Dank jullie wel lieve meiden! Raar maar waar, we kennen elkaar niet, maar het doet zó goed om jullie lieve berichten te lezen. Beter zelfs van mensen om me heen die ik wel ken, maar die de MMM niet kennen. Een collega zegt dat ik sterk moet zijn, de moed niet moet opgeven, door moet gaan, want de beloning is zó mooi zijn! Maar ja, die beloning is er niet voor iedereen... Heb ook gebeld met Düsseldorf. Op 12 januari hebben we een gesprek met dr.S. Ik wil gewoon alles uitsluiten voordat we maar weer dom verder gaan. Stel dát er iets mis is en er nu geen kans op innesteling is. Dan weten we dat! En als alles goed is, dan geeft dat weer moed. Ik heb het eea gelezen over bloedonderzoek op vitamine B12, B6, eiwitten, stollingsonderzoek, schildklier enz. Heb ook nog met dr. U van het lab gesproken. Hij zei dat een lage eicelreserve niets zegt over de eicelkwaliteit en dat die er prima uit zag. De zaaduitslag bij de laatste poging was 9 mln en een zeer lage beweeglijkheid. Typisch een ICSI indicatie. Wel gaf hij aan dat we bij een eventuele nieuwe verse poging voor IMSI of PICSI zouden kunnen kiezen en dat we bij m'n mannetje wellicht een nieuw chromosonenonderzoek kunnen laten uitvoeren op z'n zaad. Dit sturen ze dan op naar Denemarken en dan weten we hoe groot de afwijking is in het zaad. Er is dan wel niets aan doen, maar dan weten we tenminste wat de kansen zijn. Of doorgaan zin heeft of niet. Want blijkbaar zegt een bevruchte eicel of emmy en een goed uitziende buitenkant niets over de kwaliteit. Met ICSI kunnen ze zelfs met een afwijkend zaadje een eicel laten bevruchten en ontwikkelen. Een andere optie was om de emmy op een langere cultuur te laten kweken en ze te laten doorontwikkelen tot blastocyst of zelfs verder (ontwikkelen tot dag 5). Dan kunnen ze zien wat de emmy's doen en de beste er uit pakken. Nadeel is dat ze dan niet meer ingevroren kunnen worden (in Duitsland mogen ze alleen bevruchte eicellen invriezen en geen emmy's). De cryo's zijn nu 1x2 en 2x1 ingevroren. Zijn ervaring is dat er waarschijnlijk 3 van de 4 goed ontdooien en gezien de mislukte pogingen was zijn advies om er 3 terug te laten plaatsen. Maar ja, dat zou betekenen dat we er in 1x doorheen zijn. Kortom, voordat we dom verder gaan wil ik eerst weten wat de mogelijkheden en kansen zijn. Tis wat Klingel zei in haar eigen topic: hoe lang ga je proberen, hoe weet je dat je uitgegokt bent in dit kansspel? Dus bij de cryo's wil ik vwb m'n eigen lichaam alles uitgesloten hebben. En voor een nieuwe verse poging alles bij m'n mannetje. En voor nu? Sikki zit over anderhalve week voor een week in New York. Die gaat daar knallend het nieuwe jaar in. Zich groots voelen in een stad waar kids niets te zoeken hebben. Sex in the City cocktails drinken met haar vriendjes en vriendinnetje. Shoppen tot ze er bij neervalt. Met haar mannetje romantische nachten beleven in Manhattan (wat tja, dan is de eisprong weer ). Hele wijze mensen hebben mij namelijk verteld dat je op vakantie heel makkelijk zwanger wordt. Mannetje wil even rust. Weer terug naar ons 'normale' leven. Weer ontspannen geraken. Maar ja, hoe doe je dat als je iets zo graag wilt? Wat is het normale leven? Volgende week wordt ons nichtje 5. En hebben we een kinderfeestje in de Kids City. Kan er nu al tegenop zien. Mijn zus haar buik begint nu te groeien. Ze is nu 18 weken. Het wordt zichtbaar dat er een baby in zit. Ik kan het niet meer negeren. Op de voorpagina van de krant stond vanochtend paginagroot een plaatselijke vrouwelijke politicus met haar pasgeboren baby. Onder onze boom staat ons Dick Bruna kerststalletje met een kinderke in de kribbe. We vieren over anderhalve week de geboorte van een kinderke... Je kunt kinderen niet negeren. Het hoort bij het leven. En ik wil ook zo graag leven...
blér, jank............ huil... ow sikki wat moet ik huilen zelfs bij jouw laatste postje...... slik slik diep slikken even... Het is zo verschrikkelijk herkenbaar. Die huilbuien, die oerschreeuw, de uithalen, de wanhoop, de teleurstelling..... (en dan hebben wij in aldie jaren nog niet eens een tp gehad).... Och lieverd..... je hebt gelijk dat je in NY eens lekker gaat knallen. Gewoon mooie romantische dagen beleven. hele hele heeeeeeele dikke knuffel
Ik las net je berichten en heb letterlijk gehuild om je Sikki. Ik vind het zo'n vreselijk oneerlijke kutzooi. Zei net nog tegen mijn vriend dat ik veel meer aan jullie, die ik nog nooit gezien heb, heb dan al die collega's en vrienden die niks van deze klotemolen afweten. 'Het is zo gemakkelijk om te zeggen: Geef niet op, houd vol.Maar eens is er die eindhalte en wat dan?? Mensen die niet in deze shit zitten kunnen nooit voelen hoe het is om ongewenst kinderloos te zijn. Ik hoop echt echt echt dat die cryo's gaan aanslaan. En die onderzoeken zijn misschien ook niet verkeerd. al heb je voor jezelf maar het gevoel dat je er ALLES aan gedaan hebt mocht je aan het eind van deze doldwaze rit met lege handen komen te staan. WAT IK NATUURLIJK ECHT NIET HOOP!!!!! Hele dikke knuffel!!!!!! ps Ben zo blij dat je lekker naar NY gaat!!
Sikkie meis, goed dat je een gesprek hebt gehad en dat je de 12e ook nog even alles kunt bespreken. Het is inderdaad fijn dat je onderzoeken krijgt, want nu krijg je het idee dat je misschien alles wel voor niks doet! Ik hoop natuurlijk dat er niks uitkomt, maar van de andere kant, mocht het iets zijn wat makkelijk te verhelpen is, dan is dat misschien ook wel fijn...snap je hoe ik dat bedoel?!?! Zara, hoe is het met jou?!?!? Kun je het nog volhouden?! Klingel, heb vandaag mail gehad van Menzis, ze hebben het niet over een verwijzing ofzo gehad en ik kreeg ook duidelijk antwoord op mijn vragen. En inderdaad, als je naar verzorgd 4 overstapt, dan werd het verdubbelt! Het klonk heel goed iig! Knuffel voor iedereen!
@sikkilief: ik had het geschreven kunnen hebben, zo herkenbaar... alle onzekerheid, alle kansen, je wil alles berekenen en uitsluiten. denk dat het heel goed en slim is, met S te spreken over de (andere) mogelijkheden die er zijn. en dat door laten kweken tot dag 5, dat heb ik al eerder gehoord en zeer interessant/aantrekkelijk gevonden. ik bedoel, DAN zie je toch het beste welke emmys zich het beste ontwikkelen??? ... boeh.... klotezooi. en toch lief sikki, we gaan door met het kansspel. we zullen het lot naar ons toebuigen OK? het is niet uit te leggen, en alleen de mensen die in de molen zitten snappen hoe je je echt voelt. vandaar dat we elkaar denk ik ook echt kunnen steunen. toch wou ik dat we het niet konden....... doordenksmak...
Ik ken je helemaal niet, heb ook totaal geen ervaring met de mmm en toch rollen de tranen over mijn wangen lieve Sikki. Ik weet gewoon niets te zeggen........................... ((knuff)) Nynke
sikki wat ontzettend balen zeg....bah...verdrietig weer hoor.. ik ben ook iemand die bij die 50% hoorde.......5 ivf/icsi pogingen en bij de 8e tp pas raak...dus het kan echt!!! houd moed!!
Lieverd, Wat kun jij je gevoel mooi beschrijven zeg...respect..en wat moest ik lachen om Klingels mailtje met de nooitkoudwordende Klingelthee, het fluffy dekentje en in galajurk naar Dusseldorf... ...en toch haalt het het grote verdriet niet weg..t is voelbaar door de compu heen....maar je hebt wel heel lieve MM-vriendinnetjes, ik ben er 1 die met je meeleeft en je blijft stalken tot je dat kleintje in je armen hebt Liefs en dikke knuffel, Koosje
Meiden, genoeg getreurt om Sikki. Zara hoe is het met jou?!?!?!?! Morgen testdag!!! *Sikki leidt de aandacht van haar eigen problemen af, zodat de pijn draaglijker is*
@sikki: herkenbaar, dat aandachtafleiden! maar toch wil ik weten: hoe gaat t met je. in welk van de emoties zit je na de klap? ongeloof, verdriet, woede, onmacht? heb je alle knuffels wel goed toe-geeigend? KNUFFFF! goed dat je eerst gaat praten met S om uit te zoeken/sluiten wat er zou kunnen zijn, bv qua bloed. heb je nooit onderzoeken op dat gebied gehad? @zara: jou vergeet ik ook niet. hoe gaat het ermee? wat voel je? wat denk je? spannend allemaal... ik duim zo voor jou!! echt!!!
Ik weet eigenlijk niet in welke emotie ik zit. Het verschilt van uur tot uur. Overdag overheerst het ongeloof en 's avonds in het donker, als Sikki alleen is en niemand haar ziet of hoort, overheerst het oerverdriet en onmacht. Dan roep ik om hulp, maar er is uiteindelijk niemand die ons kan helpen. Ook dr. S kan dat maar tot op een bepaalde hoogte. Soms wou ik dat ik een enorm sterk geloof had, dat ik daar kracht uit zou kunnen putten. Andere momenten weet ik kracht te putten uit onszelf. Uit alles wat we wél hebben. Dat heel veel mensen dat geluk al niet mogen ervaren. Onze fantastische relatie, de enorme liefde, onze supersterke band, die door deze waanzin alleen maar sterker en groter wordt. Maar ondertussen ook angst voor de toekomst. En het heen en weer geslingert worden tussen doorgaan of stoppen. Maar stoppen is eigenlijk nicht im frage. Ik merk dat ik nu alweer strijdlustig ben. We zijn sterk, we gaan door, we kunnen dit, we zullen winnen. Op welke manier dan ook. Maar op dit moment is dit gevoel nog niet stevig genoeg verankerd. Het verschilt van uur tot uur.. We moeten eerst dit goed opbergen. En waar kunnen we dat beter doen dan in New York! En dan bij dr. S eens wat bloedonderzoeken laten uitvoeren, want dat hebben we nog nooit gedaan. Eens zien of daar wat uitkomt om onze basis te verstevigen, zodat we er weer vol geloof in hebben dat het kan!
goeso lieverd. berg deze gemene ronde met vaagstreepje maar op ergens in NYC. proost met bubbels en vuurwerk 2010 in! S zal jullie beter/verder onderzoeken, en dan zijn er nog 4 yeti's (mooi gevonden!) in de frier voor jullie. en daarna nog meer, indien nodig. echt. knuf
*Zucht pufff steun kreun* Loop al 2 dagen rond met wat vorr wijsheid zal ik vertellen waardoor het allemaal gerelativeerd kan worden???? Helemaal niks geen woord geen zin geen letter kan deze waanzin een reden geven. Tranen rollen oven mijn wangen voor een persoon een dame die ik niet ken (persoonlijk) maar waarvan ik zo goed weet hoe zij zich voelt. Dan kijk ik naar mijn zij en zie daar een prachtig manneke die mijn hele kerstboom sloopt en alles uitvreet van god verboden heeft.... en dan denk ik tja Silvia na 14 jaar heb je dan toch je heerlijke mannetje gekregen en 2 wondertjes in je buik.... Jaren heb ik gedacht dat ik nooit een kindje van mezelf zou mogen hebben. begon aan mezelf en mijn lichaam te twijfelen. totdat ik mijn man leerde kennen en we naar dusseldorf gingen om het nog eenmaal zelf te proberen. groot de teleurstelling dat de icsi niet geslaagd was toen het rood kwam. intens verdriet en niemand die het kon begrijpen in mijn omgeving. zou toen heel blij zijn geweest met dit forumtopic.... Maar al die jaren intens verdriet om elke gemiste kans was ik zo goed als vergeten toen mijn mannetje geboren werd. Sikki ik weet zeker dat het geluk ook op jou wacht . geniet lekker samen met je mannetje van new york geniet van elkaar 2010 word gewoon jullie jaar. wees blij dat je samen zo sterk staat in jullie mmm avontuur. veel verhaal waar ikzelf weinig wijs uit word maar voelde goed om het op te schrijven dikke knufffffffffffffffffffff
Ik weet al helemaal niks te zeggen. Ben te bang om juist het verkeerde te zeggen. Ik blijf gewoon hele grote ((knuffels)) geven. Liefs Nynke
@silvia: mooi gesproken meisje. het is ook niet te bevatten wat de MMM met je doet. daarom is het zo moeilijk om er met andere mensen die het niet hebben meegemaakt over te praten, ze kunnen wel meeleven, maar zullen het nooit begrijpen. had jij toen maar dit forum gehad inderdaad, want het helpt echt he. jij hebt ook zo lang moeten wachten... en nu ben je eindelijk beloond. voor mij ben jij ook een ' cryo voorbeeld ' , je snapt wel wat ik bedoel het is gewoon zo klote als je je vast houdt aan dat ene strohalmpje en dan flikker je toch nog keihard op je bek. totdat.. je zwanger wordt. god, het moet toch mogelijk zijn? sikki heeft er nog 4, en dat is ook nog niet persee het einde. ik dacht net ' had ze niet vage posi test maar niet gehad ' dan was de klap minder. maar is dat zo, sikki? aan de ene kant wel. maar de wetenschap dat je lijf het geprobeerd heeft, sterkt die jou in je vertrouwen? ik hoop het zo.... nog een vraagje: je gaat de 12e naar S? jouw NOD zal ongeveer de 11e zijn ofzo? (uitgaande van 28 dagen) ik weet dat de beste dag om te prikken ook voor progesteron enzo DAG 3 is. misschien nog even overleggen? kan echt erg van belang zijn!! (zeker als je niet onnodig tijd/een cyclus wilt verliezen) @zara: van schrik ben jij ook helemaal stil he. terwijl voor jou het spannendste nog moet komen, en eigenlijk begonnen is. morgen 14 dagen na punctie he... de punctie die wij samen hadden. ik vergeet je knal-sokken en je slaaphoofdje met lange donkere manen nooit meer! maak jij het goed voor ons? er moet toch verdammt nochmal 1 dusselbeeb op roze deze maand. *gaat haar handschoentjes strijken voor de uitreiking van januari*
Ik kwam deze nog tegen, past mss wel mooi in een Dusseldorf topic. Wer kämpft kann verlieren, wer nicht kämpft hat schon verloren.