Wij zijn net terug.. Een 2-cellige en 4-cellige teruggeplaatst. Helaas niks overgehouden, 6 eitjes waren nog niet rijpt.. andere 2 zijn niet bevrucht. Hoeveel cellig waren jullie embryo's? Nu 2 weken wachten.. Damn. Ben een beetje rustig geweest, helaas is maandag ook de dochter van een collega verongelukt op de A7..
Jaa een terugplaatsing!! Dat vond ik zo spannend. Balen dat er niks in de vriezer kan, maar nu heb je lekker twee emmy's on board!! Volgens mij had ik een 6+ cellige, was een topembryo, maar dat zegt dus ook niks, als ze maar doorzetten!! Nu dat stomme wachten. Sterkte! Wat een schok van de dochter van je collega zeg, wat moet je op zoiets zeggen hè... Zo erg, dat is niet onder woorden te brengen.
Nee, dat zegt ook niks, maar was even beniewd!! Fingers crossed! Ja, echt verschrikkelijk iets.. Moet zaterdag op begrafenis..
De eerste keer had ik een topper van 2 cellen, arts benadrukte dat aantal cellen niks hoeft te zeggen, dat de kwaliteit meer zegt. tweede keer een mooie 4 cellige topper! Jammer van de rest, maar hee! 2 emmy's aan boord! nestelen maar! Wanneer mag je testen? Wat ontzettend naar zeg van dat ongeluk, alvast sterkte voor zaterdag... Hoe is t met de rest hierzo? ben benieuwd hoe t met Kate en beebje is!
Dat is ook zo! Ik ben erg dankbaar.. We zijn sowieso al een stap verder, hoe het ook uitpakt. 31-05-2012. Die wachtweken gaan me erg zwaar vallen denk ik! Moet maar veel leuke dingen plannen..
Ja, daar ben ik ook wel benieuwd na.. En Nataik, Zowi.. Noem ze maar op! Ik hoop gauw dat we met zijn allen kunnen baby-shoppen! Mijn andere collega mag 21 Mei testen! Wooww, spannend!!
Hahaha Imke voel je al iets dan! Mag jij nu ook aan de Lutines? Ik vond het wel een beetje prut hoor, maar goed alles voor een lekker nestje!
Ik heb geprobeerd heel positief te zijn steeds, voelde niet echt iets. 5 dagen voor de testdatum had ik ongi pijn en een beetje waterig bloedverlies, vanaf die dag bleef ik wat buikpijntjes houden, meer afscheiding (sorry) en zeeeeeeeeeeere borsten AU! Eerst dacht ik ongi te worden, maar de laatste drie dagen werd ik steeds zekerder en positiever. Maar joh, je wil niet weten hoe vaak ik op t toilet heb gezeten te broekloeren! Heeul vaak! 15 weekjes vandaag! morgen weer controle, hoop dat mijn bd is gezakt door medicijnen, dan is die koppijn nog ergens goed voor
vergeten te vertellen dat de avond voor dat ik ongi gevoel had een trekkerig gevoel onder in mijn buik, en heel veel kleine plopjes op 1 plaats, ik denk dat dit er ook mee te maken heeft gehad
Ik heb de Utro.. En ja het is zeker rommel! 3x daags 2 bolletjes. Maar is even niet anders.. Spontane seks zit er even niet in.. Heb wel last van de bijwerkingen helaas. En nee, ik voel nog niet echt iets, maar dat is ook logisch. Wel al een beetje rommelderij zeg maar. Was gewoon even benieuwd. Ik hoop maar dat de tijd mag vliegen! Hihi.. HIM; ik hoop ook dat je bd gedaald is.. duim, duim, duim! Laat je het even weten? Daag, daag.. !
Imke hoe gaat het?? Morgen een moeilijke dag, ik wil je sterkte wensen... eigelijk ook aan je collega, maar dat is zo raar hè, van een vreemde, maar ik denk wel aan ze. Mijn zus is op haar 15e overleden, niet te bevatten wat ouders dan moeten meemaken. Het verlies wordt met de tijd weer wat draaglijker, maar de pijn blijft. Mijn moeder heeft een leuk leven, maar de intense pijn die ik op haar gezicht en in haar ogen zie als we het over mijn zus hebben is nooit meer weggegaan. Zo verdrietig om een kind te moeten verliezen.
Dank je. Morgen wordt zeker een hele moeilijke dag. Ik kan het nog steeds niet bevatten.. Laat staan mijn collega. Waarom deze dingen gebeuren in het leven.. ? Nou ik jouw verhaal zo lees, staan de tranen al in mijn ogen. Ik kan me voorstellen dat je er niet overheen komt en zeker je moeder niet. Is je zusje ook omgekomen bij een verkeersongeluk? Of was ze ziek.. ? Verder voel ik me helemaal niet geweldig. Volgens mij heb ik enorme bijwerkingen van de Utro; duizeligheid, misselijk, hoofdpijn en moe.. Echt heel vervelend. Ik kan amper lachen. Sorry voor mijn depri berichtje.
Door ziekte. Ik was 13 en je bent op die leeftijd verbazingwekkend veerkrachtig met dat soort dingen. Tenminst ik wel. Wel veel verdriet gehad natuurlijk en nu ook nog wel, vooral hoe zou het zijn als...Maar verder een fijne jeugd gehad. Mijn moeder moest laatst nog zo huilen omdat de dokters toendertijd hadden gezegt dat mijn zus door de chemo later geen kinderen meer zou kunnen krijgen en "nu hebt jij dit".... Maar goed we gaan door en ik hoop zo mijn moeder toch nog oma te mogen maken!!! (Want dan word ik mama!!!!!!)