Ja bij mij wat vriendinnen en onze ouders maar denk dat ik het dan in ieder geval ook maar al aan mijn zus vertellen het is wel makkelijker. Ik houd ze op de hoogte als ze er om vragen niet uit mezelf. Of ik moet et echt kwijt willen maar echt niet iedere keer als ik naar het ziekenhuis ben geweest denk ik ohja ff iedereen inlichtwm nee zo niet haha
Ik was net eens mijn receptenbriefje aan het bekijken en ik moet 150 eenheden Gonal-F gaan spuiten straks. Met de IUI's zat ik op 112,5 en toen had ik ongeveer 3 eitjes dus ik ben benieuwd hoe dit gaat uitpakken. Wat ik wel raar vond is dat ik 2 stuks Pregnyl krijg en er staat ook dat ik die 2 op 1 dag moet spuiten, daar heb ik nog nooit van gehoord......toch eens navragen als we de 16e bij de IVF-verpleegkundige moeten komen! Als dinsdag mijn schildklier goed blijkt ga ik alles eens ophalen, spannend hoor!!
2 eenheden pregnyl? Hmm ik had wel 2 setjes, maar eentje was reserve. Ik zou dat even navragen voor de zekerheid... En check of je de goede naald hebt. Ik had een roze als injectienaald. Bleek dat er een tijdje de verkeerde naald was toegevoegd. En dat is een joekel kan ik je zeggen... Succes allemaal dames! Hier wachtende op een cryo tp. Zondag de laatste pil en dan aan de hormoonpilletjes. Wel fijn even een ronde zonder spuiten...
Ja, ik vond het ook al zo raar, heb met de IUI ook altijd gewoon 1 spuit Pregnyl gehad. Maar ik zal het wel even navragen! Ook weer spannend bij jullie! Wel lekker dat je niet hoeft te spuiten deze maand, is toch weer een stuk minder gedoe.......
Ik heb nooit iui gehad dus meteen ivf. Het klinkt als een reserve setje.. Kan toch bijna niet anders? Hmm nu ben ik benieuwd!! haha Ja de zenuwen beginnen weer te komen... Ook echt rust ingepland dit keer. Vorige maand vrijgezellenfeesten, weekend Milaan, Pinkpop, bruiloftweekend. Nu echt klaar ermee. Beetje rondom het huis wat doen lekker in de tuin zitten enz. Rust in de tent en focus op de cryo poging... Wanneer moet je starten met de gonal? Neem aan dat je nu al decapeptyl spuit dan? Eerste ivf poging? Ik mocht maar 75 Gonal spuiten ivm pco. Ik had 4 eitjes. Achteraf wel heel jammer dat het er 'maar' 4 waren. Hadden gehoopt op meer... Volgende ronde mag ik wel meer gaan spuiten, maar ik hoop natuurlijk dat het niet hoeft...
Ik ben nog niet begonnen, ik moet eerst wachten of volgende week mijn schildklier goed is, daarna beginnen we aan onze 1e ICSI poging. Mijn menstruatie verwacht ik dat weekend, dus dan kunnen we aan de slag! Kwam toevallig het receptenbriefje tegen, dus ik ging eens kijken wat ik eigenlijk allemaal zou krijgen en toen viel het me op.
Veel succes alvast dan Je krijgt altijd 2 setjes pregnyl. Dit omdat het ampullen zijn en met het breken gaat het blijkbaar nog wel eens mis... We zijn nou eenmaal geen dokters of doktersassistentes he! haha Eentje krijg je dus reserve voor het geval je de hele inhoud op de grond mikt met het breken van de ampul. Spannend zeg!!!
Nou echo gehad was nog niet veel en nog niet groot genoeg vrijdag weer terug en waarschijnlijk begin volgende week punctie zou mppi uitkomen hoef ik me dit weekend ook niet ziek te melden. Ik spuit ook 150 gonal f trouwens pregnyl heb ik niet?
Maar waarom krijg je dat dan met de IUI niet? Toen heb ik er altijd maar 1 gehad......zal het toch nog eens navragen volgende week, is ook zo zonde als je die Pregnyl hebt gehaald en niet gebruikt. @maliza dat zou zeker mooi uitkomen dan! Ben benieuwd of je vrijdag meer activiteit hebt!
Ben ook benieuwd ja. Hoe werkt die pregnyl dan? Die ovitrelle zit in zo'n zelfde pen als de gonal f zeg maar dat is wel ideaal. Omdat ik jullie zo bezig hoor over die ampullen etc.. En hoop dat je snel mag beginnen blijft allemaal toch spannend he... Ik heb trouwens ook geen iui gehad gelijk icsi. Mja nog maar de eerste keer dus ben echt nog wwn groentje haha
Kubbeltje, hoop voor je dat je bloeduitslag een positieve uitslag geeft!! Hier ook echt last van opvliegerig en vooral jankerig. Super irritant.. maar ik denk echt dat het door de lucrin komt. Maliza, Hopelijk is er dan vrijdag meer te zien!! Wel fijn inderdaad dat je je niet hoeft ziek te melden. Dan zit je toch niet helemaal op je gemak thuis lijkt me. Sandra, fijn dat de tp geweest is!! Nu broeden de komende 2 weken! Ja ik wacht het nog af tot donderdag, als ik dan nog niets gehoord heb bel ik. begin juni en de week daarna gebeld en toen kreeg ik zowat op mn flikker omdat ik alweer belde . Ze zei dat ze me in het vizier heeft dat ik het echt hoor als ik mag komen. Ik ben zooo ongeduldig..... en bang dat ze me vergeten hihi. Bo, hoe is het met jou? Weet je al meer over de tp van de cryo? Veroo, weet jij al wanneer je de tp van de cryo krijgt? Bij ons weten alleen mijn ouders, zusje, schoonvader en beste vriendin het. De broers + vrouwen van mijn vriend weten het bijvoorbeeld niet. We beginnen nu wel steeds vaker tegen elkaar te zeggen, Hoop dat we nu niet te lang meer het geheim hoeven te houden... Het begint steeds lastiger te worden want het wordt een steeeds groter onderdeel van ons leven nu. Ik denk ook steeds dat ze het allang door hebben, maar eergister appte mn schoonzus nog (ze had het babynieuws van mijn beste vriendin net gehoord) of het bij mij al begint te kriebelen. Ik kan dan echt zo pissig worden op haar, denk eens ná voordat je wat zegt! Maar aan de andere kant ben ik ook wel weer blij want daardoor weten ze het écht nog niet (dit stuur je neem ik aan niet als je iets vermoed toch ) en zou een zwangerschap dus als een verrassing komen en dat zouden wij (mn vriend en ik) het leukst vinden Maar het moet nu niet té lang meer gaan duren hoor...
Zo ladies even terug van wat langer weggeweest. Druk weekend gehad omdat we onze verjaardagen vierden (we zijn vlak na elkaar jarig) en met allerlei andere verplichtingen niet echt tijd gehad om te lezen en te reageren. @Willeke, je vraag naar onze reden. Allereerst is dit inderdaad onze eerste poging. De reden van MMM is dat mijn gesteriliseerd is geweest en dit hebben we op eigen kosten ongedaan laten maken doch zonder resultaat. De zwemmers zijn niet krachtig genoeg om mij zwanger te kunnen maken vandaar een ICSI behandeling in combi met een PESA behandeling voor mijn man. PESA heeft hij al ondergaan maar aangezien er maar 1 strengetje is ingevroren zal er waarschijnlijk bij de punctie ook spoed PESA bij mijn man moeten plaatsvinden dus allemaal iets omslachtiger als de behandeling op zich al is. Maar goed het is het zoals het is. Bij PESA wordt er rechtstreeks uit de bijbal zaad gemolken met een naaldje. @Sandra super dat je je terugplaatsing hebt gehad, ik duim zo voor je meid. Hopelijk voel je je verder wel goed. Geniet van het mooie weer en neem niet teveel hooi op je vork! Ook fijn dat je nog embryo's in de vriezer hebt die allemaal onder deze poging vallen, hopelijk zijn ze niet nodig Verder ben ik na het slikken van mijn laatste pil vorige week nog niet ongesteld geworden, het is net of mijn eigen cyclus zich door de decapeptyl heen stort. Begint nu wel een beetje te rommelen maar dat had ik afgelopen weekend ook. Mijn man kan niet wachten maar ik heb niet zo'n haast. Klinkt wellicht heel erg gek van iemand die in dit traject zit maar ik zal dit uitleggen (voor ik onbedoeld iemand voor het hoofd stoot). Allereerst heb ik altijd gezegd geen kinderwens te hebben, tot ik mijn man leerde kennen. De eerste periode kriebelde dat gevoel echt wel maar ik heb geen (zoals men dat wel eens bot kan zeggen en ik herhaal dat nu even) "rammelende eierstokken". Ook ben ik heel erg bang voor een zwangerschap en met name de bevalling. Deze angst is zo groot dat ik daarover ook uitgebreide gesprekken heb gevoerd met mijn huisarts. Nu komt het er op neer: van het is nu of nooit dus heb ik gekozen voor nu maar mijn angst is daarmee natuurlijk niet weg. Mijn man heeft erg met mij te doen dat het zo moet zoals het nu gaat mede gezien mijn onverklaarbaar grote angst voor een zwangerschap. Ik probeer ook echt relaxed te zijn met dit hele traject. Het spuiten van de decapeptyl bij mezelf gaat prima maar mijn man moet niet voorstellen dat hij het wel even doet voor me, no way. Ik spuit dus nog steeds 1 injectie per dag en zodra ik ongesteld wordt meld ik me weer bij het ziekenhuis waarna ik een echo heb en ik (naar ik aanneem) ook 150 eh Gonal moet gaan spuiten (dit heb ik op het recept zien staan en of dit veel of weinig is bij een eerste behandeling kan ik niet zeggen want ik ben onervaren, zie juist vaak juist lagere eenheden voorbij komen). Bij ons weten mijn ouders het, daar had ik heel veel moeite en angst voor aangezien de kinderwens van mijn broer en schoonzus ook niet zo heeft mogen zijn. Zij hebben alles geprobeerd maar helaas, kanttekening is wel dat mijn schoonzus DES-dochter is en dat ligt allemaal toch wat lastiger heb ik destijds begrepen. Zij weten niet waar wij mee bezig zijn. Gezien het contact met mijn ouders en hoe vrij ze bij ons in huis komen (ook als we er niet zijn om bijvoorbeeld even het huis door te werken) kon ik het niet langer voor me houden dat gaf teveel stress en het gevoel dat je je in bochten moet wringen. Het was emotioneel om te vertellen (ik heb vader en moeder apart geïnformeerd omdat dat voor mij prettig voelde). Verder weten enkele vrienden het maar dat weten mijn ouders niet. Mijn schoonfamilie weet van niets en dat hou ik graag zo. Dit dus even als mijn achtergrondverhaal. Ik heb nog even gekeken over Pregnyl is mij niets bekend ik heb Ovitrelle in mijn koelkast liggen, maar uiteraard zoals jullie hebben kunnen lezen, nog niet aan toe. Nou lieve dames allemaal, heel veel kracht en wijsheid en ik duim voor iedereen in welke fase je ook mocht zitten. Knuffel!
Jeetje Kwekkie wat een verhaal! Ik vind het echt super knap zoals je alles hier omschrijft en ondanks je angst toch voor een klein wondertje wilt gaan. Vond het heel bijzonder om te lezen dat je nooit een kinderwens hebt gehad, maar nu met je man wel! Het leven kan soms zo anders lopen dan je vooraf dacht. Ik hoop dat je angst gaandeweg minder zal gaan worden en dat je hierin goed begeleid wordt. De angst die je hebt en ervoor uitkomt is volgensmij al een hele stap! Ik ben begonnen met 100ie gonal, omdat het niet aansloeg is het naat 125 gegaan en tot slot naar 150 waardoor ik wel groei kreeg. Heel veel succes en sterkte! Hoop dat je ons op de hoogte wilt blijven houden! Liefs
Wat ontzettend knap van je kwekkie dat je ondanks je angst toch doorzet!! Ik heb ook altijd geroepen geen kinderen te willen, totdat ik mijn vriend tegenkwam, dat is zo gek wat dat met je kan doen! Ook mijn vriend wilde nooit kinderen, maar nu hij mij heeft wel, echt heel bijzonder. Af en toe denk ik dat ik het over mezelf heb afgeroepen dat ik geen kinderen kan krijgen, omdat ik altijd heb gezegd geen kinderen te willen..... Ik heb me trouwens aangemeld voor de cursus IVF en je gevoel, die wordt verzorgd door de afdeling psychologie van het ziekenhuis. Ik weet niet of ik er wat aan ga hebben, maar ik ben benieuwd. Zodra er genoeg aanmeldingen zijn start er weer een groepje. Is dat bij jullie ziekenhuizen ook te volgen?
Wat goed dat ze dat bij jullie ziekenhuis doen. Voor zover ik weet bij ons niet. Ik moet zeggen dat er sowieso nauwelijks info wordt gegeven. We hadden voor het traject begon een intakegesprek gehad. Wij waren toen nog zo beduusd en alles was nieuw dat er nog veel dingen onduidelijk bleven bij ons. We kregen een mapje mee waar alleen de basale dingen in staan. Gelukkig lees ik hier op het fora veel van andere meiden terug die het traject al doorlopen hebben of er ook midden in zitten. Ben benieuwd wat je van de cursus gaat vinden.
Kwekkie, oh dat is inderdaad dan erg vervelend, heeft hij een eerdere relatie/gezin e.d. gehad waardoor hij die sterilisatie heeft laten doen? Maar ook wel weer een fijne gedachte dat met jou niets 'mis' is, dus dat een zwangerschap niet door jou belemmerd wordt (zoals in mijn geval). Nu ik het zo typ weet ik niet of dat wel zo'n fijne gedachte is, want dat kan juist ook aan je gaan knagen... conclusie, het is nooit leuk, of het nu aan de man of aan de vrouw ligt Oh meid ja zo'n bevalling.. ik heb er ook nog geen ervaring mee.. de een vindt het een hel, de ander draait zn hand er niet voor om. Ik kijk er zelf niet zo tegenop als ik het zo ver is. Maar snap je angst wel, het is zoiets ongrijpbaars! Mijn angst zit hem eerder in het feit of ik ooit wel uberhaupt zwanger wórd! Als ik dat goed om me in laat werken kan ik echt in paniek raken... Hoezo zei de huisarts nu of nooit? Door leeftijd ofzo? Kubbeltje, hihi ik ken je angst, alleen ik heb het andersom. Ik wilde juist van jong af aan al kinderen, toen ik 20 was bij wijze van al. Ik heb ook altijd gedacht, misschien lukt het wel bij ons niet. En zo zie je, ik blijk wat te hebben... Dat vind ik ook wel eng hoor, alsof ik het altijd misschien wel geweten/gevoeld heb?? Ben helemaal niet spiritueel ofzo maar dat vind ik toch wel gek.. Ik heb wel eens van die training gehoord, maar weet nou niet of ik dat op de site van het VU gelezen heb of op de site van een ander zh?? Voor mij speelt het nog niet dus ik heb me er nog niet in verdiept.
Sandra, echt?? Dat is ook slecht!! Welk zh zit je dan? Misschien heb je dat al gezegd, maar ben het even kwijt.
Oh dat is wel slecht zeg Sandra. Bij ons hebben ze op de poli al vanalles uitgelegd en we moesten verplicht naar een infoavond en ook als je vragen hebt kun je altijd mailen dan bellen ze dezelfde dag terug. Wij krijgen pas de intake bij de start van de behandeling, dan is alles nog vers en kun je het gelijk in de praktijk brengen. En voor zover ik weet gingen ze ook al de afspraken plannen, maar dat zien we vanzelf wel.
Lieve lotgenoten (zo mag ik jullie - helaas - wel noemen) wat een lieve reacties van jullie, dank jullie wel X De reden van sterilisatie is inderdaad dat mijn man al 2 dochters heeft die hij (helaas) door omstandigheden weinig ziet/spreekt. Hij is jong vader geworden en zijn partner was een stuk ouder en voor haar was het klaar en hij is daarin meegegaan. Het nu of nooit zit hem in 1. mijn leeftijd: ik word over 3 weken 37 en 2. de vrouwen in mijn familie komen vrij vroeg in de overgang. Dusss ik kan wel langer gaan wikken en wegen maar ik kom er niet uit: wel of niet (ik combi met mijn angst). Mijn man wil het echt liever gister dan vandaag en gezien het feit dat ik het bij hem wel gevoeld heb denk ik: ik ga er gewoon voor! Wat betreft spiritualiteit heb ik inmiddels 3 ervaringen (waar ik me niet teveel aan wil vasthouden). In mijn vorige relatie was er een persoon die dingen kon "voelen" die gaf aan dat ik gezegd zou worden met één kindje maar niet van mijn huidige partner. Een vader van een goede vriend is licht"gevoelig" en zonder te weten van onze achtergrond gaf hij dit ook aan. Verder heb ik zelf een spiritueel iemand op internet benaderd (just to be sure) en die gaf aan dat er wel een "wondertje" gegund zou zijn maar niet op de "natuurlijke" manier. Tja 3 verschillende mensen.....maar ik ben erg nuchter en blijf in het hier en nu en wacht gewoon af of het ons gegund zal zijn (maar wilde dit toch delen). Vorige week donderdag laatste pil geslikt maar nog niet ongesteld. Als ik mijn cyclus nakijk zou ik normaliter vandaag ongesteld moeten worden maar tot heden niets. Wellicht komt dat ook door het spuiten van de decapeptyl (wat is dat een rot ding zeg met botte punt pffff). Verder nog steeds geen bijwerkingen hier wel zo fijn voor mijn man hahaha die overigens erg lief is voor me en met mij te doen heeft. Volgens mij is er bij de VU wel psychologische hulp mogelijk bij de behandeling maar vooralsnog niet nodig. De voorlichtingsavond was erg duidelijk en als me vragen in mijn hoofd schieten schrijf ik ze op (komt niet veel voor) en stel ik ze tijdens een bezoek (hoewel er niet veel tijd voor is). Iedereen nog een fijne avond en keep on smiling ladies (hoe lastig dat soms is) want de zon schijnt ook voor ons X