Het gaat niet alleen om het geld. Maar ook om de belasting op je lichaam die een IVF-traject en een zwangerschap met zich meebrengen. Een lichaam dat in slechte conditie is (en dat is zo, met een BMI van 40) gaat daar waarschijnlijk problemen mee krijgen. En een baby die daarin groeit dus ook. Zelfde geldt voor vrouwen met extreem ondergewicht; iemand met een BMI van 15 krijgt toch ook geen IVF aangeboden, lijkt mij? Ongeacht de reden of oorzaak van dat ondergewicht. Het is medisch gewoon niet zo verantwoord. En daarbij ook nog eens zonde van het geld en de inspanningen.
Het is niet expliciet onderzocht welke factoren ertoe leiden dat de kans op zwangerschap lager is. Overgewicht is een gemeenschappelijk factor, maar daarintegen hebben dus niet alle vrouwen met overgewicht verminderde kansen. Ze impliceren dat een ongezond voedingspatroon de boosdoener is, alleen heeft ook niet elke dikke vrouw een ongezond voedingspatroon.. Waar leg je dan de grens vraag ik me af. Nu ligt het bij een hoog bmi, waardoor er vast vrouwen niet behandeld worden die inderdaad eens kleine kans hebben, maar er ook veel vrouwen buiten de boot vallen die met ivf eens prima kans maken... Overigens ligt de onvruchtbaarheid niet altijd bij de vrouw he... Het lijkt me veel terechter om naar de levenstijl en gezondsheid van het paar te kijken (dus man en vrouw) enco daarvanuit te bepalen of behandelen nut heeft, of dat er aanpassingen gedaan kunnen worden die de kans verhogen. En dan niet alleen bij te dikke mensen, maar bij iedereen die voor ivf wilt gaan. Want die gezonde levensstijl zoals in het artikel beschreven wordt door veel mensen niet nageleefd, ook door slanke mensen. Maargoed, het zou te duur zijn om iedereen medisch te onderzoeken of überhaupt naar de daadwerkelijke vruchtbaarheid van eens persoon te kijken, dus deze uitsluiting is onder de noemer bezuinigingen goed te praten voor eens hoop. En ze zullen er inderdaad een hoop ongezonde mensen mee weren.. Maar als je zegt alleen mensen met eens redelijke kans te willen behandelen, dan mag je van mij ook kijken naar de levenstijl van dunne mensen en de gevolgen daarvan op hun vruchtbaarheid.. Overigens ben ik zelf 40 kilo afgevallen vanwege zwangerschapswens. Kreeg anders ook geen behandeling met iui-d, maar naast dat is het natuurlijk sowieso beter om fit aan een zwangerschap te beginnen. Overgewicht verhoogd ook een hoop risicos in de zwangerschap.. Maargoed, het moet wel kunnen.. Je moet mijn inziens niet grote groepen mensen willen uitsluiten onder de noemer bezuinigingen.. Niet om hun kans om eens kindje te krijgen.. Dat vond ik ook toen ze over leeftijdsverlaging voor ivf begonnen (hoe ouder hoe minder kans).. Iedereen moet eens eerlijke kans krijgen, daarbij dan wel naar de reële kans van het individu kijkend..
Tja ik vind het wel hard voor vrouwen die 'te dik' zijn, maar ik kan er wel inkomen dat men liever wil dat vrouwen eerst proberen af te vallen om te kijken of zwanger worden dan wel lukt. Maar het lijkt me heel moeilijk als je een grote kinderwens hebt en afvallen niet gemakkelijk is...
Eens met jouw onderbouwing. Vind wel dat er naast deze factor ook naar andere factoren gekeken moet worden (of gebeurt dat al?) zoals roken bijvoorbeeld.
ben het er mee eens als je rookt of drinkt wordt je ook niet geholpen dus dikke mensen zouden ook eerst af moeten vallen is veel gezonder en de kans van slagen is stukken groter
Ik ben het er wel mee eens hoor, het is ook gezonder een goed gewicht te hebben. Ik heb zelf ook overgewicht, je kunt iedereen navragen in mijn omgeving ik eet gewoon en snoep amper. Ja tuurlijk ik heb ook wel eens een dagje dat ik zin heb in een lekker stuk chocolade of wat dan ook. Maar ik zit niet dag aan dag aan één stuk door te snoepen. Ik eet gewoon brood en netjes mijn avondmaal. Maar ja de aanleg zit in de familie en dat heb je soms ook al tegen. Ik ben gewoon natuurlijk zwanger geworden, heb een prima zwangerschap gehad en mijn verloskundige zij altijd dat ik een bloeddruk had waar menig mens jaloers op zou zijn. Maar als je echt de medische molen in moet om zwanger te worden dan doe je er alles aan om dit te laten slagen natuurlijk en als daar afvallen bijhoort dan doe je dat. Ik zou dat wel doen in ieder geval, ik doe nu al erg mijn best maar zoals al eerder gezegd het valt niet altijd mee. Er speelt veel meer mee dan dat mensen alleen maar veel of ongezond eten.
probleem is, over roken en drinken kan makkelijk gelogen worden,en gebeurd ook helaas heel veel, dik zijn of tewel een hoog BMI kan je niet verstoppen, dus tja toch een beetje oneerlijk wat dat aangaat. testen op gebruik van tabak en drank zou dan ook zeker mogen, als een hoog BMI zou beteken tot weigering. maar ja goed, er zijn hier al genoeg voorbeelden van mensen die aangeven gezond en netjes te eten en toch een te hoog BMI hebben, Ik zelf snoep niet, eet gezond en toch kom ik niet onder de 90 kilo uit, ik heb een pco dat maakt het afvallen moeilijker. wee zullen zien hoe het in de toekomst zal gaan, een ding is zeker, ik gun iedereen met een kinderwens dat die in vervulling gaat, het liefst gezond maar dat is nou eenmaal niet altijd helemaal mogelijk.
Ik ben 27 Ik ben idd ook ingeleid met 39,5 en toen werd t toch nog een sectio met 39,6. Hoezo risico's uitsluiten? Gelukkig werd ik wel leuk begeleid tijdens de zwangerschap, nooit een nare opmerking oid gehad
Dat is niet waar. Ik weet van genoeg vrouwen die roken terwijl ze ivf deden. Ik vind btw dat Nederland veel te veel betuttelt, vind het niet gek dat vrouwen hierdoor uitwijken naar het buitenland met alle gevolgen van dien. Denk aan het terugplaatsen van 3 embryo's bij vrouwen die ruim boven de 40 zijn. Die komen vervolgens zwanger van een meerling terug met alle risico's van dien. En allemaal omdat je hier niet meer geholpen wordt. Ik vind dat je mensen kunt waarschuwen voor evt risico's, maar ga aub geen dingen verbieden...
Het probleem is natuurlijk dat niet alleen een hoog BMI slechtere kansen geeft. Ik had zelf toen ik zwanger raakte via ICSI een BMI van 39. Ons ziekenhuis (Radboud in Nijmegen) vond wel dat ik beter kon afvallen maar hield ons niet tegen. Men gaf ook aan dat het belangrijk was om gezond te leven en dat deed ik ook. Ik snoep amper en toch blijf ik te zwaar. Pas nu, nu ik met een hernia thuis zit en barst van de pijn de hele dag, val ik af. Door de pijn dus. Maar niet door een ander eetpatroon of snoeppatroon. Raar hè? In het ziekenhuis was natuurlijk bekend dat het voor ons onmogelijk was om zwanger te worden omdat er gemiddeld per zaadlozing maar zo'n 200.000 goede zaadjes waren (en dat was opgewerkt). Natuurlijk zwanger worden zat er dus niet zo in. Ik weet nog goed dat men belde na IUI nr. 3 dat we hiermee zouden moeten gaan stoppen en door zouden moeten met ICSI omdat er te weinig goede zaadjes waren voor IUI. Hahaha... en toen had ik al een positieve zwangerschapstest in handen (dit werd overigens een buitenbaarmoederlijke zwangerschap). Ik weet nog dat men keek met een blik van 'dat kan toch onmogelijk'. Ik werd dus duidelijk heel makkelijk zwanger. Ik ben inderdaad ook met de IUI- en ICSI- behandelingen uiteindelijk vier keer zwanger geweest. Sam is ons enige kindje omdat de andere zwangerschappen al vroeg eindigde. Maar voor het ziekenhuis was dit reden genoeg om gewoon door te blijven gaan. Wachten tot de vrouw ouder is (en afgevallen) vonden ze in ons geval niet goed. Ik vind dat het wel of niet toestaan van IVF en ICSI voorbehouden is aan de expertise van artsen. Er zijn zo veel zaken die niet goed zijn tijdens een zwangerschap (ondergewicht! - een groot onderschat probleem -, roken, drugsgebruik, alcoholisme, een onstabiele familiesituatie). Het is mijns inziens aan de arts om hier een weloverwogen beslissing in te nemen. En aan ons als vrouwen en mannen om hier ook serieus mee om te gaan. Groetjes, Josien
mijn neef en zijn vrouw mochten ook pas beginnen aan ivf toen HIJ afgevallen was naar een gezonder bmi. Hij had slecht zaad en extreem overgewicht (wel door ongezonde levensstijl).
Ik snap jouw punt niet?? als ze in nederland 3 embryios terugplaatsen > 40 jaar loop je dezelfde risico's. Dat is de reden dat ze het in nederland niet doen.
Hier een dame met een bmi van ver boven de 40. Ook medisch traject ingegaan voor een zwangerschap. Ik blijk pcos te hebben. Eerst moest ik afvallen. Minimaal 10 kilo. Heb er 7 afgekregen. Toen bleef ik stilstaan. Toch mogen starten en snel zwanger. Helaas mk. We zijn overgestapt van het zkh naar een kliniek. Daar hebben ze onderzoeken liggen over meiden met pcos. Als je pcos hebt is je hormoonhuishouding zo verstoort dat ook afvallen moeilijk gaat. Een paar kilo is te doen. Maar dan blijf je dus stilstaan. Precies zoals de arts ons vertelde gebeurde bij mij. Hoe graag ik ook zou willen afvallen. De eerste kilootjes lukken en dan is het klaar en doet mijn lijf niks meer. Hoe gezond ik ook eet en hoeveel ik ook beweeg. Mijn buik is ook echt dik rond de onderbuik. Door pcos worden rond de onderbuik alle vetten opgeslagen. Dat ze dikke meiden een ivf behandeling willen verbieden kan ik snappen ivm de risico's. Toch ondanks dat ik zwanger bleek van een tweeling heb ik nergens geen toestanden mee gehad qua suikerziekte of hoge bloeddruk. Terwijl op voorhand al werd gezegt dat door mijn veel te hoge bmi ik dat wel zou krijgen. Ieder mens is anders. Mensen met een hoog bmi kunnen idd gezond leven en juist dik blijven door een verstoring in de hormonen. En andere met een hoog bmi die eten het er zelf aan. Ik vind dat artsen naar iedere situatie moeten kijken ipv alles over 1 kam scheren.
Hier in Nederland zouden ze nooit zoveel embryo's terugplaatsen. Hier worden ze in de kou gezet ( mijn vriendin is er een heel goed voorbeeld van, heb al over haar geschreven) door die verrekte protocollen. En dus wijken heel veel vrouwen uit naar het buitenland , met alle gevolgen van dien. Zo ook vrouwen die hier niet geholpen worden door hun te hoge BMI. Lekker als die dus zwanger van een tweeling/drieling terugkomen door de vele embryo's die er in het buitenland worden teruggeplaatst. Dat lokken ze hier helaas wel uit, want je wordt wel gewdongen om verder te kijken.
Je hebt helemaal gelijk hoor. Mijn bmi was juist te laag, maar had wel een goede cyclus, iedere maand een eisprong. Waarom werd ik wel gewoon geholpen? Dat is toch krom? In alle boekjes staat dat ondergewicht ook een oorzaak kan zijn. Moet wel zeggen dat het in mijn geval puur mn lichaamsbouw en genen zijn, moeder en oma waren vroeger ook te dun. Maar ze hadden mij ook moeten opleggen eerst een paar kilo's aan te komen, net als ze dat van volle vrouwen eisen. Ik raakte niet zwanger, maar dat had niks met mn gewicht te maken, maar puur mn eicellen die prut waren. Raakte nl meteen zwanger in Spanje.. Er moet echt verder gekeken worden, maar daar heb ik helaas weinig vertrouwen in.
Ook ik heb moeite met afvallen (bij mij is het etiket PCOS nog steeds officieel niet geplakt maar heb wel veel symptomen en vermits het qua behandeling niet uitmaakt, laat ik het maar zo); ik vind dat men eerder naar de totale situatie moet kijken dan puur zeggen "overgewicht dus geen behandeling". Er mag best ergens een BMI-grens zijn, maar die hoeft niet op exact 25 (bovengrens gezond BMI) te liggen. Zelf heb ik een BMI van 34 en volgende maand krijg ik waarschijnlijk wel IUI indien de papierwinkel in orde raakt. Ik doe via het ziekenhuis dieet + sportbegeleiding maar helaas raakt er totaal niks af, dat kan dus ook. Naast PCOS heb ik ook een schildklierprobleem, laatst was die vanuit het niets ineens een stuk trager gaan werken en intussen is de dosis medicatie al 2 keer opgehoogd en blijf ik weer "netjes" stabiel in gewicht, maar afvallen, ho maar. Tja. Ik ben dus blij dat er verder gekeken wordt dan het BMI-cijfertje alleen.
ik heb ook pco, en ben echt 20 kilo afgevallen, pco is moeilijker maar niet onmogelijk. hier ook alle veten helaas op de buik en borsten,
Ik ben het met het stuk van TS heeft geplaatst eens. Die vrouwen moeten gewoon afvallen met of zonder hulp.Het lijkt mij dat die vrouwen toch ook met trots hun buik willen zien groeien in plaats van dat niemand het ziet en mensen alleen maar denken van die word alleen maar dikker en dikker? En daarbij is het zoveel gezonder voor je eigen lichaam..je wilt toch ook lekker achter je kind aanrennen in het park, speeltuin enzovoorts..dus ja eerst afvallen en dan proberen zwanger te worden.