@Noekie: leuk dat je foto's wilt maken! Maar alleen als je het zelf trekt, want je hebt het nu even zwaar genoeg met die gebroken nachten. Inderdaad maar hard aftellen tot de operatie. @Bianca: fijn dat het met de katjes zo goed gaat. Je kunt inderdaad al je energie als moederkloek erin kwijt...hihi. Ik heb bij mijn oudste zoontje (en eerst ook bij hem) altijd beide kanten gevoed. Eerst een 'hoofdborst', dan verschonen en dan de tweede borst als 'toetje'. En dan bij de volgende voeding andersom. De laatste 2 dagen heeft hij echter al genoeg aan 1 borst en blijf ik dus met de tweede borst 'zitten'. En een van mijn borsten loopt letterlijk leeg en verslikt hij zich bijna erin. Hij laat die borst ook steeds uit zijn mond, omdat het te snel gaat. Gisterenavond heb ik die borst daarom even helemaal leeggekolfd voor ik naar bed ging en dat was niet alleen voor mij prettig, maar ook voor hem, want 's nachts ging het veel beter met die borst. En een eigen weegschaal hoeft voor mij niet echt. Bij mijn oudste zoontje hebben we er een van het cb kunnen lenen en toen we die in moesten leveren gingen we eens per week naar het weeguurtje bij het cb. Het gaat mij er nu alleen even om wanneer hij op z'n geboortegewicht zit. @MMM-meisje: jammer dat je zo weinig mobiel bent, dat het lekkere babyzaken afstruinen niet meer lukt. Ik herken het wel, want ik had ook die voornemens toen ik net zwanger was, maar al vrij snel was dat soort 'geslenter' in winkels een hele opgave. Vanmorgen belde het consultatiebureau op. Ik dacht nog, wat fijn dat ze dan nog langs gaan komen. Maar ze belde op om een afspraak te maken voor a.s. donderdag. Dus toen vroeg mijn man of we hem wel ergens konden wegen. Toen ze dat hoorde zei ze dat ze binnen een kwartier bij ons zou zijn en hem wel even zou komen wegen. Dat was dus een superservice. Hij was sinds zaterdag 100 gram aangekomen. Nog niet op het geboortegewicht, maar de stijgende lijn blijft doorgaan gelukkig. Dat dachten we ook al wel. Verder even met haar over de bv gehad. Ik twijfel dus of ik die borst bijv. eens per dag helemaal leeg moet kolven, of bijv. even de eerste druk eraf moet kolven voor ik hem aanleg (en hoeveel ik dan af moet kolven). En dat hij dus vaak maar een borst wil, ben ik bang dat hij dan tekort komt, of dat de bv terugloopt. Dus ik was even onzeker, moet ik juist kolven of juist niets doen. Volgens haar is het prima als hij uit een borst drinkt. En is het ook prima als ik bij teveel spanning een borst helemaal leegkolf. Ik moet mijn zoontje maar even 'leidend' laten zijn en wat hij dus pakt is dus voldoende. Volgens haar hoefden we niet te wachten met naar buiten gaan tot hij op z'n geboortegewicht zat en mocht dat nu ook wel. Als we maar even een kruik in de wagen legden om voor te verwarmen. Dus vanmiddag het eerste rondje met de kinderwagen gemaakt. Wel weer even wennen, maar wel even lekker wat frisse lucht.
Hier weer even een update. De dagen vullen zich behoorlijk met voeden, luiers verschonen en natuurlijk beetje bij beetje het huishouden weer. Het gekke is dat je voor je gevoel niets uitvoert, omdat je van voeding tot voeding 'leeft'. Het consultatiebureau is vandaag weer geweest en m'n zoontje is te weinig aangekomen. Was er al bang voor. Hij is de laatste 2-3 dgn erg onrustig. Hij meldt zich netjes voor de voedingen, maar de bv kost hem veel energie en hij valt dan vrij snel in slaap. Dan heeft hij maar kort gedronken en heeft dan eigenlijk alleen de 'voormelk' net op, waar relatief de minste voedingsstoffen inzitten. Daarom meldt hij zich ook sneller weer (sneller dan zou moeten), maar ook dan drinkt hij maar een beetje en valt weer in slaap. Dus ondanks dat ik wel weet waar het aan ligt en me erop voorbereid had, was het toch even slikken toen de weegschaal sneller bleef steken dan ik gehoopt had. Kon ook niet voorkomen dat ik even een traantje gelaten heb, vooral omdat je voor je gevoel zo je best gedaan heb en voor je gevoel continue aan het voeden bent geweest. Vooral dat voeden kost ook van mij veel energie. Nu weer wat tips gekregen en we gaan ook proberen een keer per dag een fles met bv te geven, zodat het hem minder moeite kost dat te drinken en ik dan even mijn borsten goed kan leeg kolven. Het is dan wel mijn tweede kind, maar dat voeden kan je dan weer (net als bij mijn zoontje) zo onzeker maken. Maandag moet ik naar het consultatiebureau komen voor het weeguurtje, want ze willen het even in de gaten gaan houden. Verder is er ook wat gedoe bij mijn man's werk. Hij mocht vanwege zijn slaapapneu 3 maanden niet rijden met de vrachtwagen. Dat is begin april afgelopen en zou hij officieel weer mogen rijden. Alleen niemand wil het groene licht geven dat hij kan gaan rijden. Hij heeft al weken geleden met de arbo-arts gebeld, met zijn directe baas, met zijn directeur. Als hij zijn baas belt, zegt die, bel de directeur maar. Als hij de directeur belt, zegt die: wat zegt de arbo-arts. Als hij de arbo-arts belt, dan zegt die: wat zegt de neuroloog. Terwijl de neuroloog hier geen partij in is of wil zijn. Hij wordt dus van het kastje naar de muur gestuurd. Nu belde zijn baas hem gisteren op dat hij veel zieken heeft en wil hebben dat mijn man nu al gaat werken. Dus eerder dan de 3 maanden die er eigenlijk voor staan. Vandaag werd mijn man ineens gebeld door zijn baas dat hij overleg had gehad met de directeur en dat mijn man weer kan werken. Mijn man is nu een beetje boos, omdat die 3 maanden officieel nog niet voorbij zijn en er nu ineens wel heel snel beslist kan worden als ze maar omhoog zitten met het personeel. Mijn man wil niet moeilijk doen, maar wil wel graag van de arbo-arts een bewijs dat hij mag werken, om geen gedonder te hebben met de verzekering als er iets mocht gebeuren. Voor mij is het nu ook wel weer spannend dat hij moet gaan werken. Ik wist wel dat die dag er weer aan zat te komen. Maar toch... Hoe moet dat straks als M.ees naar school moet en ik alleen met M.orris zit. In de voedingen zit nog weinig ritme, maar ik zit wel vaak met voedingen net rondom schooltijden. Hoe gaat het met zijn apneu? Kan hij het echt wel weer volhouden om een rit te rijden (zonder in slaap te vallen)? Dus voor mij dus ook weer spannend hoe het allemaal weer gaat. Nou ja, we zullen het meemaken.
Jeetje wat een toestand met zijn werk zeg. Kan mij voorstellen dat dit weer wat spanningen veroorzaakt. Je wil eigenlijk geen nee zeggen omdat je ook je baan wilt behouden maar of het wel zo verstandig is is een tweede. En met die voedingen rond schooltijd ken ik helemaal! Ik had dan gelukkig mijn moeder die vaak thuis was en even wou oppassen of T.obie ophaalde van school. Gewoon met de dag bekijken en rustig blijven. Is het dan toch niet verstandig om wat bijvoeding te geven? Hoe was dat destijds met M.ees? Kwam hij ook traag op gang met zijn gewicht?
@Noekie: mijn ouders wonen gelukkig ook naast me, dus heb een hulplijn voor even oppassen als het nodig mocht zijn. Zal ook best goedkomen, maar het nieuwe is weer even spannend. Over bijvoeden heb ik haar nog niet gehoord. Meer omdat ik zelf in principe voldoende voeding heb, maar hij te snel in slaap valt omdat de bv teveel energie kost. En ze dus meer tips gaf hoe dit te doorbreken. Meestal gaf ik ook 2 borsten. 1 voor het verschonen en 1 na. Maar het nadeel is dan, dat hij bij twee borsten alleen de voormelk pakt. Nu probeer ik maar zoveel mogelijk dus een borst te geven, zodat hij die in ieder geval dan goed leegdrinkt. Ondanks dat zij van het cb er niet over had, zit ik zelf ook aan bijvoeden te denken. Heb al een voorraadje in de vriezer. En als dat helemaal niet mocht lukken heb ik een pak friso altijd in huis. Bv is leuk, maar moet ook wel leuk blijven voor beide partijen. In ieder geval een kind dat er lekker op groeit. We appen we nog even over de foto-shoot als jou dat nog steeds uitkomt.
Sneeuwmees:wat een lastige situatie met het werk van je man. Wel fijn dat je ouders naast je wonen en kunnen inspringen als dat nodig is. Timo werd ook te moe van de borst. Hij moest/ mocht al snel over op de voeding aanleggen en daarna een voeding gekolfde melk. Bv is bij ons helaas nooit gelukt uit de borst, maar kolven was wel een goed alternatief, tijdrovend, maar voor een paar maandjes prima te doen. Hopelijk is hij met 1 voeding uit de fles maandag voldoende aangekomen. Hopelijk kun je het piekeren een beetje loslaten.
@Ikke: heb straks voor het eten mijn beide borsten afgekolfd en heb mijn man net de eerste fles laten geven. We hebben nu een bad, waar ik nog nooit ingezeten heb. Onze badkamer was een dag voor de bevalling klaar en daarna heb ik alleen maar gedouched ivm de hechtingen en omdat ik er de rust niet voor had. Al dagen was ik van plan eens lekker in bad te gaan, maar iedere keer was of mijn zoontje onrustig, of dacht ik dat hij ieder moment wakker kon worden (en sliep hij bij nader inzien toch ineens weer wel langer door). Dus vanavond gelijk maar mijn goede voornemen uitgevoerd en even quality time voor mezelf gemaakt. @Noekie: een nieuwe lens? Spannend, hoor!
@Ikke: het bad was lekker, maar merk toch dat ik de knop van volledig ontspannen nog even moet zien te vinden. Ondanks dat ik het leuk vond met mijn andere zoontje had ik mijn oren natuurlijk continue gespitst en een bepaalde onrust of alles wel goed ging daar beneden met mijn andere zoontje. Toen ik beneden kwam, zag ik dat hij het flesje niet leeg had gedronken en dan word ik gelijk weer onrustig. Dus ik moet nog even oefenen. Hier word ik wel wat radeloos van de bv. Hij drinkt maar aan een borst en valt dan snel in slaap. Met een beetje moeite kan ik hem tot 10 min. laten drinken (soms iets langer), maar het houdt niet over. De tips van het cb om hem wakkerder te krijgen, helpen niet echt en ook al is hij wakker, op de een of andere manier wil hij dan echt niet meer drinken. Gisteren dus voor het eerst een flesje geprobeerd, maar dan drinkt hij die ook bij lange na niet leeg (terwijl een flesje toch minder moeite zou moeten kosten). Vanmorgen kwam hij om de 2 uur, wat ik niet erg vindt om hem zo toch (voor mijn gevoel) voldoende voeding binnen te laten krijgen. Maar vanmiddag gaat hij ineens ruim 5 uur slapen. Dus heb hem toen echt wakker gemaakt. Nu slaapt hij al weer. Toen hij zo onrustig was, verlangde ik naar een kind wat heerlijk ging slapen en nu heb ik zo iets, van word alsjeblieft wakker, zodat ik je voor mijn gevoel voldoende te eten kan geven. Nou ja, we zullen het maandag weten. Vanmorgen is een van mijn collega's op kraamvisite geweest. Ik was vorige week best verdrietig omdat ik van mijn werk maar niets hoorde. Ik had toen al het vermoeden dat mijn baas gepikeerd was en dat bleek dus ook zo, want mijn collega bevestigde dat. Ik had na de bevalling het nieuws op fb gezet, omdat dat voor ons het handigst is om zoveel mogelijk mensen ineens te bereiken. En mijn man heeft familie in N-Holland, Brabant en Australië wonen, dus handig om ze gelijk al de foto's van ons kindje te kunnen laten zien. Maar... ik heb ook 2 collega's op fb en die hadden maandag natuurlijk het nieuws op het werk verteld. Dus alle collega's wisten het toen mijn baas binnenkwam. Die wist natuurlijk (nog) van niets en hoorde het toen dus als laatst. Ze had ook tegen mijn collega gezegd dat ze wel verwacht had dat ik haar zou bellen. Nou, ik moet heel eerlijk zeggen dat ik in het weekend geen behoefte had om haar als een van de eersten te bellen., Die band heb ik nu eenmaal niet met haar. En sorry, hoor. Dat soort dingen gebeuren nu eenmaal met dingen als twitter, Facebook e.d. dat nieuws zich snel verspreid.
#breekt even in...Sneeuwmees nog van harte gefeliciteerd met je zoontje! Ik kwam af en toe al buurten om te spieken en zie nu dat hij al 2 weken oud is! Hoop dat jullie snel weer in een vertrouwd ritme met eten komen en dat jullie echt kunnen gaan genieten. Xx Babbel...#breekt weer uit
@Babbel: dank je, meid! Ja, ik zou in week 39 met een geplande keizersnee bevallen, maar meneer vond dat week 38 ook een mooie week was om geboren te worden. Dus vandaar al 2 wkn oud alweer. Time flies.... En jij al weer 9 wkn zwanger. Geweldig, meid!!
@Noekie: sterkte, meid! Ik vond het toen ook vreselijk en heb ook wat traantjes weggejankt toen de kleine onder het mes moest. Maar ben nu maanden later zo blij dat ik toen toch doorgezet heb. Knuffel voor jou en je mannetje! Gaat helemaal goedkomen!
De nacht van weer hel.... maar dat hoort er nog eventjes bij. De operaties ging redelijk. Hij had een complicatie door het vele slijm waardoor ze de longen en maagje hebben leeggezogen. Ze konden daarna weinig meer doen dus hebben alleen zijn neusamandelen geknipt. Het was allemaal nauw en krapjes omdat hij natuurlijk nog zo klein is. Wakker worden was niet zo leuk en Siem was erg boos. Er moest ook nog een foto gemaakt worden van zijn longen dus moest nog even in de houtgreep omdat ik niet wou dat hij nogmaals onder narcose moest gaan. Pas toen het infuusnaaldje verwijderd werd op de dagverpleging werd hij rustig en viel meteen in slaap op de schoot van papa. We waren rond 13 uur thuis en de middag ging eigenlijk wel. Vanaf 18 uur was het weer drama. Hij heeft erg veel moeten spugen en voelde zich naar. De hele nacht liggen spoken en nu gaat het wel weer. Hopelijk gaat het nu alleen maar weer beter.
@Noekie: oh, dat is vervelend, dat hij nog zoveel last heeft gehad. M.ees heeft ook gespuugd (oud bloed), maar dat was al gelijk op de terugweg naar huis. Toen was hij dat kwijt en vanaf dat hij thuis was ging het alleen maar beter en 's middags speelde hij al weer buiten. Hopelijk gaat het vanaf nu alleen maar beter met jouw kleine mannetje (ga ik eigenlijk wel vanuit). Sterkte en een knuffel. Hier een klein kindje van bijna 3 weken aan het leren in zijn eigen bedje te slapen. We hadden hem overdag, op aanraden van de kraamhulp, steeds maar beneden in de box. Maar ik vond het toch wel beter hem ook in zijn eigen bedje te leren. Hij wilde ook het liefst alleen maar bij mij (en als het niet anders kon bij mijn man) op de arm liggen om te slapen. Dat vind ik niet heel erg vooral niet als hij krampjes heeft, maar gisteren was er dus niets aan de hand, en meneer vertikte het om zelf te gaan slapen. Dus we zijn de hele dag bezig geweest ons zoontje van de ene arm in de ander over te geven. En ik wil toch ook dat hij vanzelf in slaap kan vallen. Vanmorgen ging het goed, maar toen was meneertje moe van het badje. Deze keer heeft hij er iets meer moeite mee en heeft alles bij elkaar gekrijst. Ik wilde nog een ding afmaken en was van plan hem dan uit bed te halen (en te gaan wandelen). Maar hij lijkt het nu toch opgegeven te hebben. Blijft toch vervelend als je je kind even zo moet laten huilen. Pff.... Maar ja, hij moet het wel even leren.
@noekie: He wat spannend was dat allemaal zeg en wat naar dat de kleine nog zo veel last heeft ... Hopelijk gaat het snel beter met de kleinen en dus ook met jullie... want dit soort dingen zorgen er ook voor dat je zelf niet lekker in je velletje komt te zitten! @Sneeuw: Jaja... dat gaat wel even wat voeten in aarde hebben denk ik om de kleine man in zijn eigen bedje te leren slapen! Zag dat bij mijn neefjes ook gebeuren... Maar goed wat je zegt, hij moet het wel even leren Suc6 in ieder geval @All: Ondertussen alweer goed over de 30 heen en onderweg naar de 31! Volgende week weer een afspraak bij de gyn, ze heeft dan de scan binnen uit t andere ziekenhuis die toen ik 21 was is gemaakt van m'n rug... ben benieuwd want dan krijgen we te horen of ik een ruggenprik kan en mag krijgen met mijn rug... Vandaag appte een van mijn liefste vriendinnetjes... ze is haar eigen fotografie bedrijfje aan het opstarten... Ze vroeg me of ze me mocht "gebruiken" voor een zwanger foto shoot en een newborn foto shoot! Zelf had ik hier eigenlijk nog nooit echt over na gedacht omdat ik me vaak zo beroerd voel maar nu zij het vroeg lijkt het me toch wel echt super leuk 23 april komt ze naar me toe en komt ze met ideeën wat ze wilt uitproberen, dan gaan we een datum plannen voor de daadwerkelijke foto's... spannend! Daarnaast ook spannend dat we nu echt richting het einde gaan... zon onwerkelijk gevoel!
Noekie; jeetje wat heftig en zoo zielig! Ik hoop dat het vanaf nu beter gaat. Dikke knuffek voor jou, Mmm meisje. Gaaf he dat gevoel. Timo is nu bijna een jaar en ik heb het nog steeds. Gister zat ik te denken aan het moment dat we mijn mans ouders het grote nieuws gingen vertellen. Ik kreeg weer stiekem tranen in mijn ogen. Zo onwerkelijk zelfs nu het al zo lang echt is haha. Sentimentele muts die ik ben. Leuk dat je vriendin je wilt ' gebruiken' voor haar shoot. En spannend alles met je rug. Sneeuwmees: ff doorbijten. Leuk is het niet, maar het werkt vaak wel. Waarom wilde de kraamhulp dat hij in de box sliep? Die van ons zei juist overdag lekker in zijn eigen kamertje..
@MMMmeisje: het laatste kwart van je zwangerschap is al weer ingegaan. En die laatste weken gaan het hardst. Ben benieuwd hoe het nu met je rug gesteld is. Krijg je een keizersnee, vanwege je rug (omdat je het over een ruggeprik hebt). En leuk dat je vriendin je als model wil gaan gebruiken. Straks ook nog mooie foto's van je kleintje. Een newbornshoot is erg leuk om te doen (kan ik uit ervaring zeggen). @Ikke: ja, deze kraamhulp was erg voor 'rooming in', dus je kleintje maar bij je houden, zodat je hem goed kan horen en je hem makkelijk gelijk kon pakken (indien nodig). Ikzelf was er ook niet zo'n voorstander van, want ik wilde hem het liefst gelijk al in zijn bedje wennen. Nu zal het nog wel wat voeten in aarde hebben om dat voor elkaar te krijgen. Vanmiddag was hij toch niet zo meegaand als vanmorgen. Vannacht wil ik hem ook in zijn eigen bedje gaan proberen, maar ook dat zal nog wel wat problemen geven. @Noekie: hoe is het nu met je kleine ventje? Al weer iets beter dan gisterenavond?