zoals ik eerder al zei.. zeg ik vaak, dus dat betekend niet altijd.. zoals ik eerder ook al zei is dat wat ik ken en weet.. natuurlijk zijn er andere situaties waarin ze vers gebruiken. maat daar gaat dit topic ook niet over of het met vers of niet doen.
Rustig aan, ik heb je netjes mijn excuus aangeboden! Ik las het stukje, en reageerde gelijk, zonder eerst verder te lezen.
Hihi dames toch Maar Kate, net zoals het uitzonderlijk is dat ik ICSI heb ondergaan terwijl mijn vriend goed zaad heeft, is het net zo niet standaard dat er bij jouw behandeling bevroren zaad is gebruikt. De standaard is: bij goed zaad/redelijk zaad IVF & bij zowel IVF als ICSI vers zaad. Alleen in gevallen waarbij dat niet mogelijk is wordt gebruik gemaakt van bevroren zaad. En er zijn zelfs stellen waarbij de man tegelijk de TESE heeft als de vrouw de punctie zodat ze zo vers mogelijk zaad kunnen gebruiken. Dit is vooral van toepassing bij stellen waarbij de man zulk slecht zaad heeft dat ze bang zijn dat het zaad het invriezen en ontdooien niet zal overleven.
haha erg he? Ja je hebt gelijk maartje. Het is echter wel zo dat bij een tese ook vaak zaad wordt opgeslagen zodat je meerdere pogingen kunt doen. Een tese doen ze nl niet keer op keer. Hooguit 2 keer geloof ik en in sommige gevallen maar 1 x. Maar hier is ook alles afhankelijk van de zaadkwaliteit en hoeveelheid. Wellicht verschilt het zelfs per ziekenhuis (protocol)..
In het MCK leiderdorp doen ze bij donorzaad gelijk ICSI. Ook al is het genoeg zaad en goed bewegelijk. Daar zeggen ze: het is bevroren zaad, dus we slaan daarom IVF over en we gaan volgens protocol gelijk ICSI toepassen.
Ik twijfel omdat ik heel erg bang ben voor de hormonen.Kan ik er straks nog voor mn dochter zijn of ben ik hartstikke labiel? Kan onze relatie dit aan? We hebben een super relatie hoor echt niets te klagen maar heb diverse verhalen gehoord van mensen die uiteindelijk na zoiets ingrijpends uit elkaar zijn gegaan. Daarnaast had ik weer eens iets gelezen over een vergrote kans op eierstokkanker/baarmoederkanker en dan zit die angst er ook in. Maar heb ook al gehoord dat daar nog geen bewijzen voor zijn. Helaas is er niemand die me daar een antwoord op kan geven omdat iedereen er anders op reageerd en ik snap je reactie als er een kans is zou ik er alles aan doen maar dat had ik misschien sneller gezegd bij de 1e. Maar goed aan de andere kant heb ik ook zoiets van we gaan er gewoon voor,wanneer een van ons het niet meer ziet zitten kunnen we er altijd uit stappen. Dat geeft wel rust.
persoonlijk vond ik mijn reactie op hormonen wel meevallen. nu ik zwanger ben ben ik erger. Het is giga stressvol, tenminste de tijd rond de follikelmetingen, punctie en rond de terugplaatsing en natuurlijk wanneer je moet gaan wachten tot de testdatum. Het is de onzekerheid die het zo stressvol maakt, de vraag of je wens wel uit gaat komen.. jullie zullen zelf die inschatting moeten maken, maar nu ik het een keer heb meegemaakt (2 pogingen en nu dan zwanger) zou ik het voor een tweede zo weer doen, het is denk ik net als na een bevalling, na een tijdje ben je de ergste pijn vergeten.. veel succes met jullie keuze!
Goedemorgen Dames, Ik heb hier even mee gelezen... Ik weet nog niet precies wat ik morgen te horen ga krijgen maar denk wel dat ik nu ook met 2 benen in de MMM terecht kom... Ben zelf best wel bang ervoor... Het is allemaal niet niks maar ik heb het er allemaal voor over...