IVF eerste echo

Bij ons waren ook de hele familie en alle vrienden op de hoogte van het ivf-traject en dus hebben we het ze ook verteld van de positieve test na de allereerste terugplaatsing, omdat we het lullig vonden om ze daar dan weer niet bij te betrekken. Als we meer terugplaatsingen nodig hadden gehad, hadden we niemand er meer bij betrokken, of hoogstens alleen een beste vriend(in) of zo, en dan had iedereen het ook pas na het eerste trimester gehoord. Ik vond het helemaal niet fijn dat iedereen het meteen wist, omdat iedereen echt superblij en positief was. Ikzelf ben echter ontzettend angstig geweest die eerste paar weken door een eerdere verdrietige ervaring met een misgelopen zwangerschap, dus ik heb contact gezocht met mijn huisarts en die heeft me er mentaal doorheen gesleept die weken tot aan de eerste echo. Nu moet ik zeggen dat mijn huisarts me heel goed kent en precies weet waar mijn angsten liggen en hoe ze me daarbij kan begeleiden. Misschien dat jij ook zo'n vertrouwenspersoon, familielid of vriend(in) in je omgeving hebt? Of wellicht kun je steun vinden bij een clubje hier op het forum?

Puntje bij paaltje: die eerste weken na een positieve test zijn gewoon echt SLOPEND. Met hoofdletters. Ik had gelukkig mijn eerste echo met 7 weken 3 dagen, dus ik hoefde niet zo lang te wachten als jij, maar dan nog. Het wachten is slopend. Mocht het een vitale zwangerschap zijn, ga je dan gewoon bij een verloskundige lopen? Want dan zou je alvast contact kunnen opnemen met de verloskundigenpraktijk van jouw keuze en wellicht dat je daar al eerder mag komen voor een vitaliteitsecho. En anders toch even bij het ziekenhuis aangeven dat je liever een week eerder zou willen komen? Hier plannen ze de eerste echo's altijd stipt vanaf zeven weken.

Succes in die verlengde wachtweken, meidje ♡ Het mooie van tijd is wel dat hij altijd vanzelf voorbijgaat, ook al lijkt dat soms van niet.

 

Kliniek waar wij liep deed het ook pas bij 7 1/2 a 8 weken. De kans op een duidelijke echo is veel groter dan bij 6 a 7 weken. Dat geeft nog meer stress.

Als je familie het weet dan zou ik het gewoon zeggen. Dan kunnen ze je steunen.
Je schrijft dat je denkt na een goede echo pas blij kan zijn. Mijn ervaring is, is dat dat maar een paar dagen duurt. En dan weer de zenuwen tot de termijn echo, en weer de zenuwen tot de eerste controle etc etc. Veel voorkomend bij vrouwen die een traject hebben doorlopen. Echt gerust gesteld was ik pas toen ze was geboren.

 

Ten eerste gefeliciteerd! Hartstikke fijn dat het het bij de eerste tp meteen heeft mogen lukken. Ik kreeg mijn eerste echo ook beide keren tussen week 7-8.
Waarom zou je mensen aan het lijntje houden als ze er van op de hoogte zijn dat jullie een traject doorlopen? Je bent toch gewoon zanger ik snap dat het pril is maar zou gewoon van het positieve uitgaan en het juist willen delen met andere. Is hartstikke mooi nieuws en het laten afhangen van een echo is hartstikke zonde. Je hebt toch geen invloed hoe het zal verlopen ook na een eerste echo kan er nog van alles potentieel misgaan…
Kortom probeer dat los te laten en geniet

 

Bij onze kliniek doen ze de 1e echo pas vanaf week 7 dag 2. Dat viel nu dus net in het weekend. Die maandag was ik 7 +4 dus gelijk voor toen de afspraak gemaakt. Echo eerder kan wel maar dan is er nog veel minder op te zien.. Hartje is soms dan ook nog niet goed te zien. Terwijl dan bijv wel alles goed is met je kindje.

Verloskundige heb ik dag na de 1e echo gebeld. 1e afspraak is daar met 10 +4 en met 11 weken heb ik daar de 1e echo.... Dat duurt me eigenlijk ook weer veelste lang..

 

Hier ook rond 7.5 , dus 8 is aan de late kant, maar dat is maar een paar dagen verschil.

Ik zou het die mensen die het weten niet aan het lijntje houden maar gewoon vertellen. Na een goeie echo ben je een dag gerust gesteld en ben je weer zenuwachtig. En een beetje steun van familie en vrienden is ook heel fijn in deze zenuwslopende periode.

En mocht het mis gaan, is die steun ook fijn. En hebben ze het proces ook meegemaakt. Ik heb 4 miskramen gehad tussen de 5 en 10 weken (ook na goede echo's) en alle steun op elk moment was echt heel fijn en heel belangrijk. Zowel bij het goede als het slechte nieuws.

 

Kan nog steeds toch? Of je dat nu doet, over 3 weken of na een termijnecho, het kan altijd! Wij zijn niet echt van de leuke aankondigingen, dus hebben gewoon verteld. Maar een rijmpje met positieve test erbij ofzo?

 

Wij kregen ook met 8 weken onze 1e echo. Persoonlijk vond ik dat juist prettig. Zeker weten dat er een hartje moest kloppen en je iets zou kunnen zien (in het verleden tussen 6 en 7 weken echo's gehad, maar daarbij ook een keer heel onrustig geworden omdat alles nog niet klopte zoals zou moeten).

Voor wat betreft vertellen, mijn ouders, broer en zwager, beste vriendin en beste vriend man wisten vanaf het begin al dat wij zwanger waren. Indien het fout zou gaan zouden we daar ook steun aan hebben. We hebben de rest van de wereld pas met 12 weken over de zwangerschap verteld.

Ouders hebben we het verteld d.m.v. foto's welke we op tv afspeelde. De ene laatste was een filmpje van het embryo, de laatste een foto van het embryo met een klein tekstje voor opa en oma en daarna de positieve test. Mijn broer en zwager hebben we een puzzel van onszelf gestuurd met de positieve test.

 

Hier scheelt het dat nog niet alteveel mensen ervan af weten.
Dus als ik straks 12 weken ben dan komt de Facebookaankondiging enzo.
De mensen die het al wel weten heb ik de 1e echo laten zien.

 

Alvast gefeliciteerd♡

Hier echo met 6 weken. En gelukkig een mooie hartslag. Dus heel veel geluk gehad. Maar na al die miskramen gaf dit mij een rustgevend gevoel om zo snel mogelijk te mogen spieken

 

Ik neem aan dat de mensen die van jullie IVF afweten, ook de mensen zijn waarmee je je geluk dus wilt delen of juist als het misgaat.
Ik zou het die mensen alvast vertellen dan denk ik.