Ik ben nieuw hier op het forum, maar ik voel me onrustig en wil graag weten wat dit kan zijn. Ik heb normaal een keurige cyclus. Tijdje geleden gestopt met de pil (anderhalf jaar ofzo) en gelijk daarna al netjes regelmatig, net als voor ik aan de pil ging. Afgelopen maand had ik ineens voor het eerst niet echt een menstruatie. Klein beetje lichtroze. Verder niet. Ik dacht dat het iets anders was, dus heb een zwangerschapstest gedaan. Negatief. Paar dagen later had ik per ongeluk een ovulatietest gepakt ipv een zwangerschapstest. Hartstikke positief; een heel donker streepje. Beetje raar moment in mn cyclus, maar vooruit. Dit bleef anderhalve week zo. Toen nam het streepje op de ovulatietest wel wat af, maar de zwangerschapstest was nog negatief. Prima... dan was ik gewoon hartstikke vruchtbaar toen en ben ik niet zwanger. Maar de menstruatie kwam toch echt niet meer. En nu had ik weer zo'n lichtroze mini-bloedinkje. En verder niets. Wel wat buikkramp (voelt alsof je gewoon naar de wc zou willen), wat weeiige misselijkheid (maar dat kan ook verbeelding zijn). Maar deze mini-menstruatie is totaal niet volgens moment van eisprong, menstruatie of wat dan ook. Ik wil gewoon niet aan het testen blijven, daar maak ik mezelf ook gek mee, en die test zijn toch best duur, als je ze met tientallen gebruikt Is dit normaal? Wat zou het kunnen zijn?
Ik zou even contact opnemen met de huisarts hoor... Als ik je situatie zo lees, zou ik denken: ZWANGER! Maar dat correspondeert niet met de negatieve testen. Wellicht dat een bloedprikken uitsluitsel biedt. Kan bijvoorbeeld ook zijn dat je lichaam niet zoveel HCG aanmaakt maar precies genoeg voor de zwangerschap. Dan plas je het "overschot" dus niet uit en krijg je geen positieve test. Aan je bloed kunnen ze het dan wel zien...
Ik hoop het van harte... aan de andere kant ook weer van niet, want ik ben bang dat ik misschien iets van medicijnen heb geslikt die ik dan niet had moeten slikken (maar ja, negatieve testen...). Zijn die bloedinkjes dan niet een slecht teken? En ik ben zo bang dat ik dan bang ben met een dooie mus Bah, zo ken ik mezelf helemaal niet. Eerst wist ik niet eens of ik wel een kindje wilde en nu ben ik toch best heel onrustig en in de war. Ik wist trouwens niet dat dat met je HCG zo kon gaan. Dank je wel. Goeie info!
Ik heb mensen gehoord die pas weken na hun NOD eindelijk een positieve test krijgen... Ik snap dat je bang bent dat het niet is. Maar aan de andere kant, kan je daar dan beter nu al achter komen dan nog een aantal dagen/weken hoop te houden. Elke dag wordt het verlangen groter! Duidelijkheid betekent dan ook het einde van je onrust
Ik kon het niet laten en heb tussen de middag toch even een testje gehaald en gedaan. Weer negatief. Ik had de huisarts gebeld en die was heel stellig. Test negatief = niet zwanger. Dus nix geen bloedtest en medicijnen kon ik ook gewoon blijven slikken. En toch vraag ik me dan af waarom ik toch die mini-bloedinkjes heb, waarom ik ineens niet meer normaal ongesteld wordt etc. Bah
Wat vervelend zeg dat je huisarts zou streng reageert. Het valt me op op het forum dat de ene dokter heel snel een bloedtest laat doen en de andere heel moeilijk doet. Ik zou er toch maar van uit gaan dat het dan niet zo is. Het kan wel dat een test niet gelijk positief aangeeft, maar pas iets later. Er is echter maar een heel klein percentage wat echt weken een negatieve test houdt. Succes nog verder
Dank je wel! Ja, vorige keer had ik na een paar dagen ook zoiets van 'jammer, maar dan niet.' Ik hield mezelf voor dat dat kleine roze beetje dan wel voor mijn menstruatie door moest gaan. Niets aan de hand, niet zwanger. Ook goed. Maar ja, nu heb ik het alweer? En als ik er even vanuit ga dat ik dan dus niet zwanger ben... wat zou dat roze dan kunnen zijn?
Eigenlijk moet je dan tegen de dokter zeggen: Als ik niet zwanger ben ok, maar dan wil ik andere onderzoeken naar de oorzaak. Zeker aangezien het geen ontpillen kan zijn. Maar ik zou dat niet durven. Ik ben altijd een beetje geintimideerd als een dokter wat tegen me zegt.
Oh, ik op zich niet, voelde me wel een beetje afgescheept. Maar als er niets is, wil ik liever niet de tijd van de huisarts voor mezelf opeisen, terwijl anderen belangrijker dingen hebben om voor langs te komen. Maar goed, ik denk dat als ik volgende week nog steeds niet ongesteld ben en ook niet positief test, ik toch maar ns een afspraak ga maken. Wat zeggen jullie trouwens op je werk als je naar de dokter moet? Ik heb van die belangstellende collega's die je het liefst zou willen vertellen hoe of wat, maar aangezien het hier ook mijn manager betreft die ook een verplichting heeft naar t bedrijf, weet ik t niet zo goed. Ik vind het moeilijk om een smoesje te verzinnen en zeggen 'dat hou ik liever voor me' roept ook alleen maar meer vragen op...