ja laten we allemaal lief zijn voor elkaar, typisch vrouwenforum, vrouwen onder elkaar en ben ik de enige die toegeeft jaloers te zijn op mensen die minder kunnen werken? wees eerlijk haha
Nee hoor, ben dan ook gestopt met werken een paar manden terug maar dat blijkt ook niks voor mij te zijn , nu ga ik proberen hoe 2 dagen per week bevalt!
Tja zoals meerder al gezegd hebben je moet het allemaal zelf weten. Iedereen heeft zijn redenen om veel te werken, weinig te werken of niet te werken. Iedereen doet het op zijn eigen manier... Ik ben een thuisblijf mama omdat ik het zelf vroeger niet leuk vond dat mijn ouders altijd aan het werk waren. En omdat ik het zo leuk vind de eerste jaren van mijn kinderen vol mee te maken. Wij leven van 1 loon dus ben wel een mama die einde van de maand het wat krapper heeft. Maar wat maakt dat uit??? Alles heeft voor en nadelen...ik voel me gelukkig bij mijn keuze en jij bij die van jou. Nou prima toch? En natuurlijk zou het fijn zijn als we meer te besteden hadden en misschien dat jij het eigenlijk fijner zou vinden toch wat meer bij je kindje te zijn, maar je kan niet altijd alles hebben! Soms moet je een keuzen maken.... Niet zoveel aantrekken van anderen joh...iedereen heeft wel ergens iets over te zeggen, we zijn nou eenmaal niet allemaal hetzelfde!
Haha, je ongeboren kind verwaarlozen Lol. Ik heb zo'n vermoeden dat hij nog niet zoveel meekrijgt Als jij je ouders en de leidsters bij het KDV vertrouwt, wordt het al een stuk makkelijker hem achter te laten. Als je namelijk weet dat er goed voor hem wordt gezorgd, hoef je er verder niet zo over na te denken. Ik voel me soms schuldig op de dagen dat de kids juist thuis zijn! Op de opvang kan onze dreumes zo leuk spelen! En hier kunnen we 's ochtends niet de deur uit omdat de baby ligt te slapen... Terwijl dreumeslief het wel nodig heeft, omdat ze anders moe en hangerig wordt. Dan zitten we maar een beetje op de bank te hangen, want ze wil niks doen Op de opvang heeft ze zoveel meer lol en uitdaging! Dus mocht je je na je verlof schuldig voelen: bedenk maar dat je baby het waarschijnlijk alleen maar heel erg naar zijn zin heeft
Ik heb het hele topic gelezen. Iedereen bepaalt voor zichzelf wat een acceptabele situatie is. Dit heeft er voor ons in geresulteerd dat ik 27 uur werk in 3 dagen en mijn man 32 uur in 4 dagen. Hierdoor hoeven wij maar 2 dagen per week opvang te hebben voor ons zoontje. Wat me wel opvalt is dat een aantal behoorlijk 'felle' thuisblijfmoeders vol trots zeggen dat hun man boven modaal verdiend met zijn 60/70 urige werkweek. Ze vinden het zo belangrijk om niets te missen in het leven van hun kindje. Waar is de vader in dit verhaal?? Is het niet ook belangrijk dat hij een (net zo grote) rol in het leven van jullie kindje speelt? Is geen verwijt, maar wel iets wat me is opgevallen. Wij hebben gekozen voor een redelijk gelijke verdeling omdat ik op mijn werk gebruik kan maken van mooie regelingen zodat het ons netto per maand het minste kost. Nogmaals dit is voor ons acceptabel, het is aan iedere ouder(s) zelf wat voor hun acceptabel (en mogelijk) is.
+1. Ik werk gemiddeld 22 uur per week. Soms minder, soms meer. Deze week werk ik 23,5 uur in 3 dagen en de week erop 40 uur in 5 dagen. De kinderen zijn in die week 1 dag thuis, 4 dagen op de opvang en 1 dag thuis bij m'n man (zaterdag). Waarom? Ik vind mijn werk leuk en in die week zijn een collega en mn baas op vakantie (niet met elkaar hoor), andere collega is jarig, dus vrij en de zaterdag hebben we van dienst geruild, zodat ik 2 uur extra draai. De week daar weer op werk ik 25 uur en daarna is iedereen weer terug en werk ik weer tussen de 15 en 22 uur. Wat een drama zeg. Ik zal wel moeten werken, zonder mijn inkomen komen we niet meer rond (man 800 euro omlaag gegaan in salaris en het spaargeld om dat op te vangen is bijna op). Ik heb expres de extra uren aangenomen zodat we wat extra hebben om op de spaarrekening te zetten. Er zit een nieuwe baan voor hem in het vooruitzicht, maar dat is nog lang niet zeker en dat kan nog wel een paar weken duren. Mocht dat het geval zijn dan gaat hij er minimaal 400 euro per maand op vooruit en werk ik een dag minder. Leef en laat leven.
Ja hoor, ik geef toe dat ik vanaf dit jaar de aankomende 2 jaar 5 dagen naar school zal gaan! Slecht hè? en k doe dit allemaal zodat ik later niet fultime hoef te werken voor 1200 euro maar gewoon 3 dagen per week zodat ik de rest van de dagen thuis kan zijn bij me kind.
Heb de reacties niet gelezen maar wilde even op TS reageren. Meid; je doet het toch prima? Mijn ouders hebben een eigen zaak. Wij (broertje en ik) 'moesten' niet alleen vijf dagen naar een opvang maar op zaterdag ook naar mijn tante. Mijn ouders werkten 60 tot 70 uur per week. Dat laatste voornamelijk als ze weer inkopen moesten doen op de beurs. Ach, weet je... Ik heb er toen heel veel vriendjes/vriendinnetjes aan over gehouden. Ging toen ik naar school moest ook nog gezellig op play-date mét avond eten. Gewoon omdat ik het LEUK vond. Ik kan eerlijk en oprecht zeggen dat ik me in alle jaren NOOIT achtergesteld, geen prioriteit of "gedumpt" voelde. Ook niet in groep 8, ook niet in de 4e van HAVO, ook niet 1e PABO. Nooit. Kan er eerlijk van zeggen dat ik er heel zelfstandig van ben geworden. Is dat slecht? Nee, alles behalve. Wél kan ik me voorstellen dat er kinderen zijn die meer aandacht nodig hebben. Dan denk ik meer richting het stoornis of handicap hebben van een kindje. Dat is echter weer een heel ander verhaal en volgens mij is er bij jouw kindje geen sprake van. Dus nee, in mijn optiek dump je je kind niet. Jij kiest er voor om geld binnen te brengen, de zekerheid van het hebben van een baan heb je hoog in het vaandel, weet wat je wil.. Prima zo toch?
Mensen die minder werken zullen jaloers zijn op de inkomsten van anderen die heel de week werken, en andersom zijn die mensen weer jaloers op de tijd dat andere mama's thuis zijn bij hun kroost. Boeiend wat jullie doen, als je er zelf, je man, en kids maar een goed gevoel over hebben. Iedere moeder doet wat haar goed lijkt.
Trouwens; ik zou in deze tijd (crisis) zeker geen risico's nemen wat betreft minder werken. Ik denk dat je vooral nu het moet houden zoals het nu is. Je hebt een (goede?) baan, zekerheid wat betreft inkomen en als je op die manier nog wat kan sparen zou ik het zeker zo houden. Mocht het toch gebeuren dat je je baan kwijt raakt, om wat voor redenen dan ook, heb je wel een zakcentje om op terug te vallen. ZO makkelijk is het niet om een nieuwe baan te vinden. Maar dat even terzijde
Ieder voor zich. De 1 heeft een keus hierin de ander niet. Ik moet blijven werken om de maaandlasten te kunnen bekostigen. Werk alleen 20 uur dat vind ik mooi zat. Dus die uren dump ook ik mijn kind. Maar dumpen wil ik het niet noemen. Hij heeft het onwijs naar zijn zin de oma en bij de gastouder waar hij met leeftijdsgenootjes kan spelen die wij in de familie en vriendenkring hem niet kunnen bieden. Laatst ook die discussie gehad op mijn werk of je een ontaarde moeder bent als je het ook lekker vind om naar je werk te gaan. Ik niet vind het heerlijk even geen mama maar mijn werk doen wat ik graag doe en de sociale contacten. Ik heb serieus respect voor moeder die bewust thuis blijven. Ik zou gek worden. Net wat TS zegt sommige mensen zijn gestopt en kunnen daarna niet meer aan de bak en hebben een gat in hun cv. Ook daarvoor zou ik dus al nooit mijn baan voor (tijdelijk) opzeggen.
Nee hoor! Als wij genoeg geld zouden hebben, zouden mijn man en ik waarschijnlijk allebei 3 dagen per week gaan werken
+1 Ik had me voorgenomen hier niet te posten want ik had dat al in het originele topic gedaan. Echt waar, iedereen mag doen en laten wat zij wil, maar die toontjes en de woorden die gebruikt worden! Laat iedereen toch lekker zijn eigen ding doen. Zoals Taliaa al zei, zij heeft het het beste geregeld omdat ze het anders wel anders zou regelen. En zo doet iedereen wat het beste is voor haar en haar gezin En nu allemaal de klauwtjes intrekken en zonder waarde oordelen eens zeggen wat jij als beste voor jouw gezin beschouwt Trouwens, ik werk 32 uur en mijn man ook. Ik vind het heerlijk, het is een verrijking van mijn leven en als ik 10.000.000 zou winnen bleef ik ook werken en mijn man ook.
Ook met weinig geld hoef je je geen zorgen te maken aan het eind van de maand. Kort door de bocht je bericht... Dat jij je leven zo invult moet je toch helemaal zelf weten? Ik denk dat je er zelf meer mee zit dan je denkt.. Jij noemt het tenslotte ook zelf dumpen. Misschien moet je eens een spiegel voorhouden en dan eens eerlijk zijn tegen jezelf. Als je je zo goed voelt..laat het dan gewoon gaan en maak het jezelf niet zo moeilijk.
Dat lijkt me dan een hele mooie regeling. Ik vind betrokkenheid van beide ouders namelijk enorm belangrijk. Dat de één iets minder thuis is dan de ander is erg logisch en komt vaak voor maar zolang beide maar wel betrokken zijn.
ja maar niet beiden 40u ik heb het op mensen die 32-40 u werken, of nog meer uren, die willen echt wel minder uurtjes draaien als het kan, ik zeg niet "niet werken" maar "minder"
Nou precies dit idd! Doe gewoon je ding idd en wat maakt het in godsnaam uit als een andere het compleet anders doet zeg! Jouw (jouw in zijn algemeen) manier maakt je echt niet beter of minder dan diegene..pfffffff vermoeiend
Dat is precies wat ik bedoel. Als wij het geld zouden hebben, zouden wij maar wat graag minder uren werken! Maar ik werk vanaf september 40 uur/week en mijn man 32 uur/week. Zelfs zonder kinderen zou ik geen 40 uur/week willen werken! Vind daar niks aan! Vind 4 dagen genoeg. Ik hou niet van de stad in moeten gaan op de donderdagavond of de zaterdag omdat je doordeweeks verder geen tijd hebt.