annelies; lijkt me idd ook moeilijk zo'n beslissing maar wel goed om idd dan even tot rust te komen heel veel succes!
Annelies: Wat een moeilijke beslissing zeg! Maar als dit beter voelt moet je dit gewoon doen. Ik duim voor je dat er veel mooie embryo's ontstaan zodat ze lekker ingevroren kunnen worden en benut kunnen worden zodra jullie er aan toe zijn.. dan hoef je dan in ieder geval niet weer opnieuw te beginnen! DUS DUIM DUIM DUIM tot vrijdag! xxx
Hoi Annelies, Je moet doen waar jullie je goed bij voelen en wat gezond is voor jullie relatie. Ik kan me best voorstellen dat er een druk op je vriend ruste die hij even niet aankan. Je doet het nou eenmaal samen. Neem alle tijd en hopelijk zijn er veel bevrucht vrijdag die lekker de koeling in kunnen en waar jullie later profijt van zullen hebben. He dames, Ik hoorde dat je zelf mag kiezen waar je die behandeling volgt, ik bedoel in welke ziekhuis/kliniek is dat zo?
Hoi Angelbaby: zitten we nu gezellie saampjes op het wachtbankje, jij met 2 emmies, ik met eentje.. Bij mij zit hij/zij nu al zes dagen in mijn buik..Hoop zo erg dat dit negen maanden gaat duren..Ik hoop zo dat ze dooraan het delen en innestellen is. Het is voor mij de 3e keer dat ik een TP heb gehad hoop dat 3 maal scheepsrecht is? De eerste keer 2 emmys teruggeplaatst gehad, een cryo-emmy, en onze mooie emmy die ik nu bij me draag. Ik heb in het verleden 2 miskramen gehad, bij 16 weken en een leeg vruchtzakje..Mogen we dan nu onze mooie emmy alsjeblieft tot een mooie en gezonde baby laten uitgroeien? Vorige keren was ik ervan overtuigd zwanger te zijn, waarom? Mezelf aangepraat zeker. Nu heb ik totaal niet het idee dat het raak is, maar kan ik al iets merken dan? Ik heb pas de 29e de test, dus nog anderhalve week te gaan.. Scat meid, ik begrijp je heel goed. Vaak ben ik dagen niet op de site, omdat het gevoelsmatig te zwaar voor me is, dan wil je er niet mee geconfronteerd worden. Hou je taai he! Ik blijf ook voor jou duimen! Lieve Annelies, het is ook wat voor een man om op commando te moeten presteren. Ik heb heel veel respect voor die mannen die hun potjes moeten vullen. Bij ons doe je dat altijd in het ziekenhuis, als de vrouw al de morfine toegedient heeft gehad. Ik ga dan mee ´het kamertje´in, je hoort iedereen over de gang lopen, echt niet leuk meer. Ik ben vaak bang geweest dat mijn man ook niet zou kunnen presteren, dat gebeurd echt vaker! Het is echt heel kl.ote voor je, maar wie weet wat er uit de vriezer komt..? Hoi nieuwe meiden, ben even jullie naam kwijt, helaas mogen we ook jullie van harte welkom heten.. We gaan allemaal het zelfde door en begrijpen wat je voelt. Buitenstaanders hebben vaak van die dooddoeners.. Mijn schoonma kan ook vaak zeggen dat het mijn eigen schuld is dat onze eerste icsi is mislukt. Omdat ik niet goed had aangegeven volgens haar dat ik zoveel buikpijn had na de punctie. Geloof mij maar, dat heb ik wel gedaan! Ze wilden zelfs eerst niet terugplaatsen. Ik kon niet meer plassen en daar kwam die pijn van. Doet heel veel pijn als er dan tegen je gezegd word dat het je eigen schuld is. Of nog zo ene..je moet er niet teveel mee bezig zijn...yeah right.. Of..wel positief zijn hoor, anders heeft de behandeling helemaal geen kans van slagen.. Zoals jullie wel merken voel ik me ook erg onzeker. Ik voel of merk na 6 dagen nog helemaal niets aan mijn lijf. Ik heb tot eergisteren een ongigevoel gehad, nu voel ik niets meer, voel me ook niet zwanger, maar heb wel onze emmy aan boord.. Ohh meiden, ik heb echt verhalen nodig van mensen bij wie het allemaal uiteindelijk toch goed is gekomen...
Hoi uklodaatje, Mensen hebben makkelijk praten, ze voelen niet hetgeen je voelt en aagezien zij meer geluk hebben voelen ze de pijn van anderen niet. Hopelijk zal je deze emy nog 9 maanden voldragen met uiteindelijk een gezond kindje in je armen. Duim voor je! Roosje,
Ukoldaatje Frustrerend he? Dat je geen seintje krijgt dat ie lekker aan het innestelen is of aan het delen of iets? Ik vond dat ook erg moeilijk, die wachtweken en je gaat psychisch van alles voelen en denken dat dat iets te betekenen heeft... Ik duim heel hard voor je dat deze emmy uitgroeit tot een prachtbeebje! Je hebt het verdiend. En wat een domme mensen kun je ooit in je omgeving hebben he? [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< xxx
Wat dat betrefd zou ik heel graag binnen willen kijken... Helaas... Een van mijn beste vriendinnen vroeg vanmorgen al of ik echt kon wachten tot de testdatum... Antwoord is heel simpel. Ik heb geen testen in huis en ben ook van plan er pas 1 te kopen op de dag voor de testdatum. Dan kan ik niet in de verleiding komen Annelies: wat een pittig besluit om te moeten nemen. Als jullie er beide achterstaan is het wel een hele goede beslissing. Het is tenslotte wel de bedoeling om samen een kindje te krijgen en niet om je relatie in gevaar te brengen. Helemaal niet als je vriend aangeeft de druk niet aan te kunnen. Knap van jullie, dat je dan ook echt een pauze inlast. Mijn vriend heeft gelukkig niet zo'n problemen met dat bekertje. In het begin had hij wel veel moeite met dat kamertje, dus am hij het bekertje onopvallend mee naar een toillet. Ik zou er ook geen zin van krijgen, moet ik heel eerlijk zeggen...
wij mogen gelukkig thuis produceren en help ik hem altijd maakt het tenminste nog een beetje leuk om een potje te vullen maar in het zh in een kamertje lijkt mij ook absoluut niks
Hoi Annelies, Ten eerst: fijn dat de punctie zo is meegevallen en dat er veel eitjes uit zijn gekomen. Ten tweede: wat een verschrikkelijk moeilijke beslissing die jullie hebben moeten nemen en wat dapper dat jullie echt een weloverwoge keuze hebben kunnen maken. Ik zou het denk ik echt niet kunnen. Wat goed van je dat je je vriend zo steunt! Mijn ervaring is dat deze moeilijke periode ook een heuse beproeving is voor je relatie en ik geloof dat meer meiden hier op het forum over mee kunnen praten. Nogmaals: ik vind het echt heel knap van je! @Alle nieuwe meiden: ook namens mij helaas welkom hier. @Ukoldaatje: vreselijk he die wachtweken. En je praat jezelf van alles aan. De 1e x weet je nog niet wat je te wachten staat en kan het alle kanten opgaan. De 2e x kan je vergelijken: hee de 1e x voelde ik niks nu ook niet, dus het zal wel weer foute boel zijn (in mijn geval was dit nl zo). Kon je lichaam je idd maar een seintje geven dat alles goed gaat. En die zg. goedbedoelde adviesen van je omgeving daar luister ik al lang niet meer naar (nou ja...). Ze weten niet beter joh . Bij Freya (stichting voor mensen met een vruchtbaarheidsprobleem) hebben ze trouwens een hele goede folder voor mensen in je omgeving. En ik hoor hier ook regelmatig goede verhalen over boeken die de meiden aan hun omgeving laten lezen. (GINNY, welk boek had jij nou ook alweer gelezen?). Misschien is dat een tip? Ik duim voor je dat je emmy lekker 9 maanden blijft zitten x Ester
Het is idd een beproeving en ik weet ook niet of we er helemaal uit gaan komen. Voor mij is het zo enorm zwaar dat ik het een poos voor me uit moet schuiven! We gaan wel met een psycholoog praten omdat ik wel heel graag onze relatie zou willen redden. We hebben de hele dag vandaag afstand genomen en ik zie hem morgenavond laat na mijn werk pas weer. Vind het wel prettig om even tot rust te komen. Bedankt iedereen hier voor jullie meedeleven! Het doet me echt heel goed. Jullie begrijpen als geen ander hoe het is om je babywens uiteen te zien spatten terwijl je net zover was dat het echt zou kunnen gaan lukken... Ik probeer positief te blijven en hoop binnen na maand of 3 toch weer te mogen starten maar dat is nog maar afwachten hoe alles gaat lopen... Ik blijf hier wel meekijken hoor! Liefs!
lieve annelies, en ik ken jou al maanden van dit forum! wat raar zeg om te lezen. ik vind het een hele wijze beslissing die jullie hebben genomen. jullie relatie gaat voor een kindje. vaak word het zo verwarrend allemaal. maar ik vind dat je er toch wel helder tegenaan kijkt. heel veel sterkte! ik heb volgende week een gesprek over de medicijnen. misschien kan ik ze dan ook gaan ophalen of bestellen. als je hormonen moet spuiten, moet je dan ook overdag spuiten?
Hi Rach, Dat ligt aan je schema. Ik spuit bijvoorbeeld standaard om 7 uur s'avonds. Zo kunnen ze je punctie namelijk in de ochtend plannen. Maar dat zou je even met je arts moeten overleggen. Groetjes, Elvira
Rach: bij ons mocht je zelf een tijdstip kiezen tussen 16:00 en 22:00 uur. Ik heb toen voor 18:00 uur gekozen. Dat kwam mij het makkelijkst uit. Annelies: ik hoop dat het helemaal goed komt bij jullie en dat jullie ook snel een kindje mogen verwachten.
ik snap het, maar ik dacht gelezen te hebben dat je verschillende hormonen moet spuiten. moeten die allemaal op hetzelfde moment?
Meestal heb je 1 hormoon om je hormoonhuishouding stil te leggen (bij mij decapeptyl) en 1 om je cyclus op gang te zetten(bij mij Puregon). Die 2 spuit je op hetzelfde tijdstip. (met de hormoonstilleggende begin je wel eerder) De eisprongopwekkende (Pregnyl) moet precies op het tijdstip dat het ziekenhuis tegen die tijd tegen je zegt. Namelijk precies 36 uur voor de puntie.
pregnyl spuit ik nu ook al, dus die snap ik. die andere 2, doe je dat in 1 spuit, of spuit je die vlak na elkaar?
Annelies: Ik denk dat het een hele wijze beslissing is om met iemand te gaan praten, je relatie is zo ontzettend belangrijk, zeker ook als basis voor jullie kindjes. Het is ook zo dat iedereen weer anders zijn angsten en verdriet verwerkt, dat kan voor verwijdering zorgen. En ik duim vollop voor jullie dat er mooie emmys in de koeling op jullie mogen komen te wachten ANgelbaby: Merk jij iets van een innesteling? Of weet ik veel wat? rach: ik had de zelfde hormonen als angelbaby. Essie: Ja idd! De eerste keer had ik de hele twee volle weken ongipijn, lage rugpijn, vlagen van misselijkheid. Er zaten toen 2 emmys in mijn buik. Ik werd gewoon ongesteld, en ik dacht zeker te weten dat het raak was. Bij de cryo voelde ik niets, geen ongipijnen, geen misselijkheid, geen lage rugpijn..ik werd maar niet ongesteld en was er van overtuigd dat het helemaal goed zat. Nu heb ik tot 2 dagen terug ongibuikpijn gehad, nu merk ik 2 dagen totaal niets, voel niets noppa.. Voel me ook niet zwanger ofzo. Dit is al dag 7 dat onze emmy in mijn buik zit. Gisteren was ik aan het werk (ik werk als ziekenverzorgende in de thuiszorg) en kwam ik bij een verstandelijk gehandicapte mevrouw (functioneerd op de leeftijd van 5 jaar)..Ik kom daar al heel lang. Ze staat me zo eens te bekijken en vraagt me `heb jij een babietje in je buik?` EN ik zei ja.....floepte er zomaar uit..erg he! Dan voel ik me meteen schuldig, dat ik de Goden verzoek laat maar zeggen.. Jootje: Ja je kan hele domme mensen in je omgeving hebben. Alsof we het al niet moeilijk genoeg hebben, krijg je ook nog van die dooddoeners te horen. Hoe gaat het nu met jou? roosje: dank je wel! Ik duim ook voor jou! En alle andere meiden die het zo zwaar hebben.. Wij kregen van onze verzekering te horen in welke ziekenhuizen we mochten starten. Voor alle stille meelezeresjes, ik duim ook voor jullie meiden! Ook al is het nog zo zwaar, we staan er niet alleen voor. [/b]
Ik voel nog niets nee, maar dat kan volgens mij ook nog niet... ze zitten er pas 1,5 dag Innestelen is toch pas na een dag of 4/5 op zijn vroegst... Als jij op dag 7 zit, zou die ongi pijn van 2 dagen geleden positief kunnen zijn... Alleen zo balen dat alles wat je voelt op 2 manieren uitgelegd kan worden...
oh hahaha, ja dat zou knap zijn als je dan al wat kan merken..Ik ben nog niet helemaal wakker geloof ik.. Precies, je kan alles 2 kanten uitleggen..Het is zo vaag allemaal. Hebben jullie nog tips en of advies meegekregen na de TP. Wat te doen of laten? Het enige wat ze tegen ons altijd zeggen, is 1 week geen gemeenschap.. Mijn man doet alsof ik al vollop zwanger ben (oh ik kan daar niet tegen, ik stel mezelf heel voorzichtig op, uit zelfbescherming), hij zegt, ik doe deze twee weken gewoon of je zwanger ben, mocht het dan niet zo zijn, heb ik toch 2 fijne weken mogen beleven. Hij wil me maar plat op de bank houden, dat werk van mij vínd hij niets, dat gesjouw in de zorg, en op mijn paard klimmen is uit den boze..Hij houdt me in de gaten met wat ik naar binnen werk..zucht..als dat idd 9 maanden zo blijft..hihi..dan word ik gek van mijn mannetje.. Dan maar hopen dat ik gek mag worden.