Wat raar! Ook niet in dit geval? Bij ons doen ze normaal ook niet aan bloedprikken, maar nadat ik had gebeld en mijn verhaal had gedaan stelde mijn ziekenhuis zelf voor om het Hcg te bepalen en dat een week later nog eens te herhalen. Het lijkt mij helemaal geen overbodige luxe in jou geval!! Heb je het al besproken? Dit zou ik zeker doen en als ze moeilijk doen zou ik het eisen en desnoods kun je het via je huisarts regelen.
Vriesje, ik wil je absoluut geen hoop geven. Maar ga nog wel door met de utrobollen. Want als je test donkerder wordt, dan hoeft het niet per se een miskraam te zijn. Ik heb hier wel meer verhalen gelezen van bloed en soms ook erg heftig, terwijl de kindjes nu vrolijk rondlopen. Nogmaals, ik wil je echt geen valse hoop geven maar ik vond dat ik het toch even moest zeggen. Ik zou sowieso het ziekenhuis inlichten want als je bloed verliest maar je testen worden donkerder dan kan het ook zijn dat je een bbz hebt. Goed in de gaten houden hoor!
Vriesje, ik heb jouw verhaal een beetje zijdelings gevolgd. Idd, bloedverlies hoeft niets te betekenen. Een donkerder wordende test vind ik veel typerender! Als het MCK niet meewerkt aan een HCG test dan kun je het je huisarts toch vragen? Heb ik ook ooit eens gedaan. Assistent opgebeld en gezegd dat ik van mijn behandelende arts dit via de huisarts moest laten prikken Leugentje om bestwil. Want je kunt bv een heel hoog hcg hebben en een laag progesteron. Daarom kun je bloedverlies hebben (gehad). Dan is het juist belangrijk om veel Utro te nemen. Soms wordt dan ook een hogere dosering voorgeschreven. Ik denk bv aan Bereke die ook veel bloedverlies had en meer bollen moest schieten. Uiteindelijk heeft ze een tweeling gekregen! Maar wat Sas ook zegt, bloedverlies een een donker wordende test kan ook een indicatie voor een bbz zijn. Ik wil je ook geen valse hoop geven of bang maken. Maar ik hoop gewoon voor je dat het uiteindelijk toch nog goed komt!
Even tussendoor; Hé Sikki, Zwanger!!! Gefeliciteerd!! Echt super! De aanhouder wint, dat wordt mijn nieuwe motto haha!!
Hihi Guppie Dank je! Jouw onderschrift heb ik ook zo vaak genoemd. Het hield mij op de been dat er best veel meiden bij een 10e, 11e of zelfs 12e tp nog zwanger werden. Maar ik dacht wel, als ik daar overheen ga dan is het einde misschien toch nabij... Gelukkig is dat (voor nu) niet het geval! Nu hopen dat het zo blijft.
Nou het ziet er goed uit bij jou hoor. Die Hcg waardes liegen er niet om!! Dit kindje (of kindjes) gaat er zeker komen ! En nu kan ik zelf niet meer wachten om ook weer verder te gaan! Dank voor deze positiviteits impuls .
@ vriesje: kan ook nog zijn dat er 1 emmy heeft losgelaten. Maar ik snap je onzekerheid. Helaas doet mck niet aan bloedprikken. Heb het sl eerder bij iemand gehoord. Heel veel succes. @sikki: vind het geweldig voor je dat je zwanger bent, heb hier en daar je verhaal voorbij zien komen.
Vriesje; helaas heb ik net hetzelfde achter de rug. Veel bloedverlies, echt wel donkerrood en testen die zich afwisselden. Ene keer was het donkerder, andere keer weer lichter (de KV-testen). Ik kreeg zelfs na de miskraam meer last van zwangerschapshormonen. Ik ben toen in paniek naar Nijmegen gegaan en hier is een echo gemaakt en toch mijn HCG geprikt (deden ze bij de plaatselijke ziekenhuis èn de huisarts heel moeilijk over); ik was namelijk heel erg bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Hier bleek dit niet het geval en ook mijn HCG was zeer laag; al met al, testen kunnen wisselend zijn en helaas hoeft het niet altijd positief te zijn. Ik hoop het uiteraard wel voor jou!!! Je zou nog kunnen zeggen dat je de digitale CB test doet, die vertaald namelijk je HCG in weken en dan weet je als de weken niet kloppen of het daalt of stijgt. Nu moet ik ook zeggen dat ik deze had gedaan en hierin was mijn HCG zelfs aan het stijgen dus bij mij gaf ook deze een vals positieve test. Zucht meis, ik hoop echt voor je dat het toch goed zit maar bescherm jezelf ook. Ik vind het best moeilijk om al die verschillende regels rondom o.a cryo's invriezen per ziekenhuis te lezen. Wij hebben een heel goed gevoel bij Nijmegen maar ik krijg nu bijna het gevoel dat ik mogelijkheden en kansen laat liggen door hier te blijven. Ik begrijp als ik Sikki's bericht zo lees en naar jouw onderschrift kijk guppie dat je nooit op wil geven maar soms moet je wel opgeven als het financieel allemaal niet meer haalbaar is. Waarmee ik wil zeggen dat het niet per definitie opgeven is als je alles hebt gedaan wat je op kan brengen zowel financieel en emotioneel. Ik bedoel het niet aanvallend hoor maar ik hoop dat jullie mij ook een beetje begrijpen; als ik de middelen zou hebben om 12 icsi's zelf te kunnen betalen dan zou ik dat misschien ook wel overwegen, maar helaas zullen wij eerder keuzes moeten maken. That's life en dat is ook oke
Amy, daar heb je jij he-le-maal gelijk in. Wij hebben gewoon het geluk gehad dat we het financieel en emotioneel op konden brengen. En we hebben het geluk gehad dat mijn man en ik helemaal op 1 lijn hiermee zaten. Opgeven klinkt heel naar, maar je moet juist heel sterk zijn om dat te kunnen! Maar sommige willen, kunnen en hoeven niet op te geven en die hebben soms net even een stukje positiviteit nodig om door te gaan. Fenny heeft mij bijvoorbeeld ook even een schop onder de kont gegeven aan het begin van deze poging. Dat was toen net even wat ik nodig had. En zie het resultaat. Dikke knuffel voor jullie allen!
Sommige testen hebben ook weinig hcg nodig, begreep pas geleden dat er iemand in een ander topic een hcg van 22 had en nog knaltesten met testen van het kv. Dus testen zeggen helaas ook niet altijd iets. Kan zijn dat het meevalt of dat er 1 losgelaten is, maar kan ook zijn dat je een bbz hebt of er nog een paar cellen in het bms zitten die hcg aanmaken (ook weleens gehoord).
@ Amy, tja meid... wat is opgeven? Dat vind ik heel moeilijk om dat juist te vertalen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat jullie niet opgeven. Je kijkt naar andere mogelijkheden, en je kijkt naar samen verder gaan. Ik vind dat geen opgeven, maar ik vind dat eerder loslaten van je idealen en verder kijken. Daar is juist heel veel moed voor nodig! Wij kunnen financieel misschien nog wel 6 pogingen doen. Maar willen we dat ook? Eigenlijk denk ik van niet. Ik vind het super dat Sikki zwanger is na ICSI 9 en dat bewijst maar weer eens dat het ook na zoveel keer ook echt kán! Maar dat wil niet zeggen dat iedereen zo ver zou moeten gaan als ze het zouden kunnen betalen. Het is belangrijk dat je er vrede mee kunt hebben en samen achter je beslissing staat. Sikki en Sikkiman wilden samen graag doorgaan met ICSI en gelukkig zijn ze eindelijk beloond met een positieve test. Maar als jij en Amyman samen besluiten om voor adoptie te gaan en ICSI af te sluiten, dan weet ik zeker dat het voor jullie de juiste keuze is en je niet snel terug zal kijken met het gevoel van "wat als". Het is en blijft zo persoonlijk hoe ver je wil en kan gaan! Ik vind het alleen zo erg om te lezen dat de meesten moeten stoppen met ICSI omdat ze het gewoon niet kunnen betalen. Dan is het eigenlijk geen bewuste keuze en dat maakt het wel extra moeilijk @ Zonnetje, wanneer mag je gaan testen? En hoe voel je je?
Ik mag maandag officieel testen, maar zaterdag is mijn nod. Gebruik verder geen hormonen deze ronde, dus zaterdag en evt zondag zal een spannende dag worden. Ik voel me wisselend. Maar ben na een tp nooit echt fit en snel last van krampjes in buik. Heb ook last van een opgezette buik en af en toe misselijk. Maar helaas heb ik dat ook vaker gehad zonder goed resultaat. Dus is afwachten.
Amy, ik snap ook helemaal wat je bedoelt hoor! Ergens houdt het gewoon op, financieel, emotioneel of gewoon omdat je er klaar mee bent en verder wilt met de rest van je leven! En ik ben het met Sikki eens; opgeven of stoppen met dit alles vergt enorm veel moed en ik heb respect voor de vrouwen (en mannen) die dat kunnen. Ik zelf voel dat ik dat nog zeker niet kan en ook wij hebben het geluk dat we eventueel financieel wel het een en ander zelf zullen kunnen opbrengen. Maar laten we hopen dat driemaal scheepsrecht is en voor ons beide de vorige keer met die miskraam een soort generale repetitie was . O, en die ondertitel was meer voor mezelf als oppepper, maar misschien istie voor sommige ook niet zo fijn . zal eens op zoek gaan naar een betere .
@ Zonnetje, dat afwachten en alle dingetjes die je wel en niet voelt... ooo verschrikkelijk is dat. Wat duren de dagen dan lang hè! @ Guppie, ik heb je onderschrift vaker voorbij zien komen en ik vind het juist wel heel mooi! Ik weet ook hoe je het bedoelt. Ik kan me voorstellen dat anderen het misschien te letterlijk lezen en het als kwetsend ervaren. Maar zoals ik al zei, wat is opgeven? Ik vind stoppen met de mmm geen opgeven. Opgeven vind ik stoppen met de mmm en stoppen met leven. Mijn oom en tante hebben ook geen kindjes kunnen krijgen en tegelijkertijd met het opgeven van hun kinderwens, hebben ze ook het leven opgegeven. Ze leven als kluizenaars en hebben zich van alles en iedereen afgesloten. Ik zie ze heel af en toe met hun 3 hondjes wandelen, maar dat is dan ook alles wat ze doen en waar ze voor leven. Dat vind ik opgeven en dat vind ik bovenal heel erg triest
Thanxs lieve meiden, voor jullie begrip Heel lief! Saskia, het is ook moeilijk om uiteindelijk de knoop door te hakken, het is zo definitief. Tegelijkertijd heb ik ervaren in dit traject dat ik de onzekerheid zo slopend vind, misschien is het daarom ook maar goed dat wij omwille van financiele redenen wel moèten stoppen. Wij denken er nog wel over om een vierde poging zelf te betalen maar ik ben zo bang dat deze ook mislukt. Tegelijkertijd geeft het ook een lekker gevoel nu te bedenken dat we pas op de helft zitten... Guppie, ben je gek, je moet niet je onderschrift veranderen door wat ik zeg hoor! Als het voor jou een oppepper is dan is dat het allerbelangrijkste meis! Het feit dat jullie ook begrip hebben voor mijn standpunt voelt voor mij al goed. We weten 1 ding, in de medische molen is er geen goed of fout, alles is persoonlijk en ik heb in deze echt geleerd niet meer te veel te oordelen. Voorheen kon ik mij niet voorstellen dat je voor KID zou gaan nu denken wij daar zelfs over na. Tsja...grenzen vervagen en ik zal niet meer snel als eerste mijn mening verkondigen! Haha, generale repetitie, klinkt goed! Zonnetje, jeetje spannend! Is nu echt een emotionele achtbaan he, laat je niet gek maken, ik duim mee!!!
Een poging 4 en 5 zie ik hier ook nog wel gebeuren, maar daarna... geen idee! Dat ligt helemaal aan onze situatie en aan wat ze in Gent zeggen. Als er dan nog iets nieuws geprobeerd zou kunnen worden bijvoorbeeld, tja... dat is het toch weer iets wat je wil proberen. Daarom kan ik gewoon echt niet zeggen wat wij zullen doen. Ik hoop gewoon dat we daar niet over na hoeven te denken
Meiden, laten we het gewoon van dag tot dag bekijken en dan zien we wel hoe ver we komen/gaan ! Voor nu, eerst maar eens naar poging 3 toe werken, toch?!
Ik denk dat ieder hier inderdaad zijn eigen pad heeft en die kan afwijken van de rest. En er is geen goed of fout, hetgeen wat goed voelt volgens jezelf, dat moet je doen. En de een maakt hierin een adere keus dan de ander. Maar snap ook dat mensen op een gegeven moment de mmm stop zetten en andere keuzes maken. Ook al moet het soms verplicht ivm geen vergoede pogingen. Maar je moet inderdaad verder leven en dingen anders invullen Ik zit op dit moment in een dubbele emotione achtbaan, hebben evt een ander huis op het oog, maar zijn veel kapers op de kust. Nadeel is dat er veel aan opgeknapt moet worden, dus stel dat het gelukt is, is het niet handig. En we hebben nog een eigen koophuis, dus evt dubbele lasten. Is vorige week ook nog op ons pad gekomen. Dus ook hier een stukje spanning of het voor onze neus weg is straks en als we wel kunnen kijken hoe het eruit ziet en het realiseerbaar is. Vandaag wel afspraak gemaakt om evt te gaan kijken deze week, maar kan ook nog afgebeld worden. Dus mijn gedachte en gevoel gaan even alle kanten op en probeer even alles te ordenen wat niet lukt. Dus veel onzerheid aankomende dagen voor mij
Dag lieve meiden, breek even in en kom waarschijnlijk binnenkort wel weer meekletsen... Vriesje, zou bij MCK echt staan op een bloedonderzoek!! Het doet mij een beetje denken aan toen ik een BBZ had... Desnoods zeggen dat je ook lichte steekjes in je buik hebt en desnoods staan op een echo, al kunnen ze misschien nog niets zien. Echt, je wil het risico NIET lopen om straks, net als ik, je eileider te verliezen! Ik had ook bloedverlies en donker wordende testen, die me juist hoop gaven. En lichte steken (rechts) kwamen pas later en werden heftiger toen het te laat was. Mail anders je verhaal naar Dr. Crooy en verwijs evt maar naar 'een vriendin die in Thailand een BBZ bleek te hebben en ook bij hem onder behandeling was'. Want dat risco willen ze gewoon niet lopen. Wil je geen stuipen op het lijf jagen of zeggen dat je een BBZ hebt, want ik hoop gewoon dat er een emmy goed is ingenesteld en dit een innestelingsbloeding is, maar ik wil gewoon iedereen behoeden voor wat ik heb meegemaakt en wat achteraf met een bloedtest voorkomen had kunnen worden... Lieverds, vooral zonnetje, ik duim voor allemaal hier! Tot binnenkort! xxxx