Deze maand is het een jaar geleden dat ik zwanger raakte van mijn miskraam. Ik had wel verwacht tegen de tijd wel weer zwanger te zijn maar soms lopen de dingen niet hoe je ze hebt bedacht. In principe zijn er geen grote problemen waardoor het niet zou moeten kunnen lukken. Ik krijg meestal 9 dagen na eisprong al bruinverlies maar hier heb ik nu progesteron medicatie voor. Mijn man heeft 7% snel bewegend zaad en 30% bewegend zaad, 18% op de plaats bewegend en 48% niet bewegend zaad. De hoeveelheid is wel goed zo een 141miljoen. Daar zouden wij volgens de artsen prima zwanger mee kunnen raken, en dat bleek, ben ook een keer zwanger geraakt, toen heb ik wel clomid gebruikt en had ik 3 eitjes maar hebben toen wel zelf geklust. Ook heb ik een hsg gehad en bleek de rechterkant dicht, inmiddels weer open, het was echter toch al mijn luie eierstok waar ik dit jaar maar 2 keer een eisprong heb gehad. Ook heb ik een naar achter gekantelde baarmoeder, wellicht is dat de boosdoener in combinatie met het wat zwakkere zaad. Ik wordt er soms zo moedeloos van, weet niet goed wat ik moet doen, wij mogen beginnen met IVF maar op de een of andere manier houdt iets me tegen, omdat ik een keer op de natuurlijke manier zwanger ben geworden, wellicht moeten we nog wat geduld opbrengen maar het blijft psysch zwaar, soms is het misschien maar beter als het probleem duidelijk is denk ik soms. Nou ik moes dit even van me afschrijven... Misschien zijn er meer meiden die na hun miskraam lang hebben moeten wachten.
Ik had ook gedacht terug na een maand of 3 zwanger te zijn. Vooral omdat het direct raak was. Maar dan is mijn cyclus beginnen raar doen. In juni moet ik terug naar de gyn hiervoor. Geen idee wat de volgende stappen dan zijn maar ik vermoed iets slikken zoals clomid waarschijnlijk. Wat je ook beslis nog een paar maanden zelf proberen of hulp in roepen, ik duim voor je.
Is er geen tussenvorm? IUI een tijdje proberen? Of heb je dat al gedaan? Lijkt me nl wel een goede met een gekantelde baarmoeder? En verder. Het is kut. Je wilt zo graag! Ik herken de grote drempel naar IVF. Ik heb hem zelf ook lang uitgesteld, en terecht, maar het duurde lang!!
Hier na mijn miskraam pas na een jaar alle onderzoeken gehad bij de gynaecoloog. Waaruit bleek dat alles goed is en kregen dan ook begin november 2013 te horen dat we nog 9 maanden zelf moeten proberen. Zelf de hoop opgegeven en er vanuit gegaan dat we na die 9 maanden weer naar de gynaecoloog moesten. En nu 20 maanden na mijn miskraam toch spontaan zwanger!
Bedankt voor jullie verhalen, geeft mij enigszins hoop. Iui hebben we gedaan, maar zonder resultaat, ikzelf denk ook dat bij iui de timing erg belangrijk is, zeker omdat je van tevoren niet mag klussen, bij mij sprong mijn ei altijd al 13 uur voor iui, voor mijn gevoel dus veels te laat maar de dokter zei dat het niet uitmaakte, probeer er dan maar me vertrouwen in te gaan. Maand erop besloten te stoppen met iui en toen werd ik dus zwanger. Maarja vind t soms ook moeilijk na de miskraam zei iedereen in mijn omgeving, ohhh nou dan ben je erna zó zwanger, want ik ken die en die en nog een paar mensen en die waren ook direct zwanger! Legt zo een druk op je gelijk! Ga toch volgende x maar FF bij de gyn vragen overde combinatie wat minder zaad en m'n naar achter gekantelde baarmoeder.
Hier ook n jaar gleden precies zwanger geraakt. Tussentijds niets... Loop nu twee maanden bij de fertiliteispoli en eat blijkt, zaad van man is niet zo goed. Sterk verminderde beweegelijkheid en hoeveelheid. Kan wel zwanger worden spontaan maar kansen verkleind.. ML krijgt deze mnd evho en bloedinderzoek en dan bepaalt de uroloog of t medicijnen voor hem worden of ivf-icsi Sterkte! I know what u mean..
Sweetheart86, bijna soortgelijk verhaal dus! Mijn man moet maandag ook een nieuwe zaadtest, wellicht is het ook achteruit gegaan, ben wel benieuwd, heb hem in augustus aan de vitamine pillen gezet. Maar wel spannend dat je het deze maand hoort! Wij willen ook in augustus beginnen met IVF als er niks is veranderd, zie daar wel tegenop. Maar trouwens was jij in de eerste ronde zwanger van je miskraam? En erna is het zaad van je man achteruit gegaan?
Nee helaas pas bij ronde 11 zwanger En zaad is denk ik niet achteruit gegaan maar zelfd gebleven Daarom verkoaardhet ook dat we pas 11e ronde zwanger werden na de cureettage 8 rondes nog nix Ja idd soortgelijk verhaal Ben zo bli dat ik naar zkh ben gegeaan anders hadden we nu nog zelf zitten afwachten Welke votaminen slikt hij? Mn npman slenium en zink en multivit
Mijn man slikt selenium/zink en visolie pilletjes en af en toe een tabletje foliumzuur van mij. Hopelijk snel duidelijkheid voor jullie! Ik vind het soms wel moeilijk dat ik natuurlijk zwanger ben geworden en dat wij nu eraan denken om met ivf te starten, voelt op de een of andere manier alsof we ongeduldig zijn, aan de andere kant weet ik wel dat we opzich genoeg geduld hebben gehad, voor de miskraam waren we ook al een tijd bezig waarvan ruim een half haar in de medische molen maar toch voelt het soms zo..
Nou dat vinden wij pers he Emaal niet. Moeilijk, dat t natuurlijk is gelukt vind ik al een wnder met zulk "slecht zaad" Ben blij toe dst we nu hulp krijgen. Wacht. Al zo lang. Al 2 jaar besig inmiddels. Wel vind ik tngaaf dat ik nu weet hoe het is om natuurlijk zwanger te raken en hoe t voelde en dan te teesten en hoe blij we waren etc. Maar als t nu met ivf miet. Gebeuren ook prima, als t maar. Zsm lukt en goed gaat! Geduld word echt enorm op de proef gesteld... Hoe oud sijn jullie sls ik vragen mag?
Hier wachten mijn vriend en ik ook al ontzettend lang, meer dan twee jaar inmiddels. In de zevende maand na het stoppen met de pil was het raak, wat was ons geluk groot! Ik had altijd het gevoel gehad dat wij in de mmm zouden belanden dus ik was zo dankbaar dat het ons zelf was gelukt in een nette tijd. Helaas bij de 12weken echo bleek het al twee weken niet meer te leven..ik dacht ook dat ik vast en zeker weer redelijk snel zwanger zou raken. In ieder geval voor de uitgerekende datum. Niet dus.. Toen dacht ik: voordat ik zwanger was van de MA. Ook niet.. Daarna voordat het een jaar geleden is dat we erachter kwamen dat het een miskraam werd. Nu zijn we alweer 25 maanden verder en nog niets Het is heel verdrietig en ontzettend moeilijk. Dat continue gevecht, echt doodvermoeiend is dat. We hebben onderzoeken gehad maar alles was goed. Alleen is mijn cyclus afwijkend en stelde de gyn voor om iets af te vallen. Ik had een bmi van 27, had dus een lichte overgewicht en zodra je 10-15% afvalt, zijn je kansen al een stuk groter. Dus ik ben al acht weken aan het afvallen en ben nu zes kilo kwijt. Bij de ovutesten merkte ik dat mijn cyclus 4 dagen korter is! Ik vind het zo fijn dat ik nu zelf iets kan doen, iets wat ik zelf in de hand heb en wat wel goed gaat. Een paar kilo eraf is nooit verkeerd en ik hoop dat het hiermee gaat lukken. Ik kon er ook voor kiezen om gelijk aan de clomid te gaan en om een hsg te krijgen, maar ik wilde eerst dit proberen. Ik kom nogal snel aan en dan is clomid niet het middel wat je dan graag wilt innemen. Mocht ik in de zomer nog niet zwanger zijn, gaan we terug naar de gyn. Sterkte met wachten en probeer de moed er in te houden. En ook succes met de keuze wel of geen ivf!