het bij ons iedere keer misgaat... En of het is is gegund... en wat ik met mijn moedergevoel moet als ik nooit mama mag worden... hoe ga ik daar mee om? Kan ik daar mee om gaan? Wat ga ik dan als mooiste droom hebben? Het moedergevoel zit zo diep, dat ik niet weet wat ik zou moeten als ik dat niet kan uiten... Dat ik niet weet hoe ik het geluk dan kan vinden (tuurlijk, zijn zat andere dingen, maar waar? maar wat?). Dat het zo confronterend is, alle feestdagen, verjaardagen, weer met lege armen, lege buik te zitten... Er spookte zoveel door mijn hoofd, het hield niet op... Vanmorgen met dikke ogen opgestaan. Beneden wat opgeruimd, nog wat kaartjes geschreven en gerommeld. Toen vriendlief beneden kwam, kon ik zien dt hij ook een belabberde nacht achter de rug had. Maar over 30 jan geen woord... Ga er maar vanuit dat hij niet meegaat. Het zij zo.. Ben er ook niet meer over begonnen, het is zijn keuze. Hij weet hoe ik erin sta. We hebben elkaar wel vastgehouden en we voelden elkaars verdriet en machteloosheid. Later heeft vriendlief zijn bui al stofzuigend en keukenschoonmakend verwerkt ... Gelukkig werd het later droog en ging de zon zelfs schijnen. Ben een eindje gaan hardlopen en vriendlief ging mee op de fiets. Weer thuis muziekje aan en een rustige namiddag en avond gehad. Zijn manier om zich dan te uiten is... zijn manier: stofzuigen, koken, thee maken of lekkere latte zoals ik 's lekker vind (met veel soya melk(schuim!!!) en decaf). Op zijn manier ook wel heel lief hoor... En nu kruip ik weer naast hem, morgen weer werken (en nog steeds geen zin....).. Knuffel voor alle lieve meelezende en meelevende meiden hier. Hier schrijven geeft mij een gevoel dat mijn reacties en gedachten toch niet zo raar zijn... Dank daarvoor! xxxx
Lieve Juul, kon ik je maar antwoord geven op al je vragen... al was het maar op 1 vraag... Ik hoop dat die eskimootjes mogen uitgroeien tot draakjes en hoop op een goed gesprek de 30e. Je boft maar met zulke ouders! Koester dat, maar dat doe je ook wel. Hier van beide kanten geen interesse, net doen of t er niet is, dan ist er ook niet. Is misschien hun manier van ermee omgaan.. Ga ook maar es slapen als ik al die piekergedachtes eerst es uit mn hoofd weet weg te jagen. Werkse meis!
Hier heeft man ook ooit aangegeven zich heel anders te voelen in de mmm. En de kinderwens staat bij hem niet meer op nr 1. Hij wil graag vader worden, maar als het niet lukt vind hij het ook prima. Terwijl ik dan het gevoel heb wat jij omschrijft juulzon. De eenzaamheid, de verjaardagen met lege armen. Iedereen heeft het over haar kinderen en voel me dan vaak buitengesloten. En als ik het zo lees heeft je vriend het op zijn manier goed gemaakt inderdaad. Heb dat ook geleerd afgelopen jaren dat een man zelden sorry zegt na een ruzie, maar het graag zo goed maakt. En mannen zien het soms anders inderdaad. Weet ook niet hoe belangrijk het werk-overleg is. En hoe er op zijn werk gereageerd wordt als hij er niet is. Denk dat het wel van invloed kan zijn namelijk. Merk zelf dat ik sinds paar maanden zoveel problemen op mijn werk ondervonden heb door de mmm als ik er niet ben ik tegenwoordig weinig meer zeg over de mmm of over andere prive-zaken. Verder gaat het redelijk met het huisje, maar schiet ook weer niet op. Was een flinke verbouwing die ons te wachten stond en we komen steeds weer dingen tegen die tegen zitten. Zijn langzaam begonnen met beetje opbouwen. Maar kost nog heel veel tijd. Is heel lang niks aan gedaan, dus veel achterstallig onderhoud. Dus het huis aanpassen naar deze tijd wat betreft elektra, isoleren, leidingen, keuken, badkamer enz. En alles schilderen natuurlijk. heel veel succes en hopelijk is de vrede weer terug gekeerd bij jullie.
Ik heb zelf de pipelle gehad in een cyclus waarin ik aan de pil was en dus geen eisprong had. Maar volgens mij moet het altijd gedan worden NA de eisprong. Dat zou betekenen dat je dat deze cyclus kunt laten uitvoeren en dan volgende cyclus de tp. Maar ja, dan moet de prof wel een gaatje op korte termijn daarvoor in haar agenda hebben. En plek op de OK. Ze doet trouwens wel meer onderzoek naar deze methode, dus ze zal er vast welwillend tegenover staan. Dikke knuffel voor emomomenten! Hier vond ik het ook het moeilijkste dat ik het niet kon begrijpen en daardoor niet kon accepteren. Zo lang er geen reden voor niet zwanger raken met ICSI gevonden was kon ik gewoon niet stoppen Siklief was er al klaar mee, maar liet mij gelukkig mijn gang gaan. Hij kon het niet opbrengen om zich er in te verdiepen en graven en zoeken naar een oorzaak en/of oplossing. Dat frusteerde mij ook wel eens. Maar gelukkig ging hij zonder mopperen met iedere afspraak mee. Zelfs toen ik van NL naar Düsseldorf naar Gent wilde (en Gent is voor ons 7 uur heen en terug rijden). En nu is hij heel blij en dankbaar voor mijn vasthoudendheid.
Lieve Juulz, Het is zo zwaar allemaal he, ik vind het zo ongelofelijk pittig waar jij doorheen gaat maar meer nog kan ik mij voorstellen dat jij nu zo ontzettend moe moet zijn. Je bent een enorme strijder, voor jezelf, voor je relatie, voor je vrienden, en dat maakt een mens bij tijd en wijle zo ontiegelijk moe, en dat mag ook. Ik snap jouw gevoel heel goed t.o.v. je vriends reactie. Waarschijnlijk weet hij heel goed dat die afspraak belangrijk is voor jou maar hij verkiest toch zijn werk daarboven, kan het een loyaliteitsconflict zijn en dat voor het werk kiezen in deze misschien makkelijker is, dat hij stiekem ook een beetje moe is en tsja, wat doen mannen als ze ziek, zwak en misselijk zijn (en dus ook psychisch moe) de makkelijkste weg kiezen en egoistisch zijn (ben zo blij dat er bijna uitsluitend vrouwen hier lezen). Jij pakt gelijk door, en dat zou ik ook doen, maar ik weet dat vriendlief hier ook wat rustiger aan kon doen. En waar wij met name samen conflicten over hebben/ hadden is over de omgang met vrienden. Ik heb in dit traject echt gemerkt wie mijn vrienden zijn, en wie er echt zijn voor ons en wie niet. Ik investeer niet meer in mensen van wie ik 0,0 terug krijg, of die niks laten horen zoals vorige keer over toen ik ze had gemaild over de VMK. Vriendlief vind mij erg drastisch, dat zal waarschijnlijk ook zo zijn, maar vervolgens kregen we ruzies over het feit dat hij vond dat ik er niet goed mee om kon gaan grrr.........(kan nog boos worden!) maar goed, ik wil alleen maar tegen je zeggen: iedere relatie krijgt wel zijn klappen in het mmm-traject, zolang je uiteindelijk weet dat hij wel diegene is met wie je het meest gelukkig bent en bij wie je wil zijn als je blij of verdrietig bent Dikke knuffel meissie!!!
He Juulz Mijn man is er ook klaar mee. Hij vindt mij niet zo aardig tijdens de behandeling en vindt het reizen ook niet leuk. Ik heb hem verteld dat als we er niet voor gaan samen en nu stoppen dat we zullen scheiden. Ik ga het hem kwalijk nemen. Het is niet eerlijk ik weet het maar ik ken mezelf. Ben dan heel echo. Ik moet woensdag naar gent ben sinds 30 nov niet meer ongi geweest. Ik wil je even knuffelen Als ik wat voor je moet vragen pb me maar
hoe moeilijk ook, ik denk wel dat dit het beste is. Soms moeten mannen zelf eerst eens met wat worstelen. En wie weet komt ie tot inkeer... Maar als je er telkens over zou beginnen, dan ben je sowieso verloren. Helaas, maar waar . Ik vind het zo ontzettend knap van je. Je bent zo sterk en zo'n doorzetter. Je vriend mag ontzettend trots op je zijn. Ik hoop dat Gent je je draakje(s) gaat brengen... Ow wat hoop ik dat toch! Maar stel dat dat niet voor april allemaal ge-tp-t kan worden, dan zijn het nog steeds draakjes! Ze zijn na gefabriceerd tijdens de drakentijd @hier: Marjahs mooie morula im bauch www zijn Waardeloos Niet echt hoopvol en het is "eerst zien, dan geloven". Maar door de pillen en bijwerkingen en drab-uit-doos ben ik er wel steeds mee bezig. Vandaag zelfs meer dan een kwartier op het toilet gezeten, want ehhhhh het kwam niet vanzelf, zeg maar. Leuk, zo'n verstopping.
Ach lieve meisje(s), Juulzon wat fijn dat grote smurf met je mee wil. Hartstikke lief en fijn!! Maar wat jammer dat jouw mannetje niet mee gaat/kan. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar flink verdrietig en ook boos over bent. Het is allemaal al zo kut en als je het (voor je gevoel) ook nog alleen moet doen... Hier ging Maartman ook niet bij elke afspraak mee, althans, in NL ging hij lang niet alle keren mee. Naar vele FM's ben ik alleen gegaan... Naar DD is hij wel bijna alle keren meegegaan. Soms niet van harte, maar meestal dus wel.. Ik geloof dat ik 3 keer alleen ben gegaan van de 20 keer naar Dusseldorf... Twee keer alleen naar een FM'etje en 1 keer alleen naar een cryo TP (bij die TP had ik wel een lief dinnetje mee.. en bij 1 FM mn hond mee ) Ik snap ook dat je niet meer de kracht hebt om er over door te drammen/zeuren etc... Het is zonder al dat gedoe al zwaar genoeg... Ik blijf toch hopen dat jij over een paar dagen jouw lieve papa mag afbellen omdat toch je mannetje mee gaat. Kussie!! --- Astarte, van mij hoef je niet weg te gaan hoor. Zo gemeen had ik het immers niet bedoeld en we waren toch weer vriendjes --- Whoeps! Zag ineens dat ik nog niet op verzonden had gedrukt (inmiddels is het 3 uur later!! )
Hi dames, ik ga ook niet volledig weg maar neem beetje afstand. Blijf Juulz lekker volgen hoor! Liefs
Juulzon, ik volg je nog steeds. Kan alleen niet altijd reageren ivm eigen gevoelens/emoties. Toch wil ik je weer een dikke knuffel geven. Maartje, jij bent in DD geweest lees ik. Wij denken eraan om daar onze 3e ICSI te willen doen. Hoe is jouw ervaring aldaar?