Ik ben net het traject IVF ingestapt. Het valt even zwaar, maar het gaat steeds beter. Nu zie ik niet zo zeer op tegen de hormonen, want met IUI heb ik die ook gebruikt. Maar die punctie is een blok op me maag. Hoe hadden jullie dat? Lees graag jullie ervaringen!!
Hier geen ervaring, we zijn net met iui 4 begonnen, maar ik heb hetzelfde als jij. Het spuiten zie ik niet tegen op, maar die punctie!! Ik kan wel huilen als ik er aan denk dat we nog maar een paar stapjes van ivf (en dus de punctie) verwijderd zijn. Dus ik lees even mee (in ieder geval vast duimduimduim voor jou!)
Spannend je vierde IUI danip. Heel veel succes. Ik verwacht wel dat we niet de enige zijn die dit gevoel hebben, daarom ben ik wel benieuwd naar ervaringen van anderen. Maar jij hebt nog drie IUI's he, richt je eerst daar maar op voordat je verder denkt!!!
Ik heb hetzelfde gehad. Zag er zo tegen op had ook allemaal verhalen gelezen van helse puncties dus was zo bang dat ik echt ging janken daar zo bang was ik. Ze waren zelfs bang dat ik iets aan me hart zou krijgen zo erg lag ik trillen en hyper ventileren maar toen ik daar lag zei ze doe is diep adem halen en toen kreeg ik verdoving in me vagina wand morfine door een infuus toen moest ik zweer hap lucht nemen en toen was ze al klaar met de ene kant. Weer hap lucht andere kant klaar. Ik dacht echt is dit alles? Heb ik me hiervoor zo druk gemaakt. En nu heb ik een tweede p unctie gehad viel weer heel erg mee . Dus mijn advies. Lees niet teveel het is bij iedereen anders. Jij hebt straks je eigen ervaring. Veel succes.
Het deed wel pijn maar het was wel houdbaar hoor. Niets om je op voorhand al te druk over te maken! Veel succes nog!
Ja Sammy idd die spookverhalen daar hou ik me niet aan vast. Het is wel fijn te lezen hoe andere met die spanningen van tevoren omgaan. Misschien kan je elkaar wat tips geven. En ben het helemaal met je eens hoor. Iedereen ervaard het anders. Thanks voor je reaktie!!
De pijn is is draaglijk. In het ziekenhuis waar ik onder behandeling ben geweest mocht je ook muziek mee nemen om naar te luisteren tijdens de punctie. en het is zoals eerder omschreven voor iedereen anders. Ik heb er in ieder geval geen nare herinneringen aan. Veel succes en ik hoop op een plakbeep voor je!
@inge: Geslaagde ICSI bij jullie zie ik. Ja je hoort veel over dat het idd dragelijk is. Ben naar die info avond geweest voor IVF/ICSI en daar vertelde ze idd ook dat het dragelijk is!!! Geniet lekker van je zwangerschap. Je hebt er wel even over gedaan ook voordat je een blakbeeb had? Lijkt me een heerlijk gevoel als het dan uiteindelijk wel zo is!!!
Hallo, Ook ik heb er tegen m`n punctie aan zitten hikken maar ook ik moet zeggen dat het me 100% meeviel. echt niks om je druk over te maken. Ik denk dat het bij iedereen verschillend is maar idd niet teveel horror verhalen gaan lezen en gewoon op je af laten komen. Succes
@ingeping; het heeft even geduurd maar vanaf week 14 ben ik echt gaan genieten. Als het lukt lijkt het nog alsof je droomt. Lang naar uitgekeken en als het dan zover is..... Het is zo'n wonder. Ik duim voor je! Na de terugplaatsing heb ik een paar dagen niet gewerkt; gewoon voor mijn eigen gemoedrust. Het heeft bij ons ook even geduurd, omdat mijn partner niet meteen de mmm in wilde. Terugkijkend is het toch aardig snel gegaan.
Ook ik had al ervaring met hormonen vanuit iui. Dus op zich viel dat traject mee. De punctie heb ik maar gewoon over me heen laten komen. De wil was zo groot... Wel een extra ibuprofen genomen. Al was het maar voor tussen de oren. Punctie viel 200% mee. Wel eenraar gevoel en bij de eerste keer prikken schrok ik er wel van, maar pijn... Nee, dat ook weer niet. Boren bij de tandarts vind ik vervelender. Het hoeft dus geen drama te zijn, onthoudt dat goed. Sterkte me alles!
Sorry, je vroeg om tips... Wat mij heeft geholpen is me te verbazen over de techniek. Maar misschien helpt dat wel alleen als je zelf in de medische wereld werkt, dat weet ik niet. Je kunt tijdens de punctie meekijken op een scherm en ziet de naald je follikel ingaan en hem leeggezogen worden. Vond ik zo bijzonder! Door me dit te realiseren en me hierin te verdiepen (heb ook heel veel vragen gesteld) lukte het me om op andere dingen te focussen dan de eventuele pijn. Die afleiding was erg fijn en ik kon hierdoor beter ontspannen.
Ingeping: ik was zo bang dat ik zelfs overwoog om niet met ivf te starten. Maar het viel mee! Ik had wel degelijk pijn, maar idd zoals bij de tandarts. Te overzien dus. Iemand begeleidt je met de ademhaling en daarop moet je je behoorlijk concentreren. Het is met n paar minuten voorbij. Daarna ga e lekker naar huis, slapen. Ik zou er volgende keer niet meer zo tegenop zien. De weken vooraf heb ik online zelfhypnose, soort meditatie, geoefend. Online, site van n belg. Ik vond t niets maar onspannend was t wel. Je kunt t!
Echt, zelfs met bijna 30 eicellen zijn mijn puncties meegevallen. Het is ook niet echt pijnlijk, meer vervelend. Ik vond de eerste keer die morfine verschrikkelijk en heb de tweede keer dus ook zonder gedaan.. Tips: ontspannen ontspannen ontspannen. Door de neus in en mond uit puffen. Kijk uit naar wat deze punctie kan opleveren. Kijk en tel mee op het scherm. Houdt de hand van je man vast. Maak een informeel praatje met de assistentes, die kunnen namelijk echt wel twee dingen tegelijk! En vooral, lach erom, wees "blij" dat het kan, dat er een kans is op een kindje van jullie samen! Paracetamolletje tegen de napijn, een dagje op de bank, kopje warme thee en heel veel water drinken!
Ik zag er ook tegenop,pfff, niet normaal meer! En t is allemaal vlekkeloos verlopen. 12 Follikels aangeprikt, en ik heb er met 1 maar een beetje pijn gehad. Op de schaal van 1 tot 10, (1 is niks, 10 is helse pijn) : een 3. Haha, daar had ik me zo druk om gemaakt, en t viel zo mee! Ik stapte van de stoel af, en ben gewoon met mn normale leven verder gegaan: lees, op de koffie, boodschappen gedaan, eitjes zelfs mee weggebracht met mn man naar zh 20 minuten verderop. Van mij geen horrorverhalen dus! Zet m op, komt best goed! Succes!
@Merah: Bedankt voorje tips. Zal ze zeker onthouden voor als het zover is. Super dat je eindelijk zwanger bent geraakt na een moeilijke tijd. Geniet ervan. @kanshebber: Nou die gedachtes heb ik ook al door me hoofd gehad. Ben blij te lezen dat ik daar dan niet de enige in ben hihihi......bedankt voor je reaktie. Je zit ook nog midden in de IVF? @macy77: Het is de moeite waard he? Zie dat je drie mooie kindjes hebt. Geniet er lekker van. Thansk voor je reaktie. Ik begreep al van meerdere idd dat je wordt begeleid met ademhalen. @brabbel: Ja het is echt een berg voor iedereen waar je tegen op ziet. Maar ik moet het maar op me af laten komen. Jij bent met de tweede IVF bezig? @IVF meiden: Ik ben sinds vorige week dan begonnen met DE PIL, zo tegenstrijdig. Maar het is nodig. Ik ben sinds dien zo onrustig met slapen. Hadden jullie ergens last van toen je die strip moest slikken? Verder ben ik heel blij met jullie reakties. Vind het super om zo ervaringen te delen en elkaar te helpen....
Hoi, In augustus heb ik mijn eerste punctie en terugplaatsing gehad, ik moet zeggen ik zag er ook heel erg tegen op, op internet lees je de ergste verhalen. Ik had smorgens nog 2 oxazepam genomen om te kalmeren en ging al heel "relaxed" naar het ziekenhuis, de punctie is mij enorm meegevallen, echt pijn heb ik ook niet gevoeld eigelijk, misschien mag je van je huisarts paar pilletjes oxazepam, ik zou het zeker doen als je ze kunt krijgen. In het ziekenhuis wordt je ook goed verdoofd hoor maar volgens mij heb je minder pijn als je heel ontspannen bent. Na de punctie heb ik alleen maar geslapen, mijn buik was wel gevoelig en stekerig dat duurde ongeveer een week, na 2 dagen had ik een terugplaatsing van 2 embryo's en ik ben inmiddels zwanger. terugplaatsing was helemaal een fluitje van een centHet wachten vond ik het ergste van allemaal. succes met je punctie en ik hoop dat het meevalt. groetjes monique
@moontje: Bedankt voor je reaktie. Ik ga zeker eens vragen of ik ze kan krijgen. Helpt je toch ook even ontspannen van tevoren!! Ik zal tegen die tijd eens een balletje opgooien bij me huisarts....GEFELICITEERD met je zwangerschap!! Geniet er maar lekker van!!!
Inmiddels bij mij alweer ruim 4 jaar geleden,maar ik weet nog precies hoe het voelt.Ik wil geen horror vertellen,maar ik vond het ontzettend pijn doen hoor.En ik ben zeker geen watje.
Valt echt zo onwijs mee, en bedenk ook 'pijn is relatief' het is binnen no-time voorbij! Ik zeg altijd geef mij maar puncties in plaats van een gaatje boren bij de tandarts want daar ben ik nou echt bang voor.... Succes!