Klingel... lieverd... doe gewoon lekker wat je hart je ingeeft. Kijk niet naar de andere dingen. Ga maar lekker Aleentje halen.... die wacht al op jullie... met smart denk ik... p.s. hahahaha, wat schrijf jij dat geweldig over die 'tokkie familie tijdens het joggen'. Jammer alleen van je uitbarsting, maar zooooooooo navoelbaar. Sikkie, ik duim voor een snelle ongi en mooie echo... en je bent geen slecht mens hoor..... vanwege die collega... gewoon hele natuurlijke reactie voor je. Lig er maar niet wakker van. Doet zij volgens mij ook niet... Ik had vanavond om 17.40 de afspraak in DD. De afgelopen dagen zijn thuis erg rommelig geweest. Heb veel meegelezen, maar even geen tijd gevonden om echt te reageren. Maar we hadden dus vanavond evaluatiegesprek...... Met niet zo goed nieuws. Kans op zwangerschap met eigen eicellen, nul. Dr. S heeft tijdens de punctie erg moeten 'wroeten' om bij de 2 follikels aan de linkerkant te komen. Hij heeft ze uiteindelijk kunnen 'pakken'. Die ene aan de rechterkant zat nog hoger en achter de darmen, die heeft hij niet te pakken gekregen. Redenen zijn o.a. dat mijn eileiders, met name daar waar de follikels zitten, erg hoog liggen. Dan nog de zeer zeer lage AMH waarde (eicelreserve). Met de vorige cyclus is geprobeerd om het aantal follikels omhoog te krikken met de mogelijkheid een aantal eicellen te oogsten. Blijkt dus bij mij haast niet te lukken. Oorzaak, daar waar de punctie moet worden uitgevoerd ligt bij mij te hoog. Door middel van afvallen van ca. 20% van mijn huidige gewicht zou de toegankelijkheid beter worden volgens Dr. S, maar het zou geen effect hebben op de kwaliteit van de follikels, cq eicelproductie. Overgewicht is dus geen oorzaak hiervan. Het blijft elke maand giswerk of er wel of niet een eicel in mijn follikel zit, met of zonder hormonen maakt niet uit. Met andere woorden: ICSI is geen optie meer. Dr. S begon wel gelijk over een volgende mogelijkheid: Eiceldonatie. Hij vertelde, dat men daar ook goede ervaringen mee heeft met een kliniek in Spanje. Daar kan zelfs worden gezocht op de meeste gelijkenis tussen donor en ontvanger. Ook bestaat de mogelijkheid om zelf een donor te zoeken in de familiaire sfeer of in de vriendenkring. Hij adviseerde echter om eerst alles eens te laten bezinken. Mijn overgewicht is voor een eiceldonatie niet van belang. Met mijn baarmoeder is namelijk alles in orde, dus zou dat een zwangerschap niet in de weg moeten staan. Ook maakt het niet uit of we nu of over een paar maanden willen beginnen, want ik hoef alleen maar een paar tabletten te slikken, die het baarmoederslijm en de baarmoeder voorbereiden voor een transfer. Hij heeft me de naam van de Spaanse kliniek gegeven, zodat ik (als ik er aan toe ben) even op kan googelen en dan samen met met mijn man kan overleggen. Zelf weet ik het nog even niet. Ik ga het allemaal even laten rusten. Ik weet nog niet wat ik van eiceldonatie moet denken. Het voelt een beetje als 'dan zit er niks van mijzelf bij'....... zo voelt dat op dit moment voor mij. Ik voed nu ook al kinderen van een ander op... )mijn man heeft 3 kinderen uit een eerder huwelijk'. Ach ik zie nu heel veel beren op de weg. Eerst maar eens even dit verwerken. ICSI in eigen cyclus is ook geen optie, omdat de risico's bij een punctie te hoog zijn. Het ligt allemaal teveel bij mijn darmen en om een punctie met laparoscopie te gaan uitvoeren bergt nog meer risico's die het gewoonweg niet waard zijn om follikels te oogsten, waarvan men nog niet weet of er überhaupt eicellen in zullen zitten. Het klinkt misschien een beetje alsof Dr. S er niet aan wil beginnen. Zo is het niet hoor. Maar hij heeft gewoon alle feiten op een rijtje gezet en ons meegedeeld. Wat wij er uiteindelijk mee gaan doen ligt bij ons. Momenteel ben ik alleen nog maar boos, verdrietig, teleurgesteld in mijn lijf en wanhopig..........
Jeetje Ingiemoppie, wat een narigheid! Ik kan me voorstellen dat je je wanhopig voelt. Verschrikkelijk meid. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Heel veel sterkte!!! Knuffel van Sikki
Dikke knuffel Ingrid! Kan me heel goed voorstellen dat je niet weet wat je met zo'n eiceldonatie aanmoet.Het is inderdaad 'biologisch'gezien niet van jou.Maar hoe belangrijk is dat?Het feit dat je het 9 maanden lang draagt en zelf baart en opvoed en er liefde voor terugkrijgt is toch veel belangrijker?( heb er gisteravond met Ruben een discussie over gehad en dit is toch wel mijn conclussie eruit)) Is misschien kort door de bocht en kan me heeeel goed voorstellen dat je voor een dilemma staat.het is ook niet niks. Maar ik zou het zeker niet uitsluiten.Laat alles eerst eens bezinken.Het is al moeilijk genoeg allemaal. ( ps lotgenoten kunnen je hier ook bij helpen)
@inge: jeetje wat een nieuws, en wat een denkstof... het lijkt me een heel grote en moeilijke stap. is het echt echt uitgesloten (volgens dr S) om nog verder te proberen te gaan met eigen eitjes? als je kinderwens zo groot is en wordt, kan ik me voorstellen dat stappen als eiceldonatie op een gegeven moment toch overwegen worden. van die kliniek in spanje hoor je goede verhalen. maar- is er idd niemand in je omgeving? en- zou je dat wel liever willen of juist helemaal niet? ik wens je heel veel succes met het overdenken van de mogelijkheden.. en ik denk dat ik, als ik jou was nog een keer zou gaan praten/onderzoeken wat de mogelijkheden zijn voor jou/jullie zelf qua eitjes. als het echt een no go is geworden... dan zou ik ervoor gaan denk ik.. maar ik vind dat echt een heel moeilijke keuze. emotioneel ook. daarom, een dikke lieve knuffel voor jou.... @sikki: hoe is het met jou? ongi al weer weg? klaar voor BuBje? hier was de ongi/vmk maar 4 dagen; ik had echt veel meer en langer verwacht. voordeel dus wel. ben er klaarrrr voor! knuff allemaal
Zara, succes met je gesprek vandaag in DD. Ben heel benieuwd wat er bij jou gaat gebeuren. Klingel: bedankt voor je steun. Ja, het is best heftig. En inderdaad is het een zo goed als 100% no go. Mijn lijf reageert niet op de gewenste hormoonstimulatie. Niet in die mate, dat er veel follikels worden geproduceerd. En de kans dat er de komende maanden gewoon geen eicellen in blijken te zitten, blijft gewoon bestaan. Ze kunnen nog neit voorspellen wanneer er wél eicellen in zitten. Maar dat kan onder omstandigheden betekenen dat ik al 6 keer hormoonstimulatie verder ben (dus ook pogingen, terwijl er maar 3 vergoed worden). Dan kan ik beter die overige pogingen in een IVF met eiceldonatie leggen. Dat bedoelde hij er denk ik meer of minder mee te zeggen. Het feit dat het zo is, heb ik al aanvaard. Ik ben niet zo'n lange doemdenker. Maar ik ben nog wel boos op mijn lijf en teleurgesteld in de Nederlandse artsen die mij dus al 3 jaar lang valse hoop hebben gegeven. Vandaar dat áls wij voor die eiceldonatie gaan, we dat dus óf in België óf in Spanje gaan doen. Maar ik ben eerst informatie over de juridische aspecten aan het verzamelen. Succes met de verdere behandelingen. Ik blijf hier wel meelezen als jullie het goed vinden, want ik ben wel heel benieuwd hoe het met de andere meiden hier verder gaat. Liefs, Ingie
Ha Ingemoppie, Ik breek even in...wij staan ook voor een traject van eiceldonatie en ik heb heel veel aan de site Freya waar je lid kunt worden van de eiceldonatiemailinglijst. Je kunt vragen stellen per email en je kunt daar zoveel kennis opdoen! Wij proberen in Nederland nog een donor te vinden maar als dit niet lukt gaan we ook naar Spanje, de slagingskansen zijn daar erg hoog en de donoren (dus) erg jong. Wel veel geld maar dat is het ons ook wel waard. Zou jij mij kunnen mailen wat jij ontdekt over de juridische aspecten? Ik heb daar op de Freya site nooit iets over gehoord...maar dat zal bovenal zijn als je het in Spanje of via erkende donatie doet denk ik (Geertgen bijv) in plaats van via een eigen donor. Ik ben benieuwd wat je daar over vindt. Veel succes voor nu en wellicht kom ik je tegen op de Freya-site! Groet, Koosje
Jeetje Ing..ik weet niet wat ik zeggen moet... Wat moet dat een vreselijke klap geweest zijn voor jullie..en wat knap dat je alles al aan het uitzoeken bent! Ik wil je heel veel succes wensen met het uitzoeken van alles en het vinden van een donor! En wij verwachten gewoon van je dat je bij ons blijft schrijven Koosje ik zag je oproepje al voorbij komen, meid toch eiceldonatie...zwaar maar ik kan het me heel goed voorstellen dat je er voor de 100 procent voor gaat. Ik wens ook jou heel veel succes met het vinden van een geschikte eiceldonor.
Hey Koosje, ik ga gelijk even kijken naar jouw topic. Tuurlijk laat ik je weten hoe en wat. En haha, die site van Freya heb ik ook gisteren gevonden. Wilde me vanavond aanmelden daar.
Meiden hier... bedankt voor jullie lieve berichtjes.... Pat haha.. tuurlijk blijf ik jullie volgen. Ben geabonneerd op dit topic xxx ing
Ik ben sinds gisteren weer aan de pil! Stond ik daar bij de apotheek met m'n Duitse receptenbriefje waarop duidelijk iets staat over een Kinderwunschzentrum haha. Vind het wel apart allemaal, want ik heb afgelopen vrijdag een eisprong gehad en nu slik ik de pil. Hoop niet dat het een zwangerschap alsnog in de weg zou staan,aangezien we dat ei van vrijdag benut hebben... 14 november heb ik een uitgangsecho. Ik moet de volgende poging ipv 150eh 225eh gonal f gaan spuiten. Slik, lijkt mij erg veel, maar dr S zal vast weten wat hij doet. de vorige poging is na 5 dagen hormoontjes spuiten afgeblazen omdat er al een ei op springen stond, terwijl de rest behoorlijk achterbleef. Die ivf poging ben ik gelukkig niet kwijt dus ik heb nog 3 volledige pogingen bij de verzekering!!
haai zara, wel raar dat je nu aan de pil moet hahaha, met een kinderwens. Net als bij mij de vorige keer (moest ja ook aan de pil). Ik zou niet weten of het kwaad kan (jullie hebben het ei vorige week benut), geen idee. Maar je hebt dat natuurlijk wel gezegd, dus ik denk dat Dr. S wel weet wat hij doet. Spannend zeg, dat je meer moet gaan spuiten...
Zara, wat heerlijk meid dat je weer in actie mag komen!!! Hmmm, meer hormonen spuiten, hij zal alles wel vanaf het begin af aan een 'boost' willen geven. Wat je zegt, hij zal wel weten wat ie doet! Én nog 3 pogingen tegoed! Super! Ik zit een beetje in de put. Door alle verhalen hier van Ingie en Koosje en ook van Ieoor op een ander topic (33 en lage eicelreserve) en van Lisa die nu echt helemaal in de overgang zit word ik weer zo bang. Heb het gevoel dat ik met een tijdbom leef die elk moment kan afgaan. Wat als Bartje niet goed ontdooit of anders niet blijft zitten. Dan willen we in januari weer een nieuwe poging doen, maar wat als mijn eierstokken er dan ook echt mee opgehouden zijn Ik ben zoooooo bang. Het lukt me gewoon niet meer om de dingen positief te zien. Gisteravond kon ik alleen nog maar huilen. Tuurlijk zijn er mogelijkheden (eiceldonatie en/of adoptie), maar dat zijn allemaal alternatieven. Nu wil ik gewoon een kindje van mezelf! In míjn buik! Ik verlang naar dat speciale gevoel van zwanger zijn, waar iedereen het altijd over heeft. Zolang er nog kansen zijn en hoop is, is dat iets wat ik niets liever wil! Maar ondertussen hebben we wel besloten om ons aan te melden voor adoptie. Mijn zus ik ook al 37, dus ik weet ook niet of haar eicellen nog goed genoeg zijn. Het beangstigt mij dat ik de laatste tijd meer en meer over adoptie nadenk. Die stap komt steeds dichterbij. Ik zeg hardop tegen mensen dat wij geen kinderen kunnen krijgen. Het wordt zo echt en dus zo eng.............
Jeetje Sikki...ik kan me je angst zo goed voorstellen...je wilt zo graag een kindje van jezelf en als je dat dan langzaamaan op moet geven...vreselijk lijkt me dat. Ik hoop maar dat je helemaal niet zover komt en dat back-up bartje het gewoon hartstikke goed gaat doen!! Zara aan de pil..hihi..hoe dubbel is dat.. Ik denk dat dokter S wel weet wat hij doet met de EH. En wat een fijn idee dat je gewoon nog 3 pogingen tegoed hebt. (Ben je vast niet eens nodig) Ik heb morgen mijn echo en loop echt te zenuwen door het huis..vreselijk. Was ik vorige week zo zeker dat het wel goed zit, ben ik er nu zo zeker van dat het nog wel eens fout kon zijn...pff..word echt gek van mezelf. Ik probeer maar positief te denken en dan zullen we het morgen wel gaan zien.
Sikki, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen.Enerzijds snap ik je angst maar al te goed.Er is gewoon geen garantie dat het gaat lukken, hoe goed het er ook voorstaat.En als je dan ook nog een lage eicelreserve hebt is het helemaal moeilijk te verkroppen allemaal. Weet ook ff niet meer hoeveel eicellen je bij deze ivf poging had...)Maar denk wel dat het verstandig is om ff met dr S een gesprekje aan te gaan.Ik weet niet hoe slecht het er voorstaat bij jullie.Je hebt een lage eicelreserve en je hebt een láge eicelreserve...) Ik wil je een hele dikke knuffel geven!! @Pat; Is toch niet meer dan logisch, jouw gedachtengang.Ik denk dat je pas gerustgesteld ben als je die kleine in je armen kunt houden. Klinkt misschien negatief, maar omdat je al zoveel hebt moeten doorstaan ben je gewoon niet meer onbevangen. Kan nu wel zeggen dat je het moet proberen los te laten maar dat gebeurt toch niet. Maar heb wel het vermoeden dat je morgen heeeeeeeeeeel erg blij zult zijn!!!
pat ik wil je heel vel succes wensen morgen met je eerste echo... ik ga met smart zitten wachten op je goede nieuws!!
Pat, heeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeel succes morgen!!!!!!!!! Laat je ons snel wat weten? Zara, dr. S is juist degene geweest die tegen mij heeft gezegd dat ik eventuele pogingen niet op de lange baan moet schuiven vanwege mijn eicelreserve. Dus ik denk niet dat hij mij verder gerust kan stellen
Jeetje Sikki, ik schrik wel een beetje. Aan de ene kant kan ik je angst goed voorstellen, maar ik had niet de indruk dat het al zo dicht aan de oppervlakte zit. Het is soms heel moeilijk om alles positief te zien, maar neem bijvoorbeeld ons Pekske, die is met één van de laatste cryo's zwanger geraakt. Het kán dus wel. Ik hoop van ganser harte dat backupBartje jullie wondertje gaat worden. Het helpt wel eventje om wat rust in je hoofd te krijgen om alles er eens goed uit te huilen (dat had ik tenminste)..... dikke knuffel
Daar ben ik dan meiden, Gisterenavond de wekker verkeerd gezet, op het tijdstip dat we wegmoesten...hoezo zenuwen. Gelukkig gaan we altijd ruim van te voren weg dus snel douchen en alles klaarmaken en in de auto. Komen we daar 5 minuutjes later aan, mogen we in de wachtkamer plaatsnemen...dus daar begonnen de zenuwen pas serieus want nu was er geen weg meer terug. Nog geen 5 minuutjes gezeten en we konden naar binnen. Door de zenuwen trok ik mijn trui al uit en daar zat ik met mijn onderbroek nog aan in de stoel...hihi... Toen kwam dr S en die zei laten we maar gauw gaan kijken. Het eerste wat we zagen was een grote zwarte vlek met daarin een groot embryo.(vergeleken met de vorige keren) Mijn man zag het meteen en ik moest even kijken, maar ja hoor er klopte een hartje...overduidelijk!!! Alles is goed en het is precies 7 weken. Nu het hartje eenmaal klopt, was er volgens hem weinig kans dat het nog mis kon gaan. Dus we zijn echt superblij...
Wauw Pat.... wat een geweldig nieuws....VAN HARTE GEFELICITEERD!!!! sorry voor de caps maar de gelegenheid vraagt erom vind ik hihihihi super mooi je eigen knipperlichtje..geniet ervan meis je hetb eindelijk je eigen wondertje bij je in je buik , en daar mag het veilig gaan groeien de aankomende 33 weken.... groetjes silvia