@Bianca: hoe verzin je het, dat je andere arm het nu ook begeven heeft. Hoe is het nu met de napijn van je (geopereerde) arm? Hier erg druk momenteel. Mijn man hoestte al 2 wkn de longen uit zijn lijf. Dat in combi met zijn apneu was niet handig, want dat masker kon hij niet ophebben omdat hij daarvan iedere keer ging hoesten. Hij had codeine pilletjes van de huisarts gekregen, maar ook die hielpen niet. Donderdag is hij weer naar de huisarts geweest, omdat hij aan het einde van zijn latijn was, na bijna 2 wkn niet slapen, en nu blijkt hij een longontsteking te hebben. Hij ligt inmiddels al sinds donderdagavond veelal op bed. De hoestprikkel is minder geworden, dus hij slaapt nu dus wel en is hondsberoerd. Had niet gedacht dat je van een longontsteking zo beroerd kon zijn. Gisteren nog maar een keer de HAP gebeld, maar het hoorde er toch echt allemaal bij en hij zal er dus even doorheen moeten. Morgen moet ik weer werken, dus moeten we nog maar even kijken hoe we dat met de kinderen gaan doen. Zie hem nog niet 4 x mijn zoontje halen en brengen van school. Zodadelijk maar even aan mijn ouders vragen of ze kunnen bijspringen.
Sneeuwmees, kunnen je ouders hem halen? Beterschap voor je man. En fijn dat het gesprek op school goed is gegaan. Wel rot voor je zoontje dat er toch wel iets lijkt te spelen maar hopelijk kunnen ze hem goed begeleiden en zijn ze er zo tijdig bij. IkkeB, geeft niet, het was goed bedoelt en mijn eerste reactie was ook heel hyper en de teleurstelling kwam wel ff binnen dus bummer, hopelijk vertellen ze me dinsdag dat ik iig wel eerder een telefonisch consult kan krijgen. En dat idee van augustus klinkt goed Jij ook rond die tijd zou top zijn. Dat wordt het doel voor de komende anderhalve maand. en wat rot voor je vriendin. Hopelijk is het snel alsnog raak voor haar. BE, ben benieuwd naar de echo woensdag. Dikke knuffel voor jouw, rottigheid. Zit niet mee. Ik ben vandaag thuis, 24 uurs urine moet ik opvangen, blegh. Dus moet wel thuis blijven. Morgen werken en dan is het alweer dinsdag de 18e. Echt snel gegaan. Spannend. Zenuwelijer hahahaha. Fijne avond meiden.
@Jordan: alle potjes weer gevuld? Heel veel succes morgen! Snap dat je het spannend vindt, maar het is weer een stapje dichterbij een tp (en een zwangerschap).
Hihi. Alle potjes gevuld, morgenochtend eerst nog wat buisjes van mijn gekoesterde bloed laten tappen en dan, op naar de artsen. Zo lekker douchen, slapen en vroeg op.
En Jordan, hoe is het gegaan?? Sneeuwmuis: hebben je ouders kunnen inspringen? En hoe gaat het met je spiraal klachten.
@Jordan: en.. weer helemaal lekgeprikt thuis inmiddels? Viel het mee? @Ikke: de ergste piek is voorbij. Mijn ouders hebben even bijgesprongen en vanmorgen was ik vrij. Morgen heeft mijn zoontje vrij ivm een studiedag, dus dan is de week onderhand al weer voorbij. Heb heel af en toe nog wel wat spotting of licht bloedverlies. Heb het vermoeden dat het zo rond de eisprong is. Gelukkig wel minder dan eerst, want dat had meer weg van een lichte menstruatie (even afkloppen). Ik had vanmorgen onverwachts vrij. Mijn zoontje had een dansvoorstelling en zou met de school naar een zaaltje in de buurt gaan. Ik had begrepen dat ons zoontje met zijn eigen klas een uitvoering had en wilde dat graag zien. Maar het viel, zoals gewoonlijk, weer eens op een werkdag van mij. Op het verzoek voor ouders om mee te rijden, ben ik ook niet ingegaan, omdat ik moest werken. Maar vorige week bedacht ik me dat ik best wel vrij kon nemen in de ochtend en zo mee kon gaan. Ik dus al helemaal blij en vanmorgen dus met mijn zoontje naar school. Ik zei tegen de juffrouw dat ik alsnog wat had kunnen regelen en of ik dan straks op de afgesproken vertrektijd gewoon aan kon sluiten met de auto. Maar ze zei dat dat niet de bedoeling was. Ze keek me ook raar aan, want ze begreep mij niet (en ik begreep haar reactie niet). Ze zei dat het niet de bedoeling was dat er ouders meegingen. Alleen die zouden gaan rijden, maar het was voor de klas zelf bedoeld en het was niet de bedoeling dat er mensen mee gingen. Ik was compleet ontgoocheld. Ik zei nog dat ze zelf een mail had rondgestuurd over ouders en familieleden die meegingen en dat er voldoende parkeergelegenheid was bij het gebouw. Ging nog aan mezelf twijfelen ook. Moest toen tegen mijn zoontje gaan vertellen dat ik toch niet zou meegaan. Hij keek dus ook wat beteuterd toen ik wegging en hem zo achter moest laten. Thuis heb ik wel 3 keer de mail doorgelezen met mijn man. Ook hij had het zo opgevat als ik. Dit is dus zeker de 4e keer dat er zo'n geval van miscommunicatie is. Ik krijg onderhand de indruk dat ik blijkbaar geen Nederlands kan. Was ook best overstuur, want ze organiseren iedere keer wat als ik aan het werk ben. En nu had ik notabene voor jan met de korte achternaam een ochtend vrij van mijn werk genomen. Wil er nog wel een keer op terugkomen bij school. Maar goed, was vanmorgen te boos om daar achteraan te gaan.
Zo, heel verhaal wordt dit maar ik heb gisteren overleefd. Hele dag maar wel alvast een heel interessant behandelplan gekregen. Eerst de dag zelf. We waren er iets na 8 uur in de ochtend. Ik moest 16! buisjes bloed laten prikken. Uiteraard ging ik halverwege weer bijna out maar de dames daar waren super lief. Werd achterover gelegd, washandjes werden uit de kast getrokken en toen we klaar waren kwamen ze aan met kruidenkoek en bekertjes water. Hihi. Toen ik weer 'in the land of the living was' had ik eerst een inleidend gesprek met de reuma verpleegkundige, daarna met de nefroloog, toen met de reumatoloog, daarna de gynaecoloog en de verloskundige (op de afdeling verloskunde, ik zat in een wachtkamer tussen alleen maar hoogzwangeren, dat was wel ff tandjes bijten), toen lunch, een ECG, gesprek bij de internist gespecialiseerd in Trombose en Hemastose, longfoto laten maken, toen evaluatie met reuma verpleegkundige, longfunctie onderzoek en toen eindelijk klaar om 16:20. Wat een dag. Maar... ik was bij de gynaecoloog en verloskundige waar ook wat nadelen werden besproken van zwangerschap i.c.m. Lupus maar de aanwezige gynaecoloog is de vrouw die de hh miskramen poli runt. Echt zo'n fijn gesprek geweest. Ze zei, wat er ook uit komt vandaag, we gaan starten met bloedverdunners (dus ook als de eind conclusie is dat SLE een foutieve diagnose zou zijn). Ze zei dat 10 miskramen echt enorm hoog is en dat het makkelijk zwanger worden wat ik heb iets is wat ze vaak zien bij vrouwen met hh miskramen. Normaal starten ze met Fraxiparine vanaf een positieve test maar aangezien mijn miskramen regelmatig ook vrij vroege miskramen zijn mag ik beginnen met Fraxiparine als ik de terugplaatsing heb gehad!!!! Echt blij daar mee. Ik wilde het al vragen maar ze kwam er zelf mee. Verder krijg ik vanaf hartactiviteit ook asperine/ascal. Ze gaat zorgen dat ik in december nog een tp krijg (tenzij de eindconclusie een onrustige SLE zou zijn maar daar reken ik absoluut niet op). Super, dus eindelijk echt weer eens een stap maken. Ik vroeg haar of er na bloedverdunners nog andere mogelijkheden zijn maar dat is wel lastig maar goed, eerst dit maar gaan proberen dus. En nu afwachten op haar telefoontje (3-12) want ze laat me weten of ik ook extra hormonen mag gaan gebruiken en dan op het gesprek m.b.t. hun eindconclusie v.w.b. het ziektebeeld. Spannend!
@Jordan: wat zal jij gaar geweest zijn. Maar heel fijn dat de gyn zo begripvol en meedenkend was. Dus dan wordt het waarschijnlijk toch zwanger dit rotjaar afsluiten 😉. Ik ga heel hard voor je duimen!
Ja daar ga ik voor. Zwanger 2015 in. Dat is het doel En ja, ik was ZO gaar. Niet normaal. En de papa van mijn man is gisteren geopereerd dus moesten we ook nog naar dat ziekenhuis toe. Hahaha. Ik heb ff genoeg ziekenhuis gezien voor de komende ehhh... 3 weken?
@Jordan: goed voornemen, zwanger (en bevallen) in 2015! Je hebt het verdiend. En jij mag onderhand wel een eigen tegel hebben op de walk of fame van je eigen zkh. Hopelijk zijn de volgende (vele) bezoekjes in het zkh die aan je gyn/vk met een bolle buik. @Bianca: hoe is het met jou?
@Ikke: hier een druk weekend gehad. Mijn man was nog steeds niet beter. Vorige week woensdag hij de laatste pil van zijn antibioticakuur, maar 's avonds kreeg hij weer koorts. Dus donderdag naar het zkh voor een longfoto en bloedprikken. Longen waren schoon, maar de waardes in zijn bloed verhoogd, dus toen een ander antibioticum voorgeschreven gekregen die 'breder' schiet. Maar hij bleef nog lang koortsig en niet lekker. Maar sinds vandaag gaat het iets beter. Fingers crossed dat we nu het ergste hebben gehad. Daardoor zelf dus druk, want de zorg voor de kinderen, huishouden, boodschappen, beestenboel e.d. kwam daardoor voornamelijk op mijn schouders terecht. Echt een gevoel van weekend heb ik dus niet gehad. Maar goed, dat is niet anders.
Sneeuwmees, wat heftig voor je man. Hopelijk werkt deze antibiotica wel! Zal pittig zijn voor jullie beiden. Beterschap! IkkeB, hoe gaat het met jou?
Jordan, we hebben elkaar al gesproken via de app, maar wil je ook graag hier even zeggen dat ik aan je denk meid. En dat ik super hard voor je ga duimen voor een mooie tp en een mooi uiteinde van dit lange vervelende jaar! Sneeuwmees, de herfst en de winter zijn niwt voor jullie bestemd he? Jeetje meid wat een gedowtje met man lief! Hoe is het nu met hem? Hier gaat t goed mag eigenlijk niet klagen al met al is het me tot nu toe reuze mee gevallen De pijn die ik nu nog heb is de aanhechting van mn pees/spier die ze gehecht hebben maar is goed te doen. Verder is mn schouder zelf nog beurs en de wonden waar ze naar binnen zijn gegaan zijn nog gevoelig. De wonden zelf zijn goed geheeld en inmiddels zijn de hechtingen er ook al weer n paar dgn uit. Vandaag fysio gehad en ging hardstikke goed. We hebben de grootste lol gehad :-D Ik moest mijn arm zelf voor en zijwaards heffen... hoe graag ik t ook wou en hoe hard ik t ook probeerde... ik kon het helaas nog niet zelf. Alle kracht is weg. Mn pols, hand en vingers zijn gelukkig wel weer lekker los alleen mn elleboog zat helemaal vast wat voor veel pijn zorgde. Dit heeft de fysio vandaag lekker los gemaakt wat echt gelijk verlichting gaf. Ik heb nog wel een hele lange weg te gaan maar over 4 wkn gaan we als alles zo vlot blijft verlopen als nu al weer beginnen met krachttraining :-D Ook heb ik eindelijk de uitslag van mn echo en foto van mn andere schouder. Ook hier is kalk aangetroffen in de aanhechtingen van mn pees/spier. 29 dec heb ik een afspraak staan voor die schouder bij v.d. list en hij moet kijken/beslissen wat hij daar mee wil gaan doen. Wss zal hij eerst gaan spuiten wat ook mijn voorkeur heeft. Al is t maar om er voorlopig even vanaf te zijn maar we wachten t nog even af. Verder hebben wij afgelopen week ook gesprek gehad bij de ha. Als mn fysio de aankomende 3 weken goed verloopt zit ik op de 4de week na mn gesprek met de ha. En dan gaat mn spiraal eruit. Heb er momenteel zo enorm veel last van. De wens voor een 4de is er nog steeds, maar nu zo met mn arm kan ik dat er nog niet echt bij hebben. Al gaf mn arts aan dat t nog wel even kon duren etc na verwijdering van de mirena... maar ik ken ook t andere verhaal... dat gelijk zwanger worden na verwijdering ook mogelijk is. We mogen na verwijdering als we willen gelijk de mmm weer in, maar kijken het eerst even een goeie 6 maanden zelf aan en dan zien we t wel. Dan ben ik ook weer verder in mn revalidatie met mn arm etc. Heel verhaal mss iets verwarrend, maar dat komt omdat ik te veel in een keer wil schrijven omdat ik hier zo lang niet meer geweest ben...
Hmmmm wat doe ik verkeerd met die smiley's??? Die blauwe krengen moeten knipoogjes zijn... oja en let niet op mn typfouten hoor... dat gaat allemaal nog niet vanzelf
@Bianca: fijn dat het zo goed gaat met je arm! En dat je binnenkort al aan de krachttraining kan beginnen. Wel balen dat het nu ook in je andere schouder zit. Maar hopelijk is het daar voorlopig nog even te onderdrukken met spuiten. En jij nog steeds last van je spiraaltje. Bij mij gaat het de laatste 2 cyclussen redelijk (even afkloppen), met alleen nog wat roze/bloedverlies rondom de eisprongdagen. Ook die rare buikpijn heb ik niet meer. Dus wie weet heb ik het ergste gehad en begint het nu toch te wennen dat spiraal. Ben nu ook weer ongesteld en netjes op tijd met 28-29 dgn. Komt misschien ook omdat ik nog maar 3 keer per dag bv geef en daardoor de cyclus zich wat meer hersteld. Met mijn man gaat het langzaam aan beter. Vandaag nog een belafspraak met de huisarts. Tenminste ze zouden eind van de ochtend bellen, maar het is al weer begin van de middag. Maar hij lijkt het ergste gehad te hebben. Hij is nu even met de oudste op stap en de kleine man slaapt. Dus heb ik ook even een momentje voor mezelf.
Hé meiden, hier gaat het goed. Helaas weer ontsteld, maar voor het eerst een tweede fase die niet te kort was en mijn temperatuur is ook zowaar goed gedaald. Dus laat ik het maar positief bekijken... Verder slaapt timo momenteel slecht en wil het liefst bij ons in bed als hij in de nacht wakker wordt, voorheen deden we dit wel eens en dan legde ik hem terug zodra hij sliep, maar die kleine slimmerd heeft het door en weigerde ineens in zijn eigen bed te blijven. Dus begonnen met slaap training. Afgelopen nacht voor het eerst en na een tijdje gaf hij de strijd op en heeft hij de rest van de nacht prima geslapen. Vandaag nachtlampje gekocht en de komende dagen doorzetten. Jordan: ik ben het ff helemaal kwijt, maar moet jij nu nog uitslagen krijgen?? Stom dat ik de draad helemaal kwijt ben., Be; wat fijn dat het allemaal de goede kant op gaat met je arm. Maar pittig zal het wel zijn. En je spiraal er uit zal prettig zijn als je er nu zo'n last van hebt. Mijn schoonzusje was ook direct na het verwijderen van de mirena zwanger bij de eerste en bij de tweede na een paar maandjes. Zucht, jaloers hih Sneeuwgmees; wat naar van je man zeg, het zit jullie de afgelopen tijd qua gezondheid ook niet echt mee, ( of vooral hem, maar jij daarmee dus ook)
Sneeuwmees, last van de spiraal wordt alleen maar meer. Man lief was er nog niet zo aan toe om hem te laten verwijderen, zoals jullie al wisten, maar nu eenmaal bij de huisarts was hij het er mee eens om hem eruit te laten halen. Maar meer ook denk ik, omdat hij ziet en merkt hoeveel last ik er van heb. (hij wil nog wel heel graag een beeb er bij hoor, begrijp t niet verkeerd, maar t heeft voor hem geen haast zeg maar ) J.ayden loopt nog niet los, maar wel overal langs op, en hij racet uren op zn trekkertje die komt er wel Ergens denk/verwacht ik wel dat hij voor t einde van t jaar loopt. Fysio voor hem is in principe ook afgesloten, maar mocht hij in januari/februari nog niet los lopen dan mocht ik haar altijd nog even bellen, dan komt ze weer n uurtje meekijken en doen. Even terugkomend op de spiraal, man lief wou hem er in principe dus uit laten halen als J.ayden zou lopen. Dat moet toch wel lukken binnen die 4 weken? Ikke, fijn te horen dat het goed gaat meis, alleen wel jammer dat je weer ongesteld bent geworden, maar er zit wel iets een positieve kant aan als ik het zo goed gelezen heb. Willen jullie echt de mmm niet meer in? Of denk je daar nu inmiddels iets anders over? Even doorbijten wat betreft t slapen van Timo. Ik heb hier voor Jayden een lampje wat figuurtjes laat zien op t plafond, wat hij erg interessant vind. Ik kan de plaatsjes veranderen door er een ander schijfje in te doen, en er zitten ook muziekjes op. ook kan ik er de tijd op instellen hoe lang het ding afspeelt. echt ideaal. en helpt goed, als hij wat aan de onrustige kant is en slecht wil slapen. Ook hij spookt soms nog weleens tot 05.00 uur smorgens... Nadeel daarvan is wel, dat hij aan zn bed heeft zitten knabbelen... Onze dochter is ook gelijk na de verwijdering van de mirena verwekt. (dezelfde dag.) Maar goed, verwacht niet dat t nu weer zo zou zijn, aangezien Jayden pas een ruime 4,5 jaar na verwijdering van de spiraal en na 2 icsi pogingen kwam... Maar, je weet het nooit he? We zullen wel zien hoe het loopt. In die 6 maanden kijken we het gewoon even aan hoe het loopt, wat mn cyclus doet etc. Jordan, hoe is het meid? En Noekie, lees je nog mee meis?