Hoi dames! Ben wel benieuwd. Waar was jij als kind heilig van overtuigd? En dan heb ik het niet over sinterklaas of de kerstman Of was je ergens bang voor? Bijv. de boeman ofzo? Ik geloofde als kind echt, dat als je op een tramspoor ging staan je dan een schok zou krijgen. Dus ik sprong er altijd overheen Wie heeft nog meer van die leuke dingetjes waar je nu lachend op terugkijkt? Of misschien herkent in je eigen kind?
3 maanden niet geslapen van de film Ben Hur. Was toen een jaar of 8 denk ik. Was zo erg dat mijn moeder op school is geweest voor een gesprek wat voor vreselijks wij wel niet 'hadden moeten kijken met de hele klas' want ik kon alleen nog maar slapen na heel lang draaien en het licht moest de hele nacht aanblijven . Afschuwelijk, als ik er nu nog aan terugdenk krijg ik nog de rillingen, kon die slavernij echt niet aanzien! Heb de film trouwens nooit meer gekeken... Verder kan ik niks ernstigs bedenken, in de sint geloofde ik al niet meer toen ik 5 was en dus ook niet in de kerstman.
ik keek vroeger liegebeest, ik was er hartstikke bang voor (vooral de poppen met mensen handen) maar toch moest ik kijken!
- Ik dacht vroeger dat alle spoken in Engeland woonde . - Ik dacht dat het Auto Nieuw was ipv Oud & Nieuw - En ik begreep niet waarom niet iedereen vrij was op vrijdag
Ik geloofde enorm in Heksen sinds ik in Beselare de heksenstoet had gezien. Dat is daar om de twee jaar zo'n stoet en dan hangt de hele gemeente vol met heksen! Was ik enorm bang van en wou er nooit met de fiets of auto doorheen gaan in die periode! In de sint heb ik heel lang geloofd en ooit gedacht dat ik het paard van de sint op het dak gehoord had en daarom het hele gezin wakker gemaakt Mijn zusje en jongste broer zijn wel echt bang geweest van zwarte pieten, heb ik eigenlijk nooit gehad... In de kerstman heb ik nooit geloofd want daar hebben ze in onze familie nooit een geheim van gemaakt dat grootouders / ouders die pakjes kochten voor iedereen...
Ik was echt heel bang voor de man onder mijn bed. Ik wist gewoon zeker dat hij me bij mijn benen zou pakken en dan onder het bed zou trekken en dat ik daar nóóit levend onder vandaan zou komen. Als ik naar bed moest, probeerde ik altijd om mijn moeder onder het bed te laten kijken. Ik zei natuurlijk niet dat ik bang was dat er iemand onder het bed lag, ik was tenslotte al een jaar of 9, maar verzon elke keer iets waardoor ze even onder mijn bed keek. Als ik alleen naar mijn kamer ging, dan sprong ik gewoon vanaf de drempel mijn bed in. Later had ik de perfecte manier gevonden om die man onder mijn bed vandaan te krijgen, namelijk: heeeeel veel spullen onder mijn bed gooien. Helaas vond mijn moeder dat waarschijnlijk zielig voor die man, want elke keer vond ik alles weer OP mijn bed. Moest ik de hele bende weer opruimen....
in sint heb ik amper geloofd (dankzij oma) maar zwarte pieten waren wel echt hahahaha. ondanks dat ik wist dat ze niet echt waren von dik het toch elk jaar weer spannend. sinds ik de film IT heb gezien met die clowns vind ik ze helemaal niet leuk meer (vond ze al niet zo) na die film durfde ik ook niet in de buurt van de wasbak te komen hahahaha, ik mocht hem toen niet kijken, maarja ouders moesten weg, heb hem 1 keer gezien en daarna nooooooooooooooit meer hihihi en chuckie vind ik ook niet leuk, en ooit een ruimte film gezien en die mensen werden bij bevrijden op gegeten(was jaar of 8) dood eng die film.
Hahaha, die sprong je bed in klinkt ook bekend Ik heb als kind ooit de film "Catpeople" gezien. Doodeng vond ik hem. Ging over mensen die in zwarte panters konden veranderen en dan mensen vermoordden. In die film zit een scene dat die panter zich onder een bed verstopt heeft en dan die griet ineens bij haar enkel klauwt en onder het bed sleurt en openhaalt Man...ik heb echt maanden niet normaal m'n bed ingedurfd!! Licht uit en een megajump m'n bed in!
Haha ja, wanneer je eens moest plassen en je het al heel lang had opgehouden. En dan snel de kamer uit en als ik geplast had dan ging in het halletje op mijn knieën, zodat ik vanuit daar onder mijn bed kon kijken. (Dat kon niet toen ik naar bed moest, want mijn broer moest dan ook naar bed en dan is het dus ZO NIET STOER om onder je bed te kijken, dus dan maar net doen alsof je voor de lol vanaf de drempel je bed in springt...)
Ik was vroeger altijd bang dat ik in die slang terecht zou komen waarmee ze putten uitbaggeren... Vond dat maar enge wagens. En poppen, clowns, alles wat daar op lijkt. Maar dat heb ik nog steeds.
Ik doe dat nog steeds als ik alleen thuis ben, hihi Ik heb heel lang geloofd dat je wormen krijgt van papier eten
Mijn broer had me wijs gemaakt dat om middernacht alle spoken kwamen, dus je moest zéker in je bed liggen dan, anders kwamen ze je halen!! Heb ik heel lang geloofd En toen ik een jaar of 4 was, had ik luizen... En m'n vader was aan het kijken of ze weg waren na het wassen met zo'n shampo. Zei hij doodserieus: ja, dat waren zeker grote luizen, ik zie hun tandafdrukken nog in je hoofdhuid staan! En ja, ook dat heb ik nog jaaaaren geloofd!
Ik heb het ook jaren gehad dat ik altijd heeeel snel mn bed inging, waarvoor weet ik niet. Heb het nu nog steeds, er moet altijd licht branden tot ik in bed lig. Ben ook wel nachtblind, maargoed. En ben ook nog steeds bang voor clowns. Vind het maar enge wezens
ik was vroeger bang voor een hondje bij ons in de buurt.. iedereen noemde hem dodo en ik moet zeggen, veeeeel mensen waren er bang voor.. en het was maar een klein ieniemienie hondje.. Oeps.. en ik was bang voor distels.. mijn zus zei altijd dat ze me achterna kwamen lopen en zouden prikken als ik erop ging staan..
ik was vroeger echt als de dood voor de gremlins whahaha was er ook echt heilig van overtuigd dat ze onder mijn bed zaten dus ook ik sprong vanaf de deurpost mijn bed in of als mijn vader gelijk mee naar boven ging wou ik op zijn rug tot ik in me bed lag
ik geloofde altijd in spoken en geesten, en in IT nadat ik die film had gezien heb ik weken lang niet meer durven slapen....
Ik was zo in de ban van Sesamstraat,dat ik dacht dat als je de tv open zou maken,dat je dan zo Sesamstraat in kon lopen Waar ik echt bang voor was,was na het overlijden van mijn opa(vader van mijn vader)dat ie misschien onder mijn bed zou liggen en daardoor durfde ik niet te gaan slapen s'avonds En de Hulk,heb ik ook aardig wat nachtmerries over gehad
Dat de dagen kleuren hebben. Op school hadden wij de dagen in kleuren staan aan de muur; Ma- rood Di- blauw Wo- groen en wit Do- oranje Vr- geel Za- wit Zo- wit Als mijn mama dus donderdag zei, zag ik gelijk de kleur oranje. Ik geloofde dat de dagen kleuren hadden. Vaag he. Nu zie ik dat nog steeds.
@Devilschase: wat grappig!! Wel lekker kleurig dus jouw week Wij leerden op school rekenen doormiddel van een schema. Als ik nu moet hoofdrekenen, zie ik ook nog steeds dat schema voor me