Hoi dames, Kunnen jullie mij misschien iets adviseren... We zijn sinds november 2010 bezig met onze kinderwens. Vorig jaar bleek mijn man zwak zaad te hebben (7-12 miljoen, 10% goed bewegelijke cellen). Van het ziekenhuis moesten we eerst nog halfjaar zelf proberen, zonder resultaat. In januari zijn we begonnen met IUI. De eerste poging was meteen raak, maar helaas eindigde in een MA en curettage bij 10 weken. Sindsdien nog 1 IUI gehad, maar eigenlijk waarschijnlijk te laat, omdat er geen plek in het ziekenhuis was in het weekend. Nu zitten we op de volgende IUI te wachten, maar mijn cyclus lijkt volkomen ontregeld te zijn na de curretage. Daarvoor had ik een keurige cyclus van 30-32 dagen met de eisprong op dag 15-18, maar nu zijn we al 3 keer geweest voor een follikelmeting en er groeit nog steeds niks (zit nu op dag 20 van de cyclus...) Op zich klinkt het misschien niet zo erg allemaal, maar ik word dit jaar 33 en mijn man 40, en het wordt onze eerste kindje... Voor mjn gevoel begint de tijd dus steeds meer te dringen... In onze ziekenhuis zijn ze nogal van afwachten en willen natuurlijk dat we doorgaan met de IUI. Maar na de ontregelde cyclus en "geen plek in het weekend" geloof ik daar niet echt meer in. En we worden allebei niet jonger. We hebben altijd gezegd dat als we geen kinderen kunnen krijgen, willen we een kindje adopteren, maar ik zag dat in Nederland ren grens van 40 jaar voor beide ouders is vastgelegd voor adoptie. Daar komt mijn man dus al bijna niet meer in de aanmerking... Ik zou dus het liefst willen overstappen naar IVF of ICSI, omdat mijn man ook niet jonger wordt en het is niet waarschijnlijk dat zijn zaad ineens beter zal worden... We drinken en roken niet, zijn actieve sporters, eten gezond, hij slikt vitaminepillen, dus daar valt ook weinig te verbeteren... Maar de vraag die ik heb, is, kun je zomaar gewoon overstappen naar DD of Gent? (van wat ik heb gelezen, heb ik toch veel meer vertrouwen in deze twee klinieken dan in Nederlandse ziekenhuizen). Of moet je een doorverwijzing hebben van je Nederlandse arts? We willen namelijk geen tijd verliezen en ik weet dat je toch nog de wachtlijsten hebt en zult sowieso moeten wachten... Als ik in ieder geval 30 was, zou ik misschien de IUI nog afmaken, maar 33 en 40 zonder kinderen, ik heb het gevoel dat elke dag telt... Sorry voor een lang verhaal, maar ik hoop dat jullie mij kunnen adviseren over hoe we de overstap kunnen doen!
Hoi Kishka, Ik herken je gevoel mbt de nederlandse ziekenhuizen en wij zijn eigenlijk vrijwel meteen naar Gent overgestapt. Op de 1e afspraak hebben we even moeten wachten. In sept 2011 op afspraak, in dec mochten wij starten. Helaas is het toen toch een maand verzet omdat ik precies op kerst zou vallen met de punctie en ivm een mogelijke acute tese bij manlief, was dit niet mogelijk. We zijn dus in januari gestart. Helaas niet gelukt. Ik vind Gent een fijn zkh. Ze zijn snel en kundig, denken mee en kijken naar de persoonlijke situatie. Ik zou je Gent wel aanbevelen. Over DD weet ik helaas niet zoveel, maar er zal vast ook een pro-dd-ganger reageren. Succes meid!
Dank je wel voor je antwoord, Kiekske! Maar hoe hebben jullie een overstap geregeld? Gewoon zomaar een afspraak gemaakt voor een intakegesprek? Of hadden jullie een doorvereijzing van het Nederlandse ziekenhuis? Onze verzekering zegt dat we die moeten hebben, maar het lijkt me sterk dat we die van onze ziekenhuis zullen krijgen...
Wij hebben een verwijzing van zowel het ZKH als de huisarts. Bij ons hoefde er niet letterlijk in te staan dat we naar Gent gingen, maar puur een verwijzing voor IVF/ ICSI. Toen gewoon gebeld voor een afspraak, geen probleem.
@kishka: jouw situatie lijkt wel een beetje op die van ons, alleen is mijn man 36 en geen 40. Ik begrijp je gevoel van haast, al willen wij wel eerst juist de iui's afmaken, omdat we daar wel vertrouwen in hebben. Als je over wil stappen moet je dat gewoon zeker doen natuurlijk. Maar je zou ook nog kunnen overwegen of je naar een wat gespecialiseerder ziekenhuis in Nederland gaat. Persoonlijk vind ik het ook belachelijk als een ZH geen iui in het weekend doet! Ik zit in het VU en die doen dat gelukkig wel (en de meeste grote ZH wel). Ook is het wbt tijd dan makkelijker om direct door te stromen in de ivf. Want ik betwijfel of ze in gent of DD wel direct ivf willen doen. Ik weet dat niet zeker en ik weet wel dat ze daar veel meer doen hoor, maar volgens mij blijft het wel zo, dat alle artsen eerst de minder ingrijpende dingen proberen. En lullig gezegd: iui heeft zich bij jullie al effectief bewezen. Ik vind het dan ook niet geheel onlogisch dat ze zeggen: dat gaan we nog een keer doen. Maar ik zou persoonlijk ook overstappen waar je gewoon altijd voor een iui terecht kunt en waar je dan ook direct door zou kunnen met ivf. Als je even rekent, kun je dan met 4/5 maanden al doorstromen naar ivf, mocht dat nodig zijn. Maar volgens mij heb je al een veel grotere kans dat je dan gewoon via iui zwanger bent... je succespercentage is namelijk eigenlijk al best hoog (50% raak, waarvan de misser ook nog niet goed getimed!). Begrijp me niet verkeerd, ik ben ook heel ongeduldig en begrijp je haast. Maar ik denk dat je je misschien ook in de vingers snijdt door direct voor de heftigste optie te kiezen. Want ivf lijkt misschien effectiever en sneller, maar je moet dan ook eerst een maand aan de pil, dan stimulatie etc. En als die verse tp dan niet werkt, een maand rust voor je aan evt cryo's kunt beginnen. Terwijl als je een iui doet, je misschien volgende maand gewoon wel weer zwanger zou kunnen zijn en elke maand een kans hebt... Succes met je beslissing!
Dank je wel voor je bericht, Vasca! Aan de ene kant denk ik soms hetzelfde, maar aan de andere... In onze ziekenhuis denken ze volgens mij echt niet verder dan hun neus lang is... Deze cyclus had ik onverwachts een positieve ovulatietest op dag 10. Veel te vroeg voor mij en dat heb ik ook meerdere malen gezegd. Maar ze wilden niet luisteren en wilden volgende dag de IUI inplannen, hoewel ik zei dat ik de test niet vertrouwde omdat er verder geen tekenen waren (geen vruchtbare slijm, geen ovulatiepijn, enz.) en het is mij nog nooit gebeurd dat het zo vroeg was. Na heel veel aandringen kreeg ik toch een echo terwijl mijn man al zaad moesr inleveren, en wat bleek... Gewoon een onrijpe follikel van niet eens 12 mm. Later bleek dat mijn cyclus helemaal van slag is na de curretage en dat LH concentratie in mijn bloed tw hoog was, maar dat hebben ze pas na 3(!!) positieve ovulatietesten vastgesteld. En wat als ik niet had aangedrongen op echo? Dan hadden ze me gewoon geinsemineerd en was het weer voor niks geweest! En nog steeds moet ik gewoon komen voor de echo's en lijken ze geen idee te hebben wat er moet gebeuren... Niemand kan mij iets vertellen, dus ik heb geen idee of de inseminatie deze cyclus nog mogelijk is, of ik geen ovulatie meer heb, en wat ze gaan doen behalve weer wachten... Dat wekt geen vertrouwen... Ik weet zeker dat IVF geen pretje is, maar die afwachtende gedoe ben ik zoooo zat... En als we een overstap maken, moeten we toch eerst wachten op de intake en dan weer wachten op het gesprek met behandelende arts... Dus dan zijn we weer maanden verder...
Ik ben zelf behandeld in Gent en ik kan het je aanraden. Over DD weet ik niks. Volgens mij zijn de technieken daar ver hetzelfde, in Gent zijn ze sowieso ver. Ik heb 1 maand moeten wachten op een intakegesprek, dus dat viel reuze mee. Wat ik zo prettig vond is dat ze daar zo vriendelijk, zorgzaam en lief zijn, ze zullen je niet afschepen, maar altijd zo goed mogelijk helpen. Voor ivf moet je een doorverwijzing hebben, maar dan kan je zelf kiezen waar je naartoe gaat. Mij lijkt dat dat van de gyn moet. Ik begrijp je ongeduld, maar omdat je al eens zwanger bent geworden via iui lijkt me het wel prettig om dat nog een paar keer te proberen. Het verschil tussen iui en ivf is erg groot. Kan je niet naar een ander ziekenhuis overstappen waar ze wel in het weekend iui doen?
Om eerlijk te zijn denk ik niet dat je een indicatie voor ivf kunt krijgen (en dus geen behandeling en geen vergoeding); je bent zwanger geworden van de iui, het zaad is nog redelijk en je bent - voor medische termen - pas 33. Hoewel ik je gevoel begrijp dat elke maand er één te veel is, denk ik dat je wantrouwen in iui vooral is gebaseerd op je slechte ervaring in je huidige zkh en niet zozeer op de behandeling zelf Ik zou dus overstappen naar een ander zkh, het liefst één waar je - mocht de iui niets uithalen - direct ook ivf kunt doen, dus één van de academische zkh. Als je naar het buitenland wilt, ik ben ook fan van Gent
Ja, das altijd klote. Zou je niet de overstap kunnen maken, dus je aanmelden bij een ZH waar je meer vertrouwen in hebt (binnen of buitenland) en in de tussentijd nog door gaan met de iui's in je huidige ZH. Helaas is jouw ervaring ook voor mij wel herkenbaar. Ondanks dat ik heel veel vertrouwen heb in het vu, moet je gewoon (ik vrees in elk ziekenhuis) zelf heel goed je proces in de gaten houden. Als alles netjes volgens het protocol gaat is er geen probleem, maar als het afwijkt, moet je gewoon heel hard op je strepen staan om te krijgen wat je wil. Als dat in Gent anders is, lijkt me dat natuurlijk heel fijn, maar ik weet niet zeker of dat ook zo zal zijn als je voor iui gaat. Dat is en blijft toch een behandeling die iets meer op routine loopt (elke maand hetzelfde trucje doen). Bovendien is herhaaldelijk op en neer naar Gent voor echo's denk ik ook vrij belastend (al weet ik natuurlijk niet waar je woont). Want ik betwijfel dus ook of je een verwijzing krijgt voor ivf... En ook wat die overstap betreft: die moet je sowieso gaan maken als je voor ivf gaat. Dus dan maar misschien beter nu dan later. Ik hoef nu namelijk niet meer te wachten tussen iui en ivf omdat mijn ziekenhuis dat ook gewoon zelf doet. Dus mijn advies zou zijn: als je echt per see ivf wil, bespreek of je een verwijzing kunt krijgen van je gyn. Zo niet, kijk goed rond voor een ander ziekenhuis dat open is in het weekend en ook ivf doet. Meldt je aan en ga ondertussen door met de iui's. O ja, volgens mij is het trouwens ook niet zo heel gek hoor, dat je cyclus in de war is na die curettage. Ik weet dat om die reden ons ziekenhuis je zelfs 2 (!) menstruaties laat wachten voor je weer met iui mag beginnen... (ook puur om planmatige redenen, dat ze dus niet zoals bij jou nu tig keer FM moeten doen of het voor niets doen). Dus eigenlijk heb je nog wel mazzel dat je nu al weer door kunt. Nou, ik hoop dat je cyclus gauw zijn balans weer vind en dat je dan lekker zwanger wordt (liefst van iui!). Succes!
Dank jullie allemaal voor de reacties! Ik weet gewoon niet wat ik moet doen... Ik snap dat voor medische begrippen we nog niet in de aanmerking komen voor de IVF, maar de leeftijd... Je hoort zo vaak dat de vruchtbaarheid afneemt na je 35ste en dat is al over 2.5 jaar voor mij... Ik ben dus heel bang dat door het wachten onze kansen steeds kleiner worden en ik wil niet over een paar jaar denken "Had ik maar..." Als ik in ieder geval nog een paar jaar jonger was, zou ik minder moeite hiermee hebben. En laten we eerlijk zijn, natuurlijk willen we het liefst niet een, maar twee kinderen... Dus dan dringt de tijd nog meer... Al zouden we nu natuurlijk ook dolgelukkig zijn als we maar een kindje kunnen krijgen... Maar goed, misschien moet ik niet zo zeuren... Ik denk inderdaad dat het ook komt omdat ik niet zoveel vertrouwen heb in het ziekenhuis. Het liefst zou ik natuurlijk het gevoel willen hebben dat ze alles in hun macht doen om ons te helpen, maar dat gevoel heb ik helemaal niet...
Ik begrijp het echt heel goed hoor, ook het leeftijdsprobleem. Ik ben zelf net 34, was ook 33 toen ik in de mm stapte (echt letterlijk, want ben op mijn 33e verjaardag geopereerd aan endometriose). Je zit zo met de angst dat het niet gaat lukken. Welk ziekenhuis zit je nu? Heb je al gekeken of er iets in de buurt zit waar je je beter zal voelen? Want het lijkt me wel beter voor je om je niet meer te laten behandelen in je huidige ziekenhuis. Sterkte en voor jezelf opkomen hoor!
Allereerst van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Ik loop bij St. Anthonius in Nieuwegein... Ik weet het niet, soms denk ik dat ik misschien gek ben en teveel wil... Maar aan de andere kant... Je gaat toch niet zomaar iemand insemineren zonder te checken of ze daadwerkelijk een eisprong heeft? Het kost maar 5 minuten om een echo te maken... En toen in het weekend er geen plek meer was, hadden ze bij een echo een paar dagen vantevoren al gezien dat op de basis van de grootte van de follikel de eisprong waarschijnlijk in het weekend zou plaatsvinden... Dat je dan daarmee geen rekening houdt in de planning... En ik vraag me ook af wat ze nu gaan doen, want na de curretage is mijn cyclus helemaal van slag en heb ik teveel LH in mijn bloed wat voor valspositieve testen zorgt. Ik moet nu elke paar dagen komen voor een echo, wat natuurlijk wel goed is van ze, maar ik heb geen idee hoe de IUI wordt ingepland, want een ei kan natuurlijk springen bij zowel 18 als 22 mm... En aan Pregnyl spuiten doen ze niet. Dus geen idee of IUI op de juiste moment zal worden getimed, terwijl dat is toch het belangrijkste is bij deze behandeling... Zucht. Hebben ze ooit van proactief meedenken gehoord?..
Ik zie allemaal reacties van meiden die in Gent lopen. Kijk eens voor Dd op deze topic: http://www.zwangerschapspagina.nl/mmm-clubs/320857-icsi-dusseldorf.html. Deze groep meiden is pas sinds dit jaar daar begonnen en veel geweldige resultaten.
Ik zou denken: maak morgen meteen een afspraak bij het UMC, dat is ws het dichtstbij voor je. Terwijl je wacht tot je terecht kunt, kan je dan mooi je cyclus tot rust laten komen en dan weer vol goede moed een nieuwe ronde iui met een gyn van het UMC. Maar goed, dat is wat ik zelf zou doen
Zou dat leeftijdsgevoel en druk even loslaten hoor. Je bent met IUI zwanger geworden en dat zullen ze dan in Gent ook eerst gaan proberen. Ze zullen jou en je man eerst helemaal binnenste buiten keren, en dan ben je een paar maanden verder. Dan gaan ze een behandelplan opstellen, ik gok dat ze gewoon met IUI gaan starten. Ze zijn in Gent heel erg ' u bent nog jong, alles doet het goed, heb geduld' ...ze beginnen bij het begin en zullen je dan ms onder hormonen zetten. Mocht dat na een paar keer niet gelukt zijn, dan gaan ze verder met je denken. Zijn echt super mensen super artsen, ik ken geen beter ziekenhuis waar je met zoveel liefde en respect wordt behandeld. Na mijn missed abortion nummer 5 zei mijn gyn daar: en nu volhouden, doorzetten like ennu pitbull, jij gaat gewoon een kindje krijgen, miskraamkes horen er nu eenmaal bij. Ik word zelf 34 in november en wij zijn in 2009 gestart in Gent.
Wij hadden overigens in het AZM in ned 3 ICSI pogingen achter de rug. Het AZM heeft een verwijsbrief voor ons geschreven naar UZG. Wij zijn overgestapt op IUID
Ik denk ook echt dat dit een grote rol speelt bij dat haast gevoel. Ik ken het namelijk ook heel goed. En ik vind jou al heel bescheiden dat je nu uitgaat van 1 kindje, maar er eigenlijk 2 wil. Ik wil namelijk nog steeds heel erg super graag 3 kindjes en ja, ga maar eens rekenen... Dan dringt de tijd dus ook heel erg. Vorig jaar werden wij weer naar huis gestuurd om het nog 8 maanden zelf te gaan proberen. Ik werd daar zo wanhopig en verdrietig van en werd echt boos op die arts omdat die voor mijn gevoel, daarmee gewoon even "hup!" mijn 3e kindje om zeep bracht. Een beetje dramatisch, ik weet het, maar zo voelde dat echt. En natuurlijk ben ik ook al blij als ik 1 of hopelijk 2 kindjes kan krijgen, ik blijf hopen op 3. De arts die ons zo naar huis stuurde was, niet onze eigen arts. Onze eigen arts was veel begripvoller en meelevender. We hebben toen een gesprek met onze eigen arts aangevraagd en naast luisteren en uitleggen, was zij wel bereid om nog mee te denken en wat onderzoeken te doen om nog wat zaken uit te sluiten, waar ik me zorgen over maakte. Daardoor had ik veel meer het gevoel dat ze meedachten en voelde die wachtperiode echt een stuk beter (en stiekem hebben we van de 8 maanden, 6 maanden kunnen maken ). Wat ik wil zeggen, het is echt belangrijk hoe je je voelt over de behandelingen. Zeker voor dat gevoel van tijdsdruk. Want sinds we begonnen zijn, ben ik natuurlijk alleen maar ouder geworden en nu ik over een paar dagen jarig ben, confronteert dat me er nog eens mee. Maar toch heb ik sinds we actief gestart zijn, niet meer (zo vaak) dat opgejaagde gevoel. Het voelt een beetje alsof we nu in de trein zitten. De tijd dat je haast en je best doen om de trein te halen (en je er voor je gevoel al 3 gemist hebt) is zo veel rotter. Als je dan in die trein zit, is het op een of andere manier minder erg om in al die dorpjes te stoppen waar je niet zijn moet (maar waar je wel ff moet kijken of niet toevallig jouw kindje daar op het perron staat! Die zou je in de sneltrein toch niet voorbij willen racen ), omdat je in elk geval op het goede pad zit. Zo voel ik het althans. We zitten op de juiste weg, de tijd kunnen we niet terug draaien. We kunnen alleen zorgen dat we nu zo efficiënt mogelijk op ons doel af gaan en alles proberen te doen om vertraging te voorkomen. Ik gun het je echt dat je een fijn ziekenhuis vind waar je je goed voelt en waar je ook het idee hebt dat er voor jou en jouw belangen gezorgd wordt. Dat heb je in dit ziekenhuis niet, dus ik zou zeggen: weg daar. Maar natuurlijk niet voor je ergens anders binnen bent
Wat je ook kan doen is een mailtje sturen naar Gent en DD en daarin in korte lijnen het verhaal vertellen. Wellicht heb je daar wat aan.. Ik loop sinds kort in DD en moet zeggen dat er een vrij lange wachtlijst is voor de intake. Ik weet niet hoe het in Gent is. Misschien kun je alvast een afspraak maken bij 1 van de klinieken( waar je voorkeur naar uitgaat ik weet dat DD minder duur is dan Gent maar dat ze in Gent meer tijd voor je hebben... ) en als je lang moet wachten op de intake kun je misschien door gaan met de IUI als dat mogelijk is..."Zodat er geen tijd verloren gaat"
We hebben vrijdag contact opgenomen met Gent. Als we nu een afspraak zouden maken, konden we pas 8 augustus daar terecht en dan moeten we nog een maand wachten op het gesprek met behandelende arts. Pas dan zouden ze beginnen met behandelingen. Zaterdag weer in het ziekenhuis geweest en er was eindelijk een follikel van 15 mm te zien. Dus hopelijk toch nog een kans op IUI deze maand! Morgen gaan we weer... Alleen ik heb dus geen idee hoe ze de IUI gaan inplannen, omdat de ovulatietesten nu niet werken. We hebben voorlopig besloten om de IUI in onze ziekenhuis af te maken en als het niet lukt en we de verwijzing voor de IVF krijgen, naar Gent over te stappen. Ik heb daar een beter gevoel bij dan bij Nederlandse ziekenhuizen en als we toch zulke zware behandeling moeten ondergaan, dan wil ik direct voor de beste optie gaan die er is... En nu overstappen naar een ander Nederlands ziekenhuis zou weer betekenen wachten en dat vinden we allebei zo ontzettend zwaar... De IUI is inderdaad een vrij standarde behandeling en die is al een keer gelukt bij onze ziekenhuis, dus hopelijk lukt het toch nog een keertje... Vasca, ook wij waren teruggestuurd om nog een halfjaar zelf proberen, terwij het al bekend was dat mijn man slechte zaad had. Dit snap ik gewoon niet... Voor mijn gevoel hebben we die tijd ook gewoon verloren. Zucht... Dat zal ik dus ook nooit snappen. Als er reden tot verminderde vruchtbaarheid is ontdekt, kan ik begrijpen dat men wil wachten, maar als je al weet dat er iets mis is, waarom niet meteen met IUI beginnen? Zoveel extra geld kost het ook weer niet, zeker als het in je eigen cyclus doet...
tja, dat naar huis sturen is vreselijk. En met de nieuwe plannen van het kabinet gaan ze dat dus nog veel strenger en bij veel meer mensen doen. Ik weet wel wat bij ons de reden was dat we nog weer naar huis moesten: het zaad was "te goed". Heel raar, want bij de intake was het nog matig, verminderd vruchtbaar etc en aanleiding voor iui. In de tijd dat ik hsg kreeg, zijn de protocollen echter veranderd. De grens is van 20 miljoen, naar 10 miljoen gegaan. Dus hoewel het zaad van mijn man gelijk bleef (13 miljoen), was het ineens niet meer verminderd vruchtbaar, maar normaal . Je kunt je voorstellen dat wij dat heel moeilijk te verkroppen vonden. Maar als ik de kwaliteit van jouw man zo lees, is dat bij jullie ook het geval. Hij is gewoon "te goed" . Klinkt of je een mooi, weloverwogen plan hebt. Ik zou wbt de komende iui trouwens gewoon pregnyl vragen/ eisen. Die spuit je als je follikel ongeveer 17/18 mm is en dan 40 uur later de iui. Perfect te timen! Snap echt niet dat sommige ziekenhuizen nog aanklooien met ovutesten hoor. En zeker in jouw geval lijkt me dit een goede reden om pregnyl te gebruiken. Of ovitrelle, das hetzelfde, maar duurder en pregnyl is nu moeilijk te krijgen... Brutalen hebben de halve wereld, dus gewoon vragen!