hahaha sneeuwmees, t eerste wat ik dacht; huh?! nu al? en de badkamer dan?! hahaha Volgens mij idd net zoals noekie t zegt... k heb er zelf nog nooit een aangemaakt...
@Bianca: nee, we laten de kleine nog maar even binnenboord (als hij/zij er ook nog maar voorlopig zo over denkt). Volgens mij is de groep nu verwijderd. Ik blijf er in ieder geval maar even vanaf, voordat ik nog meer schade aanricht...hihi.. Ik stuur wel gewoon een kaartje. Is veiliger voor zo'n oude doos als ik, dan met de nieuwste technieken meedoen.
Ow ow ow sneeuwmees toch. Op de dag van de gebooorte zelf kun je t alsnog aanmaken... Kaartje willen we zeker ontvangen natuurlijk. Over kaartjes gesproken, we hebben gister het geboorte kaartje en de rouwkaart ontvangen van mijn vriendin. Wat onzettend erg zeg! Ik ben blij als ik zo bij haar ben en haar een dikke knuffel kan geven. We gaan er zo samen even heen, mijn man en ik...
@Bianca: lijkt me erg confronterend om zo'n kaartje op de deurmat te zien vallen. Fijn dat je er even naar toe gaat. Ik heb het een paar jaar geleden ook meegemaakt met een kindje wat volledig voldragen doodgeboren is. Ik durfde eigenlijk niet op bezoek te gaan, maar ben toen met een collega gegaan. Toen we weggingen voelde ik me 10 kilo lichter, maar zo blij dat ik (voor haar) geweest was. Veel sterkte voor straks! En van die groep wist ik wel dat je dat later alsnog kon doen. Maar het voelt soms zo machteloos als je niets kan doen. We weten niet of het een jongen of meisje wordt (is onze eigen keuze natuurlijk), dus met de geboortekaartjes kan ik ook niet echt verder, de babykamer is nog niet helemaal klaar, maar kan ook nog even niet verder ivm de verbouwing. Ja, dan ga je gekke dingen doen, die nu evt. alvast wel kunnen (maar compleet nutteloos zijn...hihi).
Hier weer terug van de gyn. We hadden gedacht al een datum te prikken voor de ks, maar het gaat tegenwoordig anders. Bij ons zoontje konden we gewoon naar een boekingskantoortje toe en hoorden we gelijk de datum (en konden we ook nog wat sturen hierin). Nu moeten ze gewoon een verzoek indien dat de ingreep in een bepaalde week moet plaatsvinden en dan word je ingepland. Wel hebben ze onze voorkeur erbij geschreven. Ze kunnen niets garanderen, maar je weet maar nooit... Wel was mijn bloeddruk weer te hoog, dus nu moest ik ook bloed laten prikken en urine inleveren om zw.vergiftiging uit te sluiten. Daar kan ik vanmiddag voor bellen. In principe hoefde ik niet meer terug te komen volgende week, maar ik heb zelf toch nog om een extra controle gevraagd ivm mijn bloeddruk (en gewoon even het idee dat alles nog even nagekeken werd). Kindje lag nog steeds met hoofdje naar beneden (nog niet ingedaald) en volgens de gyn was het een hele flinkerd. Maar ja, dat runs in the family... Volgende week moet ik voor pre-operatief onderzoek en als dat goed is (wat wel de verwachting is), hoor ik gelijk wat nu de echte datum gaat worden. Het blijft dus nog even spannend. Bijna net een 'gewone' bevalling.
Spannend sneeuwmees. Ben benieuwd van hoe of wat, al zullen wij t pas weten als de kleine uk er is. Vanmorgen was idd erg confronterend hoor. Ging er echt met lood in mn schoenen heen, zag er eerlijk gezegd zo tegenop. Ik was blij dat mijn man mee was gegaan. We kwamen ee aan en mijn vriendin deed zelf de deur open. Even gewacht tot man lief binnen was en de deur dicht was en toen hebben we even flink geknuffeld en samen gehuild. Wat een verdriet. Onbegrijpelijk. We hebben een poos in de woonkamer gezeten, het hele verhaal van voor tot achter gehoord met alle details. Verschrikkelijk wat zij mee maken... Daarna ben ik boven bij de kleine meid wezen kijken samen met mijn vriendin. Wat een onzettend mooi klein meisje lag daar in een mooie roze mand. Gaaf huidje, mooi koppie, mooie handjes met lange vingers. Alles er op en er aan. Hoe heeft sit ooit zo kunnen gebeuren... We hebben een poosje staan kijken en staan praten. T dekentje is even van haar af geweest zodat ik de kleertjes kon zien die ze voor haar uitgezocht hadden. Zo mooi... Morgen avond is het condoleren, en vrijdag morgen wordt ze begraven in besloten kring. Dit was me t ochtendje wel hoor... maar ben ontzettend blij dat ik gegaan ben, en afscheid heb kunnen nemen van die mooie lieve kleine meid.
@Bianca: kreeg gelijk kippenvel bij jouw verhaal. Hoe anders had dit bezoekje moeten en kunnen zijn. Beschuit met muisjes met de meest pijnlijke bevallingsdetails ipv naar een mandje met een schattig kindje kijken. Hoe oneerlijk is het leven, hè? Maar toch goed dat je gegaan bent. Ik vond het toen ook zo moeilijk, omdat ik bang was in huilen uit te barsten, tot een collega zei dat dat toch helemaal niet erg zou zijn als je tijdens zo'n bezoekje zou huilen. Je vriendin zal blij geweest zijn dat je er was. Ik heb eind van de middag naar het zkh gebeld, maar urine en bloed waren goed, geen afwijkingen. Dus het is blijkbaar 'gewoon' een hoge bloeddruk en geen zw.vergiftiging. Maar ik houd het goed in de gaten. Had ook eigenlijk niet meer op controle gehoeven, maar heb zelf aangegeven dat toch nog wel te willen volgende week. Was gelukkig geen probleem. Had overigens vandaag dr. S. ipv dr. K., want die moest onverwachts zijn administratie nog bijwerken, blijkbaar. Maar wat een fijne gyn is dat, zeg. Ken je hem? Heel rustig, nauwkeurig, nam de tijd. Gaf bij hem ook aan dat ik last van misselijkheid had en hij zei dat dat vaker voorkwam aan het eind van de zwangerschap. Maar omdat ik dus ook een hogere bloeddruk had stelde hij zelf voor uit voorzorg ook even bloed te laten prikken.
Wat fijn te horen dat de uitslagen goed waren. Dokter S? Dokter s.ambal? (s.amlal mannelijke arts) Als je die bedoeld, ja die ken ik. Meerdere malen gehad bij Jayden. Hij vond toen mijn ctg van jayden te oppervlakkig, volgende dag terug komen, en toen moest ik blijven, toen weer bij hem gekomen, aangegeven dat ik naar nijmegen wilde voor een second opinion, en toen was ie niet zo aardig meer. Hij geniet ook heerlijk en extra lang op zn gemak van zn koffie pauze. heb t al vaker gehad bij hem dat ik een afspraak had, en hij weg liep toen wij aan kwamen lopen. vervolgens zaten wij op de stoelen tegen het lange gangpad aan te wachten op hem, komt ie gewoon fiks te laat aan lopen met nog een appeltje in zn klauwen... Hij was ook de gene die toen aan mij vroeg hoe het ging, toen gaf ik als antwoord, dat de kleine steeds minder ging bewegen, waarop hij t echo app erop zette, en gelijk al zei, niks aan de hand, kindje beweegt dus dat is goed. weg echo app... Wat een *** zeg. sorry... Bedoel je de vrouwelijke dokter s? s.paargaren? super vrouw. Dacht eerder altijd dat zij heel hard was enzo, maar het tegen deel bewees ze. Ontzettend super lieve arts. zij heeft ons de nacht door geholpen toen ik werd opgenomen de avond voor Jayden zn geboorte, zij heeft ook bij mij de keizersnee gedaan. Ze was ontzettend mee levend, en kwam na de bevalling nog even bij me (toen ik terug gebracht werd vanaf de verkoeverkamer) om te vragen hoe het nou met me ging, vanwege de ruggenprik die niet werkte. ze gaf toen aan dat we echt enorm veel geluk hadden met onze kleine man, dat we gelukkig niet nog 2 uur gewacht hadden. Ik heb vandaag gehoord, dat als de hartslag van de baby onder de 68 is, je baby er echt bijna niet meer is... Jayden zn hartslag bleef steeds hangen op de 50.... daarom kreeg ik die spoed keizersnee... Daar schrik je dan als nog wel even van zeg... wat hebben wij een geluk gehad dan denk ik soms, en dat, dankzij het ingrijpen van de vrouwelijke dokter s.
Zat je trouwens al even voor je bloeddruk werd gemeten? Ik heb het namelijk een paar keer gehad, dat ik vrij gehaast aan was komen waggelen, kaart in de bus had gedaan, net wou gaan zitten, en gelijk weer kon komen om de bloeddruk te meten... ja duh, dan is ie wel hoog ja. vaak mocht ik dan na de controle bij de arts nog even terug lopen om het nog een keer te checken, of ze kwamen tijdens de ctg naar me toe om hem nog eens op te meten.... Fijn dat je volgende week nog een keertje mag langs komen. Zeker als het voor jou gevoel goed is, moet je daar gewoon op blijven hameren.
@Bianca: ik bedoelde inderdaad sambal. Maar blijkbaar had ik hem dan net op een goed moment. Hij had zich netjes eerst ingelezen in mijn dossier voordat ik naar binnen mocht en dat ben ik meestal wel anders gewend. En hij nam de tijd als ik iets vroeg. Ook dat ben ik wel eens anders gewend. Maar dan had ik blijkbaar geluk met hem. Volgende week heb ik dr K. een vrouwelijke arts. Zo zie je ze allemaal nog eens. Heftig om te lezen van het gevaar van zo'n lage hartslag. Denk dat het altijd goed is je vrouwelijke intuïtie te volgen. Gelukkig zit jij er ook altijd wel bovenop.
@Bianca: ik was deze keer expres vroeger gegaan zodat ik niet zo hoefde te haasten en had ook even gewacht en gezeten voordat ik het kaartje in de bus had gegooid. Maar dat was het dus blijkbaar ook niet. Bij m'n zoontje had ik op het laatst ook ineens een hoge bloeddruk. Blijkbaar heb ik toch veel last van de spanning van het laatste moment. Hier net weer mijn plaspauze gehad en kan weer niet weer niet slapen. De verkoudheid is bijna voorbij maar heb soms nog wel eens een hoestbui. Zoals net ook. Heb nu precies een spiertje in m'n buik verrekt. Dus zoek nog even naar een goede houding.
@Sneeuwmees: Blijf je gevoel maar goed volgen hoor! Een extra controle is nooit mis. @BE: Gister op facebook het kaartje gezien doordat jij het deelde. Die kwam wel heel hard aan zeg. Dan besef je pas goed hoe hard de wereld is en hoe dankbaar je mag zijn dat alles goed is gegaan met de bevalling. Pff.. wat een zware tijd gaan die ouders in zeg. Hier gister met Siem naar de kinderarts geweest. We hebben weer een verwijzing gekregen voor de KNO arts. Ze adviseert toch wel de neusamandelen eruit te gaan halen. Dus volgende week weer een bezoekje brengen door op de poli. Tobie mag volgende week ook naar de oogarts. Bij de schoolarts kwam een groot verschil uit tussen beide ogen. Links 100% en recht maar 40% zicht. Merk er zo weinig van dus ben benieuwd wat de oogarts gaat vertellen. En mijn cyclus is weer wat korter geworden deze maand. Ben sinds 2 weken weer bezig met vitamine d3 dus hopelijk komt het daardoor. Dit keer 33 dagen en vind ik best wel netjes eigenlijk...
@Noekie: S.iem is er vroeg bij met de KNO-arts en evt. amandelen. Maar als ik naar m'n zoontje kijk hoe hij er van op geknapt is, zou ik het je zeker aanraden. Ons zoontje is nog wel een paar keer verkouden geweest, maar komt er zelfstandig steeds beter en sneller bovenop. Ook is hij na de amandel-operatie ruim een kilo aangekomen en een paar cm gegroeid. Terwijl hij zo lang is blijven hangen op een bepaald gewicht en lengte. Blijkbaar ging er zoveel energie van hem naar het ziek zijn en beter worden, dat hij even stil stond. Ons zoontje had ook gehoorverlies en toen ik dat hoorde schaamde ik me enigszins, want wij hadden daar nooit wat van gemerkt. Op de een of andere manier compenseren kinderen dat toch, zonder dat je er erg in hebt, dus misschien is dat met jouw zoontje ook wel zo. Wij moesten gisteren toevallig weer voor buisjes-controle en alles zat nog op z'n plek. Was dus een bliksembezoek en over 5 maanden mogen we weer terug. Fijn dat je cyclus een stuk korter is, 33 dgn is toch hartstikke netjes! Ik hoop dat je hem zo kunt houden! Dat geeft de burger weer moed!
Noekie, er was een 'foutje' gemaakt door/in de krant, dus vroegen ze via facebook of iedereen hem wou delen, zodat iedereen wist dat er gister avond de mogelijkheid tot condoleren was. En dat ze vandaag in besloten kring begraven zou worden. Eergister zijn we dan bij hun thuis geweest, en gister zijn we wezen condololeren in het rouwcentrum. Wat een verdriet... Wat goed dat je een kortere cyclus hebt gehad. 33 dgn is toch wel goed lijkt mij. Slik je alleen de D3? Of ook nog andere? Fijn dat je met Siem al snel terecht kan. Hopelijk kunnen ze hem snel helpen, en knapt hij er van op. Wat een verschil in zicht bij Tobie zeg... ben benieuwd wat de oogarts er over te zeggen heeft.
@Bianca: het zal een loodzware tijd zijn en worden voor je vrienden. Nu worden ze nog een beetje geleefd, maar straks komt dat zwarte gat echt. En dan misschien nog reacties van mensen die wisten dat ze ieder moment kon bevallen en natuurlijk benieuwd zijn naar hoe en wat het geworden is. Er niet van uitgaand dat het ook anders kon lopen. Vreselijk! Ga je ook nog naar de begrafenis?
Sneeuwmees, de begrafenis was in besloten kring. Daar ben ik dus niet heen geweest. Het zwarte gat moet inderdaad nog komen, dat zeiden ze zelf ook al een soort van. In zo'n week wordt je idd helemaal geleefd, alles en iedereen komt langs, je moet van alles regelen en doen. Daarna is het in ene stil en 'moet' je 'niks' meer... Het lijkt me idd verschrikkelijk voor haar als er straks idd mensen zijn die verder nog van niets weten en dan vragen gaan stellen... Het kan helaas idd altijd anders lopen dan verwacht...
@Bianca: heb gisteren nog vaak aan je vriendin gedacht, ondanks dat ik haar helemaal niet ken. Ze had met dit mooie weer voor het eerst lekker naar buiten moeten gaan om te wandelen en pronken met haar kindje ipv haar kindje 'wegbrengen'. Brr.... Hoop dat ze met steun van de mensen om haar heen deze moeilijke tijd gaan doorkomen. Hier gisteren weer een dagje alleen geweest. Mijn man is donderdag een dagje meegeweest met zijn baas, om er weer een beetje in te komen en gisteren had hij cursus. Maar zo'n hele dag met een kleuter, die alle ritme van school kwijt is, is toch wel pittig. Hij voelt natuurlijk dondersgoed dat er van alles aan de hand is, brusje op komst, de verbouwing, het huis wat een complete chaos is. Dus ik was gisteren vooral politie-agent ipv moeder, leek het wel. Toen eind van de middag duidelijk werd dat ook dit weekend de verbouwing niet klaar zou zijn, knapte er wel even wat bij mij. Het gemak waarmee die jongen ook gewoon het werk vooruitschuift, stoort me ook enorm. Snap wel dat hij enorm zijn best doet en niet meer kan dan werken. Maar hij weet ook hoe ik erbij loop. Heb hem vorige week al gevraagd of hij niet wat extra uurtjes 's avonds of in het weekend kon komen, omdat de tijd toch wel begint te dringen. En dat heb ik gisteren weer aangegeven. Hij zegt steeds te kijken wat hij doen kan. Maar ja, met dat kijken kan ik niet zoveel, want hij komt geen minuut eerder en blijft ook geen minuut langer. Het is natuurlijk onze eigen fout dat wij het te strak gepland hebben, maar deze jongen klust graag continue bij, dus hij heeft van ons carte blanche om 'los te gaan' wat dat betreft. Ik zou, als ik hem was, dan ook juist meedenken als je weet dat de persoon in kwestie hoogzwanger is en je vrijbaan hebt om extra geld te kunnen verdienen. Maar goed, wie ben ik, er zit niets anders op dan nog maar weer even doorbijten. Gisteren twijfelde ik ook ineens of en hoe vaak ik het kindje gevoeld had die dag. Had het wel gevoeld, maar voor mijn gevoel minder dan anders. Dus dat kwam er ook nog even bij. Toen mijn man thuis was even met de angelsound geluisterd en alles klopte goed. Onze kleine uk houdt er niet van als ze we met de angelsound luisteren of als ik een echo heb, dus meestal gaat hij/zij daarna 'los'. Dat was nu ook gelukkig zo, dat ik daarna ineens vollop actie voelde en ik weer opgelucht adem kon halen. We zijn toen nog naar een foto-winkel geweest waar de camera te koop was die we op het oog hadden. Een nieuwe camera is nu dus in ieder geval van mijn to-do-lijstje af. De kleine uk, kan mooi gefotografeerd ter wereld komen.
Sneeuwmees, vandaag 38 weken wauw, nog even en jullie ukje is er. Wanneer mag je naar dokter K.?? K kom later vandaag nog even terug om op je vorige post te reageren.