Bij mij ging vriend mee baar startgesprek, uitslagen gesprekken en de D-days zeg maar. Niet naar follikel metingen.
manlief ging bijna altijd mee, maar wij hebben er wel bewust voor gekozen dat hij niet alles ook heeft gezien. Dat betekent dat hij ''achter'' het gordijntje bleef als ik met mijn benen wijd ging voor een echo bijv. We wilden niet dat hij dat beeld telkens zou zien om ongewenste ''conditionering'' (koppeling van een bepaald beeld aan een bepaalde betekenis) te voorkomen. Maar goed, dat is ook wel een persoonlijke keuze hoor.
Mijn man gaat ook altijd mee... Gelukkig is hij meestal heel flexibel op zijn werk en werkt sowieso veel vanuit thuis, dus kan meestal vrij makkelijk meegaan. Daarnaast is de reden tot de mmm bij ons slechte zaad... Aangezien ik diegene ben die alle behandelingen daardoor moet ondergaan, vind ik het prettig als hij erbij is. Op deze manier voelt het voor mij dat we het samen doen. En ik vind sowieso twee hoofden beter dan een... Soms moet er ter plekke bijvoorbeeld een beslissing worden gemaakt, soms moet je ineens veel info verwerken en dan is het prettig als hij het ook hoort, zodat we allebei meteen op de hoogte zijn en ik hoef me geen zorgen te maken dat ik iets verkeerds had begrepen (het Nederlands is niet mijn moedertaal).
Hier gaat man mee als er een gesprek is, punctie/ iui en de tp. Bij punctie/ iui en tp verplicht, omdat ik meestal last van buik heb en niet wil/ kan rijden. Alle fm's ga ik zelf heen, alleen in het weekend gaat hij mee. Vind niet dat hij vrij hoeft te nemen voor de fm. De 1ste iui is hij met alle echo's wel mee geweest, maar daarna mocht hij zelf kiezen.
Hier ook zoveel mogelijk samen. Tot nu toe alles. Is onze 1e poging, dus weet niet hoe dat verder zal zijn.. Maar proberen in ieder geval alles samen te doen. Misschien als je echt vaak terug moet komen voor echo's niet, maar je gaat het traject toch samen in dus vind ik het ook prettig om alles samen te doen als stel.
Hier is hij op 1x na (zat in het buitenland voor werk) niet meegeweest. Voor de rest wel altijd, of het nou een gesprek, fm, punctie, terugplaatsing of wat dan ook was.
Dames, alvast heel erg bedankt voor jullie reactie. We zijn nog niet begonnen met ivf of icsi maar dit zit wel in het traject ik moet binnenkort weer naar de gyn. maar goed nog even een vraag aan jullie was hij ook bij al deze behandelingen nodig om een daad te verrichten? moest hij bijv iedere keer sperma inleveren. kijk ik kan me voorstellen dat jullie dit niet zonder man/vriend zouden willen doen. maar die van mij heeft er echt een bloedhekel aan en wil dus het liefts zo min mogelijk mee. hij zal heus wel een keer mee gaan. maar mij gaat het er dus meer om wanneer het noodzakelijk is dat hij mee komt! (afgezien van eigen pijn.. en dat het natuurlijk niet fijn is dat hij er niet bij is) alvast weer eens heel erg bedankt.
Hij heeft er een bloedhekel aan??? Jij vindt het zeker geweldig allemaal, heerlijk al die naalden, geweldig die hormonen, super al die gynaecologen die in je doos aan het kijken zijn, de punctie is helemaal een geweldige ervaring!! Effe serieus... Sorry, bij mij zou die daar niet mee wegkomen! Ik geloof dat ie dat niet eens uit zou (durven) te spreken! Hebben jullie/jij enig idee waar jullie aan gaan beginnen? Dit wordt geen makkelijke periode en als je dat dan ook nog eens alleen moet doorstaan....
Ja, ik ben het wel met Sjak eens ... een bloedhekel??? Get over it denk ik dan. Jij ligt daar ook nou niet bepaald voor je lol ... Ik vind dat als je dit traject start, je moet weten waar je aan begint. En dat doe je samen! Je zal slecht nieuws krijgen tijdens zulke bijeenkomsten ... (niet ondenkbaar trouwens, ik heb ze zat gehad), of je reageert even slecht op hormonen, of je punctie gaat ff niet lekker, of je krijgt HSG's (ook geen pretje). Er zijn zat momenten geweest in onze MMM waarin ik blij was dat ik niet alleen naar huis hoefde hoor ... Overigens hoeft je man alleen bij de punctie of voor IUI een donatie te doen ... misschien dat hij eens een keer zaad in moet leveren voor een semenonderzoek, maar het is echt niet dat hij iedere keer de "rukbunker" (zoals mijn man dat zo heerlijk plastisch noemde) in hoeft hoor ... Dus kom op ... schop onder z'n kont moet ie krijgen ...
even terug naar de vraag van Marloes: ik weet niet wat je bedoelt met ''alle behandelingen'' maar het is uiteraard nodig dat hij vaker zaad produceert. Niet bij elke controleafspraak, maar hij moet er wel van uit gaan dat hij vaker zaad moet produceren. ik zou overigens met hem bespreken waarom hij het zo lastig vind. Ik heb ook de neiging om te denken ''get over it'' maar het is misschien wel goed om er achter te komen of er toch een soort angst onder zit (vaak overdekken mannen dit met stoerheid of bozigheid)......
Marloes, hoe is het nu? Heb je er al een gesprek over gehad met je vriend? Want dit kan echt niet zo.. Met zo'n negatieve instelling moet je echt niet aan de MMM beginnen.. Je moet er zijn voor elkaar, altijd! Misschien zijn er meiden die het niet nodig vinden dat hun man of vriend bij de FM's is, maar de eerste keer spuiten, de gesprekken, de puncties.. Daar wil je je man toch bij hebben? Ik zou het vreselijk vinden om dit allemaal in m'n eentje te moeten doen!
Dat zou best wel eens kunne ja. Hier ging hij natuurlijk mee met puncties , gesprekken en tp's, maar hij kon niet met elke echo mee en ook de bm lengtemeting was hij niet bij ivm werk. Het is een heel zwaar traject, je hebt volledige ondernsteuning nodig. Er gebuerd vanalles in je lichaam door die hormonen en gedurende het traject wordt het verlangen en d eangst steeds groter. Hopelijk kan en wil hij dat ook allemaal aan en kan hij zich ver ziekenhuisbezoekjes heenzetten
Hier ook een man die niet van ziekenhuizen houdt en er liever niet komt. Maar ik denk dat het afhankelijk is wat je afspreekt over wel of niet meegaan. De eerste iui en de eerste icsi (was ander ziekenhuis) is hij alle afspraken mee geweest. Alle gesprekken, hsg, iui, punctie en tp's ook. Omdat ik weet dat ik dan last heb. Maar voor een fm hoeft hij van mij niet elke keer mee van mij. Als hij wil is het fijn (in het weekend gaat hij wel mee). Maar hij hoeft van mij niet elke keer vrij te nemen en te zenuwen voor de fm's. We hebben wel de afspraak dat ik na de fm even bel hoe het was. En ja, ook ik heb weleens een keer huilend aan de telefoon gezeten omdat het even anders liep dan verwacht. Mag dan altijd even bij het werk van manlief langskomen als ik wil. Beide zijn we tevreden met deze regeling. Maar ik weet ondertussen na 6xiui, 1punctie en 6 tp's wel wanneer ik mijn man mee moet nemen en wanneer ik het alleen af denk te kunnen. Maar de mmm is wel zwaar inderdaad en je hebt elkaar zeker nodig.
Bij de iui mochten we het thuis produceren en moest het binnen een uur in het ziekenhuis zijn. Soms bracht ik het weg, soms hijzelf. Afhankelijk of ik vrij was. En bij een punctie moet de man produceren, dat is bij ons in het ziekenhuis zelf. Tijdens de onderzoeken kan het ook nog een paar keer extra zijn, maar dat is voordat er wordt besloten wat voor behandeling er gaat volgen.