Haha jazeker, gelukkig wel. Maar het was gewoon heel erg spannend. Zoiets is zo ingrijpend en je voelt je erg machteloos want er zitten risico's aan vast. En natuurlijk heb jij daar niets mee van doen, dat snap ik, maar ik wil je alleen mee geven: laat je niet tegen houden als het voor jullie dé naam is. Voor mij was het meer zoiets als: 'mam, ik voel me machteloos maar ik kan niks voor je doen, maar ik wil heel graag dat je alle krachten verzamelt om er bovenop te komen'. Ze was overigens héél blij toen ik het haar vertelde (en ik dus héél verdrietig omdat dat de laatste keer voor haar operatie was). Dat is nu zo'n anderhalf jaar geleden en het gaat super goed!
Wat naar dat ze zoveel raadt! Mijn moeder heeft een keer namen zitten afkraken, de meeste van het soort dat wij nooit zouden geven. Maar het hardst op een naam die bovenaan mijn lijstje stond, ze lag in een scheur om zichzelf. Mijn man vindt de naam niet leuk dus het wordt hem hier ook niet. Maar ik heb mijn moeder wel meteen gevraagd om dat niet meer te doen, normale Nederlandse namen afkraken. Ik heb vervolgens nooit meer iets over namen gehoord. Overigens, past de naam die we nu gekozen hebben best in hetzelfde rijtje als de naam waar ik het hierboven over heb. Dus als zij het voor de geboorte zou weten, zou ze er vast iets over te zeggen hebben. Dus ik ga de naam pas zeggen als ze hier aan ons kraambed staan, dan is het te laat en dan zien ze onze, vast suuuperschattige, baby erbij en dan is de rest waarschijnlijk niet meer belangrijk. In jullie omstandigheden zou ik misschien overwegen om de naam te houden. Jullie hadden hem al echt gekozen, en je moeder heeft er zoveel genoemd, misschien herinnert ze zich Zoë niet eens? En als je nou keihard ontkent dat ze die naam ooit gezegd heeft? Of meteen afkappen als ze er na de geboorte iets over zegt? ("Ja mam, je hebt 1000 namen geraden, je weet het net als iedereen pas sinds de geboorte")
Wat stom zeg! Misschien moet ik dat dan ook maar gewoon doen ja.. ik vind het zo lastig, en ben daarin dan ook stront eigenwijs misschien haha
Mijn moeder had ook de naam van mijn zoon geraden, eerst een x via whatsapp en daarna tijdens mijn babyshower. (Iedereen moest opschrijven hoe ze dachten dat ie zou heten etc). Mijn moeder is normaal gesproken ook echt een typ die het aan iedereen gaat zitten verkondigen, maar op de een of andere manier heeft ze dat juist niet gedaan. Ik ben nog steeds heel erg blij dat ik me niet heb laten tegenhouden doordat zij de naam geraden had (en ik vond het nog best knap, aangezien mijn dochter Z.iva heet, dat zij hier precies de goede naam naast zette haha).
Tenzij je zoontje juist een hele gangbare naam heeft, is het anders misschien niet zo gek dat ze de naam goed geraden heeft..? Ik bedoel: de kans is best groot dat mensen een naam in dezelfde richting zoeken als de naam van hun eerste..
Ja, dit inderdaad. Als het allebei jullie nr 1 naam is, zou ik echt niet vrij op het laatst nog gaan wisselen.
Mijn zoon heet A.aron, een stuk gangbaarder dan zijn grote zus ja haha. Maar t zijn dan wel weer beide Hebreeuwse namen. @Pinkblossom ben je er al uit wat je gaat doen?
Nog niet helemaal.. we neigen toch naar Zoé, meer omdat we samen echt niet overeenkomen met een andere leuke naam