Gisteren geen bloed en krampen maar vandaag wel en helderrood.. Dus heb er echt geen vertrouwen meer in.. Wat een mindfuck is het traject toch alles zo bij elkaar.. Ziekenhuis wil dat ik tot woensdag door ga met de medicatie... En dan weer een test doen. En dan kijken we verder..
Oh wat kut zeg.... inderdaad zo'n mindfuck! Kan me voorstellen dat je gewoon zekerheid wil, positief of negatief. Sterkte en een dikke knuffel!
Jeetje wat super kl*te... Het afwachten vind ik altijd het meest slopend... De onzekerheid... Ik duim voor je dat het toch nog goed is...
Oh wat een shitzooi zeg..... Ziekenhuis denkt dus dat het nog wel goed zit begrijp ik? Ik heb zelf nog geen ervaring met dat wachten maar zo te lezen super slopend.... Ik blijf voor je duimen xx
Hoe gaat het met de meiden hier? Ik ben sinds vorige week vrijdag Fostimon aan het prikken voor het stimuleren van de follikels. Aanstaande zondag heb ik mijn eerste fm. Weet niet of het erbij hoort maar voel een druk in mijn onderbuik en ook alsof mijn darmen vol met lucht zitten Moet ook veel plassen. Herkent iemand dit?
Volle buik en actieve darmen is een normaal verschijnsel. Er gebeurd nu volop in je buik dus dat merken je ingewanden je buik zal ook dikker worden.. Met mij gaat het redelijk. Veel bloedverlies en krampen. Oplopende testen maar dat herken ik nog wel van eerdere keren dat het mis ging. Heb er geen vertrouwen in. Ziekenhuis denkt ook dat het fout zit, maar voor de zekerheid toch nog even doorgaan met de medicatie voor die ene kleine kans. Volgende week langs komen. Eerder als de pijn anders wordt en of koorts omdat er bij ivf iets grotere kans is op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.. Over paar weken bloed prikken om m'n waardes (schildklier enz) laten checken of alles nog wel oké is. Wordt dit bij jullie allemaal goed nagekeken van te voren? Een volgende terugplaatsing is sowieso met een rust maand maar dat vind ik deze keer niet zo erg..
Hoi Barbje, wat ontzettend klote en helaas zitten we in hetzelfde schuitje dus ik kan mij goed inleven hoe jij je voelt. Ik had ook een positieve test maar afgelopen maandag wat roze en daarna bruine afscheiding. Ik was in paniek en kon gelukkig bloedprikken en langskomen voor een echo omdat ze bang waren voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ook omdat ik last had tussen mijn schouders en pijn richting mijn lies. Gelukkig zat het op de juiste plek en was ik weer wat gerustgesteld. Gisteren moest ik nogmaals bloedprikken en was mijn hcg verdubbeld. Na een half uur schrok ik ontzettend omdat er veel bloed in mijn inlegkruisje zat en de zwangerschapsverschijnselen verminderd waren. Mijn man en ik hebben samen zitten huilen, we vinden het zo oneerlijk. Mijn schoonzus kwam afgelopen zondag vertellen dat ze weer zwanger was, dat maakt het toch extra moeilijk. Niet dat ik het haar niet gun, maar ze begrijpen onze situatie niet en vinden zwanger worden zo vanzelfsprekend. Pas vroeg mijn zwager nog wanneer die tweede er nu eens ging komen. Bij de eerste duurde 2,5 jaar voordat ik eindelijk zwanger was. Als je dag weet, let je toch op met zo’n opmerkingen?! Ik ga straks maar weer de kliniek bellen, wat te doen. Ik hoop op een wonder maar ben bang dat we weer een nieuw traject moeten opstarten. De punctie was de vorige keer verschrikkelijk pijnlijk, dus ik zie er zo tegenop. Bij mij is mijn schildklierwaarden van te voren getest en was oké.
Ah wat ontzettend klote! En lijkt me ook zo dubbel om dan wel die medicatie nog te nemen. Ik snap wel dat t ziekenhuis dat adviseert, maar in je hoofd helpt dat denk ik niet mee.... pff wat is het ook heftig hè, net een achtbaan zoals je emoties heen en weer geslingerd worden. Het enige wat je kan doen is goed vasthouden en het ondergaan. Waarom gaan ze trouwens je schildklierwaarden prikken? Heb je daar eerder problemen mee gehad? Of is het nav deze vroege miskraam? Ik hoop aan de ene kant voor je dat alles goed is, maar aan de andere kant: als ze iets vinden dat op te lossen is en als dat je kansen vergroot zou dat natuurlijk mooi zijn. In ieder geval hele dikke knuffel en sterkte!
Oh nee... geen gelukkige tijden in dit groepje Wat ontzettend kut.... kan me voorstellen dat jullie zo verdrietig en teleurgesteld zijn. En dan het nieuws van je schoonzus helpt gewoon niet mee, zeker niet als ze weinig begrip hebben voor jullie situatie. Weten ze dat jullie weer een traject zijn gestart? Ze zouden sowieso wat beter op hun opmerkingen mogen letten, maar als ze weten wat jullie nu doormaken zijn ze misschien wat begripvoller? En het vooruitzicht om een hele nieuwe ivf poging te moeten doen is natuurlijk ook echt klote. Kan me voorstellen dat je opziet tegen de punctie als die vorige keer zo naar was. Zoals ik bij Barbje al zei: het enige wat je kan doen in deze achtbaan is je goed vasthouden en het uitzitten. Eens lukt het, daar ben ik van overtuigd, en dan is het het absoluut waard. Maar er middenin zitten is zwaar. Jij ook een hele dikke knuffel en sterkte!!
Spannend, zondag de eerste echo! Dat vele plassen en een rommelige buik herken ik ook. Zowel van de hormonen spuiten als van zwanger zijn trouwens. Wat dat betreft geeft ivf je alvast een soort voorproefje van hoe je lijf gaat voelen als het lukt. Mentaal vond ik dat niet altijd even fijn trouwens. Hoe ervaar jij het? Hier gaat het goed. Ik heb afgelopen dinsdag de eerste follikelmeting gehad. Die was gepland op cd 14 (omdat ik een erg regelmatige cyclus heb konden ze dat risico nemen). En inderdaad meteen een follikel van de goede grootte en mooi dik endometrium/baarmoederslijmvlies zichtbaar. Ik mocht bij thuiskomst direct de pregnyl spuiten en komende maandag is de tp. We hebben nog 2 cryo's, zondag worden we gebeld of er eentje goed ontdooit is. Dus hier weer hoopvolle spanning.
Toen we voor de eerste keer zwanger wilden worden, wist iedereen wanneer de terugplaatsing was, wanneer ik ongeveer moest testen etc. Nu weten sommigen wel dat we weer willen starten maar niet precies hoe en wat. Het leek ons leuk als we het goede nieuws als verrassing Konden vertellen. Alleen mijn ouders en zus weten het. Nu we waarschijnlijk weer moeten beginnen met een nieuwe poging gaan we zijn zus wel op de hoogte stellen en hopen we idd op meer begrip. Ik had de kliniek gebeld en zij gaven aan dat je van de estrofem ook bloedverlies kunt krijgen. Iemand daar ervaring mee? Het geeft weer wat hoop, maar des te harder komt dadelijk de klap als het toch niet goed is. Volgende week woensdag mag ik op controle komen. Ze kunnen verder nu niks doen. Dus de onzekerheid blijft. Wat een mooi nieuws voor jou Muisje! Ik hoop dat de cryo goed ontdooit en in gaat nestelen!
Dankjewel! Poeh, die onzekerheid. Ik duim voor een klein wondertje voor jullie woensdag! En snap ook zeker dat je het wat meer geheim wil houden hoor, doe ik nu ook. En eigenlijk mag je ook verwachten dan je omgeving sowieso wat meer doordrongen is van het feit dat zwanger worden voor jullie geen vanzelfsprekendheid is. Maar ja, de een is wat meer met zichzelf bezig dan de ander.
Ah jeetje jij hebt ook die rollercoaster gehad dus afgelopen week...en nog steeds.. Ben je na die echo maandag nog gezien door de arts afgelopen week? Of bloed geprikt? Heb je veel pijn, bloed en krampen? Oh ik begrijp dat je aanstaande woensdag weer op controle mag. Hoe voelt dat, kun je zoveel dagen wachten? Heb je nog hoop dat het toch goed zit? Ahh kak een nieuw traject opstarten.. Misschien bespreken of er betere pijnstilling mogelijk is bij de punctie? In welke kliniek lopen jullie? Bij mij dachten ze ook buitenbaarmoederlijk en ik ben vrijdag vanuit mn werk voor een echo geweest omdat ik meer/andere pijn kreeg.. Van de echo werd ik niet veel wijzer maar ze dacht in ieder geval niet buitenbaarmoedelijk. De echo was ook echt onduidelijk maar de arts zei ook gezien het vele bloedverlies en krampen moet ik er rekening mee houden dat het fout zit. Ze begon ook over pillen om de miskraam op te wekken als het niet goed helemaal uit zichzelf komt...Toch voor de zekerheid door blijven gaan met de medicijnen tot woensdag, dan een check. Had jij ook extra medicijnen bij de terugplaatsing?
Ik hoop dat jullie vandaag gebeld zijn met goed nieuws! En morgen een terugplaatsing van een mooie Elsa /Olav
Ja! Vanmiddag gebeld dat er eentje goed ontdooit is (andere nog in de vriezer), mag morgenmiddag komen voor de tp! Ik zei ook al tegen mn man "als t een meisje is noemen we dr Elsa" Wel nog even flinke stress vanmiddag; mijn moeder zou morgen (voor het eerst in maanden) op de kids passen. Heeft de oudste sinds vanmiddag ineens een loopneus.... Niet eens hoesten of niezen, alleen een loopneus. Hele middag aan het wikken en wegen geweest, rondgebeld in de familie voor alternatieven. Uiteindelijk besloten dat mn moeder wel op de jongste past en ik de oudste meeneem. We gaan namelijk naar het ziekenhuis waar mijn man ook werkt. Die zou niet bij de tp zijn omdat ie dan een belangrijke bespreking had. Nu dus bespreking afgezegd, hij loopt buiten met dochter een rondje terwijl ik naar binnen ga voor de afspraak. Pfff wat een gestress! Maar echt no-way dat we die tp afbellen. Drie maanden geleden moest dat (op t nippertje) omdat ik zelf verkouden was, maar toen was er nog geen cryo uit de vriezer gehaald. Ik ga toch echt geen cryo weggooien voor een loopneus...
Aan beide kanten mooie follikels aan het groeien, totaal nu 7 potentiele waarvan een paar van 15 mm. De rest eromheen bekijken we dinsdag en dan punctie afspreken waarschijnlijk. Spannend!! Bijwerkingen vallen nu weer mee alsof mijn lichaam aan die hormonen went Hoe gaat het met jou? Nog veel bloedverlies? Vervelend zeg dat je niet precies weet waar je aan toe bent en nog paar dagen moet wachten. Moet je woensdag een test doen of krijg je een echo? Het is wel te vroeg om op basis van alleen een echo iets te zeggen over een eventuele buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Succes komende dagen ♡
Ik snap je helemaal hoor! Kun je weer gaan wachten. Ze belden mij gisteren voor de corona check vooraf aan mn afspraak vandaag. Onder andere of ik vermoeid ben...... ja dat ben ik door de hormonen zei ik haha. Succes morgen met de terugplaatsing. Echt super fijn voor je en hoop op een "Elsa" over 9 maandjes