@SD90 @Killy88 Ah meiden wat een vreselijk nieuws zeg!! Onwijs veel sterkte en een hele dikke knuffel xxxx
Vreselijk meid.. ik kan goed begrijpen dat je het liefst dit zo snel mogelijk achter de rug wil hebben.
Je zit in de wachtweken zie ik. Spannend... en duimen maar weer. Ook een heftige geschiedenis voor jullie zeg...
Ja helaas. Maar we kijken naar de toekomst..het is weer spannend. Heb sinds gister aparte symptomen. Hij is terug gezet in normaal cyclus en zonder hormonen verder dus bij elke plopje, klikje, steekje sta ik stijf overeind haha Ik heb nog niet alles teruggelezen hoe gaat het bij jou ?
Wij wachten op de start dag 7 maart. Beginnen met decapeptyl en later op de menopur. Voor onze eerste ronde icsi na 5 mislukte iui's. We zijn bezig voor ons 1e kindje samen. Mijn man heeft al een kindje vanuit eerdere relatie.
Ja, wat een voorgeschiedenis hebben jullie @Babsssss Is er een oorzaak gevonden voor de MKs? Hebben jullie onderzoek laten doen? Ik hoop dat jullie dit keer een plakker krijgen die blijft....
@Sab88 oohh nee, wat vreselijk dat het is misgegaan! Ik hoop dat de volgende een blijvertje gaat zijn!
Hooi! Nou uiteindelijk wel die zal ik wel even vertellen heb nu me banner aangepast want niet alles paste er meer op. Maar ik zal even mijn historie vertellen ik ken gelukkig toch niemand hier Ik werd op mijn 17e voor de eerste keer moeder. De jongen waar ik toen mee ging , ging vreemd en gaf mij helaas een soa (chlamydia). Mijn lichaam heeft nooit wat aangegeven ( maar gelukkig wel zelf opgeruimd met alle gevolgen van dien veel verklevingen in de buikholte en alle bij de eileiders potdicht...) ik was van 2012 tot 2015 aan de prikpil. In 2014 kreeg ik een nieuwe vriend en omdat we wel een kinderwens samen hadden. Was ik begin 2015 al gestopt met de prikpil want dat heeft aardig wat tijd nodig voordat die Rommel uit je lichaam is. De dokter zei dat we toch wel op ander half jaar moest rekenen.. toch was het in september 2015 al raak.. en op 10 okt 2015 werd ik naar het ziekenhuis gesneld omdat ik Shocken vertoonde en lijkwit was. Ik was toen 7 weken zwanger en die zat in mijn linker eileider. Het ziekenhuis schoof het toen nog op pech.. de jaren die daarop volgde waren alleen maar miskramen en ik Stampvoete elke keer weer dat als de eerste verkleefd is dan zal de 2e dat toch ook zijn? Nee zeiden ze.. uit eindelijk 3 verschrikkelijke miskramen verder gingen ze toch maar test doen.. alle uitslagen waren goed maar ik de bloedtesten gaf aan dat ik chlamydia positief was.. (toen kwam ik er pas achter dat ik een soa Heb gehad en heb ik schreeuwend om opheldering gevraagd bij me ex.. die het toen pas heeft toegegeven en dat hij niet durfde te vertellen aan mij dat die zelf ook een soa had in 2012!! Uiteindelijk heeft het ziekenhuis voor mijn gevoel mij aan me lot over gelaten en gezegd dat mijn laatste Eileider vast niet verstopt was en ik gewoon zwanger kon worden.. op 21 juli 2018 lag ik weer in een spierwitte kamer ivm een BBz ... de woede die je dan voelt en verdriet.. ik Zal het allemaal nooit begrijpen.. of mischien ooit. Ik ben nu 25 en heb een heerlijk kind van 7 jaar oud ❤️ Thats my story