Hi lieve meiden! Allereerst, Noekie, mooie foto vind ik ook. Hopelijk vind je ook snel een plek om een nieuwe foto te maken die helemaal aan zijn eisen voldoen maar dat lukt je vast wel, Sneeuwmees, hoe voel jij je? En met de andere meiden gaat het ook goed lees ik!? Ik denk dat ik jullie even met rust ga laten want ik heb eigenlijk weinig stof om mee te kwekken. Jullie zijn allemaal aan de kids of er is er 1 onderweg en ik ben eigenlijk nog de enige die alleen maar wat te melden heeft als ik weer eens een uitslag binnen heb ofzo. Meepraten over scholen, kleertjes, kamertjes enz is aan mij niet besteed (en zit er misschien ook wel noooooit in ). Ik wil jullie heeeeel graag spreken of FB natuurlijk omdat ik jullie top vind, maar denk dat ik met mijn situatie weinig toe kan voegen aan jullie, snappen jullie? Weet dat ik altijd alles kan vragen en vertellen aan jullie hoor en ik zal af en toe zeker spieken hoe het met jullie gaat maar dan weten jullie waarom jullie me hier wat minder zien. Dikke knuf!!!!!!
He Jordan, Ik begrijp hoe je je voelt en wat je bedoelt. Gelukkig weet je wel dat je altijd bij ons terecht kunt voor vragen of als je je verhaal kwijt wilt. Je bent een toppertje en een lieve schat. Een hele dikke knuffel! X
@Jordan: ik sluit me volledig bij Noekie's woorden aan. Ik begrijp en snap je gevoel ook helemaal. Alhoewel ik het wel erg jammer vind, want kon enorm genieten van je verhalen. We 'spreken' elkaar op fb en mocht je wat dan ook met ons willen delen, dan weet je ons (hopelijk) te vinden. Dikke knuffel!!
Jordan:ik kan niks anders doen dan me aansluiten bij noekie en sneeuwmees. Kut maar waar!! Dikke knuffel!!
Jordan, helemaal prima toch? Ik klets hier ook niet veel maar we hebben elkaar toch ook op FB dus dan is het hier zo dubbel... Maar ik weet zeker dat ook jij straks een buikbeeb hebt, dat kan gewoon niet anders! Jullie kindje is zo gewenst!
Morgen naar het CB , dus weer meten en wegen, ben benieuwd hoe goed ze is gegroeid en of ze de lijn dus nog goed volgt. Spannend!
@Tori: is je dochtertje weer wat opgeknapt? Las op fb dat ze koortsig was? @Noekie: hoe was het commentaar op je foto? Hier gisteren een soort van pretecho gehad bij de vk. Ik vond de tijd (van de 12 wkn echo) tot aan de 20 wkn echo (die ik met 21 wkn heb) toch wat te lang en was nieuwsgierig. Dus heb nu een pretecho tegen betaling kunnen doen. Alles was goed met de kleine uk. We dachten zelfs gezien te hebben dat de kleine al een poging deed te duimen. Alles lag goed op schema. Deze vrouw doet in een andere praktijk ook 20 wkn echo's en ze zei dat ze daar wel andere echo-apparatuur voor had (omdat alles beter ingezoomd moet kunnen worden). Toen ik wegging en zei dat ik het toch nog even spannend vond die 20 wkn echo, zei ze, dat ze hier dan niet de juiste apparatuur had, maar dat wat ze gezien had, er wel goed uitzag. Dus dat het volgens haar wel goed zou zitten. Dus dat geeft een geruster gevoel toch om nu naar de 20 wkn echo toe te leven. Vandaag over 3 wkn heb ik die echo. Dus als die goed is, gaan we eindelijk beginnen met spulletjes kopen en het kamertje voorzichtig klaar maken.
Sneeuwmees, ja straks spulletjes gaan kopen hoor, dit kleine mensje gaat gezond geboren worden. Je zorgt goed voor hem/haar! Grappig he dat ze met 18 weken al met de duim naar de mond gaan, zo onwerkelijk dat je al een compleet kindje bij je draagt he? Oh, wat zou ik dat ook graag nog een keer meemaken. Ja, ze is weer van de koorts af gelukkig en maandag en gisteren heeft ze flink geslapen ... Vannacht weer wat minder want ze was al om half 5 wakker! Kwart over 6 pas weer moe genoeg om te gaan slapen. Gelukkig ben ik vrij en hebben we alledrie tot 9:10 door geslapen . Nu ligt ze lekker op het speelkleed te spelen (en opeens ligt ze ook weer aan de andere kant van het kleed met haar hoofd ook nog es gedraaid en ze lag al op de buik, ze is weer lekker aan het verplaatsen dus) , zometeen douchen en dan in de kleren en is het al tijd om naar het CB te gaan.
@Tori: ja, kan eigenlijk niet wachten, maar heb altijd dat soort bijgeloof dat ik eerst die 20 wkn af wil wachten. Het voelt allemaal nog steeds erg onwerkelijk. Als ik weer dat gekriebel in mijn buik voel, dan moet ik mezelf nog af en toe in mijn arm knijpen dat het echt waar is. Fijn dat jouw kleine meid het zo goed doet. Ze ontwikkelt zich razendsnel, met zich al door de hele kamer verplaatsen. Bovendien groeit ze als kool (op de foto's van fb te zien). Dus denk dat ze dik tevreden zijn op het cb! Las op fb ook minder leuk nieuws over je werk. Hopelijk draait alles snel weer bij dat je weer met plezier naar je werk kan gaan. Hier vanochtend kennismakingsochtend op school gehad. Baal er nog steeds van dat ik zoveel moet werken en dat ik voor mijn gevoel zoveel mis. Mijn man brengt hem bijna altijd naar school, behalve op donderdag als ik thuis ben of als hij moet werken. Hij heeft het wel eens over namen van andere kinderen, en ik moet tot mijn schande bekennen dat ik nog niet eens weet wie er bij mijn zoontje in de klas zitten. Dat doet me veel verdriet. Vanmorgen gingen we samen dus ons zoontje wegbrengen en toen kwam er ook een man (vader dus) aan en die groette mijn man wel, maar mij dus niet. Ja, logisch, niemand kent mij, natuurlijk van die ene keer per week. Die kennismaking voor nieuwe ouders was best nuttig. Uitleg over ouderraad, activiteiten en kennismaking met de nieuwe directeur. Voor veel activiteiten zoeken ze nog wel ouders om mee te helpen. Heb mezelf gelijk voorgenomen daar toch actiever aan deel te gaan nemen (dan maar vrij nemen), zodat ik voor mijn gevoel toch een beetje meer feeling krijg bij zijn school(tijd) en andere kinderen en ouders.
Thanks meiden voor jullie lieve reactie. Vond het zelf een beetje moeilijk maar wilde het wel ff in 'de groep gooien' hihi. Gelukkig begrijpen jullie me helemaal. En natuurlijk spreken we gewoon ook nog op FB Sneeuwmees, wat leuk van je echo! Duimen, schattig Ik wil jullie nog wel even op de hoogte brengen van mijn 'nieuws'. Al zoveel met jullie gedeeld. Hebben toch weer een nieuwe wending in onze situatie. Vandaag kreeg ik de uitslag van de bloedtesten. Ik had een beetje pech want ik had een arts in opleiding die het alleen ging doen en ze deed vast haar best ze gaf al aan bijv ook weinig te weten mbt auto immuun aandoeningen. Maar goed, terug naar wat er toe doet Ze begon met het verhaal dat ik Utro mee zou krijgen en als ik een positieve test heb dan moet ik meteen beginnen met Utro en dan tot week 12. Oke, leuk, maar de uitslagen??? Nou...tegen al mijn verwachtingen (en die van de arts ook geloof ik) in, is er iets aangetroffen. Ik ben ANF positief. Dit betekend dat ik dus (toch) een auto immuun ziekte heb. Mijn lichaam stoot lichaamseigen stoffen af. Tadaaaa... Mh, als je af en toe toch niet eens lekker met die vuist op tafel ramt he. Anyhoe, ANF positief kan een indicatie zijn voor SLE. En ik dacht eigenlijk dat het heel goed zou kunnen dat ik SLE zou hebben omdat de symptomen aansluiten bij mij als persoon (niet alles, wel een aantal). Maar het kan ook lupus of een rheumafactor inhouden. Omdat dit weer een andere wending is gaan ze dit bespreken tijdens het team overleg waar alle professoren die zich met vruchtbaarheidsproblematiek en hh miskramen bezig houden aanwezig zijn en dan gaan ze kijken wat ze als vervolg aan onderzoeken gaan doen. Ik doe mee met 'data banking' (dan slaan ze gegeven van je op om in de toekomst onderzoeken op te doen) dus ik moest al 4 buizen bloed afstaan en ze hebben er 1 extra gepikt om de vervolgonderzoeken te doen. Scheelt weer. Over 2 weken word ik gebeld, dan krijg ik te horen over de onderzoeken en wanneer ik de uitslagen krijg. Ben benieuwd. Was wel blij, hoe raar het ook klinkt, dat er toch iets is aangetroffen en zeker in de richting waar ik zelf ook in denk. Toch weer een klein sprankeltje hoop aan de horizon, nu afwachten of die hoop groter gaat worden...
@Jordan: fijn dat je ons even komt bijpraten over je uitslagen. Je denkt zelf misschien dat je weinig toe kan voegen door alleen maar uitslagen te delen met ons clubje, maar moet zeggen dat ik toch wel blij ben dit te horen. Kan me voorstellen dat je opgelucht bent dat er nu tenminste een labeltje op hangt, die mogelijk weer nieuwe kansen biedt en gerichtere behandelmethodes. Ik duim met je mee dat die sprankje hoop een enorme lawine van hoop gaat worden! Met hopelijk ook dat langverwachte en gekoesterde resultaat!!
Sneeuwmees, lief dank je wel. Ik zou jullie ook wel heel erg missen als ik voorgoed wegspring hier hoor. Altijd fijn om wat te delen. We zijn er nog niet want ze moeten deze uitslag weer verder onderzoeken maar het is iig weer een stap verder dan we waren
@Jordan: meid, inderdaad. Toch weer een stapje verder en het beestje wat behandeld moet worden heeft nu in ieder geval een naam. Je zei van tevoren al dat de kans klein was dat ze iets zouden vinden en nu hebben ze toch een belangrijk iets ontdekt. Heb net even zitten googlen (sorry, kan het niet laten) en als het een van die twee is, dan zijn er zeker goede behandelmethodes om toch goed zwanger te worden (en vooral te blijven) (met bijv. aspirine of prednison). Dus dat biedt hoop. Hoop toch dat je ons zo af en toe op de hoogte houdt van je onderzoeken en uitslagen. Bevalt je man z'n nieuwe baan?
Ja klopt, als het 1 van die 2 zijn dan zeker. Maar ik belde gisteren naar mijn arts met de vraag of ze naar dat SLE willen kijken en toen belde die arts in opleiding me weer terug. Wat een vreselijk figuur zeg. Hooghartig, neerbuigend en ze sprak me toe alsof ik een kind van 5 ben. Dat ik me vooral geen illusies moest maken en ze zei, oh dus je had wat van internet afgehaald en daar bel je voor? Maar dat SLE had ik al veel eerder over gelezen dus echt zo koud als een ijsklontje. Ik ga straks bellen dat ik absoluut geen contact met haar meer wil. Iedereen daar denkt mee, beantwoord je vragen en neemt de tijd voor je en zo'n studente die het dan een x overneemt denkt meteen dat ze heel wat is. KLAAG! Maar ook zucht. Jammer! Mijn man zijn baan gaat wel goed. Hij heeft zijn 1ste maand er bijna op zitten. Dan nog 1 en dan is hij de proeftijd door. Geloof dat het wel goed moet komen maar tegenwoordig weet je nooit. Voel jij je verder goed?
@Jordan: jemig, wat een arrogantie en dan van eentje die nog niet eens officieel arts is. Dat beloofd nog wat. Gelijk heb je dat je daar gelijk korte metten mee maakt. Die moet nog een lesje communicatieve vaardigheden hebben. Heb je binnenkort nog een afspraak met een van de artsen dat je alle opties voor verder onderzoek e.d. kan doorspreken? En fijn dat het goed gaat met de baan van je man. Helaas heb je nooit zekerheden. En ondanks dat ik al 25 jaar een vaste baan heb, weet ik zelfs dat dat ook geen garanties biedt. Het is gewoon een rottijd nu. Is het nu wat rustiger bij jou op het werk? Of maak je het nog steeds zo laat? Nou, meid, rustig aan en hopelijk snel bericht van een 'normale' arts.
Haha, ja ik hoop volgend contact ook op de NORMALE arts Ik heb net gebeld naar het zhuis en aangegeven dat ik me hier niet zo lekker bij voel. Dat ik te woord word gestaan alsof ze het heeft tegen een kind van 5. 6 november heb ik een belafspraak staan met mijn eigen arts en de dame die ik vanmorgen aan de lijn had heeft er als notitie bij gezet dat hij ook echt moet bellen en niet zij dan kan ik het hem ook meteen vertellen. Dus als het goed is krijg ik haar niet meer aan de lijn, mocht dat toch gebeuren vertel ik haar wel ff hoe ik erover denk Ja garantie op een baan heb je ook nooit hoor. Het kan altijd zo zijn dat je eruit vliegt. Zeker met de nieuwe regelingen die ingaan in 2014. Wordt het extra makkelijk en goedkoop gemaakt om te ontslaan voor werkgevers. Bij mij nog steeds druk druk druk. Ach, 't houdt je van de straat
Jordan: phoe dubbel hoor. Opluchting dat er iets uit gekomen is en vooral ook dat je eigen gevoel bevestigd wordt. En naar ook dat er ' iets met je is' heeft dat naast het zwanger worden nog andere gevolgen voor je? ( sorry ik ben echt een leek hierin) Super goed dat je een stokje hebt gestoken voor die arts in opleiding die nog een communicatieopleiding mag volgen. Beter dat ze het nu hoort, zodat ze er snel van kan leren. Ik hoop dat je ons nog wel op de hoogte blijft houden. Je kunt ook gewoon schrijven zonder te lezen. Je bent een topper!
IkkeB, Ja best een dubbel gevoel eigenlijk. Ben wel extra benieuwd of ze wat- en wat ze gaan vinden nu. Blij dat er dan wellicht een oplossing komt voor het niet zwanger kunnen blijven maar een autoimmuun ziekte zou verdere gevolgen kunnen hebben. Het valt lichaamseigen stoffen aan dus niet echt goed. Ja die arts, vraag me af of zij er iets over hoort maar ik ben echt niet moeilijk ofzo maar zij was zo koud en hooghartig. Baalde er stevig van. Voor LUMC ook niet top want iedereen doet zo zijn best, iedereen is super lief, denkt mee, neemt de tijd en zij neemt zo'n houding aan. Grrrr.... Ik hou jullie op de hoogte, en stiekem lees ik echt wel mee hoor hihi. Wil wel weten of alles goed gaat met jullie en de kids of zwangerschappen. Het is alleen dat ik nu nog in het stadium zit waar jullie al ver voorbij zijn en dan is het zo lastig bij te blijven met mee praten Kan het wel over de 4 kids van mijn zusje hebben hihi. Daarvan gaat er ook 1 naar school enzo en heeft ze er 3 thuis waarvan er 1 echt trouble is!
@Jordan: ik heb ook aan die kant van de zijlijn gestaan. Hopend en verlangend op een zwangerschap en niet wetend waarom het mij niet gegund was. Dat is gewoon enorm verdrietig en stressvol. Dus ook al zit je (nog) niet in de fase van zw.kwaaltjes, darmkrampjes en slapeloze nachten. Ik vind het net zo belangrijk er voor jou te zijn. Dus als je verdrietig, boos, onzeker of wat dan ook bent, weet dat we er voor je zijn. Denk dat iedereen weet hoe je je voelt. Waarom een ander wel en ik nog steeds niet. Dus blijf lezen en voel je vrij te reageren. Ik vind het fijn dat er nu iets gevonden is en ook wat ze er evt. mee kunnen. Snap dat je er nog niet bent. Maar je bent weer een stapje verder in ieder geval. Heb je zelf nooit klachten gehad, die op een auto-immuunziekte konden wijzen (waarvan nu het kwartje misschien valt?) Ik heb vanmorgen de vk even gebeld. Ik heb de laatste tijd zo'n dorst, die gewoon niet te stelpen lijkt. Het is vooral 's avonds en 's nachts en ik drink zo op een avond een liter drank weg (en zou dan nog wel even door kunnen gaan). Had wel zitten googlen dat het een zw.kwaal kon zijn, maar ook dat het met zw.suiker te maken kon hebben (en ik ben zelf natuurlijk ook veel te zwaar en een dagje ouder). Op zich groeit je kindje dan een beetje te snel en gelukkig heb ik nog een echo gehad deze week, waaruit bleek dat alles netjes op schema is (met soms enkele dagen voor, maar niet schrikbarend veel). Ik weet ook dat je je kindje niet dagelijks hoeft te voelen, maar voelde het de laatste dagen ook veel minder dan ervoor. Wel met de angelsound geluisterd en alles klopte nog vrolijk door, maar toch... En dan ga je piekeren en ben je bang dat die dorst dan misschien toch zw.suiker is en dat dat misschien wel kwaad kan voor je kindje. Dus toch maar even gebeld. Was inderdaad een bekend zw.kwaaltje en ook zou het beginnende zw.suiker zijn kon het in ieder geval geen kwaad voor het kindje. Ze adviseerde wel een keer bloedsuiker te laten bepalen (dus eerst nuchter, dan wat eten en nog een keer prikken), maar dat kon het beste rond de 24ste week. Dus bij de volgende controle gaan we daar een afspraak voor maken. Ben gelukkig weer gerustgesteld voor nu!
Sneeuwmees, heel lief Dank je wel!!!!! En het kan inderdaad suiker zijn. Dus wel fijn dat ze het iig even testen want voor jezelf is het niet zo prettig als je ermee door moet lopen. Lekker suikerwater drinken Hihi.