Wij zijn sinds 7 februari 2015 begonnen aan onze kinderwens. Na ca 1.5 jaar zijn we voor een zaadonderzoek gegaan. Kwam er uit dat het niet zo best was. 3 zaadonderzoeken verder zijn we tot de conclusie gekomen dat het ivf/icsi zal worden. Door mijn leeftijd (19 jaar) en door mijn voorgeschiedenis (meer info in pb) verplicht onze gyn ons tot een gesprek met een psychologe om te kijken of we er wel klaar voor zijn enzv. Daarbij gaat mijn gyn dus mijn hele voorgeschiedenis natrekken (ze vroeg namen van mensen enzv) Dit bepaald dus al of wij mogen starten met de behandeling. Wat kan ik juist verwachten van dit gesprek? Het is toch niet omdat ik een moeilijke tijd heb doorgegaan dat ze ons nu gaan vertellen dat wij geen kind krijgen? Er zijn zoveel mensen die ooit in dezelfde situatie hebben gezeten als ik ooit zat, en zij krijgen ook kinderen. Maar omdat wij in dit proces zitten pluizen ze alles uit en word ik "gekeurd" of ik wel een kind mag krijgen. Vind het zo unfair, ookal snap ik het ergens wel aangezien hun zorgen dat wij een kind krijgen. Maar dan nog.. het voelt allemaal zo oneerlijk.
Maar hoe weet de gynaecoloog van je 'voorgeschiedenis' dan? Ik kan me niet voorstellen dat je leeftijd ermee te maken heeft, ik was niet veel ouder toen ik een fertiliteitskliniek binnenstapte. Ik heb tig opmerkingen gekregen over 'maar je bent nog jong genoeg', maar ik heb nooit om die reden met een psycholoog hoeven praten voor we behandeld werden..