IVF/ICSI Punctie--> wat zijn jouw ervaringen?

He maria,

Van tevoren was ik echt ongelooooofelijk zenuwachtig! Echt niet normaal! Zag er serieus al maanden van tevoren tegenop, en vond alle vrouwen hier zo verschrikkelijk stoer!
De dag ervoor veel afleiding gehad, maar kon wel overgeven van de zenuwen. Gelukkig had ik van het ziekenhuis twee tabletjes oxazepam gekregen, zodat ik goed zou slapen. Dit ging dus ook perfect! 's ochtend weer zooo zenuwachtig, 1 tabletje ozazepam mocht ik 1 uur voor de punctie innemen. Maar door mijn zenuwen hier echt niets van gemerkt.
De punctie zelf vond ik meevallen. écht waar!
Bij het aanprikken was het gevoelig maar het viel me echt 100 (nee wel 200)% mee! Het doet pijn, het is gevoelig maar bij mij was het goed te houden. Was daarna zó opgelucht!!! Heb wel tijdens de hele punctie liggen hyperventileren. Was superzwaar aan het ademen, was een lieve verpleegkundige en die ging met me mee-ademen en was lief over mijn benen aan het wrijven. Het stomme was bij de eerste punctie, dat voordat ze begonnen de echoscoop met naaldgeleider inbracht. Iets wat normaal geen pijn doet. Maar ik was zo gespannen en hield al mijn spieren zo aangespannen dat ik die naaldgeleider voelde als een enorm scherp akelig ding. En dat in combinatie met mijn zenuwen deed dat voor mijn gevoel al heeeeel veel pijn. Maar toen de échte prik kwam dacht ik: ohhhh is dat alles, pfiew, gelukkig! En het aanprikken viel me daarna ook mee!
Wat me wel enorm tegen is gevallen (beide puncties) is de napijn. Heb de dag van de punctie verder me niet kunnen bewegen. Heel veel buikpijn gehad, die veel erger was als de punctie zelf. Ben op bed gaan liggen met echt alles binnen handbereik en een warm electrisch kussentje op mijn buik.

De 2e punctie was ik een stuk rustiger, hoewel nog steeds zenuwachtig. Maar heb het inbrengen van de echoscoop met naaldgeleider niet gevoeld, wat bij de eerste punctie dus al direct een klein drama was . De punctie zelf verliep ook rustiger, de pijn was eigenlijk hetzelfde als bij de 1e punctie. Helaas de napijn ook!

Achteraf gezien viel het me dus mee. De punctie zelf waar ik zo tegenop zag tenminste! De napijn viel me tegen.

Maar je hoort echt heel veel verschillende verhalen. Mijn collega heeft tijdens de punctie nergens last van gehad en ook na de punctie geen pijn gehad. En soms lees je hier echt vreselijke verhalen. Hopelijk valt het bij jou ook mee! (en misschien kun je ook een tabletje vragen zodat je in ieder geval de avond ervoor goed kan slapen)

 

Ik heb één IVF-behandeling ondergaan en vier ICSI's, dus in totaal vijf puncties gehad. Een paar keer had ik ontzettend veel follikels (rond de 30) en een paar keer wat minder.

Het is me alle keren meegevallen. Het is vervelend, maar het is te doen. Het aanprikken voelt niet fijn en het leegzuigen ook niet, maar dat duurt per keer maar een paar seconden. Ik vond het echt te doen! Probeer je zoveel mogelijk te ontspannen, je niet krampachtig houden en rustig doorademen. Het helpt ook als je op het scherm mee kunt kijken, dan kun je zien hoe ver ze zijn en aftellen.

Succes!

 

Hier iemand waar het niet bij meegevallen is, integendeel zelfs ontzettend tegengevallen. Juist omdat ik zoveel verhalen las van dames die zeiden: het viel mee. Ik vond het echt verschrikkelijk! Het aanprikken is idd even schrikken en een naar gevoel, maar het gewroet in je eierstok als ze er niet lekker bijkunnen, of de folly zit nog wat vast, was voor mij bijna niet te houden. Nu begrijp ik dat er behoorlijk wat ziekenhuizen zijn die een roesjes, infuus etc geven, dat zal denk ik ontzettend schelen, in mijn geval heb ik dat niet gekregen en dat maakte dat ik het bijna niet trok. De laatste punctie kreeg ik een prik in mijn bil met een licht roesje, maar dat deed weinig: je voelt de pijn nog steeds, je reageert alleen langzamer. Veel sterkte en succes!

 

Vreselijk!! De eerste keer zonder pijnmedicatie (was vergeten) en co's die eerst mochten oefenen...De tweede keer wel met medicatie en de arts die zelf prikte, ging een stuk sneller maar bij kan je er moeilijk bij en moest er dus aardig wat gedrukt worden, punktie is vreselijk de napijn viel enorm mee. Maar het is het waard hoor!

 

MariaC,

Mijn puncties vielen ook echt 100% mee!!!!!!!!

De kunst zat hem echt in het ontspannen, dat is echt heel belangrijk. Ik ben gaan liggen heb mijn ogen gesloten en alleen maar aan leuke dingen gedacht. Tuurlijk de eerste prik en het aanprikken is pijnlijk maar wel heel goed te doen. Goed blijven doorademen en proberen te ontspannen, dat is het het belangrijkste.

Succes en sterkte verder in de MMM!

 

Mijn puncties waren bijna allemaal erg pijnlijk. Vooral de 1e en 3e keer, de 2e en 4e keer was door dezelfde arts die toch wat meer ervaring had en goede aanwijzingen gaf aan mij waar ik moest drukken op mn buik, om zo mijn eierstokken "vast te zetten" zodat ze niet alle kanten op stuiteren. En dat hielp echt heel erg!! Mijn linker eierstok zit namelijk wat hoger dan normaal en kunnen ze minder makkelijk bij, dus drukken op mn buik was echt noodzakelijk maar ook vrij pijnlijk.

Ik kan je dus helaas geen verhaal vertellen dat het echt geen pijn doet, ik vind de punctie altijd verschrikkelijk, zie er ook erg tegenop altijd en ben blij dat wij de volgende behandeling in Dusseldorf gaan doen, waar het onder narcose gaat!

 

Hoi hoi,

Ook hier iemand die geen goede ervaringen heeft met puncties!

De 1ste keer heb ik een prik in m'n bil gehad, maar merkte daar niks van! Ik was goed ontspannen, want ik ben normaal helemaal niet kleinzerig, maar het was geen pretje...

de 2e keer was helemaal erg. Ik wist dat het pijn kon doen en daar kwam nog eens bij dat ik een onbekende (voor mij) gyn had, dus me daar nog niet helemaal bij op m'n gemak voelde. De 1ste eierstok aanprikken ging redelijk.
Maar bij de 2e raakte ze een vaatje...ik begon vreselijk te bloeden. Nadat ze de eitjes had weggehaald moest ik een megalange tampon in (zon wattenketting) en een katheter...jeetje, wat een hel!

De 3e keer verliep een stuk beter...want...die was in Dusseldorf, onder narcose! HEERLIJK!!! Als ik mocht kiezen zou ik daar zo weer voor gaan! Ik ging lekker slapen en 20 minuten later werd ik rustig wakker, zonder veel pijn, met vriendje naast m'n bed!

Hier dus niet echt geruststellende verhalen...

Succes!

Liefs Loesie

 

Hier wel postitieve verhalen. Ik heb 2 puncties gehad. Beide puncties alleen Paracetamol 1000 mg en Diclofenac zetpil gehad.

De eerste punctie was ik heel erg zenuwachtig. De verdovingsspuitjes vielen me erg mee en de naaldgeleider heb ik niet eens gevoeld. Bij de ene eierstok voelde ik helemaal niets van het aanprikken en leegzuigen, kon ik echt fluitend doen zeg maar. Bij de andere was het wel pijnlijk, vooral de kleinere follikels, daar hebben ze er om die reden ook een aantal van laten zitten. In de uitslaapkamer even hevige pijn gehad maar daarna eigenlijk niet veel last meer gehad. Wel wat zeurende pijn, maar niet noemenswaardig had pijnstillers meegehad maar die heb ik niet genomen.

Tweede punctie ging ik al een stuk relaxter in. Ik wist dat het pijn zou gaan doen, maar ik wist ook dat het goed te doen was en snel weer voorbij zou zijn. Ik kreeg bij deze punctie een morfinepompje aangeboden maar heb ik niet gedaan. Ze had even moeite om erbij te komen en dat wroeten is inderdaad vrij pijnlijk. Het aanprikken en leegzuigen viel erg mee. Wel een paar pijnlijke maar het was te doen. In de uitslaapkamer wel meer last gehad dan bij de eerste punctie. Maar eenmaal thuis viel de napijn ook erg mee en ook dit keer de meegekregen pijnstilling niet gebruikt.

Moet er wel bijzeggen dat ik een vrij hoge pijngrens heb en niet bang ben voor pijn. Maar dat zegt ook niet altijd wat want als je eierstokken bijvoorbeeld verderweg liggen kan het al een stuk pijnlijker zijn. Samen met de verpleegster heb ik goed op mijn ademhaling gelet en dat heeft me erg geholpen. En hand van mannetje vast waar ik wel hard in geknepen heb hoor.

Jij in ieder geval alvast sterkte en succes! je komt er wel doorheen als de tijd daar is.

 

Hey Mariac!
Zoveel verschillende mensen..zoveel verschillende verhalen......
Ik begrijp dat een narcose heel prettig klinkt, maar t is natuurlijk ook weer "rommel" in je lijf.
Ik heb twee keer een punctie gehad en het is me niet tegengevallen. Maar om nou te zeggen....t valt mee....dat ook weer niet (daarvoor ben ik ook te trots haha, want ik ben best stoer geweest).
Het hangt heel erg af van het aantal eiblaasjes denk ik, ook waar ze zitten en de arts die het doet.
Ik heb 2 keer een "echte" punctie gehad en 1 keer een cystepunctie (in principe hetzelfde, maar dan maar 1 blaasje). De arts die bij mij de echte puncties heeft gedaan had het beter in de vingers dan degene die bij mij de cystepunctie deed. Van de cystepunctie heb ik een aantal dagen nagebloed, bij de echte puncties helemaal niet.
Punctie 1 vond ik makkelijker dan punctie 2, waar dat aan ligt weet ik niet echt. Bij punctie 2 deden een aantal eiblaasjes veel meer pijn dan andere (hangt er maar niet af waar in je buik t zit denk ik).
Bij punctie 2 was het doorprikken van de vaginatop wel veel minder pijnlijk, doordat er een nieuwe naald wordt gebruikt nu.
Ik kreeg wel enige pijnstilling in de vorm van een "roesje".
Na de punctie heb ik beide keren best napijn gehad, dat is wel vervelend. Gewoon aan toegeven, veel rusten en pijnstillers gebruiken, dat helpt!
Heel veel succes!
xxx Hypo

 

Gek is dat toch he.... bij mij deden de puncties echt ontzettend pijn, maar echt bijna geen napijn gehad....

 

Zora, ik heb ook een hoge pijngrens (heb al jaren reuma) maar dit was gewoon niet leuk meer. Gelukkig ging het bij jou een stuk beter! En het resultaat mag er zijn he?!

Hypo, het was een roesje van 20 minuutjes, dus die rommel valt denk ik nog wel mee. De hormoonspuiten lijkt me meer rommel als ik eerlijk ben, maar goed...ieder z'n ding!

En Maria, wat hypo ook zegt, het is natuurlijk heel verschillend...Ik denk dat je er gewoon rustig in moet gaan (proberen dan he?!) en gewoon afwachten wat jou ervaring is!

Liefs

 

Hier 1e (23 eitjes) en 4e (13 eitjes) punctie met roesje (fentanyl). 2e en 3e punctie zonder, 1 eitje (eigen cyclus). Met roesje 1 dag napijn, zonder niets.
Alleen laatste punctie was pijnlijk, maar dit kwam doordat 1 eierstok erg naar beneden moest worden geduwd door verpleegkundige + moest mijn ademhaling heel diep doen, aangezien zuurstof in bloed te ver daalde. Maar al met al vielen alle puncties best mee. Trouwens, was umcg.

 

Wij beginnen zeer binnenkort ook met de IVF/ICSI behandeling en dit word in het Scheperziekenhuis gedaan, ik krijg een roesje via een infuus en als eenmaal de eitjes eruit gezogen zijn moet mijn man met de eicelletjes naar het UMCG en daar dus ook zijn zaad opvangen en dan gaan ze twee dagen voor ons aan het werk,.,
Dus ook ik heb van jullie verhalen heel wat opgestoken en hoop inderdaad dat het bij mij ook zal meevallen

 

Heb nu 3 puncties gehad.

De 1e was in NL in Rotterdam. Vantevoren ('s ochtends) 2 diclofenac zetpillen en een pilletje om rustig van te worden. Was zelf redelijk ontspannen (maak me niet snel druk) en het viel mee. Het aanprikken was niet fijn, soort van korte heftige kramp maar het was voor mij te doen. Wel was het behoorlijk pijnlijk toen ze een kleine follikel probeerden aan te prikken. Hier zijn ze ook meegestopt omdat ik tegen het plafond aan vloog.

Punctie nr 2 en 3 waren in het UZ Gent in Belgie. Wat een verschil met Nederland zeg. Ten eerste krijg je een infuus waar ze dus een pijnstilling in doen. Daarna wordt de baarmoederwand ook nog verdoofd. Hiervan voel je alleen het 1e prikje en de rest niet. Na de punctie ook nog een paracetamol infuus gehad. Ten tweede had ik een geweldige gyn daar die beide puncties deed. Hij legt echt alles uit. Straalt enorm veel rust uit en stelt je op je gemak. De 1e keer had ik vrij veel bloedverlies na afloop maar weinig napijn. Nu afgelopen zondag de 2e keer in Gent had ik weinig bloedverlies maar wel aan het eind van de dag behoorlijk heftige krampen. Heel pijnlijk. Gisteren even bij de terugplaatsing nagevraagd hoe dit kon. Waarschijnlijk is mijn baarmoeder aangeprikt omdat de eitjes erg dicht op elkaar lagen en er moeilijk bijkomen was. Ik heb nu ook geen last meer.

Kortom, elke keer is verschillend en ondanks dat ik de 1e keer minder pijnstilling had is het me meegevallen. Al vind ik dus persoonlijk de manier waarop het in Belgie gaat toch prettiger. Maar dat heeft meer te maken met de hele manier van aanpak.

 

Ik heb 6 ICSI´s gehad en had tussendoor ook nog een keer cystes, waardoor ik 7 puncties heb gehad. Ik vond het reuze meevallen. Was de eerste keer ook doodzenuwachtig, maar heb me zo ontspannen mogelijk gehouden en had echt het gevoel van ´is dat alles´. Had zoveel van die enge verhalen gelezen van vrouwen die van hun stokje gaan en zo, maar ik vind een gaatje vullen zonder verdoving pijnlijker dan dit. Ik heb een Naproxen zetpil gezet van tevoren en een gewone paracetamol ingenomen. Verder heb ik geen pijnstilling of verdoving gehad.
Daarna had ik wel een beetje last, moest rustig lopen, maar ook dat was snel over.