@Lmom: ik moet zeggen dat het maken van het boek qua tijd meevalt. Bij mij gaat de meeste tijd erin zitten om duizenden foto's (sorry, ik maak er nogal veel ) terug te brengen tot een redelijk aantal voor een boek. Ik zie op iedere foto altijd wel weer iets leuks of grappigs. En ik ben zelf ook altijd best perfectionistisch. Baalde dan ook als een stekker dat toen ik het boek opensloeg ik een kopje zag wat nog in het oude lettertype was, wat ik eerst had. Ik denk dat niemand het opvalt, maar mijn oog viel er gelijk op en ik heb hem toch uren per avond doorgebladerd. Leermomentje. Ik heb van de oudste per levensjaar een boek gemaakt. Best grappig om terug te bladeren, zeker om nu te vergelijken met de ontwikkeling van de jongste. Dus dat boek van de oudste moet ik nog maken (en volgens mij lig ik zelfs een jaar achter) en eigenlijk wil ik dat ook van de jongste doen en die is bijna een jaar. Dus, een hoop werk nog te doen. Vorig jaar heb ik voor het eerst een jaarboek van het hele gezin gemaakt en dat is ook leuk om nog eens door te bladeren. Je vergeet vaak wat je zoal gedaan hebt in zo'n jaar. Goh, je vriendin al weer bijna op de helft. Kan me zo voorstellen dat de hele zwangerschap, maar vooral de bevalling heel zwaar voor haar zullen zijn. En dat gebeurde inderdaad toen ik hoogzwanger was. Dus herinner het me nog als de dag van gisteren. Toen ik dat hoorde, was ik er nog meer van overtuigd dat een geplande ks het meest verstandige was. Tot ik in de verloskamer lag in afwachting van de OK en de gyn ineens zei dat ik het kindje zelf moest gaan baren. Toen schoot ineens dat verhaal van jouw vriendin door mijn hoofd en kreeg ik een soort van blinde paniek en angst. Dus, ondanks dat ik ze niet ken, denk ik vaak aan haar. En wij hebben op zich redelijk goede slapers, maar de oudste is een avond-kind en krijg je moeilijk in bed (zeker als hij wel eens overdag in de auto in slaap gevallen is). Als de oudste eenmaal slaapt, kan je een kanon bij hem afschieten. De kleine man had ik al vroeg op bed liggen en na even huilen sliep hij, maar na een uur werd hij weer wakker. En dan is het even een logistiek probleem. Omdat de jongste in bed moet liggen (en moet slapen) voordat ik de oudste naar bed kan brengen. Als ik dat doe, terwijl de jongste wakker in bed ligt, is het huilen geblazen. Ik kon, omdat ik alleen thuis was, ook niet de oudste eerst naar bed brengen, want de jongste kan ik niet alleen beneden laten. Kortom, even gedoe. De jongste drinkt de laatste tijd heel onrustig bij mij, steeds loslaten, weer een slokje. Ik noem mezelf altijd de 'sapbar'. Af en toe draait hij even naar mijn borst voor een slokje, of staat zelfs te drinken. Omdat hij nu tandjes krijgt, merk ik dat ik veel gevoeligere tepels heb, omdat hij af en toe wel eens wat te hard klemt en bijt. Dus ik had besloten een flesje melk klaar te maken, omdat ik even geen zin meer had in dat geworstel. Maar dat duurde dus enorm lang voordat het flesje op drinktemperatuur was en daarmee dus ook langer voordat alles goed en wel in bed lag. Maar goed, het is goed gekomen. Alleen was ik zelf total loss.
Sorry, was nog iets vergeten. Mijn man had vrijdag de bloeduitslagen teruggekregen. Een waarde was nog steeds verhoogd. Het gekke was dat die eerst gezakt was en nu weer iets gestegen. Wat dat betekent weten we niet, want de assistente mag wel de waardes doorgeven, maar mag er verder geen uitspraken over doen. We hebben zelf wat zitten googlen en normaal gesproken zijn deze waardes niet verontrustend om vervolgonderzoek te laten doen. Maar goed, dat in combi met de donkere urine, wilde mijn man toch graag even met de huisarts zelf spreken en hij heeft morgen dus een belafspraak. Wordt weer vervolgd dus.
Sneeuwmees, Het boek zelf maken zal idd niet echt mega tijd veel inzitten, maar idd het uitzoeken van de foto's... daar gaat veel tijd in zitten. Ook hier heb ik echt duizenden foto's om uit te zoeken. Onlangs op de pc al wel begonnen met sorteren in diverse mappen en alles op datum. Ook een mega werk! Mijn vriendin idd alweer bijna op de helft. Ik heb t idee dat ze nu momenteel meer in zit over de gezondheid van de beeb dan de bevalling zelf. Ze heeft er voor mogen kiezen om een geplande keizersnede te laten doen. En bij de 20 weken echo gaat ze overleggen voor een gentle sectio. Ben erg benieuwd. Nog niet ieder ziekenhuis werkt hier aan mee. Ze verwachten nu overigens een klein manneke. Kleine man dus nog steeds aan de borst, knap hoor! Ik doe t je niet na Man lief zn waardes dus nog steeds niet op orde? Wat balen zeg. Benieuwd wat de huisarts er over zegt.
@Lmom: het begin van je fotoboek is er dus al. Als jij inderdaad voor al je kinderen een boek zou maken, dan is het inderdaad een mega klus. Maar ach, iedere keer een beetje aan foto's sorteren, dan kom je er vanzelf wel een keer. Die foto's uitzoeken is inderdaad het meeste werk. Is je vriendin helemaal niet meer onder controle van 'ons' zkh? Lijkt me hoe dan ook een stressvolle tijd voor haar. Maar volgens mij sleep jij haar wel er doorheen. En de kleine man is nog steeds aan de borst. Twijfel nog steeds. Eerst was ik al blij als het 6 mnd zou zijn, toen dacht ik, ach, als ik de 9 maanden haal (net als bij mijn oudste) dan is het mooi. Maar toen bleef hij maar drinken en nu is hij bijna een jaar. Een jaar had ik me overigens een beetje als eindgrens voorgenomen, want ik ben geen type die met een grote peuter/kleuter aan de borst zit. Als hij overdag zo onrustig aan de borst is en het is meer worstelen, dan lekker ontspannen laten drinken, dan overweeg ik wel eens het af te gaan bouwen. Maar ja, vannacht werd hij wakker (hij meldt zich meestal een keer) en dan haal je hem uit bed, je geeft hem de borst (dan drinkt hij wel heel rustig) en legt hem met 10 min. voldaan weer terug en hij slaapt ook weer. Dus dan denk ik weer, ach, toe maar, wat zeur ik nou. Dus ik ben er nog niet uit wat ik ga doen. Misschien lost hij het zelf op, zodat ik er niet over na hoef te denken. Ik had hem gisterenavond voor het eerst een flesje melk gegeven (omdat hij zo onrustig bij mij had gedronken en ik dacht dat hij nooit genoeg gedronken kon hebben). Dat flesje heeft hij met smaak bijna opgedronken. Toen dacht ik nog dat ik inderdaad maar moest gaan afbouwen, omdat hij blijkbaar niet genoeg bij mij krijgt. Maar vannacht meldde hij zich toch weer, zoals gewoonlijk. Dus het is blijkbaar niet zo dat ik te weinig voeding heb, want als ik hem alleen bv geef, is hij ook altijd een keer wakker. Nou ja, we zullen zien...
Leuk weekend gehad meiden? Ik heb vanmorgen echo gehad. 8 mm bm-slijmvlies, was mooi dik en regelmatig opgebouwd. Ook bloed laten prikken of hormoon waarden goed zijn en word vanmiddag gebeld of ik door mag naar dag 14 van het schema en wanneer dan de tp. Verder had ik wederom, net als vorige ronde, weer een blaasje in mijn rechter eierstok. Maar heb wel Decapeptyl gespoten dus een follikel zou niet mogen groeien. Snap er weinig van. Zou dus een cyste kunnen zijn maar dat heb ik nooit eerder gehad dus weet niet hoe dat zich gedraagt en wat ik daarvan moet verwachten maar ja...we zien wel. Volgens de verpleegkundige die de echo deed, geen reden tot zorgen.
Jordan, dat is al snel zeg! Mijn duimen draaien weer volop meis! Sneeuwmees, wat betreft de foto albums daar zal ik nog wel even zoet mee zijn. Maar dat komt wel goed. Ik vind t wel superknap van je dat je nog steeds borstvoeding geeft hoor. Zeker in combinatie met je werk enzo. Een jaar bv geving zou voor mij ook de max geweest zijn, maar goed je moet echt doen waar jullie je beiden goed bij voelen. Mijn vriendin loopt helemaal in het wkz daar hebben ze bewust voor gekozen omdat de begeleiding daar voor hun gevoel veel beter is dan bij "ons" ziekenhuis. Zij hebben na de bevalling en t overlijden van hun dochtertje heel veel steun gehad vanuit het wkz. Ik ben ook echt van mening dat ze hier goed aan gedaan hebben. Ze heeft vandaag haar 20 wkn echo gehad. Het was behoorlijk emotioneel voor ze maar alles is goed bij en met de kleine. Hopelijk kan ze nu echt beginnen met echt genieten. Maar ik kan heel goed begrijpen dat dat voor hen ook erg zwaar moet zijn.
Jordan, war super !! En lekker snel weer. Wel fijn dat je zoveel in reserver had zeg, niet weer al die hormoon shit. ( natuurlijk wel een beetje, maar minder dan bij punctie enz) Lm: het lijkt me echt mega spannend wat je vriendin moet doorstaan, enerzijds is het fijn dat ze het weer mee mag maken, maar tjonge jonge het is nooit mee zo. Onbezorgd. Sterker nog, met veel angst en zorgen.
@Jordan: jemig, je gaat inderdaad echt snel. Straks samen met Lmom en Ikke zwanger. Hoe mooi zou dat zijn. Hopelijk wordt het toch geen cyste en komt je tp niet in gevaar. @Lmom: kan me helemaal voorstellen dat het voor je vriendin (en haar man) een enorme rollercoaster van emoties is. Denk ook dat ze er goed aan gedaan hebben in het WKZ te blijven. Voor veel steun en begeleiding hoef je in ons zkh niet te zijn. Fijn dat de echo goed was. Ik hoop ook dat het haar nog een beetje lukt te genieten, maar snap ook dat het moeilijk is.
Ikke, ze vinden het idd zeker fijn om het nog eens mee te mogen maken, maar het is idd niet zonder angst en zorgen. Hoe gaat het met jou zelf? En je kleine grote man? Sneeuwmees, idd in ons ziekenhuis hoef je niet bepaald te zijn voor goede steun en begeleiding. T lijkt me trouwens leuk om straks samen met Jordan en ikkeB tegelijk zwanger te zijn. Waar kunnen we tekenen?
LM, ja he. Wel blij om, heb de vrijdagmiddag vrij en kan dan lekker het weekend meepakken om te relaxen. Zo heftig voor je vriendin. Ze zal pas opgelucht zijn als die kleine vast kunnen houden. IkkeB, hoe gaat het nu met jou? Deze maand een goed gevoel? Aan de andere kant, sorry als ik er teveel naar vraag want daarmee maak ik je misschien ook hor-en-dol Sneeuwmees, hebben jullie de uitslagen van je man al? Ik zat er gisteravond volledig doorheen. Zomaar ineens raakte ik in paniek over de behandelingen, de medicijnen die ik krijg, kreeg ik angst dat ik nu ineens keer op keer niet zwanger ben dus dat we die stress er dan ook nog bij krijgen (terwijl het nu pas 1x is voorgekomen), dat ik na deze tp nog steeds 4 cryo's heb maar ik zie het gewoon niet gebeuren dat ik zwanger word in deze poging (hoezo doemdenken, terwijl ik normaal altijd positief denk) en ineens raakte ik nog meer in paniek van het idee aan de punctie maar ook van het idee aan maanden lang mezelf fraxiparine inspuiten (terwijl er tientallen vrouwen zijn die dolgraag Fraxi zouden krijgen maar hun arts het niet voorschrijf dus ik weet dat het een waanzinnige kans is die we krijgen maar toch zie ik er enorm tegenop). Daarna werd ik ook nog eens mega onredelijk en kinderachtig over de broer van een vroegere vriendin die de tweede verwachten en dit op FB hadden gezet.Kon het niet uitstaan. Was er gewoon echt kwaad om en vond het zo oneerlijk dat wij er zoveel ellende voor moeten doorstaan en nog met lege handen standen en voor het grootste gros van de wereld het allemaal zo vanzelfsprekend is. Wat een kl3re avond zeg.... Dus nu probeer ik mezelf positief op te laden maar de ochtend begon al shit dus ik hoop dat het gaat lukken me op te laden vandaag...
Lieve Jordan, ik denk aan je meis! Ik.heb je vanmiddag al even een appje gestuurd, maar wilde ook graag hier even laten weten dat je in mijn gedachten bent. Hele dikke knuffel!
O Jordan, wat naar voor je. Gooi het er allemaal maar goed uit. Helaas horen deze gevoelens er ook bij. Rationeel gedacht oneerlijk, maar emotioneel gezien zo begrijpelijk. K*t gevoel. Een hele dikke knuffel. En dat je even de hoop niet had is ook heel begrijpelijk. Ik kan wel zeggen het komt goed, maar ik heb geen glazen bol. Iig heb je nog 4 kansen voor je überhaupt die stomme punctie enz weer moet aangaan. Ik hoop zooooooo erg dat je zwanger wordt deze ronde. Antwoord op jullie vraag; hier gaat het goed. Timo is een echte lekkere boef. Hij ontwikkeld zich zo snel. Kletst de oren van je kop en als je even niet begrijpt wat hij bedoeld zegt hij op een schattige manier zelf ooooohhhh ( dat zeg ik meestal als ik ineens begrijp wat hij bedoeld). Verder is mijn hoop ook even ver te zoeken. Cyclus van vorige maand was bizar kort en temperatuur schommelde te veel. Nu twee keer acupunctuur deze maand. Verder beetje druk met mijn vriendinnetje die helemaal ingestort is. Dus veel zorgen om haar. Sneeuwmees: wat een leuke dingen stonden er op fb over de kleine man. Ook hij groeit snel zeg.
@Jordan: dikke knuffel, meid! De wereld is ook zo oneerlijk. Sommige vrouwen raken zwanger van de lucht lijkt het en sommige vrouwen moeten er al jaar in, jaar uit zoveel moeite voor doen en zoveel doorstaan. Dus ja, dan komt een aankondiging van een zwangerschap soms hard binnen. Kan ik me alles bij voorstellen. Ik hoop dat je de positieve vibe weer een beetje te pakken krijgt. En hier bij ons mag je altijd je hart luchten, hè? @Ikke: vervelend dat je cyclus weer een eigen leven leidt. Hopelijk met acupunctuur snel weer wat regelmatiger. En wat schattig dat jouw kleine mannetje zo lekker begint te kletsen. Het worden dan al hele karakters, hè? Ook lief dat je er bent voor je vriendin, al kan ik me voorstellen dat het van jou ook veel energie vergt. Hier alles z'n gangetje. De kleine man is al twee nachten een tijdlang aan het spoken. Bij het terugleggen in bedje enorm krijsen. Geen idee of het weer een tandje of toch weer de oortjes zijn. Maar vermoeiend is het wel, want 's morgens gaat de wekker weer op tijd en mag je weer.... Een bloedwaarde van mijn man was nog steeds verhoogd, niet schokkend, maar toch... Maandag heeft de huisarts gebeld. Ze weet het zelf ook niet meer. Normaal zijn deze waardes niet schokkend en doen ze geen aanvullend onderzoek, maar omdat mijn man nog steeds donkere urine heeft, moet hij toch en echo van z'n lever en gal laten maken. Dat kon blijkbaar alleen op afspraak en dat lukte niet eerder dan volgende week woensdag. Dus we moeten nog even afwachten...
Thanks, jullie zijn lief!!!!! IkkeB, wat erg voor je vriendin. Hoop dat zij zich snel beter voelt. Mijn man heeft 2 jaar thuis gezeten nadat hij was ingestort en vervolgens erg depressief was. Weet hoe zwaar dat is, hopelijk vind jouw vriendin de weg naar positiviteit snel weer terug. En wat vreemd dat je cyclus zo in de war is. Is het niet een goed idee om wel een keer daar naar te laten kijken zonder over mmm te spreken? Sneeuwmees, wat raar joh die bloedwaardes. Fijn dat ze een echo maken maar wel vervelend dat hij daar een week op moet wachten. Hopelijk slaapt de kleine snel weer goed door. Het is volle maan geweest, misschien daar last van?
@Jordan: wie weet was het de volle maan, want vannacht heeft hij regelmatig redelijk goed doorgeslapen. Alleen heb ik zelf (weer) gedoe op m'n werk, dus lag ik vervolgens daar weer lange tijd wakker van. Er is ook altijd wat. Die bloedwaarden zijn inderdaad vreemd. Ik geloof dat het onder de 45 moet zijn. Eerst was het 76, toen 60 en nu weer 69. Niet schokkend, want ze noemen je pas ziek als de waarde 5x verhoogd is. Maar het spookt allemaal wel door ons hoofd. Die echo's kunnen alleen op afspraak. Hij kon gisterenmiddag laat nog, maar je moet nuchter zijn, dus dan is dat geen handige tijd. De eerstvolgende mogelijkheid was dus over een week. Weet niet of hij dan gelijk de uitslag krijgt of dat we daar ook weer op moeten wachten. We kunnen niet meer dan afwachten. Hier weer een nieuw hoofdstuk in de soap van een nieuwe bank. Laatst waren we bij de ikea en wilden een bank bestellen, maar toen bleek na alles ingevoerd te hebben dat we ineens het hele bedrag moesten afrekenen. Omdat we dat toen niet konden, hebben we gezegd dat we er dan vanaf moesten zien. Die vrouw zei toen dat als er geen betaling is ingevoerd de ingevoerde bestelling automatisch eruit werd gegooid. Gisteravond kreeg ik ineens een SMS van de ikea dat onze bestelling (lees bank) morgen afgeleverd wordt. Dus dat was even schrikken. Op zich zit hij goed en willen we hem wel hebben, maar de manier waarop is wat vreemd. Op woensdag wordt hier ook meestal grofvuil opgehaald en als we dat eerder hadden geweten, had ik op tijd kunnen bellen om ons hiervoor aan te melden. Want dat was dan een mooie timing geweest. Ene bank weg, volgende bank erin. Dus in het ergste geval zitten we twee weken met twee banken.
Zo lekker een gratis bank hahaha. Wel heel apart. En die waarden zijn toch verhoogd dus kan me voorstellen dat het jullie niet lekker zit. Wat is er op je werk aan de hand?
@Jordan: mijn man heeft gebeld. Het is inderdaad de bank die we hadden willen bestellen. Maar we moeten hem morgen bij aflevering alsnog betalen. Dus de verrassing was groot, maar helaas niet gratis...hihi... Ja, die leverwaardes blijven wij ook vreemd vinden. Je wilt zo graag, als je iets mankeert, dat het gewoon vanzelf (of met medicijnen) helemaal over gaat. Of dat de dokter er een hele goede verklaring voor heeft. Op zich wel goed dat onze huisarts bij enige twijfel wel doorstuurt voor verder onderzoek ipv zelf blijft 'dokteren'. Maar toch... Je hoort vaak zulke rare verhalen, dus al die onderzoeken en stress is aan mij niet besteed. En mijn werk. Ja, ik blijk blijkbaar weer iets misdaan te hebben wat mijn baas weer niet zint, dus moet morgen op gesprek komen. Dus ben benieuwd waar ze nu weer mee komt. Volgens mij ging het erom dat ik met mijn zoontje naar logopedie mee moest en zij daar afkeurend op reageerde (omdat mijn man ook thuis is). Dat, terwijl ik dus netjes verlof ervoor af heb geschreven, zelfs nog meer dan de tijd die ik nodig bleek te hebben achteraf. Ik zal het wel horen.
Wat een vreselijk figuur is dat zeg. Pffff. Dus morgen mag je jezelf weer melden? Bluh. En het zijn toch jouw uren? Waar bemoeit ze zich überhaupt mee? Het gaat haar niet eens aan wat je gaat doen. Jammer dat je toch voor de bank moet betalen. Te verwachten maar was wel leuk geweest. Krijg je geen extra korting voor het ongemak?