Wat apart dat jij mag stoppen met de utro, Vrouwke! Ik heb progesterontabletten ipv Utro maar ik moet net als Lyzje tot week 12 doorgaan. Maar dat wil ik zelf ook graag, omdat bij mijn weten de placenta het dan pas volledig overneemt. Wanneer is jouw nieuwe echo? De mijne op 14 juli. Maar als het je niet lekker zit met de Utro dan bel of mail je toch met de vraag of je het langer mag gebruiken? Dat kan geen kwaad volgens mij. Lyzje, blij dat jij dat rare gevoel bij de navel herkent want ik was er gister best ongerust door! Vandaag heb ik die rottige steken nog niet gehad, maar het voelt wel een beetje beurs. Ik ben toch al altijd heel gevoelig rond mn navel, man mag er echt nooit aankomen want dan krijgt ie een oplawaai, gewoon uit reflex. Over mijn man gesproken, die is net als die van jou heel meelevend. Vannacht had ie nachtdienst en ik belde m voor een kletsje en hij zat meteen in de vlekken, was bang dat er iets met Flufje (zo heet die van ons) was. Ik mag van hem geen tasjes dragen, me niet boos maken, op tijd rusten... heel lief en zorgzaam is ie. Hij verheugt zich ook duidelijk heel erg op het kleintje. Nientje, hoe gaat het nu bij jou meis...? Is de bloeding al doorgebroken nu? En hebben jullie veel steun aan elkaar? Omdat bijna niemand in je omgeving het weet schreef je, rot om je verdriet niet te kunnen delen. Je kan hier ook altijd van je afschrijven, dat weet je he? Dikke knuffel voor jou.
Bij mijn dochter mocht ik ook stoppen met de Utrogestan na de 1e echo. Als je het aangeeft mag je wel doorgaan, dat heb ik toen ook gedaan. Vrijdag is de bloeding begonnen. Ik zat er op te wachten en hoopte dat het snel zou komen, maar toen het zo ver was heb ik alleen maar gehuild, het is echt weg. Al die moeite en alleen maar meer verdriet. Mijn man praat er niet over, hij vraagt wel hoe ik me voel (lichamelijk), maar ik kan het verdriet niet echt kwijt. Hij is gewoon niet zo'n prater, maar verder lief voor me en probeert me op te vrolijken, dus dat steunt me ook. De vroedvrouw vroeg vorige week of we al een afspraak wilde maken, omdat het in de zomer druk is. Ik heb het er over gehad met hem en hij vond het ook goed om voor begin september een afspraak te maken, dat geeft ons de ruimte om er over na te denken. En als we verder willen staat de afspraak al.
O god, schoonzus is zwanger. Van de derde, per ongeluk. Zo worden we voor altijd geconfronteerd met dit miskraam, alles wat zij de komende tijd meemaken hadden wij moeten meemaken. Klinkt misschien egoïstisch en of ik ze het niet gun, maar had het niet een eeuwigheid later kunnen gebeuren. Ik heb dit nog geen plekje gegeven en nu gaat het voorlopig niet gebeuren ook.
Oooooh, Nientjje, wat voel ik met je mee!!! Dikke knuffel meid. Ben wel blij voor je dat je ventje toch al wat ruimte laat om toch een nieuwe poging te ondernemen.. Neem even de rust samen en hopelijk kan je hier in september fantastisch nieuws brengen.. En kom hier maar gerust je hartje luchten meid...
Ohhh Nientje ik herken je gevoel meteen! Bij mijn MA heb ik hetzelfde meegemaakt, zelfde dag uitgerekend.
Ik heb vanochtend UZ gebeld en moet echt stoppen met de utro. Ik heb nog wel wat dus ik bouw het zelf wel een beetje af. Ik had ook een jongere dosis dan jullie dacht ik. Ik gebruikte 3x per dag 2 bollen. Nu doe ik als kk opsta twee bollen en als ik ga slapen weer twee Hoe voelen jullie je verder? Ik vandaag met periodes misselijk en moe. En vanavond hoofdpijn. Ik had op de echo verwacht dat het kindje al wel ietsje groter was. Het was vrijdag 7 mm. En dat bij 7 wkn. Volgens de arts goed.
Oh Nientje, wat moeilijk van je schoonzus! Ze doet het uiteraard niet expres maar voor jou is het wel heeeeel moeilijk om nu met je neus bovenop een zwangerschap te zitten die je voor jouw gevoel zelf had moeten meemaken. Dat heeft niets te maken met haar niet gunnen: je gunt het haar wel, maar je had het jezelf ook zo gegund! Heel begrijpelijk en ik hoop dat er, zeker bij jouw man, ook moeite is voor jouw emoties daarin. Dit is wel een heel ongelukkige samenloop van omstandigheden zeg. Bah, wat krijg jij het voor je kiezen. Dikke knuffel en blijf vooral van je afschrijven! Lyzje, heb jij dat nare gevoel bij je navel nog gehad? Ik niet meer, maar ik zit nu over iets heel anders in de vlekken. Namelijk, er is iemand in mijn omgeving die zich echt heel irritant gedraagt, en die zit me continu op m'n huid. Vaak ook letterlijk want het is iemand die je dus echt steeds achterna loopt en dan ook nog eens veel te dicht in je persoonlijke ruimte gaat staan. Dus vlak achter je en dan niet gaan zeggen wat 'ie te zeggen heeft, maar alleen je naam noemen of gewoon niets zeggen en wachten totdat je vraagt wat diegene komt doen. En dan blijkt het echt om iets onbenulligs te gaan, echt vragen naar de bekende weg of iets wat nu absoluut niet ter zake doet (bijv. informeren naar je plannen voor kerst dit jaar). Als je niets vraagt of aan het einde van het gesprek bent, blijft deze persoon gewoon staan en dan gaat 'ie naar je staan kijken totdat je 'm wegstuurt. Gisteren na de derde keer"stickeren" binnen een paar uur ben ik helemaal uit m'n plaat gegaan en heb ik deze persoon gezegd dat 'ie me met rust moet laten en dat ik 'm zelf wel opzoek als ik behoefte heb aan contact (als Pasen en Pinksteren op 1 dag vallen bijvoorbeeld...). Ik kreeg er hartkloppingen van, zo kwaad was ik! Ik stikte er bijna in! Daarna was ik hartstikke bang dat dat slecht is geweest voor m'n kleine flufje en dat er nu iets met hem/haar gebeurd is, ik was (en ben) in staat om vandaag net zo lang rond te bellen tot ik een echo krijg. Gelukkig heb ik niets van bloedverlies of krampen gehad, maar dus wel heel veel stress. Die stress werd daarna nog erger, want ik vertelde aan m'n man dat ik uit m'n plaat was gegaan tegenover diegene en hij werd boos op mij, want die persoon staat er om bekend dat 'ie een kort lontje heeft en medicatie gebruikt tegen agressie. M'n man zei dat het mijn schuld was als er iets met ons kindje zou gebeuren en dat hij dan zou willen scheiden, daarna vertrok hij boos naar zijn werk en heeft hij mij de hele tijd genegeerd. Ik ben in slaap gevallen maar was twee uur daarna weer klaarwakker en echt boos op m'n man, ik heb 'm wel 10 kwaaie smssen gestuurd. Wat denkt hij, dat ik me alles laat welgevallen door iemand die steeds op m'n lip gaat zitten terwijl ik aangeef daar niet van gediend te zijn? En als ik dan bang ben dat er iets met m'n kindje gebeurd is gaat hij me nog een schuldgevoel aanpraten ook? Vandaag hebben we het uitgepraat en het blijkt dat hij bedoelde dat hij bang is dat het tot een handgemeen komt tussen mij en deze persoon en dat dát slecht is voor ons kindje. Ik heb aangegeven dat ik er niet meer tegen kan, het is iemand die ik niet altijd kan vermijden maar nu ik zwanger ben kan ik écht niet tegen dat zuiggedrag. M'n man vindt dat ik de wijste moet zijn omdat de persoon een stoornis heeft maar begrijpt nu dat 'de wijste zijn' en 'zwanger' niet altijd helemaal samengaan, hij gaat bij die persoon aangeven dat hij me écht met rust moet laten. Maar nu ben ik dus bang dat die stress van gister slecht is voor m'n kindje! Man denkt dat het allemaal wel meevalt, omdat zwangere vrouwen er om bekend staan dat ze heel emotioneel kunnen reageren en dus ook heel boos, dus dat het er gewoon bijhoort en dat het kindje er geen last van heeft. Kunnen jullie mij geruststellen? Vrouwke, hoeveel weken/dagen was jij precies bij de echo? Ik was 7 weken en 4 dagen en die van ons was 12 mm en ik had het idee dat de arts 'm best groot vond. Ik zou maar gewoon op de dokter vertrouwen joh, als die zegt dat de grootte okee is dan ís dat gewoon zo! Maar van die utro vind ik wel jammer voor je, hebben ze ook gezegd waarom? Want ik dacht ook dat je gewoon mocht doorgaan als dat veiliger voelde voor je. Ik begrijp heel goed dat je zelf wat gaat afbouwen, heb je zelf nog wat utro op voorraad?
Ja heb nog wel een beetje in voorraad. Niet tot 12 wkn maar wel nog een paar weekjes denk ik tenminste als ik de dosering niet op zes per dag laat staan. Ten tijde van de echo was ik precies 7 wkn 0 dgn. Ik herken wel dat je je om de domste dingen ongerust maakt maar ik geloof niet dat die "stress" zo slecht is geweest dat het problemen geeft. Probeer een beetje te ontspannen ik weet hoe moeilijk het is en mij lukt het ook vakerniet dan wel
Ik geloof niet dat het kwaad kan voor je kindje hoor, daar is het nog veel te klein voor en het is maar eenmalig. Wel zou ik proberen om deze persoon te ontwijken, als het kan tenminste en anders toch proberen om je er voor af te sluiten of dat gedrag zoveel mogelijk te negeren. Vrouwke: misschien is jouw progesteron waarde redelijk hoog? Dat ze daarom willen dat je stopt? Zou toch de rede even vragen. Ik voel me slecht, had net het gevoel weer een beetje op te krabbelen en dat dit. Krijg je nog even een trap achterna of het niet erg genoeg was. Gisteren bloed laten prikken en het is nu 0. Ik ga een afspraak maken met een psycholoog, 1,5 jaar geleden heb ik een burn-out gehad met paniekaanvallen en ik merk dat de paniekaanvallen terug beginnen te komen. Toen heeft hij me goed geholpen, dus ik denk dat het goed is om terug te gaan.
Nientjje, Kan me echt goed inbeelden dat je dit nieuws echt kon missen... Het is soms allemaal niet eerlijk. Hier is het schoonzusje voor onze eerste dochter per ongeluk zwanger geworden en twee jaar geleden terug per ongeluk... Heb er ook heel lang mee in m'n maag gezeten. Ik ben meter van de jongste en zou haar voor geen geld willen missen maar heb me dikwijls in slaap gehuild waarom zij wel en wij niet... Spikkeltje, heb het gevoel nu bijna dagelijks. Soms zit het zelfs in de lies.. Vrijdag mag ik terug bij de gyn en zal dan hopelijk weer effe gerustgesteld zijn. Hoewel de zware misselijkheid en wc-pot groeten me laat vermoeden dat het wel goed zit.. Stress heeft normaal geen effect op de baby maar ik zou ook ongerust zijn. Niet makkelijk om je niet te laten opjutten zeker nu. Maar ik hoop dat je die persoon toch effe niet hoeft tegen te komen... Vrouwke, hier was Billie op 6weken1dag een 0,26mm groot.. Ja je leest het hoed. Minder dan 1mm volgens de berekening op de echo kwam dit overeen mer 6weken.. Ben benieuwd hoe groot dit frummeltje nu gaat zijn...
Nientjje, Kan me echt goed inbeelden dat je dit nieuws echt kon missen... Het is soms allemaal niet eerlijk. Hier is het schoonzusje voor onze eerste dochter per ongeluk zwanger geworden en twee jaar geleden terug per ongeluk... Heb er ook heel lang mee in m'n maag gezeten. Ik ben meter van de jongste en zou haar voor geen geld willen missen maar heb me dikwijls in slaap gehuild waarom zij wel en wij niet... Spikkeltje, heb het gevoel nu bijna dagelijks. Soms zit het zelfs in de lies.. Vrijdag mag ik terug bij de gyn en zal dan hopelijk weer effe gerustgesteld zijn. Hoewel de zware misselijkheid en wc-pot groeten me laat vermoeden dat het wel goed zit.. Stress heeft normaal geen effect op de baby maar ik zou ook ongerust zijn. Niet makkelijk om je niet te laten opjutten zeker nu. Maar ik hoop dat je die persoon toch effe niet hoeft tegen te komen... Vrouwke, hier was Billie op 6weken1dag een 0,26mm groot.. Ja je leest het hoed. Minder dan 1mm volgens de berekening op de echo kwam dit overeen mer 6weken.. Ben benieuwd hoe groot dit frummeltje nu gaat zijn...
Vrouwke, idd vrijdag om 9h40 hebben we meeting met ons "Billie" Ik kijk er zo naar uit. Vandaag de eerste dag dat ik minder misselijk ben wat me natuurlijk weeral ongerust maakt :-/ Volgende week moet ik dan een extra bloedtest doen ( op trisomie 21), de week erna terug bloedtest (nipt test) en de 14de juli uitgebreide echo (nekplooimeting enzo..) ben dan nog laar goed 11weken maar op 12 weken zitten wij in Indonesië dus dan gaat dat moeilijk....
Waarom krijg je zoveel bloedonderzoeken? Ik moet dadelijk om half 11 naar de verloskundige. Toch weer spannend! Hopelijk is hij/zij goed gegroeid en klopt het hartje nog
Bij mij gaan de klachten ook op en af. De ene dag meer misselijk dan de ander. Afgelopen paar dgn flink gevoelige borsten gehad maar sinds vanochtend juist weer stukken minder
Behalve de nipt-test krijg ik standaard bloedtesten.. Dat is zo hier in België.. Is vooral om down syndroom op te sporen.. Ook de nipt-test spoort down op en ik dacht nog een afwijking. En wordt ook gedaan voor de geslachtsbepaling.. Ooooh, leuk, ik dacht dat jij pas in juli terug op echo ging of is er verschil tss gyn en verloskundige?? Bij mij gebeurt elke controle bij de gyn...
Hoe was het bij de verloskundige?? Owja, de misselijkheid is iets na mijn bericht toch in alle hevigheid toegeslagen... Zolang ik stil zat, ging het maar was beginnen stofzuigen en dat was net iets teveel... Borsten gaan hier ook steeds op en af maar zijn wel al een hele cupmaat groter...
In Nederland gebeuren alle controles van een normale zwangerschap zonder complicaties door een verloskundige. Deze doet ook evt een (thuis)bevalling. Indien er complicaties zijn ga je over naar de gyn in het zkh. Vandaag had ik dus de intake bij de verloskundige en die heeft ook een echo gemaakt. Anders moest ik nog lang wachten (ergens tussen de 11 en 12 weken is hier normaal) Tijdens die 11 a 12 wkn doen ze ook de nekplooi meting en evt bloedonderzoek voor de combinatie test als je dat wil. Dat is niet standaard hier. De echo vanmorgen was gelukkig weer goed. Hartje klopte nog mooi en was nu 11-12 mm wat overeen komt met 7 wkn en 3 dgn a 7 wkn 4 dgn. Officieel ben ik 7wkn en 5 dagen. Vrijdag 6 wkn na punctie. Zolang ik niks doe en op de bank tv kijk of lees valt de misselijkheid reuze mee. Op moment dat ik werk, poets of andere dingen doe wordt het wel erger. Gebruiken jullie al crème of olie voor de groeiende borsten of dadelijk buik? Bij mij zijn mijn borsten wel al wat voller maar een cup maar geloof ik niet. BH past nog
Vrouwke, super van je echo.... Hier wordt al een kleine twee weken gesmeerd. Ik gebruik "mama-olie" van in het Kruidvat.. Mijn buik is echt al dik.. Kan het gewoon niet wegstoppen. En dus wrijf ik buik, borsten, bovenbenen en billen al in..